czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość utylizowanych towarów oraz koszt utylizacji ?
sygnatura: 1401/BP-II/4210-8/07/JM
autor: Izba Skarbowa w Warszawie
data: 2007-03-15
słowa kluczowe: | cel wydatku, koszty uzyskania przychodów, likwidacja, strata, środek obrotowy |
D E C Y Z J A
Na podstawie art. 233 i art. 239 w związku z art. 14b § 5 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa /j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm./ Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 19.01.2007 r. wniesionego na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego z dnia 08.01.2007 r. Nr 1472/ROP1/423 ? 345/06/RM w sprawie udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych
orzeka:
- zmienić postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 08.01.2007 r. Nr 1472/ROP1/423?345/06/RM i uznać stanowisko Podatnika zawarte we wniosku z dnia 24.10.2006 r. za prawidłowe.
U Z A S A D N I E N I E
Sp. z o. o. ?T? (zwana dalej: Podatnikiem lub Spółką) zwróciła się do Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, w dniu 24.10.2006 r. z wnioskiem o potwierdzenie stanowiska, czySpółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość utylizowanych towarów oraz koszt utylizacji ?
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka jest sprzedawcą sprzętu IT i w związku z prowadzoną działalnością dokonuje złomowania (utylizacji) odpadów w następujących przypadkach:
W ostatnim przypadku, utrata wartości handlowej zalegającego towaru w magazynie, Podatnik sporządza następujące dokumenty:
We wszystkich pozostałych przypadkach, Spółka sporządza następujące dokumenty:
Podatnik uważa, że zarówno wartość utylizowanych towarów oraz poniesiony wydatek na utylizację odpadów, stanowią koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm./. Jako dowód, Spółka przedstawia wykładnię historyczną art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przytaczając również pismo Ministra Finansów z dnia 14.04.1999 r. Nr PO 3?MD?720?722?116/99. Spółka pisze również, iż art.16 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie był nowelizowany po dniu 01.01.2001 r. Jej zdaniem, nie istnieje, że jakikolwiek inny przepis, który nakazywałby wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wartości utylizowanych towarów. Podatnik na poparcie swojej tezy przytacza wiele orzeczeń sądów administracyjnych /m. in. wyrok NSA z dnia 05.02.1999 r. sygn. akt I SA/Gd 500/97, wyrok NSA z dnia 24.04.1998 r. sygn. akt SA/Gd 819/96 niepublikowany/ oraz doktryny. Spółka wskazuje, że utylizacją odpadów zajmują się firmy uprawnione do świadczenia takiej usługi. Decyzja o utylizacji odpadów następuje dopiero wówczas, kiedy towar nie zostaje zakwalifikowany przez pracownika działu reklamacji do sprzedaży po zaniżonej cenie. Podatnik na stronie internetowej zamieszcza informację o możliwości zakupienia po zaniżonych cenach towarów oraz informuje pracowników o możliwości nabycia po obniżonej cenie towarów uszkodzonych...itp. Zdaniem Spółki, podejmuje ona wszelkie racjonalne działania w celu zbycia uszkodzonego towaru oraz uniknięcia utylizacji.
W dniu 08.01.2007 r. Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie wydał postanowienie Nr 1472/ROP1/423?345/06/RM, w którym uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.
W uzasadnieniu napisano, że podstawowym warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest jego związek z przychodem, a więc także straty w środkach obrotowych będą kosztem podatkowym na zasadach ogólnych. Straty te nie zostały wyłączone w przepisie art. 16 ust. 1 ustawy, jednakże zasadność ich zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów winna być każdorazowo oceniania indywidualnie w zależności od prowadzonej działalności i konkretnej sytuacji, w której ta strata powstała. Wartość sprzedanych towarów przez Spółkę, należy wcześniej należy wcześniej zaliczyć do przychodów, zgodnie z art. 12 ust. 3 (zdanie pierwsze) ustawy, jednakże przychód ten, w przypadku zwrotu towarów, należy pomniejszyć o rzeczywistą wartość sprzedanych towarów. Koszt poniesiony na zakup wadliwych towarów, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy, będzie nadal stanowił koszt uzyskania przychodów. Koszty utylizacji niesprzedanych towarów stanowią, co do zasady koszt uzyskania przychodów. Jednakże, biorąc pod uwagę art. 9 ust. 1 i art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w świetle konkretnie przedstawionej okoliczności, że Podatnik w swojej dokumentacji księgowej posiadać będzie dokument dotyczący przekazania do utylizacji jedynie kontenera towarów do złomowania (bez wyszczególnienia ilości, rodzaju w/w towarów), powoduje że organ I instancji nie może potwierdzić zasadności stanowiska Spółki. Sposób dokumentowania wydatków (w tym niemożność szczegółowego wykazania ilości i wartości przekazanych towarów do utylizacji), może przeszkadzać w uznaniu poniesionych wydatków za koszt uzyskania przychodów. Tylko bowiem koszty bezspornie udokumentowane co do wartości, jako poniesione, mogą racjonalnie oddawać istotę wystąpienia związku przyczynowo ? skutkowego między kosztem a możliwością osiągnięcia przychodu i związku z działalnością Podatnika, w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jest to okoliczność, której wyjaśnienie należy bardziej do postępowania podatkowego, czy kontrolnego, jednakże nie pozwalająca organowi I instancji, przy tak sformułowanym pytaniu Spółki, na bezkrytyczne potwierdzenie stanowiska.
Spółka w dniu 19.01.2007 r. złożyła zażalenie na postanowienie Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego, zarzucając naruszenie art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podatnik podnosi, iż w/w nie wprowadzają żadnego, szczególnego dokumentu, za pomocą którego dokumentuje się przekazanie towarów do utylizacji. Zdaniem Podatnika, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera żadnych przepisów, z których miałoby wynikać, jak taki dokument miałby być sporządzony, przez kogo podpisany...itp. Spółka uważa również, że z art. 9 ust. 1 ustawy wynika obowiązek Podatnika, do prowadzenia ewidencji zapewniający określenie nadwyżki przychodu nad kosztami (dochód) lub nadwyżki kosztów nad przychodami (strata). Ponadto, Podatnik zauważa, że należy odrębnie rozpatrzyć kwalifikację wydatków ponoszonych na nabycie usługi utylizacyjnej oraz na nabycie towarów, które zostały zutylizowane (czyli nie zostały sprzedane dalej). Spółka nie zgadza się z organem I instancji, że w swojej dokumentacji będzie posiadać jedynie dokument potwierdzający przekazanie do utylizacji jedynie kontenera, bez wyszczególnienia ilości i wartości towaru. Jej zdaniem, wszystko zostało szczegółowo opisane w stanie faktycznym, jakie obowiązują dokumenty i procedury przy przekazywaniu towarów do utylizacji. Spółka uważa, że dokument potwierdzający fakt oraz datę przekazania towarów do utylizacji, nie jest jedynym dokumentem, lecz jednym z wielu dokumentów, które są sporządzane w związku z utylizacją towarów.
Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu zażalenia, zaskarżonego postanowienia i akt sprawy, stwierdza, co następuje:
Z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 ze zm./ w brzmieniu na 2006 r., wynika że kosztami uzyskania przychodów uważa się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 5 w/w ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat w środkach trwałych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych.
W obowiązującym od 01.01.2001 r. stanie prawnym, żaden przepis art. 16 ust. 1 w/w ustawy nie wyklucza zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów strat w środkach obrotowych, co nie oznacza jednak automatycznego pomniejszania przychodów podatkowych o wszystkie straty powstałe w środkach obrotowych. Stanowisko to jest powszechnie aprobowane w orzecznictwie sądów administracyjnych /wyrok NSA z 28.07.2005 r. sygn. akt FSK 2000/04; wyrok NSA z 18.09.2003 r. sygn. akt SA/Rz 2130/01/.
Uznanie strat w środkach obrotowych za koszty uzyskania przychodów jest możliwe, o ile stan faktyczny spełnia warunki art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Za koszt podatkowy należy uznać straty w środkach obrotowych, gdy powstały poza wolą podatnika, w sposób od niego niezależny, mimo zachowania należytej staranności w prowadzeniu przedsiębiorstwa, gdy okoliczności powstania owych strat wykazane zostały w sposób należyty.
Należy także zauważyć, iż w niektórych przypadkach straty w środkach obrotowych są konsekwencją prowadzenia działalności gospodarczej w sposób naturalny na ich powstanie.
Organ odwoławczy, odnosząc powyższe rozważania do stanu faktycznego w niniejszej sprawie, stwierdza, że zaliczane przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów wartości utylizowanych towarów jako normalne następstwo prowadzonej działalności, jak i wydatki ponoszone na usługi utylizacyjne, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.
Organ II instancji, zwraca uwagę że, ponoszone przez podatnika koszty uzyskania przychodów, mają być prawidłowo udokumentowane. Przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie określa formy dokumentowania wydatków zaliczanych do kosztów uzyskania przychodów. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych, w art. 9 ust. 1, nakłada na podatników jedynie obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami. Z kolei przepis art. 180 Ordynacji podatkowej stanowi, że jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Natomiast w art. 181 w/w ustawy wymienia się przykładowo, rodzaje dowodów najczęściej spotykane w postępowaniu podatkowym. Przez pojęcie ?dowodu? rozumie się środek, który pozwala na przekonanie o istnieniu określonych faktów lub umożliwia weryfikację twierdzeń o tych faktach.
Dyrektor Izby Skarbowej uważa, że sposób udokumentowania wydatków ponoszonych przez Spółkę, na utylizację niesprzedanych towarów, tj. niemożność szczegółowego wykazania ilości i wartości przekazanego sprzętu do utylizacji, nie podlega interpretacji w trybie art. 14a Ordynacji podatkowej. Zdaniem organu II instancji, Spółka ma obowiązek dokumentować ponoszone koszty w taki sposób, aby móc przedstawić lub wskazać dowody na okoliczność faktycznego poniesienia wydatków w celu osiągnięcia przychodów oraz potwierdzających związek przyczynowo ? skutkowego z osiągniętym lub zamierzonym przychodem. W taki sposób udokumentowany wydatek, który został poniesiony na nabycie usługi utylizacyjnej, może stanowić koszt uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Mając powyższe na uwadze, orzekam jak w sentencji.