Czy zmiana homologacji samochodu z ciężarowego na osobowy, która odnotowana zostanie również w dowodzie rejestracyjnym pozbawi podatnika prawa do stosowania metody degresywnej amortyzacji od dnia zmiany homologacji i czy będzie skutkowała koniecznością korekty dokonanych wcześniej odpisów amortyzacyjnych metodą degresywną ?
sygnatura: II-2/4210-18/06/Int
autor: Izba Skarbowa w Łodzi
data: 2006-08-25
| słowa kluczowe: | amortyzacja, samochód ciężarowy, świadectwo homologacji |
We wniosku z dnia 04.05.2006 r. o udzielenie interpretacji przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), zwanej dalej updop, Strona przedstawiła następujący stan faktyczny:
Spółka w 2003 roku nabyła samochód marki Honda Civic 3 dr, który według świadectwa homologacji jest samochodem ciężarowym o dopuszczalnej masie (ładowności) powyżej 500 kg, czyli spełniającym wymogi samochodu ciężarowego zgodnie z art. 16 ust. 3a updop. Dla powyższego pojazdu jednostka zastosowała degresywną metodę amortyzacji. Wątpliwości Spółki budzi fakt, czy zmiana homologacji samochodu z ciężarowego na osobowy, która odnotowana zostanie również w dowodzie rejestracyjnym:
Zdaniem Spółki. zmiany zasad dokonywania odpisów amortyzacyjnych powinny skutkować od momentu zmiany rodzaju samochodu z ciężarowego na osobowy i nie powinny mieć wpływu na dokonane odpisy amortyzacyjne przed zmianą homologacji.
Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Górna w postanowieniu z dnia 26.06.2006 r. uznał stanowisko zaprezentowane przez Spółkę w przedmiotowym wniosku z dnia 04.05.2006 r. za prawidłowe. W uzasadnieniu organ podatkowy stwierdził, że od miesiąca następującego po zmianie homologacji samochodu ciężarowego na osobowy, należy naliczać odpisy amortyzacyjne według metody liniowej, stosując odpowiednio stawkę z wykazu, przyjmując za wartość początkową samochodu wartość ustaloną w dniu przyjęcia tego środka trwałego do używania. Natomiast odpisy amortyzacyjne dokonane przed zmianą homologacji samochodu z ciężarowego na osobowy nie ulegną zmianie.
Po przeanalizowaniu stanowiska Spółki zamieszczonego we wniosku oraz odpowiedzi udzielonej przez organ podatkowy, działając na podstawie art. 14 b § 2 i § 5 pkt 2 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdza, co następuje:
Stosownie do przepisu art. 16 ust. 3a updop ilekroć w ust. 1 jest mowa o samochodzie osobowym, rozumie się przez to każdy samochód, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kilogramów. Do samochodów osobowych w rozumieniu tego przepisu zalicza się zatem pojazd spełniający łącznie dwa warunki:
W art. 15 ust. 6 ustawy ustanowiono, iż kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.
W regulacji ujętej w art. 16h ust. 2 ustawy, stwierdza się, iż podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.
Jak wynika z kolei z art. 16k ust. 1 ustawy, w stosunku do określonych środków trwałych, podatnicy mogą ustalić dokonywanie odpisów amortyzacyjnych metodą degresywną. Bowiem ustanowiono w nim, iż odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych, o których mowa w art. 16 ust. 3a, w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 16i ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16i.
Zauważyć należy, że art. 16k ust. 1, nie wyklucza stosowania odpisów amortyzacyjnych metodą degresywną w stosunku do samochodów osobowych w ogóle. Przepis ten wyłącza jedynie stosowanie metody degresywnej w odniesieniu do samochodów, które można uznać za osobowe na podstawie przepisu art. 16 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Z przytoczonych powyżej przepisów wyraźnie wynika, iż do samochodów osobowych rozumianych zgodnie z treścią art. 16 ust. 3a nie można stosować degresywnej metody amortyzacji. Zatem zważając na fakt, iż w momencie rozpoczęcia amortyzowania samochodu należał on do kategorii pojazdów inne niż osobowe (w świetle przepisów updop) podatnik miał prawo stosować degresywną metodę amortyzacji. W momencie spełnienia jednocześnie dwóch warunków (a więc nie tylko zmiany homologacji, o której wspomina Wnioskodawca), tj.:
podatnik traci prawo do amortyzowania tego samochodu metodą degresywną. Pojazd taki spełni bowiem warunki, jakie wymagają przepisy art. 16 ust. 3a updop, aby nazwać go samochodem osobowym, a samochody osobowe mogą być amortyzowane tylko przy zastosowaniu metody liniowej.
W związku z powyższym w ocenie tut. organu podatkowego począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym spełnione zostały jednocześnie wymienione powyżej dwa warunki, podatnik powinien naliczać odpisy amortyzacyjne według metody liniowej, stosując odpowiednio stawkę z wykazu, przyjmując za wartość początkową samochodu wartość ustaloną w dniu przyjęcia tego środka do używania (tj. wartość początkową pojazdu pomniejszoną o dotychczas dokonane odpisy amortyzacyjne metodą degresywną).
Organ odwoławczy stoi na stanowisku, iż dokonana i opisana powyżej zmiana rodzaju samochodu z ciężarowego na osobowy nie będzie skutkowała korektą dokonanych pierwotnie odpisów amortyzacyjnych metodą degresywną. Nie będzie to już bowiem ten sam środek trwały, który był przez podatnika amortyzowany, a tym samym nie dojdzie do zmiany amortyzacji, o której mowa w przepisie art. 16h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Reasumując, Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza, iż stanowisko zaprezentowane w postanowieniu Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Górna z dnia 26 czerwca 2006 r. Nr I-4/415-43/06 uznające za prawidłowe stanowisko przedstawione przez Spółkę we wniosku z dnia 04.05.2006 r. jest nieprawidłowe.
Wobec powyższego, należało orzec jak w sentencji.