dotyczyło potwierdzenia, że poniesione dotychczas przez Spółkę koszty na opracowanie technologii wytwarzania dwuchlorowodorku cetyryzyny można uznać za koszty uzyskania przychodu z chwilą zaprzestania prac nad uruchomieniem produkcji w warunkach znacznego spadku cen rynkowych i rezygnacji potencjalnego odbiorcy z zakupu substancji.

sygnatura: 1401/PD-4230Z-28/06/ICh

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2006-04-11

DECYZJA

Na podstawie art. 233 i art. 239 w związku z art. 14 b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późniejszymi zmianami)po rozpatrzeniu zażalenia Sp. z o. o. ?I? z dnia 05.03.2006r., bez nr, na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa ? Targówek z dnia 23.02.2006 r.Nr 1437/ZI/406/35/DJW/06 w sprawie uznania za nieprawidłowe stanowiska Podatnikaw przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

zmienia zaskarżone postanowienie uznając stanowisko podatnika przedstawionew zapytaniu za prawidłowe.

U z a s a d n i e n i e

Wnioskiem z dnia 17.01.2006 r. Sp. z o. o. ?I? zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Targówek o udzielenie pisemnej interpretacji w trybie art. 14 a § 1 Ordynacji podatkowej, co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego. Zapytanie dotyczyło potwierdzenia, że poniesione dotychczas przez Spółkę koszty na opracowanie technologii wytwarzania dwuchlorowodorku cetyryzyny można uznać za koszty uzyskania przychodu z chwilą zaprzestania prac nad uruchomieniem produkcji w warunkach znacznego spadku cen rynkowychi rezygnacji potencjalnego odbiorcy z zakupu substancji.
Wg przedstawionego stanu faktycznego Spółka ?I? zajmuje się między innymi produkcją podstawowych substancji farmaceutycznych, których głównym odbiorcą są S.A. ?P?. Spółka ?I? w 2001 roku podjęła działania zmierzające do rozwoju firmyw formie opracowania technologii otrzymywania substancji aktywnej dwuchlorowodorek cetyryzyny dla potrzeb wytwarzania S.A. ?P? leku ?A?. Zapotrzebowanie na lek rosło, co dawało nadzieję na osiągnięcie znaczących korzyści ekonomicznych w istniejących warunkach rynkowych. W czasie trwania prac nad opracowaniem technologii wytwarzania substancji S.A. ?P? potwierdzała chęć zaopatrywania się w cetyryzynę u Podatnika.W 2004 roku próbki przekazane do S.A. ?P? zostały zaakceptowane pod względem jakościowym. Uzgodniono, że dostawy substancji rozpoczną się w drugiej połowie 2005 roku, po przygotowaniu dokumentacji jakościowej i zarejestrowaniu przez S.A. ?P? skarżącej Spółki jako dostawcy cetyryzyny.
W trakcie uzgadniania zakresu dokumentacji jakościowej okazało się, że stosowana przez S.A. ?P? substancja jest wytwarzana wg innej drogi syntezy niż przewiduje technologia Spółki ?I?i w związku z faktem, iż S.A. ?P? chcąc stosować produkt Podatnika musiałaby przeprowadzić szereg dodatkowych bardzo kosztownych badań, zrezygnowała z zaopatrywania się u Podatnikaw dwuchlorowodorek cetyryzyny. Spółka ?I? podjęła próby znalezienia innych odbiorców na rynku krajowym, niestety bez pozytywnego rezultatu. Ponadto Podatnik informuje, że uruchomienie produkcji wiązałoby się z dalszymi kosztami.
W związku z tym, że zostały utracone gwarancje sprzedaży, a jednocześnie ewentualne wprowadzenie do produkcji wiąże się z dalszymi kosztami, Spółka zaprzestała prac nad uruchomieniem technologii dwuchlorkowodorku cetyryzyny.

Postanowieniem z dnia 23.02.2006 r. Nr 1437/ZI/406/35/DJW/06 Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Targówek uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. W uzasadnieniu stwierdzono, że o zakwalifikowaniu danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów decyduje wyłącznie celowość ich poniesienia. Podatnik winien uwzględnić jedynie te z poniesionych wydatków, które miały wpływ na wysokość uzyskanego i wykazanego w danym roku podatkowym przychodu, a więc zaliczenie poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów winno być każdorazowo poprzedzone analizą, czy w świetle art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zmianami) pozostają onew związku z uzyskiwanymi przychodami, a jednocześnie ich poniesienie jest uzasadnione racjonalnie i gospodarczo.

Pismem z dnia 05.03.2006 r. Spółka złożyła zażalenie na powyższe postanowienie zarzucając organowi podatkowemu pierwszej instancji naruszenie przepisów prawa materialnego, tj:
? art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych poprzez błędną interpretację,
? nieuwzględnienie treści art. 15 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązującego od dnia 1 stycznia 2006 r. na podstawie art. 22 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r.o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 179, poz. 1484).
Spółka w uzasadnieniu zażalenia przeprowadza analizę treści art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dowodząc, że ustawodawca w treści ww. art. świadomie użył pojęć niedookreślonych, dopuszczając ich elastyczne stosowanie w zależności od okoliczności faktycznych sprawy. O zakwalifikowaniu wydatków do kategorii kosztów uzyskania przychodów decyduje łączne spełnienie dwóch warunków, a mianowicie:
? wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu,
? wydatek nie może znajdować się w grupie wydatków i odpisów, które zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Zatem zasadniczo każdy wydatek celowo poniesiony z zamiarem uzyskania przychodu, poza wyraźnie wskazanymi w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinien być uznany za koszt uzyskania przychodu. Wystarczającą przesłanką uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest działanie w celu uzyskania przychodu. Nie jest natomiast niezbędne osiągnięcie wspomnianego celu.
Ponadto Skarżąca na podstawie analizy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dotyczących czasowego wyodrębnienia kosztów danego roku podatkowego stoina stanowisku, że poniesione przez Spółkę wydatki na opracowanie nowej technologii należy uznaćza racjonalne i mające na celu uzyskanie przychodu ze sprzedaży nowego produktu oraz ich zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów w dacie podjęcia ostatecznej decyzji o rezygnacjiz ponoszenia dalszych wydatków jako nieracjonalnych należy uznać za zasadne i zgodnez obowiązującymi przepisami.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:

Zażalenie wniesione przez Spółkę zasługuje w ocenie organu odwoławczego na uwzględnienie.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, za wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. Przy czym zwrot ?w celu? oznacza to, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo-skutkowym, że poniesienie go ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. A zatem przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów każdy wydatek ? poza wyraźnie wskazanymi w ustawie ? wymaga nie tylko oceny pod kątem czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodu.
Natomiast art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, że koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania przychodów poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.
Z dniem 1 stycznia 2006 r. wszedł w życie art. 15 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dodany przez art. 22 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 179, poz. 1484), który stanowi, iż poniesione koszty prac rozwojowych zalicza się do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym,w którym zostały zakończone, o ile nie mogą być uznane za wartości niematerialne i prawnew rozumieniu art. 16b ust. 2 pkt 3. Ustawodawca nie mówi o wyniku prac rozwojowych, o ich efekcie, o sukcesie. Z treści powołanego artykułu wynika jedynie, że prace musiały przestać być prowadzone. Ustawodawca zawarł jednak warunek, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć poniesione wydatki dotyczące prac rozwojowych tylko w sytuacji, jeżeli nie mogą być one uznane za wartości niematerialne i prawne. Powołany przepis art. 16b ust. 2 pkt 3 stanowi,że wartością niematerialną i prawną są również koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
2. techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz
3. z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii.

W omawianym przypadku, zgodnie z zawartym we wniosku stanem faktycznym, opracowana technologia wytwarzania dwuchlorowodorku cetyryzyny nie spełnia powyższych warunkówi nie może być uznana za wartość niematerialną i prawną.
Reasumując, aby zaliczyć poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów, należy spełnić łącznie dwa warunki, o których mowa w art. 15 ust. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: zakończyć prace rozwojowe i wynik tych prac nie pozwala na zaliczenie ich do wartości niematerialnych i prawnych. Wg informacji zawartych we wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego Spółka spełnia łącznie oba warunki, a więc poniesione wydatki na prace rozwojowe dotyczące technologii wytwarzania dwuchlorowodorku cetyryzyny mogą zostać zaliczonedo kosztów uzyskania przychodów w roku, w którym prace zostały zakończone.
Mając powyższe na uwadze postanowiono jak w sentencji.