Spółka jest firmą świadczącą usługi w zakresie transportu międzynarodowego, zatrudniającą kierowców na podstawie umowy o pracę. Miejscem pracy określonym w umowie jest adres siedziby Spółki. Zatem czy codzienne wykonywanie obowiązków służbowych przez pracowników zatrudnionych na stanowiskach kierowców, jako czynności związane z realizacją czynności i wiążące się z nimi wyjazdy krajowe i zagraniczne należące do istoty wykonywanej pracy mogą być traktowane jako podróż służbowa ?
sygnatura: PB/II-1/4210-2/Int./06/BN
autor: Izba Skarbowa w Łodzi
data: 2006-02-21
| słowa kluczowe: | delegacja służbowa, podróż służbowa (delegacja), podróż służbowa krajowa (delegacja krajowa) |
Na podstawie art. 14 b § 2 i § 5 pkt 2 i art. 207 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi zmienia z urzędu postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Łódź - Polesie z dnia 08.11.2005r. Nr US II/423/6/6/2005, w którym uznano za prawidłowe stanowisko przedstawione przez Jednostkę w złożonym wniosku z dnia 11.10.2005r., w sprawie nieuznania za koszt uzyskania przychodów - diet związanych z podróżą służbową wypłacanych pracownikom zatrudnionym na stanowisku kierowcy.
Od niniejszej decyzji przysługuje, na podstawie art. 220, art. 221, art. 223 § 1 § 2 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, prawo wniesienia odwołania do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, w terminie 14 dni od daty doręczenia decyzji.
Wnioskiem z dnia 11.10.2005r. Spółka wystąpiła do organu pierwszej instancji o udzielenie informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa. Prezentowane przez Spółkę "M" stanowisko przedstawia się następująco:
Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy międzynarodowe usługi transportu drogowego. W ramach tej działalności zatrudnia na podstawie stosunku pracy pracowników - kierowców ze wskazaniem w umowie o pracę, iż miejscem pracy pracownika jest siedziba firmy. Zdaniem Jednostki, zatrudnionym kierowcom nie przysługują diety z tytułu podróży służbowych oraz nie stanowią one kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
Postanowieniem z dnia 08.11.2005r. Nr USII/423/6/6/2005 Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Polesie uznał stanowisko Strony za prawidłowe. W jego ocenie codzienne wykonywanie obowiązków przez pracowników zatrudnionych na stanowiskach kierowców nie może być traktowane jako podróż służbowa, ponieważ realizacja zleconych zadań i wiążące się z nimi wyjazdy należą do istoty wykonywanej pracy. Zatem wydatki na wypłatę należności z tytułu diet dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach kierowców, nie mogą stanowić kosztu uzyskania przychodu w myśl przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r.
Po zapoznaniu się ze stanem faktycznym przedstawionym przez Stronę oraz z treścią w/w postanowienia - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdza, iż zostało ono wydane z naruszeniem przepisów prawa, w związku z czym - na podstawie art. 14 b § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29.08.1997 - Ordynacja podatkowa - podlega ono zmianie.
Należy zauważyć, iż zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. Oznacza to, że zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów może nastąpić jeżeli poniesione wydatki:
- pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami,
- nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.
Generalnie należy przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie i zabezpieczenie źródła przychodów. Aby wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Praca kierowcy w firmie świadczącej usługi transportowe identyfikowana jest z wykonywaniem zadania służbowego w terminie określonym przez zakład pracy. Nie można zatem odmówić Spółce prawa do wypłaty kierowcom różnych dodatków związanych z wykonywaniem określonej pracy. Zatem w przypadku dokonywania przez Spółkę wypłat należności na rzecz kierowców będących jej pracownikami w rozumieniu kodeksu pracy, wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r.
W świetle obowiązujących przepisów prawa, mających zastosowanie w niniejszej sprawie, przedmiotowe postanowienie narusza art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r., co uzasadnia konieczność jego zmiany.
Ponadto informuje się, iż stosownie do art. 14 b § 1 w/w ustawy - Ordynacji podatkowej - interpretacja, o której mowa w art. 14 a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika.
Mając na uwadze powyższe uzasadnienie, orzeczono jak w sentencji.