Czy wydatki poniesione na spłatę zobowiązań przejętych przez Spółkę na podstawie warunkowej umowy o przejęcie długu będą kosztem uzyskania przychodów?
sygnatura: PD-1/4218/i-49/05
autor: Izba Skarbowa w Krakowie
data: 2006-02-20
| słowa kluczowe: | przejęcie długu, umowa warunkowa, wkłady niepieniężne |
DECYZJA
Dyrektor Izby Skarbowej, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia Spółki z dnia 29.11.2005 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze z dnia 23.11.2005 r. Nr PD/423-25/05 uznające za nieprawidłowe stanowisko podatnika przedstawione we wniosku z dnia 22.08.2005 r. o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spłaconych zobowiązań przejętych przez Spółkę na podstawie warunkowej umowy o przejęcie długu odmawia zmiany kwestionowanego postanowienia.
UZASADNIENIE
Strona zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze w Krakowie z zapytaniem w następującym stanie faktycznym:
Spółka zawiera na zasadach określonych w art. 519-525 k.c. umowę o przejęcie długów funkcjonalnie związanych z prowadzoną przez jej jedynego udziałowca działalnością gospodarczą (długi te związane są z zakupem towarów, którymi handel był przedmiotem działalności przedsiębiorstwa udziałowca). Umowa o przejęcie długu została zawarta pod warunkiem, iż jedyny udziałowiec wniesie do spółki w formie wkładu niepieniężnego swoje przedsiębiorstwo, które dotychczas prowadził na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej (jednoosobowa działalność gospodarcza) w skład którego wchodzą również towary, w związku z zakupem których powstały przejmowane przez spółkę zobowiązania. W skład wnoszonego w formie aportu przedsiębiorstwa wchodzą aktywa o łącznej wartości rynkowej w kwocie 1.425.661,90 zł i zobowiązania o łącznej wartości 890.892,45 zł, a jedyny udziałowiec, w związku z wnoszonym w formie wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwem obejmuje w X spółce z o.o. udziały o łącznej wartości nominalnej 550.000,00 zł. W opinii Spółki wydatki poniesione na spłatę zobowiązań przejętych przez spółkę na podstawie warunkowej umowy o przejęcie długu będą kosztem uzyskania przychodów.
Organ pierwszej instancji stwierdził, że wydatki poniesione na spłatę zobowiązań przejętych przez spółkę na podstawie warunkowej umowy o przejęcie długu nie będą kosztem uzyskania przychodów. W treści cyt. powyżej postanowienia wskazał, iż w przypadku wniesienia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w formie wkładu niepieniężnego do spółki, pojęcie składniki majątkowe zgodnie z art. 4a pkt 2 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oznacza aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 w/w ustawy. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że ustalając nominalną wartość udziałów, jakie ma objąć zbywca w zamian za wkład niepieniężny, wartość tych udziałów przyjęto w kwocie odpowiednio niższej, co oznacza, że na wycenę wartości udziałów miały wpływ przejmowane długi. W takim przypadku przy ustalaniu wartości firmy wartość aktywów należy pomniejszyć o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością zbywcy.
Na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze nie potwierdzające przedstawionego we wniosku podatnika stanowiska, Spółka wniosła zażalenie zarzucając naruszenie:
- art. 14a oraz 217 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa,
- art. 15 ust. 1 i ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).
W zażaleniu z dnia 29.11.2005 r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze z dnia 23.11.2005 r. Nr PD/423- 25/05 Spółka wniosła o jego zmianę, poprzez wydanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika.
Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, po zapoznaniu się z materiałami zebranymi w sprawie oraz w wyniku przeanalizowania argumentów zawartych w zażaleniu Strony z dnia 29.11.2005 r., w oparciu o przepisy ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) stwierdza, że stanowisko zawarte w w/w postanowieniu Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Podgórze jest prawidłowe.
Powyższe wynika z następujących przyczyn:
Punktem wyjścia w sprawie jest art. 16g ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zgodnie z którym wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5 albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki. W ślad za art. 4a pkt 2 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcie składniki majątkowe oznacza aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością zbywcy o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3 ustawy. Ze stanu faktycznego wynika, że w skład wnoszonego w formie aportu przedsiębiorstwa wchodzą aktywa o wartości 1.425.661,90 zł i zobowiązania o łącznej wartości 890.892,45 zł, a Spółka wydaje w zamian udziały o łącznej wartości nominalnej 550.000,00 zł oraz przejmuje na siebie ciężar zobowiązań. Konkludując zatem uregulowanie przez podatnika przejętych zobowiązań nie może obciążać jego kosztów podatkowych ponieważ zostały one rozliczone w ramach ustalenia wartości firmy oraz środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.
Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w sentencji niniejszej decyzji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.
Stronie, jeżeli uzna, że decyzja ta jest niezgodna z prawem przysługuje prawo wniesienia skargi w dwóch egzemplarzach do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30- tu dni od daty jej doręczenia.