Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego

czy w sytuacji wyłączenia zastosowania art. 46 Kodeksu Spółek Handlowych, wydatki ponoszone przez spółkę na rzecz Komplementariusza - osoby prawnej, tytułem wynagrodzenia z wszelkiego rodzaju umów cywilnoprawnych, stanowią w całości koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów podatkowych, który ponosi każdy wspólnik, nie wyłączając wspólnika otrzymującego takie wynagrodzenie i czy każdy ze wspólników winien ujmować te koszty w przypadającej mu części za koszty uzyskania przychodu w sposób określony przez spółkę tzn. w wielkości proporcjonalnej do udziału w zyskach spółki?

sygnatura: 1401/PD-4230Z-89/05/JP

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2005-11-07

słowa kluczowe:koszty uzyskania przychodów, spółka komandytowa, umowa cywilnoprawna, umowa o pracę

Decyzja


Na podstawie art. 233 w związku z art. 239 i art. 14 b § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 Nr 8 poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia Sp. z o.o. "L" z dnia 07.09.2005 r. wniesionego na postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście z dnia 24.08.2005 r. Nr 1435/DP1/423-66/05/KS w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz wspólników

orzeka


- odmówić zmiany przedmiotowego postanowienia w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Spółki.

UZASADNIENIE


Sp. z o.o. "L" jest komplementariuszem Spółki komandytowej "F" . W umowie spółki wspólnicy postanowili, że komplementariusz uczestniczy w zyskach w 70 % w stratach zaś w 100 % natomiast Komandytariusz uczestniczy w zyskach w 30 % w stratach zaś nie uczestniczy.
W umowie spółki wspólnicy wyłączyli zastosowanie art. 46 Kodeksu Spółek Handlowych umieszczając następujący zapis: "Jeżeli spółka zawrze z Komplementariuszem lub Komandytariuszem jakąkolwiek umowę cywilnoprawną lub umowę o pracę, obejmującą choćby częściowo swym zakresem prowadzenie spraw spółki lub świadczenie pracy, to z tytułu każdej czynności powziętej w wykonaniu tej umowy Komplementariuszowi lub Komandytariuszowi należne będzie wynagrodzenie, natomiast przepis art. 46 Kodeksu Spółek Handlowych w zw. z art. 103 Kodeksu Spółek Handlowych nie stosuje się."
Pytanie Spółki brzmiało:

  • czy w sytuacji wyłączenia zastosowania art. 46 Kodeksu Spółek Handlowych, wydatki ponoszone przez spółkę na rzecz Komplementariusza - osoby prawnej, tytułem wynagrodzenia z wszelkiego rodzaju umów cywilnoprawnych, stanowią w całości koszt uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów podatkowych, który ponosi każdy wspólnik, nie wyłączając wspólnika otrzymującego takie wynagrodzenie i czy każdy ze wspólników winien ujmować te koszty w przypadającej mu części za koszty uzyskania przychodu w sposób określony przez spółkę tzn. w wielkości proporcjonalnej do udziału w zyskach spółki?

Zdaniem Spółki, wydatki ponoszone przez Spółkę na rzecz Komplementariusza - osoby prawnej, należne jej tytułem wynagrodzenia z wszelkiego rodzaju umów cywilnoprawnych, stanowią w całości koszt uzyskania przychodu.


Postanowieniem z dnia 24.08.2005 r. Nr 1435/DP1/423-66/05/KS Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście nie potwierdził stanowiska Spółki.
W uzasadnieniu postanowienia stwierdził, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy art. 5 ust. 2 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W świetle powołanych przepisów wydatki spółki komandytowej poniesione na rzecz wspólników z tytułu wynagrodzenia z wszelkiego rodzaju umów cywilnoprawnych będą mogły być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów Spółki z o.o. "L", proporcjonalnie do posiadanego udziału w spółce komandytowej, pod warunkiem spełnienia przewidzianych w art. 15 ust. 1 i art.16 ust. 1 warunków uznania ich za koszty uzyskania przychodów.


W zażaleniu skierowanym do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Spółka stwierdza, że jest dla niej oczywisty fakt, iż każdy koszt, by mógł być kosztem uzyskania przychodów musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodów (vide art. 15 PDOP). Wyjątkiem są koszty wymienione w art. 16 ust. 1 PDOP. Przedmiotem zapytania była, co do zasady możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz wspólników w opisanym stanie faktycznym.


Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Spółki oraz postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza jak niżej.


Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe.Ustęp 2 stanowi, że zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (...)
Pytanie Spółki zostało wyrażone w sposób ogólny, nie został określony rodzaj umów cywilnoprawnych z których wynagrodzenie może stanowić koszt uzyskania przychodów, podatnik posłużył się sformułowaniem "wszelkiego rodzaju". Pytał również o możliwość zaliczenia poniesionych wydatków w pełnej wysokości.
Wobec tak postawionego pytania wnioskodawcy organ podatkowy nie mógł potwierdzić przedstawionego stanowiska. Jednocześnie w uzasadnieniu postanowienia została zawarta ocena prawna stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa, która stanowi prawidłową odpowiedź na zadane we wniosku pytanie w oparciu o przedstawiony stan faktyczny.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY