czy należy kompensować wartość przejętych umową cesji zobowiązań z wartością przejętych ta samą umową wierzytelności, środków trwałych i obrotowych.

sygnatura: 1401/PD-4230Z-86/05/KC

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2005-11-17

DECYZJA

Na podstawie art. 233 i 239 w związku z art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60) oraz art. 12 ust. 3a, art. 15 ust. 1, 4 i 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia Sp. z o.o. "S" wniesionego pismem z dnia 05.09.2005r. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Targówek z dnia 23.08.2005r. Nr 1437/ZI/406/181/AM/05 dotyczące wniosku Spółki z dnia 31.03.2005r. uzupełnionego pismem z dnia 10.06.2005r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie Spółki - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

orzeka

- odmówić zmiany kwestionowanego postanowienia

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 31.03.2005r. uzupełnionym pismem z dnia 10.06.2005r. Sp. z o.o. "S" zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa - Targówek z prośbą o wydanie interpretacji co do zakresu stosowania przepisów prawa podatkowego przedstawiając następujący stan faktyczny:
Spółka w dniu 30.12.2004r. zawarła z jednostką powiązaną umowę cesji. Zgodnie z postanowieniami umowy przedmiotem cesji było przejęcie przez podatnika większości zobowiązań finansowych Spółki "M" wobec aktualnych wierzycieli w dacie podpisania umowy za ich wiedzą i zgodą w zamian za przekazanie istniejących należności wobec dłużników oraz przeniesienia własności środków trwałych i obrotowych.
Łączna kwota zobowiązań finansowych przejmowanych przez Spółkę wynosiła 655.704,72 zł. Kwota należności krajowych i zagranicznych wynosiła 36.270,69 zł zaś wartość środków obrotowych w postaci akcesoriów motocyklowych wynosiła 139.759,69 zł. Wartość przejmowanych środków trwałych w postaci nie zamortyzowanego w całości sprzętu komputerowego wynosiła 10.918,77 zł.
Różnicę pomiędzy przejętymi zobowiązaniami a należnościami i środkami obrotowymi i trwałymi w wysokości 468.755,57 zł Spółka zaliczyła w ciężar kosztów uzyskania przychodów.Spółka zwróciła się z wnioskiem o potwierdzenie prawidłowości dokonanego zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów kwoty 468.755,57 zł.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Targówek postanowieniem z dnia 23.08.2005r. Nr 1437/ZI/406/181/AM/05 uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe.
W uzasadnieniu postanowienia organ I instancji stwierdził, że zgodnie z przepisami prawa podatkowego zobowiązań i należności w przypadku umowy cesji nie należy kompensować.Wydatek na nabycie wierzytelności stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie otrzymania należności od dłużnika, gdyż wydatek ten dopiero w tej dacie pozostaje w związku z uzyskanym przychodem zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54 poz. 654 z późn. zm.) i przepis ten należy stosować do całości przejętych na podstawie umowy cesji zobowiązań.Analogicznie należy traktować przejęte przez Spółkę należności, które będą stanowiły przychód w dacie faktycznego otrzymania należności od dłużnika tej wierzytelności zaś przychód ze sprzedaży akcesoriów samochodowych będzie przychodem w momencie ich sprzedaży. Powyższe reguluje art. 12 ust. 3a w/w ustawy. Środki trwałe należy natomiast wprowadzić do ewidencji środków trwałych w wartościach wynikających z zawartej umowy cesji. Art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych określa, iż kosztem uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Pismem z dnia 05.09.2005r. Sp. z o.o. "S" złożyła zażalenie za powyższe postanowienie zarzucając naruszenie:

• praw podatnika o swobodzie zawierania umów (ustawa o działalności gospodarczej),
• art. 15 ust. 4 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez jego nieprawidłowe zastosowanie,
• art. 12 ust. 3a w/w ustawy poprzez jego nieprawidłowe zastosowanie. i wnosi o zmianę kwestionowanego Postanowienia poprzez potwierdzenie, że Spółka, jako płatnik podatku dochodowego od osób prawnych prawidłowo zaliczyła w koszty uzyskania przychodu efekt realizacji umowy cesji w roku jej podpisania.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia, stwierdza co następuje:

Stanowisko organu I instancji dotyczące braku możliwości dokonania kompensaty przejętych umową cesji z dnia 30.12.2004r. wartości zobowiązań z wartością wierzytelności, środków trwałych i obrotowych należy uznać za prawidłowe.
Podobnie zgodzić należy się z opinią Naczelnika Urzędu wyrażoną w kwestionowanym postanowieniu zgodnie z którą za koszt uzyskania przychodu nie można uznać różnicy pomiędzy przejętymi umową cesji zobowiązaniami a należnościami, środkami trwałymi i obrotowymi w wysokości 468.755,57 zł w dacie podpisania umowy cesji.
Z przedstawionego we wniosku z dnia 31.03.2005r. stanu faktycznego wynika, iż Spółka w drodze umowy cesji z dnia 30.12.2004r. przejęła większość zobowiązań finansowych wobec aktualnych wierzycieli Cedenta w wysokości 655.704,72 zł w zamian za przekazanie istniejących należności wobec dłużników w łącznej kwocie 36.270,69 zł, środków obrotowych w postaci akcesoriów motocyklowych wycenionych na kwotę 139.759,69 zł oraz środków trwałych w postaci częściowo nie zamortyzowanego sprzętu komputerowego o wartości 10.918,77 zł.
Z uwagi na okoliczność, że przepisy ustawy Kodeks cywilny nie regulują swoim zakresem umowy, która dotyczyłaby zarówno przeniesienia części zobowiązań, należności oraz środków trwałych i obrotowych na osobę trzecią w opinii Dyrektora Izby Skarbowej, organ I instancji prawidłowo uznał, iż zasadnym jest dokonanie analizy każdej z tych czynności oddzielnie także pod względem wywierania skutków podatkowych.
Zatem biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że:

• przychód z nabycia wierzytelności, nie będąc w przypadku Spółki przychodem należnym związanym w działalnością gospodarczą i jakim mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jest przychodem z prawa majątkowego, jakim jest wierzytelność nabyta na podstawie przepisów art. 509-518 ustawy kodeks cywilny.
  Przychodem z praw majątkowych jest uiszczona przez dłużnika kwota wierzytelności. W konsekwencji przychód powstaje u nabywcy wierzytelności w dacie faktycznego otrzymania należności od dłużnika tej wierzytelności.Ponadto stosowanie do treści art. 15 ust. 1 w/w ustawy kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu przy czym, zgodnie z art. 15 ust. 4 w/w ustawy, koszty uzyskania przychodu są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą prócz przypadków o których mowa w dalszej części powołanego przepisu a nie mających zastosowania w przedmiotowej sprawie.
  Zatem wydatek na nabycie wierzytelności stanowi koszt uzyskania przychodu w dacie otrzymania należności od dłużnika, gdyż wydatek ten dopiero w tej dacie pozostaje w związku z uzyskanym przychodem.
• wartość środków obrotowych przejętych przez podatnika stanowić będzie dla Spółki przychód w momencie ich sprzedaży o czym stanowi przepis art. 12 ust. 3a w/w ustawy. Natomiast wydatki związane z nabyciem w/w środków obrotowych stanowić będą koszt uzyskania przychodu w myśl art. 15 ust. 1 i 4 w/w ustawy w dacie ich sprzedaży.
• przejęte w drodze umowy z dnia 30.12.2004r. środki trwałe należy wprowadzić do ewidencji środków trwałych w wartościach wynikających z zawartej umowy cesji. W ciężar kosztów uzyskania przychodu podatnik ma prawo zaliczyć w myśl art. 15 ust. 6 w/w ustawy odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane zgodnie z przepisem art. 16a - 16m w/w ustawy (z uwzględnieniem postanowień art. 16w/w ustawy)
• przejęte przez Spółkę zobowiązania nie mogą zostać zaliczone przez podatnika w ciężar kosztów uzyskania przychodów w dacie zawarcia umowy cesji. W opinii Dyrektora Izby Skarbowej przejęte przez podatnika zobowiązania mogą zostać potraktowane jako koszt przejęcia wierzytelności, środków trwałych i obrotowych o których mowa powyżej. Wówczas istniałaby możliwość zaliczenia ich w ciężar kosztów uzyskania przychodów ale tylko w sposób, przewidziany dla zaliczania w ciężar kosztów wydatków związanych z nabyciem poszczególnych składników majątkowych, opisany powyżej.

Jednocześnie wątpliwości budzi wysokość zobowiązań przejętych w drodze cesji, które mogłyby być zaliczone w ciężar kosztów podatkowych jako poniesionych w celu osiągnięcia przychodu i tym samym wpływałyby na dochód wykazywany przez podatnika.
W tym zakresie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, że:

1. pomiędzy stronami umowy zachodzą powiązania o których mowa w art. 11 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
2. wartość przejętych umową cesji zobowiązań znacznie przewyższa łączną wartość przejętych wierzytelności, środków trwałych i obrotowych

Powyższe uprawnia organy podatkowe do wykorzystania w trakcie prowadzonego postępowania podatkowego kompetencji przyznanych im w art. 11 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz sprawdzenia czy warunki, na których zawarto umowę nie różnią się od warunków jakie ustaliłyby miedzy sobą podmioty niezależne i ewentualnego określenia dochodu Spółki z tej transakcji w drodze oszacowania.
W związku z powyższym nie podziela się stanowiska podatnika zawartego w zażaleniu z dnia 05.09.2005r.