Czy przemieszczenie towarów z Niemiec (z portu Hamburg) do Polski (port w Gdyni) należy traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, czy jest to czynność, która nie podlega VAT?
sygnatura: PP-3/i/4407/231/05
autor: Izba Skarbowa w Krakowie
data: 2005-11-24
| słowa kluczowe: | przemieszczanie towarów |
D E C Y Z J A
Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie, po rozpoznaniu zażalenia Spółki z dnia 20 września 2005 r. (data wpływu do Izby Skarbowej 30.09.2005 r.) na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków?Stare Miasto nr PP1-443-89/39058/05/273380/146/CzW z dnia 13 września 2005 r., w sprawie interpretacji dotyczącej zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.) odmawia zmiany przedmiotowego postanowienia uznając, iż zawarta w nim ocena prawna stanu faktycznego przedstawionego we wniosku jest prawidłowa
U Z A S A D N I E N I E
Pismem z dnia 4 sierpnia 2005 r. (data wpływu do US -11.08.2005 r.) Spółka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zgodnie z przepisem art. 14a § 1 Ordynacji podatkowej.
Zapytanie dotyczyło sposobu rozliczania podatku VAT od towarów handlowych importowanych z państw trzecich (Chiny). Towary przewożone są drogą morską do Niemiec, gdzie dokonywana jest odprawa celna i towar zostaje dopuszczony do obrotu unijnego, a następnie zostaje przetransportowany drogą morską do portu w Gdyni.
Spółka na terenie Niemiec nie prowadzi przedsiębiorstwa, ani nie jest zarejestrowana jako podatnik podatku od wartości dodanej. Odprawy dokonywane są przez przedstawiciela podatkowego, który posiada pełnomocnictwo fiskalne i celne do rozliczania transakcji przed niemieckimi organami podatkowymi i celnymi, w związku z dokonywanym importem towarów na terytorium Niemiec.
Na podstawie niemieckich przepisów celnych i podatkowych nie jest pobierany, przez niemieckie organy skarbowe podatek VAT, a jedynie przedstawiciel podatkowy zobowiązany jest do sporządzania deklaracji INTRASTAT, dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę towarów do Polski. Innych dokumentów celnych oraz podatkowych, zgodnie z uzyskanymi przez Spółkę informacjami, Spółka ani przedstawiciel fiskalny nie ma obowiązku sporządzać.
Jako dokumenty rozliczeniowe Spółka posiada jedynie faktury wystawione przez kontrahenta chińskiego na zakup towarów oraz niemieckie zgłoszenie celne (Steuerbescheid), na którym jako zgłaszający widnieje ..., a jako przedstawiciel fiskalny i celny ? spedytor, który posiada ważny NIP UE.
Wątpliwości podatnika dotyczyły kwestii czy przemieszczenie towarów z Niemiec (z portu w Hamburgu) do Polski (portu w Gdyni) należy traktować jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów czy też jest to czynność, która nie podlega podatkowi VAT.
Zdaniem Spółki przywóz do Polski towarów uprzednio zaimportowanych i odprawionych w Niemczech nie jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. Tym samym Spółka nie ma obowiązku rozliczania niniejszej transakcji w deklaracji podatkowej VAT-7 oraz jej wykazywania w deklaracji podsumowującej VAT-UE.
Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków?Stare Miasto działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy Ordynacja podatkowa wydał postanowienie nr PP1-443-89/39058/05/273380/146/CzW z dnia 13 września 2005 r., w którym nie podzielił stanowiska Spółki i stwierdził, iż w opisanym stanie faktycznym przemieszczenie zaimportowanych przez Spółkę towarów z portu w Hamburgu do portu w Gdyni stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.
Na powyższe postanowienie Spółka zażaliła się pismem z dnia 20 września 2005 r. podnosząc, iż przy założeniu, że prawidłowe jest rozliczanie powyższej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jedynym dokumentem na podstawie którego, można by naliczyć podatek VAT jest dokument PZ (otrzymuje również fakturę od chińskiego kontrahenta - z opóźnieniem w stosunku do dostaw, oraz kserokopię zgłoszenia celnego).
Ponadto Spółka podnosi, iż żaden inny podmiot nie będzie wykazywał powyższej transakcji jako wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, gdyż na żadnym podmiocie nie powstaje taki obowiązek.
Po rozpatrzeniu złożonego zażalenia oraz oraz akt sprawy Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza:
Zgodnie z postanowieniami art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej ?podatkiem? podlega import towarów.
Przez import towarów rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 7 w/w ustawy, przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.
Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
W myśl postanowień art. 113 ust. 13 pkt 3 zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 15 ust. 7 w/w ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1 nieposiadający siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, podlegający obowiązkowi zarejestrowania się jako podatnicy VAT czynni, o których mowa w art. 96 ust. 4, są obowiązani ustanowić przedstawiciela podatkowego.
Analogiczne przepisy regulują przywóz towarów z terytorium państw trzecich do innych państw członkowskich Wspólnoty Europejskiej zgodnie z postanowieniami VI Dyrektywy Rady Wspólnot Europejskich z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych ? są to odpowiednio przepisy: art. 2 (2), art. 7 (1), art. 4 (1), art. 24 (2), art. 21 (2).
Dokonując importu towaru na terytorium Niemiec Spółka stała się zatem podatnikiem podatku od wartości dodanej.
W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te maja służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.
Z w/w względów Spółka winna opodatkować wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ? jako podatnik, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, z treści którego wynika, że podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.
Zgodnie z art. 20 ust. 5 w/w ustawy obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, a w przypadku gdy podatnik przed terminem, o którym mowa w ust. 5 wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.
W przypadku niewystawienia faktury, dokumentującej wewnątrzwspólnotową dostawę, miesiącem dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy jest miesiąc, w którym rozpoczął się transport (wysyłka) towaru z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju.
Zarzut, iż w przypadku posiadanych przez Spółkę dokumentów nie jest możliwe prawidłowe rozliczenie czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie bowiem z treścią art. 31 ust. 1 ustawy podstawą podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić, z uwzględnieniem ust. 2 i 3 tego przepisu.
Zarzut Spółki co do braku podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie znajduje uzasadnienia, gdyż Spółka ? dokonując importu towarów do Niemiec ? stała się podatnikiem podatku od wartości dodanej i dokonała na terytorium tego kraju wewnątrzwspólnotowej dostawy tych towarów do Polski ? zgodnie z art. 28a ust. 5 pkt b VI Dyrektywy (analogicznym do przepisu art. 13 ust. 3 w/w ustawy o podatku od towarów i usług).
Odnośnie podnoszonej przez Spółkę okoliczności, iż stanowisko organu pierwszej instancji różni się zasadniczo od powołanej przez Spółkę interpretacji publikowanej na stronie Ministerstwa Finansów, Dyrektor tut. Izby Skarbowej informuje, iż pisemne interpretacje co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, zgodnie z art. 14a Ordynacji podatkowej, wydawane są w indywidualnych sprawach podatnika po uprzednim przedstawieniu przez niego stanu faktycznego.
Biorąc powyższe pod uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie orzekł jak w sentencji.
Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, traci swoją moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
- nie jest wiążąca dla podatnika (płatnika/ inkasenta) następcy prawnego podatnika/ osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Na decyzję służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Topolowa 5 z powodu jej niezgodności z prawem.
Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji.
Ponadto pismo Spółki z dnia 23 września 2005 r. zostanie załatwione przez Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków?Stare Miasto zgodnie z właściwością, jako iż zawiera wniosek o udzielenie interpretacji w sprawie stosowania przepisów prawa podatkowego, tym samym nie może być traktowane jako uzupełnienie zażalenia rozpatrywanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie.