Pytanie dotyczy zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie społeczne finansowanych przez ubezpieczonych.

sygnatura: BD-P/423-18/05/Z

autor: Izba Skarbowa w Poznaniu

data: 2005-11-30

Spółka we wniosku z dnia 14 czerwca 2005r., powołując się na art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, zwróciła się o udzielenie interpretacji w kwestii stosowania przepisów ustawyz dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000r.Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Z opisanego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonała wypłaty wynagrodzenia za miesiąc kwiecień 2005r. w tym samym miesiącu. Podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów kwoty wypłaconych wynagrodzeń orazcyt.: "dodatkowo koszty ubezpieczenia emerytalnego, rentowego, chorobowego, które zgodnie z przepisami dotyczącymi ubezpieczeń społecznych finansowane jest przez ubezpieczonych, to jest pracowników Spółki".

W ocenie Spółki jest to prawidłowy sposób ustalenia kosztów podatkowych.

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu postanowieniem z dnia 13 września 2005r. Nr ZD/406-123/CIT/05 stwierdził,że stanowisko Podatnika jest nieprawidłowe.

W opinii organu podatkowego wynagrodzenie wypłacone pracownikom za miesiąc kwiecień 2005r. w miesiącu kwietniu 2005r. stanowi koszt uzyskania przychodóww tymże miesiącu. A zatem kosztem uzyskania przychodów staje się wynagrodzenie brutto, wraz z częścią wynagrodzeń zaspokajającą koszty ubezpieczenia emerytalnego, rentowego i chorobowego, które finansowane jest przez ubezpieczonych, to jest przez pracowników Spółki. Ponadto, organ podatkowy pierwszej instancji nie podzielił poglądu Podatnika, iż składki na ubezpieczenie społeczne w części finansowanej przez pracowników generują u pracodawcy odrębny koszt podatkowy, ujmowany w miesiącu,w którym wypłacane jest wynagrodzenie. W zaskarżonym postanowieniu organ podatkowy podkreślił, iż w przedstawionym stanie faktycznym, koszt w rachunku podatkowym generuje wyłącznie wypłata (pozostawienie do dyspozycji) wynagrodzeń, bowiem wówczas odniesieniu w ich ciężar podlega kwota brutto tych wynagrodzeń.

Na powyższe postanowienie Podatnik wniósł zażalenie z dnia 20 września 2005r. podtrzymując swoje stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2005r.

Po dokonaniu wnikliwej analizy przedstawionych przez Podatnika okoliczności faktycznych, treści zaskarżonego postanowienia oraz obowiązujących unormowań prawnych stwierdzam:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Dla zaliczenia określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów istotnym jest więc wystąpienie pomiędzy kosztem a przychodem związku przyczynowo - skutkowego. Wydatki poniesione przez podatnika niewątpliwie powinny być związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie winno wpływać na powstanie lub powiększenie przychodów. Zasada ta ulega jednak istotnemu ograniczeniu ze względu na treść art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej, gdyż przepis ten określa wydatki, które z woli ustawodawcy zostały wyłączone z kategorii kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 tej ustawy, niewypłacone, niedokonanelub niepostawione do dyspozycji wypłaty, świadczenia oraz inne należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4 - 9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000r.Nr 14, poz. 176 ze zm.), a także zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy nie uważa się za koszty podatkowe.

W świetle powyższego niewypłacone osobom fizycznym wynagrodzenie nie stanowi kosztów uzyskania przychodów.

Natomiast jak wynika z przedstawionego przez Stronę stanu faktycznego wynagrodzenie za miesiąc kwiecień 2005r. zostało wypłacone w tym miesiącu. A zatemw opinii organu odwoławczego, w myśl powołanego powyżej przepisu art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy podatkowej, wypłacone przez Podatnika wynagrodzenia pracowników stanowią koszt uzyskania przychodów w miesiącu dokonania wypłaty.

Jednocześnie należy zauważyć, iż składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowei chorobowe, w części finansowanej przez pracownika, stanowią składnik wynagrodzenia. W odniesieniu do nich obowiązuje taka sama zasada (ten sam moment) zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów jak pozostałej części wynagrodzenia tzn. zaliczenia do kosztów w miesiącu dokonania wypłaty.

Nie można się zatem zgodzić z twierdzeniem Strony, iż interpretacja przedstawiona przez organ podatkowy nie znajduje uzasadnienia w treści przepisu art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy podatkowej. Albowiem zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Spółka obciąża koszty podatkowe kwotą wypłaconych wynagrodzeń w miesiącu ich wypłaty, czyli odnosiw koszty uzyskania przychodów wynagrodzenia brutto, które obejmują składki na ubezpieczenie społeczne, a ponadto kwotą składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe i chorobowe finansowaną przez pracowników, co w opinii zarówno organu podatkowego pierwszej instancji, jak i organu odwoławczego, jest błędne.

Działania Podatnika nie są zgodne z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - koszt podatkowy generuje wyłącznie wypłata (postawienie do dyspozycji) wynagrodzenia w kwocie brutto.

Odnosząc się natomiast do zarzutu Spółki o braku uzasadnienia interpretacji w treści przywołanego przez organ pierwszej instancji art. 16 ust. 1 pkt 57a ustawy podatkowej, należy zauważyć, iż jakkolwiek przepis ten nie odnosi się bezpośrednio do treści zapytania Podatnika, to jednak, zdaniem organu odwoławczego, z uzasadnienia postanowienia wynika, iż celem organu podatkowego było pełne wyjaśnienie zasad ujmowaniaw kosztach podatkowych składek na ubezpieczenie społeczne. Okoliczność ta nie miała jednak wpływu na przyjęte rozstrzygnięcie.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.