Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Podatek od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

sygnatura: ILPP4/4512-1-167/16-2/JN

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2016-07-27

słowa kluczowe:nabycie wewnątrzwspólnotowe, obowiązek podatkowy, zaliczka

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2016 r. (data wpływu 23 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym w Polsce na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Wnioskodawca wpłacił dwie zaliczki do niemieckiej Spółki ,,X" na poczet przyszłej transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów:

  • w dniu 17 lipca 2015 r. zaliczkę, która obejmowała 30% wartości całej transakcji;
  • w dniu 17 września 2015 r. zaliczkę, która obejmowała 40% wartości całej transakcji.

A zatem wpłacone zaliczki nie obejmowały całej ceny przyszłej transakcji tylko jej część.

Transakcja wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od Spółki ,,X" do Wnioskodawcy nastąpiła w dniach 9-12 października 2015 r.

Spółka ,,X" wystawiła dla Wnioskodawcy trzy faktury, związane z przedmiotową transakcją wewnątrzwspólnotowego nabycia:

  • w dniu 9 lipca 2015 r. #8210; fakturę związaną z zaliczką, obejmującą 30% wartości całej transakcji (zaliczka zapłacona w dniu 17 lipca 2015 r.);
  • w dniu 1 września 2015 r. #8210; fakturę związaną z zaliczką, obejmującą 40% wartości całej transakcji (zaliczka zapłacona w dniu 17 września 2015 r.);
  • w dniu 14 października 2015 r. #8210; fakturę związaną już z transakcją wewnątrzwspólnotowego nabycia, jaka nastąpiła 9-12 października 2015 r. Na tej trzeciej fakturze została wpisana przez Spółkę ,,X" zarówno kwota całej transakcji (final invoice for the delivery), kwota wpłaconych wcześniej zaliczek oraz kwota, która pozostała do rozliczenia (final invoice).

Wnioskodawca podkreśla, że na dwóch pierwszych fakturach związanych z zaliczkami, nie było zaznaczone, że są to dokumenty proforma. Widnieje na nich oznaczenie ,,invoice" oraz mają nadany kolejny numer. Natomiast w treści tych dwóch pierwszych faktur jest napisane, że dotyczą one wpłat zaliczek (deposit 30%..., deposit 40%...).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy wpłacenie zaliczki przez Wnioskodawcę w lipcu 2015 r. oraz we wrześniu 2015 r. na poczet przyszłej transakcji wewnątrzwspólnotowej rodzi obowiązek podatkowy w WNT, w sytuacji gdy Spółka ,,X" (czyli sprzedawca) wystawiła w lipcu i wrześniu 2015 r. faktury obejmujące kwoty zaliczek...
  2. Czy obowiązek podatkowy z tytułu transakcji WNT powstanie tylko w dniu 14 października 2015 r., czyli w dniu wystawienia faktury końcowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. 2011 r. Dz. U. nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą VAT, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b.

W opinii Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego, do którego doszło w październiku 2015 r., powstał w dniu wystawienia faktur przez Spółkę ,,X", czyli:

  • 9 lipca 2015 r. (faktura związana z zaliczką zapłaconą w dniu 17 lipca 2015 r.);
  • 1 września 2015 r. (faktura związana z zaliczką zapłaconą w dniu 17 września 2015 r.);
  • 14 października 2015 r. (faktura końcowa, dokumentująca transakcję WNT, z uwzględnieniem wcześniej wystawionych faktur zaliczkowych).

Od dnia 1 stycznia 2013 r. nastąpiła zmiana zasad opodatkowania zaliczek w WNT. Wiąże się to z dyrektywą 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z tymi zmianami uiszczenie całości lub części zapłaty przed dokonaniem transakcji wewnątrzwspólnotowych nie powoduje powstania obowiązku podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałym stanie faktycznym znaczenie ma tutaj fakt, że Spółka ,,X" wystawiła już w lipcu i wrześniu 2015 r. faktury, obejmujące część wartości transakcji (tzw. faktury zaliczkowe).

W takiej sytuacji zastosowanie będzie miał art. 20 ust. 5 ustawy VAT, który mówi, że obowiązek podatkowy w WNT powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru.

A zatem w zaistniałym stanie faktycznym transakcję WNT należy rozliczyć w odpowiedniej części w miesiącach: lipcu, wrześniu i październiku 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy #8210; rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy #8210; przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

  1. nabywcą towarów jest:
    1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
    2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
    #61485; z zastrzeżeniem art. 10;
  2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt l lit. a.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, zarejestrowanym w Polsce na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. W październiku 2015 r. dokonał on wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów od niemieckiej Spółki ,,X". Na poczet przyszłej transakcji Wnioskodawca wpłacił dwie zaliczki: w dniu 17 lipca (30% wartości całej transakcji) i w dniu 17 września (40% wartości całej transakcji). Spółka ,,X" wystawiła dla Wnioskodawcy trzy faktury związane z przedmiotowym nabyciem. Dwie pierwsze faktury związane były z zaliczkami i zostały wystawione w dniu 9 lipca 2015 r. oraz w dniu 1 września 2015 r. Z kolei trzecia faktura została wystawiona przez sprzedawcę w dniu 14 października 2015 r. i zawiera zarówno kwotę całej transakcji, kwoty wpłaconych wcześniej zaliczek oraz kwotę, która pozostała do rozliczenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W myśl art. 20 ust. 5 ustawy #61485; w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.

Stosownie do ww. przepisu, w sytuacji, gdy wystawiona przez kontrahenta zagranicznego faktura dokumentująca dostawę konkretnych towarów została wystawiona przed 15. dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano ich dostawy, obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstaje z chwilą wystawienia takiej faktury.

W pozostałych przypadkach obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów należy rozpoznać 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W odniesieniu do zaliczek należy wskazać, że w związku z koniecznością dostosowania przepisów wprowadzonych dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz. Urz. UE L 189 z 22.07.2010 r., str. 1), ustawodawca krajowy dokonał z dniem 1 stycznia 2013 r. zmian w art. 20 ust. 1-3 oraz 5 -7 ustawy.

Wprowadzone zmiany miały na celu zapewnienie jednolitości danych zawartych w informacjach podsumowujących i terminowości wymiany danych dokonywanych przy pomocy tych informacji.

Dla uporządkowania i lepszej czytelności art. 20 ustawy, dokonano jego częściowej przebudowy.

W związku ze zmianami w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego wynikającymi ze zmiany przepisów unijnych odstąpiono od określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy lub nabycia towarów (otrzymanie tego rodzaju zapłaty nie rodzi już obowiązku podatkowego).

Uchylono art. 20 ust. 7 ustawy dający podstawę do rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego części zapłaty.

W przypadku otrzymania zatem faktur zaliczkowych z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów u polskiego podatnika nie powstaje obowiązek podatkowy.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wbrew opinii Wnioskodawcy, bez znaczenia pozostaje fakt wystawienia faktur potwierdzających wpłacenie zaliczek na poczet opisanej transakcji, ponieważ ich wystawienie nie powoduje po jego stronie powstania obowiązku podatkowego (faktury te nie dokumentują dostawy towarów będącej przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów).

Obowiązek podatkowy rodzi dopiero faktura końcowa wystawiona przez sprzedawcę (Spółkę ,,X" w dniu 14 października 2015 r.), która to związana jest z faktycznie dokonaną transakcją wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (obejmująca również kwoty wpłaconych wcześniej zaliczek).

Zatem, w przedmiotowej sprawie wpłacenie zaliczki przez Wnioskodawcę w lipcu 2015 r. oraz we wrześniu 2015 r. na poczet przyszłej transakcji wewnątrzwspólnotowej nie rodziło obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów, pomimo że Spółka ,,X" (czyli sprzedawca) wystawiła w lipcu i wrześniu 2015 r. faktury obejmujące kwoty zaliczek. Obowiązek podatkowy z tytułu transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powstał tylko w dniu 14 października 2015 r., czyli w dniu wystawienia faktury końcowej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY