Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego

Nabycia od banków wierzytelności straconych.

sygnatura: 1401/PH-I/4407/14-16/07/AŁ/PV-I

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2007-12-31

słowa kluczowe:nabycie wierzytelności, wierzytelność

D E C Y Z J A

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 5, art. 8, art. 41, art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 28 marca 2007 r., wniesionego przez XXX, na postanowienie Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 16 marca 2007 r., nr 1471/VTR2/443-460/06/MP, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

p o s t a n a w i a

odmówić zmiany postanowienia organu pierwszej instancji.

U Z A S A D N I E N I E

Wnioskiem z dnia 14 grudnia 2006 r. Fundusz Inwestycyjny Zamknięty wystąpił z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Strona podała, że jest funduszem inwestycyjnym zamkniętym i jednocześnie funduszem sekurytyzacyjnym. Oznacza to, że przedmiotem dokonywanych inwestycji są wierzytelności, w tym wierzytelności finansowane ze środków publicznych w rozumieniu odrębnych przepisów lub prawa do świadczeń z tytułu określonych wierzytelności. Strona nabywa od banków wierzytelności stracone, zarówno w ramach tzw. portfeli, jak i osobno, jako pojedyncze wierzytelności. Wierzytelności stracone stanowią wierzytelności własne banków, wynikające z udzielonych przez banki kredytów, które zaliczone zostały do kategorii straconych i na które zostały utworzone rezerwy.

W związku z tym Strona wniosła o potwierdzenie, iż w tym przypadku nabycia od banków wierzytelności straconych przez Fundusz nie stanowią świadczenia przez Fundusz usług, opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Strona podkreśliła, że w przypadku umów zakupu wierzytelności zawieranych przez Fundusz z bankami, banki te spełniają na rzecz funduszu świadczenie w postaci przeniesienia prawa do określonych wierzytelności, natomiast Fundusz płaci bankom cenę określoną w zawartej umowie. Zdaniem Strony sprzedaż wierzytelności przez banki na rzecz Funduszu stanowi odpłatne świadczenie usług przez banki a nie przez Fundusz, transakcje te należy uznać za zwolnione z podatku VAT jako usługi pośrednictwa finansowego świadczone przez banki.

Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowieniem z dnia 16 marca 2007 r., nr 1471/VTR2/443-460/06/MP, uznała stanowisko Strony za nieprawidłowe. Organ pierwszej instancji wyraził pogląd, iż określenie w umowie przelewu wierzytelności ceny przysługującej zbywcy nie przesądza, ze względu na specyfikę transakcji finansowych, iż dochodzi po stronie zbywcy do odpłatnego świadczenia usługi (usługi pośrednictwa finansowego), bowiem w przypadku cesji wierzytelności to zbywca, będąc jednocześnie beneficjentem tej czynności - otrzymuje pieniądze. Zatem w przypadku zbywcy wierzytelności własnej można mówić o alternatywnym sposobie finansowania własnej działalności. Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zwrócił także uwagę, iż w cenie otrzymanej za wierzytelność własną jest już niejako zawarty podatek od towarów i usług, tj. podatek należny od zbywcy wierzytelności z tytułu świadczenia przez niego usługi lub dostawy towarów na rzecz dłużnika cedowanej wierzytelności. Natomiast w przypadku nabywcy wierzytelności usługą nie jest samo jej nabycie, bowiem jest to prawo majątkowe, ale związane z nim przejęcie ciężaru egzekucji i ewentualnie ryzyko niewypłacalności dłużnika, o ile czynność ta dokonywana jest odpłatnie.

W związku z tym organ pierwszej instancji uznał, iż jest to czynność podlegająca opodatkowaniu na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług albo zwolniona z tego podatku w zależności od zaklasyfikowania danej czynności według Polskie Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Składając zażalenie z dnia 28 marca 2007 r. Strona zarzuciła naruszenie art. 14a Ordynacji podatkowej oraz przepisów ustawy o VAT poprzez błędną interpretację. Strona podkreśliła, iż wierzytelności nabywane przez Fundusz stanowią wierzytelności własne banków, wynikające z udzielnych przez banki kredytów. Fundusz nie świadczy usług na rzecz banków lecz kupuje aktywa od banków po rynkowej cenie (na ogół w wyniku organizowanych przez banki przetargów).

Strona zarzuciła również niespójności interpretacji przepisów wskazując na wydane przez Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowienie w dniu 7 marca 2007 r., nr 1471/DC/436/310/06/HB, w którym stwierdzono, iż wierzytelność jako prawo majątkowe podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie przed wydaniem decyzji zawiadomił Stronę postanowieniem w trybie art. 200 Ordynacji podatkowej z dnia 26 kwietnia 2007 r., nr 1401/PH-I/4407/14-16/07/AŁ, o prawie Strony do zapoznania się i wypowiedzenia w sprawie zebranego materiału dowodowego.

W ślad za powyższym postanowieniem Strona wystosowała pismo z dnia 7 maja 2007 r., w którym podtrzymała swoje stanowisko, załączając jednocześnie kserokopie postanowienia Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 29 listopada 2006 r., nr 1471/NTR1/443-363/06/AW oraz z dnia 7 marca 2007 r., nr 1471/DC/436/310/06/HB.

Następnie kolejnym pismem z dnia 18 czerwca 2007 r. Strona przedłożyła pismo Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi z dnia 29 maja 2007 r., znak OK-5672/KU-1958/2007. Zgodnie z tym pismem usługi świadczone przez Fundusz, polegające na obrocie wierzytelnościami (również wierzytelnościami zabezpieczonymi rzeczowo w postaci hipoteki i zastawów oraz zabezpieczeń wekslowych) mieszczą się grupowaniu: PKWiU 65.23.10-00.00 ?Usługi pośrednictwa finansowego, pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalno-rentowych?.


Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i obowiązujący stan prawny, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczeniu usług na terytorium kraju.

Ustawodawca w art. 7 ust. 1 w/w ustawy postanowił, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl natomiast art. 8 ust. 1 w/w ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W przedmiotowej sprawie Strona podała, że jest funduszem inwestycyjnym zamkniętym i jednocześnie funduszem sekurytyzacyjnym, który nabywa od banków wierzytelności stracone. Zgodnie z przedstawionym pismem Urzędu Statystycznego w Łodzi, o którym była mowa wyżej, usługi świadczone przez Stronę mieszczą się w grupowaniu PKWiU 65.23.10-00.00 ?Usługi pośrednictwa finansowego, gdzie indziej niesklasyfikowane?

Powyższe oznacza, iż na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług zastosowanie będzie miał przepis art. 43 ust. 1 pkt 1, w myśl którego zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. Z kolei w załączniku tym pod poz. 3 wymienione zostały usługi pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem:

1) działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,

2) usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,

3) usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),

4) usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20,-00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,

5) usług ściągania długów oraz faktoringu,

6) usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

7) usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,

8) transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,

9) transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.

W tym miejscu należy także wskazać na orzecznictwa sądów administracyjnych. W wyroku bowiem z dnia 27 lutego 2007 r., sygn. akt I SA/Łd 1239/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi analizując przepis art. 8 ust. 1 ustawy o VAT stwierdził ?Powyższa definicja usług jest bardzo pojemna, bowiem obejmuje w zasadzie każdą sytuację faktyczną, w której dochodzi do zawarcia transakcji pomiędzy dwoma podmiotami, w wyniku której jeden z podmiotów świadczy na rzecz drugiego to, do czego się zobowiązał, pod warunkiem, że świadczenie to nie jest dostawą towarów.? (...) ?nabywając we własnym imieniu i na własny rachunek cudzą wierzytelność za własne środki finansowe podatnik wchodzi w miejsce dotychczasowego wierzyciela. Z tą chwilą wykonana zostaje transakcja pomiędzy cedentem a cesjonariuszem. Dalsze losy wierzytelności są poza ta transakcją. Ewentualne podjęcie przez podatnika działań zmierzających do ściągnięcia długu nie będzie już wynikało z transakcji zawartej wcześniej z cedentem. Istniejący nadal dług podatnik będzie ściągał dla siebie, a nie dla innego podmiotu.?

Z kolei wyroku z dnia 7 marca 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 2208/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, iż ?sprzedaż wierzytelności własnych, które powstały w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej, a nie zostały nabyte celem dalszej odsprzedaży bądź windykacji, nie jest zaliczona do usług pośrednictwa finansowego. Natomiast taką usługą jest nabycie wierzytelności danej firmy w celu jej wykorzystania do operacji prawno ? gospodarczych. Usługa ta mieści się w ugrupowaniu PKWiU 65.23.10, tj. usługi pośrednictwa finansowego, gdzie indziej niesklasyfikowane, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalno-rentowych. W konsekwencji fakt zakupu wierzytelności w celu odsprzedaży lub wyegzekwowania lub dalszej odsprzedaży, należy zakwalifikować jako usługę pośrednictwa finansowego na rzecz sprzedawcy wierzytelności własnej.?

Podobne stanowisko zajął również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 2 lutego 2007 r., sygn. akt I SA/Wa 3887/06.

Z kolei w wyroku z dnia 11 stycznia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3995/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził ? ?istnieją uzasadnione podstawy aby przyjąć, iż tego rodzaju nabywanie wierzytelności jest odpłatnym świadczeniem usług, objętym zakresem przedmiotowym ustawy o VAT z 2004 r.?

W świetle powyższego, zdaniem organu odwoławczego, zakup wierzytelności w celu ich windykacji we własnym zakresie lub w celu dalszej ich sprzedaży mieści się niewątpliwie w zakresie usług pośrednictwa finansowego ? sklasyfikowanych według PKWiU w sekcji J ex (65-67). W tak ujmowanej usłudze mieści się cywilnoprawna instytucja przelewu wierzytelności (cesji) polegająca na przeniesieniu wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku osoby trzeciej na mocy umowy zawartej między zbywcą wierzytelności (cedentem), a jej nabywcą (cesjonariuszem). W takim przypadku nabywca wierzytelności świadczy na rzecz jej zbywcy usługę pośrednictwa finansowego, której celem jest uwolnienie sprzedawcy wierzytelności od ciężaru jej egzekucji.

Z uwagi na fakt, iż we wniosku z dnia 14 grudnia 2006 r. Strona wniosła o potwierdzenie, iż w przypadku nabycia od banków wierzytelności straconych przez Fundusz nie stanowią świadczenia przez Fundusz usług, opodatkowanych podatkiem od towarów i usług niniejsza interpretacja nie wymagała analizy w zakresie wysokości opodatkowania lub zwolnienia od podatku.

W konsekwencji powyższego Dyrektor Izby Skarbowej podzielając w głównych kierunkach stanowisko organu pierwszej instancji postanowił jak w sentencji.

Biorąc powyższe pod uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie postanowił jak w sentencji.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY