czy wartość diet z tytułu podróży służbowych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie kierowania obcymi pojazdami można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów do wartości nie przekraczającej wysokości diet przysługującycm pracownikom- na podstawie art.23 ust.1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

sygnatura: 1461/DCi-I/415-46/Z/07/AO

autor: Izba Skarbowa w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Ciechanowie

data: 2007-06-28

DECYZJA

Na podstawie art.14b par.5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku- Ordynacja podatkowa /j.t.Dz.U.z 2005r.,Nr 8,poz.60 z późn.zm./ w związku z art.153 ustawy z dnia 30.08.2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U.Nr 153, poz.1270 z późn.zm./, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego w dniu 9 maja 2006 roku na postanowienie NUS w Płocku nr 1419/UPO-415-44/06/GS z dnia 26.04.2006 r. w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych osoby prowadzącej działąlność gospodarczą w zakresie kierowania obcymi pojazdami w kraju i za granicą , postanawia:

- zmienić przedmiotowe postanowienie i uznać stanowisko sstrony za prawidłowe

UZASADNIENIE:

W dniu 22 lutego Podatnik zwrócił się do NUS w Płocku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów diet z tytułu jego podróży służbowych, jako osoby prowadzącej działalność w zakresie kierowania obcymi pojazdami w kraju i za granicą. W oceniePodatnika wartość diet z tytułu podróży służbowych, związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie kierowania obcymi pojazdami można zaliczyć do kosztów do wartości nie przekraczającej wysokości diet przysługującym pracownikom- na podstawie art.23 ust.1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2006 roku nr 1419/UPO-415-44/06/GS NUS w Płocku uznał powyższe stanowisko za nieprawidłowe, uzasadniając, że świadczenia usług w zakresie kierowania obcymi pojazdami na terenie kraju i za granicą w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie może być traktowane jako podróż służbowa, bowiem czynności te stanowią istotę działalności gospodarczej Podatnika.

Po rozpatrzeniu zażalenia Strony Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie decyzją z dnia 14 czerwca 2006 roku nr IS/CiWD/415/Z/11/06/AO odmówił zmiany postanowienia organu podatkowego I instancji. Rozstrzygnięcie to zostało przez Podatnika zaskarżone do WSA w Warszawie, który po rozpatrzeniu skargi wyrokiem z dnia 5 marca 2007 roku uchylił decyzję Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie.W opinii Sądu stanowisko organów podatkowych, że realizowanie usług transportowych nie wchodzi w zakres podróży służbowych z uwagi na brak stałego miejsca wykonywania takiej działalności nie jest uprawnione. Za podróż służbową należy uznać bezpośrednie wykonywanie przez przedsiębiorcę zadań związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej zarówno w kraju i poza jego granicami.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po przeanalizowaniu argumentów Podatnika i uwzględniając ocenę prawną WSA, stwierdza, co następuje:

W myśl art.22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjatkiem kosztów wymienionych w art.23. Powyższe oznacza, że określone wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodu pod warunkiem wykazania ich związku z prowadzoną działalnością gospodarczą tj.że ich poniesienie może mieć lub ma bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego rzychodu, o ile nie są wymienione w art.23 ustawy.Zgodnie z art.23 ust.1 pkt 52 w/w ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących- w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom określoną w odrębnych przepisach, wydanych przez właściwego ministra.

Zatem diety stanowią koszt, pod warunkiem,że podróż służbowa pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami podatnika, jednak nie mogą one przekraczać kwot określonych w dwóch rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społęcznej;- rozporządzenia z dnia 19.12.2002 roku w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przsysługujących pracownikowi zatrunionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju /Dz.U. Nr 236,poz.1990 z póxn.zm./,- rozporządzenie z dnia 19.12.2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej poza granicami kraju/Dz.U.nr 236,poz.1991 z późn.zm./.

W/w rozporządzenia nie zawierają definicji podróży służbowej. Definicję tę zawiera art.77.5 par.1 Kodeksu pracy /j.t.Dz.U.z 1998r.,Nr 21,poz.94 z późn.zm./, który stanowi, żepodróżą slużbową jest wyjazd na polecenie pracodawcy poza stałe miejsce świadczenia pracy wynikającej z zawartej umowy o pracę. Wprawdzie z treści art.77.5 par.1 kp wynika, że pojęcie podróży służbowej dotyczy pracowników zatrudnionych przez pracodawców, a nie osób prowadzących działalność gospodarczą, to jednak przepis art.23 ust.1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje, że podróż służbową mogą też odbywać przedsiębiorcy i osoby z nimi współpracujące, Stąd też za podróż służbową należy uznać również każdy wyjazd przedsiębiorcy związany z wykonywaniem zadań w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zarówno w kraju i poza jego granicami.

Jeżeli poniesione wydatki w trakcie podróży służbowej (na swoje utrzymanie) służą osiąganiu przychodó w myśl art.22 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie przekraczają kwot, o których mowa w art.23 ust.1 pkt 52 ustawy, wówczas można zaliczyć je do kosztów uzyskania przychodów.

Reasumując, przedsiębiorcom przysługuje prawo do uwzględnienia w kosztach uzyskania przychodu wartości diet za czas podróży służbowych w ramach zakreślonego limitu, tj.w wysokości diet przysługującym pracownikom- zgodnie z przepisami art.23 ust.1 pkt 52 ustawy o podatku dochodowyn od osób fizycznych.

Wobec takiej sytuacji, Dyrtektor Izby Skarbowej w Warszawie stwierdza, że stanowisko Naczelnika US w Płocku w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet z tytułu podróży służbowych osoby prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie kierowania obcymi pojazdami w kraju i za granicą zawarte w zażalonym postanowieniu jest nieprawidłowe.