- obowiązku zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej z przeznaczeniem na działalność gospodarczą ale nieamortyzowanej i faktycznie nie wykorzystanej w prowadzonej działalności gospodarczej.

sygnatura: PM/E-4117-1/5/06

autor: Izba Skarbowa w Olsztynie Ośrodek Zamiejscowy w Elblągu

data: 2006-11-21

Działając na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 11.09.2006r. wniesionego przez Pana Piotra Ż. zam. w ... ul. ... .../. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Elblągu z dnia 4.09.2006r. Nr PD2/415-32/06, w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i zastosowania prawa podatkowego, uznające, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie obowiązku zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej z przeznaczeniem na działalność gospodarczą ale nieamortyzowanej i faktycznie nie wykorzystanej w prowadzonej działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe,

odmawiam zmiany zaskarżonego postanowienia.

Pismem z dnia 2.06.2006r., otrzymanym przez organ podatkowy I instancji w dniu 23.06.2006r. (karty 7-8) uzupełnionym pismem z dnia 21.08.2006r. (karta 11), Pan Piotr Ż. zwrócił się z prośbą do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Elblągu o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie powstania obowiązku podatkowego na zasadach określonych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Strona informuje, że w dniu 21.03.2001r., jako spółka cywilna "P." Renata G. i Piotr Ż. z siedzibą w E. ul. ... .., kupili od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa "nieruchomość zabudowaną stolarnią, magazynami, wiatą i bunkrem" położoną w G. przy ul. ... . za cenę 116.000 zł. Pan Piotr Ż. wskazuje, że ww. spółka została rozwiązana z dniem 30.04.2002r., a ww. nieruchomość postanowiono sprzedać. W trakcie istnienia spółki cywilnej "P." wspólnicy nie rozpoczęli w tym obiekcie działalności gospodarczej, nie rozpoczęto prac adaptacyjnych obiektu, jak również ww. nieruchomość nie była amortyzowana. Powyższa nieruchomość została sprzedana w dniu 6.04.2004r. aktem notarialnym Repertorium A numer 4210/2004 za cenę 125.000 zł (karty 4-6). Strona informuje ponadto, że złożyła oświadczenie o przeznaczeniu uzyskanego przychodu w okresie dwóch lat na cele mieszkaniowe, zgodnie z treścią art. 28 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Elblągu postanowieniem z dnia 4.09.2006r. Nr PD2/415-32/06, wydanym w trybie art. 14a § 1 i § 4 Ordynacji podatkowej, stwierdził, że Wnioskodawca przedstawił nieprawidłowe stanowisko w kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości dokonanej w dniu 6.04.2004r. na zasadach określonych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Organ I instancji uznał, iż w przedmiotowej sprawie, nie zostały spełnione warunki do uznania powyższej nieruchomości niemieszkalnej za nieruchomość wykorzystywaną w prowadzonej działalności gospodarczej, tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży tej nieruchomości nie jest przychodem z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. W związku z tym Strona jest zobowiązana do zapłaty 10% zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na zasadach określonych w art. 28 ust. 1 i 2 ww. ustawy.

W zażaleniu z dnia 11.09.2006r. Pan Piotr Ż. uważa, że zakup nieruchomości przez spółkę cywilną "P." był ściśle związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponieważ został dokonany z przeznaczeniem na działalność gospodarczą. Na potwierdzenie Strona wskazuje, iż nieruchomość była nieruchomością zabudowaną stolarnią, dwoma magazynami, wiatą i bunkrem oraz wykazuje, że to spółka w celu prowadzenia działalności gospodarczej uzyskała przychody i poniosła koszty. Ponadto Pan Piotr Ż. wskazuje, iż w przedmiotowej nieruchomości wspólnicy nie rozpoczęli działalności gospodarczej, nieruchomość nie była źródłem dochodu, jak również nie była amortyzowana i nie była ujęta w ewidencji środków trwałych. Strona wskazuje, iż wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8.03.2001r. Sygn. akt III RN 81/2000 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30.03.2001r. Sygn. akt III SA 3293/99 dotyczące "analogicznych spraw" potwierdzają pogląd, że przedmiotowa sprzedaż zabudowanej nieruchomości jest przychodem z działalności gospodarczej.

Dlatego też Strona nie zgadza się z rozstrzygnięciem organu podatkowego I instancji, iż od sprzedaży nieruchomości dokonanej w dniu 6.04.2004r. powstał obowiązek zapłaty 10% zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zawiadomieniem Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 27.10.2006r. Nr PM/E-4117-1/5/06, wydanym w trybie art. 123 § 1 oraz art. 200 § 1 Ordynacji podatkowej, Strona została poinformowana o możliwości zapoznania się i wypowiedzenia w sprawie zebranego materiału dowodowego. Pan Piotr Ż. z powyższego uprawnienia nie skorzystał.

Organ odwoławczy, po przeanalizowaniu niniejszej sprawy stwierdził, co następuje:

Wskazany przez Pana Piotra Ż. we wniosku z dnia 2.06.2006r. art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa, ustalona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 1500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi ujętymi w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
   
   

Z powyższego wynika, że aby kwoty uzyskane ze sprzedaży nieruchomości gruntowej o powierzchni 1,4128 ha (działka nr ../..) zabudowanej magazynem opakowań-stolarnią, wiatą na opakowania, magazynem kwiatów i opakowań, kopcem-bunkrem położonej w G. przy ul. ... ., która została dokonana w dniu 6.04.2004r. aktem notarialnym Repertorium A 4210/2004 (karty 4-6), mogły być uznane za przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, ww. nieruchomość powinna być wykorzystywana w działalności gospodarczej (ujęta w ewidencji środków trwałych, a także amortyzowana).

Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie uznaje za bezzasadne zarzuty przedstawione przez Stronę w zażaleniu z dnia 11.09.2006r.

Wskazane przez Stronę orzecznictwo sądowe (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8.03.2001r. Sygn. akt III RN 81/2000 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30.03.2001r. Sygn. akt III SA 3293/99) nie zostały podjęte w "analogicznych sprawach", ponieważ orzeczenia te dotyczą odmiennych stanów faktycznych i prawnych. Orzeczenia te dotyczą opodatkowania zbycia nieruchomości związanych z działalnością gospodarczą w roku 1995 oraz wykładni art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sprawie podatkowej z 1999 roku.

Organ II instancji wskazuje, iż do końca 2002 roku przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości, były uznawane za przychody z działalności gospodarczej, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wówczas, gdy transakcja obejmowała majątek związany z wykonywaną działalnością gospodarczą (taki stan prawny zawierają ww. orzeczenia sądowe), a nie jak ww. przepis w brzmieniu obowiązującym od 1.01.2003r. - transakcja jest uznana jako przychód z działalności gospodarczej jedynie wówczas, gdy składniki majątku będącego przedmiotem transakcji były wykorzystywane na potrzeby związane z działalnością gospodarczą.

Tym samym nie znajduje uzasadnienia pogląd Podatnika, iż w oparciu o powyższe orzecznictwo przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości zabudowanej (nieruchomość niemieszkalna) dokonanej w dniu 6.04.2004r. aktem notarialnym Repertorium A 4210/2004 jest przychodem z działalności gospodarczej, na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ze względu na to, że czynność cywilnoprawna obejmowała majątek związany z wykonywaną działalnością gospodarczą. Nie można bowiem zastosować do sprzedaży nieruchomości dokonanej w dniu 6.04.2004r. przepisu art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed dokonaniem transakcji, gdyż stanowiłoby to naruszenie zasady lex retro non agit (prawo nie działa wstecz).

Ponadto organ II instancji informuje, iż znaczenia wskazanego powyżej pojęcia "wykorzystywanie" nie zawiera powyżej powołana ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, wobec tego należy posłużyć się definicją słowa "wykorzystywanie" ze Słownika Języka Polskiego, zgodnie z którym "wykorzystywanie" to osiąganie z czegoś korzyści, pożytku, skorzystanie z czegoś, spożytkowanie, zużytkowanie (Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Mieczysława Szymczaka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996, s. 752).

Zatem przez "wykorzystywanie", jak wskazano powyżej, należy rozumieć osiąganie z czegoś korzyści, pożytku, tym samym przez składniki majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej należy rozumieć tego rodzaju składniki, które są używane, użytkowane w działalności gospodarczej i umożliwiają osiąganie korzyści (przychodów) z tej działalności.

Mając powyższe na względzie, w ocenie organu odwoławczego, przychód uzyskany z ww. sprzedaży nieruchomości dokonanej w dniu 6.04.2004r. (nieruchomości zakupionej w dniu 21.03.2001r. aktem notarialnym Repertorium A Nr 759/2001), nie może zostać uznany za przychód z działalności gospodarczej, ponieważ nieruchomość będąca przedmiotem tej transakcji nie była wykorzystywana w działalności, prowadzonej do dnia 30.04.2002r. w formie spółki cywilnej "P." Renata G. i Piotr Ż. z siedzibą w E. ul. ... .., o czym informuje Strona w zażaleniu z dnia 11.09.2006r. Pan Piotr Ż. w ww. zażaleniu wskazał, że przedmiotowa nieruchomość nie służyła prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej, nieruchomość nie była źródłem dochodu, jak również nie była amortyzowana i nie była ujęta w ewidencji środków trwałych. Tym samym zarzuty Pana Piotra Ż., w kwestii nieuznania przychodu ze sprzedaży nieruchomości dokonanej w dniu 6.04.2004r. za przychód z działalności gospodarczej, nie zasługują na uwzględnienie.

Tut. organ nie kwestionuje natomiast faktu podkreślanego przez Stronę, iż zakup przedmiotowej nieruchomości został dokonany "z przeznaczeniem na działalność gospodarczą", jednakże ww. nieruchomość nie była wykorzystywana, jak wskazano powyżej, w istniejącej do dnia 30.04.2002r. firmie "P." Renata G. i Piotr Ż. w E. prowadzonej w formie spółki cywilnej.

W tym stanie faktycznym prawnym, stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego w Elblągu przedstawione w postanowieniu z dnia 4.09.2006r. Nr PD2/415-32/06 uznać należy za prawidłowe.

Jednocześnie należy wskazać na treść przepisu art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym interpretacja, o której mowa w art. 14a § 1, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia, o którym mowa w art. 14a § 4, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Decyzja niniejsza jest ostateczna.

Na niniejszą decyzję służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn w terminie 30 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji. Skargę (w 2 egzemplarzach) wnosi się za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżoną decyzję - na adres: Izba Skarbowa w Olsztynie Ośrodek Zamiejscowy w Elblągu, Plac Jagiellończyka 5, 82-300 Elbląg. Wyłącznym powodem skargi może być niezgodność decyzji z prawem.