Dotyczy obowiązu pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od kwoty zapłaconej przez Wojewodę Dolnośląskiego, tytułem uregulowania wierzytelność wynikającej z umowy cesji - kompensaty.
sygnatura: PB I-3/4117/IN-25/USŁ/2006/FM
autor: Izba Skarbowa w Łodzi
data: 2006-07-12
| słowa kluczowe: | kompensata, pobór podatku |
Działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. -Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 21.04.2006 r. (data wpływu 26.04.2006 r.) na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łasku Nr US-415/9/2006 wydane w dniu 12.04.2006 r., zmienia w/w postanowienie, nie podzielając równocześnie stanowiska podatnika.
Z dokumentacji podatkowej zgromadzonej w sprawie wynika, iż w dniu 25.01.2006 r. wystąpił Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław - Śródmieście z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. W dniu 30.01.2006 r. z identycznym wnioskiem wystąpił Pan do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Górna. Zgodnie z właściwością miejscową, określoną w art. 170 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), złożone wnioski przekazane zostały do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łasku.
Pana wątpliwości powstały na tle następującego stanu faktycznego;
W dniu 12.05.2005 r. otrzymał Pan kwotę 456.949,91 zł tytułem zaległego wynagrodzenia z racji pełnienia funkcji prezesa Spółki z o.o. "K", zgodnie z "umową przelewu i kompensacji wierzytelności" z dnia 18.03.2002 r. zawartą przez Pana z w/w spółką. Należność została wypłacona przez Wojewodę Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego, który był dłużnikiem firmy "K".
W powyższym wniosku zwraca się Pan z pytaniem, czy od uzyskanego przez Pana świadczenia płatnik obowiązany był pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych i kto w opisanej sytuacji pełnił funkcję płatnika.
W Pana ocenie brak jest przepisu prawa podatkowego, który mógłby stanowić podstawę dla obciążenia zaliczką na podatek dochodowy od osób fizycznych kwoty 456.949,91 zł zapłaconej przez Wojewodę Dolnośląskiego, tytułem uregulowania wierzytelność wynikającej z umowy cesji - kompensaty z dnia 18.03.2002 r. Ponadto podnosi Pan, iż brak jest podstawy prawnej do obciążenia tak Wojewody Dolnośląskiego, jak też Spółki z o.o. "K", czy też Pana obowiązkiem naliczenia, pobrania i zapłacenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych - bowiem stan faktyczny i prawny niniejszej sprawy nie odpowiada hipotezie żadnego przepisu, który stanowiłby o takim obowiązku któregokolwiek z tych podmiotów.
Organ podatkowy pierwszej instancji w wydanym w dniu 12.04.2006 r., postanowieniu Nr USI-415/9/2006, nie podzielił stanowiska wyrażonego w złożonym wniosku uznając, iż obowiązek płatnika pełni Spółka "K", która winna odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od otrzymanej przez Pana należności.
W dniu 25.04.2006 r. złożył Pan zażalenie, zarzucając zaskarżonemu rozstrzygnięciu naruszenie przepisów art. 14a § 1 (wydanie postanowienia przez niewłaściwy miejscowo organ) i art. 14a § 3 (nie powołanie w sentencji przepisów prawa) Ordynacji podatkowej, oraz naruszenie rozdziału 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w szczególności art. 41 i 42 powyższej ustawy, ponieważ cyt. "wypłata dokonana osobie fizycznej - członkowi zarządu spółki z o.o. przez inny podmiot, jak dana spółka z o.o., nie wypełnia hipotezy żadnego z tych przepisów."
Po przeanalizowaniu przedłożonych dokumentów oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdza co następuje;
Zgodnie z art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), organ odwoławczy w drodze decyzji zmienia albo uchyla postanowienie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego jeżeli uzna, że zażalenie podatnika zasługuje na uwzględnienie.
Na podstawie regulacji zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26.07.1991 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wynagrodzenie dla osób powoływanych do zarządu, zarówno będących jak i nie będących pracownikami spółki należy traktować jako przychód z samodzielnej działalności o którym mowa w art. 13 pkt 7 tej ustawy, tj. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.
Zaliczki od wynagrodzeń w/w osób pobiera się w wysokości i na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 ustawy podatkowej, zgodnie z którym osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności osobom określonym w art. 3 ust. 1, z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19% należności pomniejszonej o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz pomniejszonej o składki potrącone przez płatnika w danym miesiącu na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b.
Zgodnie zaś z art. 42 w/w ustawy, płatnicy o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, przesyłając równocześnie deklarację według ustalonego wzoru.
W odniesieniu zatem do zawartego w zażaleniu zarzutu, naruszenia art. 41 i 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi podziela stanowisko podatnika. Przepis art. 41 ust. 1 w/w ustawy jednoznacznie określa, iż osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności osobom określonym w art. 3 ust. 1, z tytułu działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, są obowiązane jako płatnicy pobierać /.../ zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19%, co oznacza iż decydujące znaczenie ma tu okoliczność faktycznego dokonania wypłaty.
W przedmiotowej sprawie zaległe wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji prezesa zarządu Spółki z o.o. "K", w wysokości 456.949,91 zł, zostało przelane na Pana konto bankowe przez Wojewodę Dolnośląskiego, na podstawie "umowy przelewu i kompensacji wierzytelności" zawartej w dniu 18.03.2002 r. pomiędzy Panem a spółką.
Ponieważ spółka "K" faktycznie nie dokonała wypłaty należności, a jedynie dokonała cesji wierzytelności Skarbu Państwa na rzecz Pana, nie może być obciążana obowiązkiem wynikającym z przepisów art. 41 i art. 42 ustawy podatkowej czyli pobierania i przekazywania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Jednocześnie Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi wyjaśnia, iż stosownie do dyspozycji art. 44 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a tego przepisu.
Wspomniany art. 44 ust. 3a stanowi iż podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są zobowiązani wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 19% dochodu za miesiąc, w których uzyskali ten dochód, w terminie do dnia 20 następnego miesiąca.
W świetle powyższych przepisów, w momencie otrzymania na podstawie "umowy przelewu i kompensacji wierzytelności" zaległego wynagrodzenie cywilnoprawnego, w wysokości 456.949,91 zł, powinien Pan, odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w terminie wskazanym w ustawie.
Odnośnie zarzutu naruszenia przez organ podatkowy właściwości miejscowej Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi informuje, iż w rozpoznawanej sprawie właściwość miejscową przyjęto na podstawie regulacji art. 14a § 1 w związku z art. 17 § 1 Ordynacji podatkowej. Powołany przepis art. 17 § 1 w/w ustawy stanowi iż "/.../ właściwość miejscową organów podatkowych ustala się według miejsca zamieszkania albo adresu siedziby podatnika, płatnika, inkasenta /.../". Z akt sprawy wynika, iż zgodnie ze zgłoszeniem identyfikacyjnym NIP-3 złożonym w dniu 05.05.2005 r. do Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź - Górna zameldowany jest Pan w Łodzi ul. Z., natomiast jako miejsce zamieszkania wskazał Pana - Łodzi ul. W.
Okoliczności te świadczą, iż adres zamieszkania w Łasku jest przesądzającym o właściwości miejscowej Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łasku.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi nie podziela stanowiska podatnika wyrażonego w zażaleniu dotyczącego nie powołania w sentencji postanowienia przepisów prawa. Powoływana przez Pana art. 14a § 3 stanowi iż "interpretacja, o której mowa w § 1, zawiera ocenę prawną stanowiska pytającego z przytoczeniem przepisów prawa", zaś sentencja postanowienia wydanego przez Naczelnika Urzędu Skarbowego odnosi się wyłącznie do prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku podatnika, natomiast prawne uzasadnienie rozstrzygnięcia zawarte jest w uzasadnieniu, które jest integralną częścią wydanego postanowienia.
Biorąc pod uwagę powyższe, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi stwierdza jak w sentencji niniejszej decyzji.