Czy podatnikowi, który ma na utrzymaniu dorosłą, niepełnosprawną córkę, którą wozi swoim samochodem osobowym na badania lekarskie, badania diagnostyczne, na pogotowie ratunkowe oraz odbiera z różnych miejsc w których córka miała atak choroby, przysługuje tzw. ulga rehabilitacyjna ?

sygnatura: PBB2-4117/3-0051/2006

autor:

data: 2006-07-17

DECYZJA

Na podstawie art. 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jedn. w Dz. U z 2005 roku Nr 8, poz. 60z późn. zm.) po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 27.04.2006r. wniesionego przez J. D. zam. B., ul. xx nr xx/xx na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Bytomiu z dnia 13.04.2006r. nr PDF-2/415-8/06 stwierdzające nieprawidłowość stanowiska J. D. przedstawionego we wniosku z dnia 16.02.2006r. uzupełnionym pismem z dnia 08.03.2006r., i adnotacją z dnia 16.03.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej tzw. ulgi rehabilitacyjnej związanej z używaniem samochodu osobowego na potrzeby osoby niepełnosprawnej - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach odmawia uchylenia /zmiany / w/w postanowienia organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Dnia 20.02.2006 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Bytomiu wpłynął wniosek J. D. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie tzw. ulgi rehabilitacyjnej związanej z używaniem samochodu osobowego, stanowiącego własność podatniczki do przewozu pełnoletniej, niepełnosprawnej córki / będącej częściowo na utrzymaniu rodziców / na badania lekarskie oraz odbiór z różnych miejsc po atakach choroby. We wniosku z dnia 16.02.2006r. uzupełnionym pismem z dnia 08.03.2006r., i adnotacją z dnia 16.03.2006r. wnioskodawczyni stanęła na stanowisku, iż w związku z tym, że wraz z mężem częściowo utrzymuje niepełnosprawną córkę posiadająca własną rodzinę, której dochód w 2005r. wyniósł 8.454 zł. oraz używa samochodu osobowego stanowiącego jej własność w celu dowożenia niepełnosprawnej córki na badania lekarskie, kolejne wizyty u lekarzy - na terenie Bytomia, Katowic, Chorzowa , na pogotowie ratunkowe oraz odbiera z różnych miejsc w których córka miała atak choroby / epilepsja /, przysługuje jej ulga rehabilitacyjna na używanie samochodu osobowego stanowiącego własność podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną . Postanowieniem z dnia 13.04.2006r. Nr PDF-2/415-xx/06 Naczelnik Urzędu Skarbowego w Bytomiu uznał za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez J. D. w sprawie będącej przedmiotem w/w wniosku. Postanowienie to zostało doręczone podatniczce skutecznie w dniu xx.04.006r. Pismem z dn. xx.04.2006r. podatniczka wniosła zażalenie na w/w postanowienie .

Po rozpatrzeniu zażalenia Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza co następuje : Zgodnie z art. 26 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 26.07.1991r.o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. w Dz. U z 2000 roku Nr 14, poz. 176 z późn. zm. w brzmieniu obowiązującym w 2005r.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu m.in. kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł - art. 26 ust. 7a pkt 14 w/w ustawy.

Zarówno pojęcie zabiegu, jak i rehabilitacji nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym zatem wyjaśnienia tych pojęć należy dokonać w oparciu o definicje encyklopedyczne oraz wydaną z zakresu rehabilitacji literaturę. Zabieg (stosownie do definicji umieszczonej w Encyklopedii PWN) stanowi interwencję mającą na celu wywołanie określonego skutku, zwykle będącą środkiem zaradczym przeciwdziałającym czemuś (np. skutkom choroby). Rehabilitacja w medycynie oznacza przywracanie sprawności fizycznej, psychicznej i społecznej (także zawodowej), utraconej wskutek schorzeń i urazów, przez stosowanie działań usprawniających. Rehabilitacja (łac. re - znów, na nowo, przeciw, habilis - sprawny, należyty, stosowny) jest procesem medyczno-społecznym, którego celem jest przywrócenie człowiekowi niepełnosprawnemu utraconych funkcji w przebiegu choroby, a także wad rozwojowych i wrodzonych. Innymi słowy rehabilitacja osób niepełnosprawnych oznacza zespół działań, w szczególności organizacyjnych, leczniczych, psychologicznych, technicznych, szkoleniowych, edukacyjnych i społecznych, zmierzających do osiągnięcia, przy aktywnym uczestnictwie tych osób, możliwie najwyższego poziomu ich funkcjonowania, jakości życia i integracji społecznej.

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest - stosownie do treści art. 26 ust. 7d powołanej ustawy - posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek : 1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub 2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo 3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów. Zgodnie z art. 26 ust. 7e w/w ustawy przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł. Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do: 1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albob) znaczny stopień niepełnosprawności, 2) II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:a) całkowitą niezdolność do pracy albob) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.- art. 26 ust. 7g w/w ustawy.Z powyższego wynika, że podatniczka może skorzystać z tzw. ulgi rehabilitacyjnej związanej z używaniem samochodu osobowego na potrzeby osoby niepełnosprawnej, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki :§ podatnik jest właścicielem (współwłaścicielem) samochodu osobowego,§ podatnik posiada na utrzymaniu osoby niepełnosprawne,§ osoba niepełnosprawna jest spokrewniona z osobą mającą ją na utrzymaniu w sposób o którym mowa w art. 26 ust. 7e w/w ustawy,§ osoba niepełnosprawna została zaliczona do I lub II grupy inwalidztwa,§ dochód osoby niepełnosprawnej nie przekroczył w 2005r. kwoty 9.120 zł,§ podatnik przewozi osobę niepełnosprawną na niezbędne zabiegi leczniczo - rehabilitacyjne.

Zgodnie z art. 120 powołanej w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa organy podatkowe działają na podstawie przepisów prawa. Dlatego odliczeniu od dochodu, podlegają jedynie te wydatki rehabilitacyjne, które zostały enumeratywnie wymienione w art. 26 ust. 7a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dowożenie niepełnosprawnej córki na kolejne wizyty u lekarzy, na badania diagnostyczne na terenie Bytomia, Katowic, Chorzowa, na pogotowie ratunkowe czy też odbieranie córki z różnych miejsc w których miała atak choroby niewątpliwie uznać należy za przewozy konieczne przy stanie zdrowia córki. Jednakże odliczeniu od dochodu wolą ustawodawcy podlegają wyłącznie wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego związanego z przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Dlatego wydatki te nie mogą podlegać odliczeniu od dochodu podatniczki .

Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdza, że brak jest przesłanek do dokonania uchylenia lub zmiany w/w postanowienia organu pierwszej instancji. Decyzja niniejsza jest ostateczna i na mocy art. 143 ustawy Ordynacja podatkowa została wydana z upoważnienia Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach. Służy na nią skarga (w dwóch egzemplarzach) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Skargę wnosi się za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, adres Izba Skarbowa w Katowicach -Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała, w terminie 30 dni od dnia doręczenia nin. decyzji.