Czy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych sprzedaż nieruchomości zabudowanej pawilonem handlowym budowanym w ramach działalności gospodarczej z przeznaczeniem na wynajem.

sygnatura: 1463/WD/4117/1/6/06/EP

autor: Izba Skarbowa w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Radomiu

data: 2006-06-13

D E C Y Z J A

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239 oraz art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity w Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po rozpatrzeniu zażalenia z dnia 31 marca 2006r. Pana xxxxxxxxxxxxxxxx na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 21.03.2006r. Nr 1425/033/415/1/06/MB stwierdzające nieprawidłowość stanowiska Pana xxxxxxxxxxxxx wyrażonego we wniosku z dnia 09.01.2006r. w sprawie dotyczącej wystąpienia zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży nieruchomości zabudowanej pawilonem handlowym budowanym w ramach działalności gospodarczej z przeznaczeniem na wynajem - utrzymuje w mocy postanowienie organu pierwszej instancji.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 09.01.2006r. Pan xxxxxxxxxxx zwrócił się do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej pawilonem handlowym budowanym w ramach działalności gospodarczej z przeznaczeniem na wynajem.

Podatnik wyjaśnił, iż dnia 21 grudnia 2000r. kupił wraz z żoną od Gminy Miasta nieruchomość niezabudowaną, składającą się z działek nr 57/3, 57/4, 57/5 i 57/6 o powierzchni ogólnej 41 arów 11 m2, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy w prowadzi księgę wieczystą Kw. nr 100520.

W październiku 2005r. na jednej z działek (nr 57/6) Pan xxxxxxxxx rozpoczął budowę pawilonu handlowego przeznaczonego na wynajem. W międzyczasie kontrahent wyraził chęć zakupu nieruchomości zabudowanej pawilonem. Zakup miałby nastąpić po zakończeniu robót budowlanych, tj. po uzyskaniu decyzji oddającej obiekt do użytkowania. W/w pawilon Podatnik, który jest płatnikiem podatku od towarów i usług VAT buduje jako Przedsiębiorstwo Wielobranżowe xxxxxxxxxxxxx .

Podatnik nadmienia, że w akcie notarialnym cena sprzedaży zostałaby rozbita na następujące składniki : cena gruntu, cena budynku wraz z infrastrukturą (faktura VAT).

W związku z powyższym Pan xxxxxxxxx wystąpił z zapytaniem, jakie podatki zobowiązany jest uiścić od tej transakcji.

Jednocześnie Podatnik poinformował, że od wartości gruntu nie płaci podatku VAT i podatku dochodowego, gdyż w dniu 31 grudnia 2005r. upłynął pięcioletni okres stanowiący podstawę do uiszczenia podatku dochodowego w wypadku odpłatnego zbycia nieruchomości.

Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w dniu 21.03.2006r. wydał postanowienie Nr 1425/033/415/1/06/MB, w którym stwierdził, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości, dlatego należy odnieść się do przepisów prawa cywilnego - art. 46-48 Kodeksu cywilnego. Z przepisów tych wynika, że budynki trwale związane z gruntem, jako część składowa gruntu, nie mogą być przedmiotem odrębnej własności. Nie rozdziela się więc sprzedaży gruntu od sprzedaży budynku jako odrębnego źródła przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Organ I instancji zauważył, że z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że dokonana przez Podatnika w ramach działalności gospodarczej sprzedaż będzie dotyczyła pawilonu handlowego, który budowany jest z zamiarem jego odsprzedaży po uzyskaniu decyzji oddającej obiekt do użytkowania.

Wobec powyższego zdaniem Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu mając na uwadze celowość poniesienia wydatków oraz treść art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy uznać, iż odpłatne zbycie w/w nieruchomości stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.Sprzedaż ta nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie nieruchomości nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Na postanowienie Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 21.03.2006r. Nr 1425/033/415/1/06/MB Pan xxxxxxxxx złożył zażalenie, w którym prosi o jego zmianę i stwierdzenie, że stanowisko Podatnika wyrażone we wniosku z dnia 09.01.2006r. jest prawidłowe lub o uchylenie zaskarżonego postanowienia i skierowanie do ponownego rozpoznana przez organ I instancji.

Zdaniem Pana xxxxxxxxxx od wartości gruntu, wobec upływu pięcioletniego okresu nie płaci się podatku dochodowego oraz podatku VAT.

Natomiast cena budynku wraz z infrastrukturą zostanie powiększona o należny podatek VAT, który należy odprowadzić.

Podatnik nadmienia, że nieruchomość będącą przedmiotem postępowania nabył wraz z żoną xxxxxxxxxx jako osoby prywatne. W/w nieruchomości Podatnik nie wprowadził w swojej działalności gospodarczej do ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa.

Ponadto wyjaśnia, że żona nie jest związana z Jego działalnością gospodarczą, tj. nie jest osobą współpracującą, wspólnikiem ani pełnomocnikiem.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po przeanalizowaniu materiału dowodowego zgromadzonego w aktach sprawy oraz po rozpatrzeniu zarzutów zażalenia stwierdza co następuje :

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity w Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza oraz odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Natomiast stosownie do art. 14 ust. 1 w/w ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości. W takiej sytuacji należy odnieść się do definicji zawartej w kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964r. Nr 16, poz. 93 z późn.zm.) nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Ponadto stosownie do art. 47 § 2 w/w Kodeksu cywilnego częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Dlatego budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności i sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu jak i znajdującego się na nim budynku trwale z nim związanego.

Nie można więc traktować w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jak również kodeksu cywilnego odrębnie sprzedaży gruntu oraz sprzedaży znajdującego się na nim budynku.

Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sprzedaż nieruchomości stanowi przychód z działalności gospodarczej, jeżeli następuje ona "w wykonaniu działalności gospodarczej", co wynika z brzemienia art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który definiuje przychody ze sprzedaży nieruchomości, wyłączając z nich sprzedaż nieruchomości "w wykonywaniu działalności gospodarczej".

Zatem w przedmiotowej sprawie sprzedaż gruntu i nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych pawilonu handlowego związanego z gruntem stanowi przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych a nie jak stwierdził Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu w postanowieniu z dnia 21.03.2006r. Nr 1425/033/415/1/06/MB stosownie do art. 14 ust. 2 pkt 1 w/w ustawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zauważa, że powołany przez organ I instancji art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Biorąc powyższe pod uwagę Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie orzeka jak w sentencji decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna i zgodnie z art. 128 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity w Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.) nie służy od niej odwołanie w postępowaniu podatkowym.

Stosownie do art. 54 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270) Stronie przysługuje prawo wniesienia skargi spełniającej wymogi określone w art. 57 w/w ustawy do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Radomiu, ul. Struga 26/28, 26-600 Radom, w dwóch egzemplarzach, w terminie 30 dni od dnia doręczenia niniejszej decyzji zgodnie z art. 53 § 1 w/w ustawy.