Skorzystanie z ulgi remontowej przez podatników dokonujących wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej w pełnej wysokości odliczenia, w przypadku gdy Zarząd wspólnoty mieszkaniowej wydatkował część wyżej wymienionych środków niezgodnie z ich przeznaczeniem.

sygnatura: PD II 415/74/05

autor: Izba Skarbowa we Wrocławiu

data: 2005-08-20

DECYZJA
Na podstawie art. 14b § 2 i 14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia Podatnika na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław-Psie Pole w sprawie uznania za nieprawidłowe stanowiska podatnika zawartego we wniosku z dnia 22.02.2005 r. uzupełnionego pismem z dnia 29.03.2005 r. o udzielenie interpretacji w zakresie skorzystania z ulgi remontowej przez podatników dokonujących wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej w pełnej wysokości odliczenia, w przypadku gdy Zarząd wspólnoty mieszkaniowej wydatkował część wyżej wymienionych środków niezgodnie z ich przeznaczeniem, Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu, odmawia zmiany zaskarżonego postanowienia organu podatkowego pierwszej instancji.
UZASADNIENIE
Wnioskiem z dnia 22.02.2005 r. uzupełnionym pismem z dnia 29.03.2005 r. Podatnik zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław Psie-Pole o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, przestawiając jednocześnie swoje stanowisko. W ocenie podatnika, wydatki poniesione na wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej nie mogą podlegać odliczeniu w pełnej wysokości 19 % tej wpłaty od podatku, jeżeli Zarząd wspólnoty mieszkaniowej wydatkował ww. środki na inne cele nie związane z remontem i modernizacją nieruchomości wspólnej. Podatnik określił, iż Zarząd wspólnoty mieszkaniowej wydatkował środki zgromadzone jako fundusz remontowy na inne cele nie mieszczące się w Rozporządzeniu Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 grudnia 1996 r. (Dz. U. Nr 156, poz. 788) w sprawie określenia rodzajów wydatków na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego tj. budowę dodatkowych chodników, co w ocenie podatnika nie pozwala na dokonanie odliczenia 19 % z poniesionych wpłat w pełnej wysokości od podatku.
W wydanym postanowieniu - Naczelnik Urzędu Skarbowego Wrocław-Psie Pole uznał stanowisko przedstawione przez wnioskodawcę za nieprawidłowe. W uzasadnieniu organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, iż art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31.12.2003 r., oraz jego kontynuację wynikającą z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 12.11.2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956) uprawnia podatników posiadających dowody wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy do odliczenia 19 % z wpłat od podatku w ramach ulgi remontowej. Naczelnik Urzędu Skarbowego uznał, że wyżej wymieniony przepis nie zobowiązuje podatników korzystających z odliczenia do przedłożenia wraz z dowodami wpłat potwierdzenia, że Zarząd wspólnoty przeznaczył zgromadzone środki na remont i modernizację budynku mieszkalnego bądź lokalu mieszkalnego. Wydatkowanie tych środków, zgodnie z nazwą powinno być przeznaczone na cele remontowe wspólnoty. Cele mają być określone uchwałą wspólnoty, którą podejmują jej członkowie.
W zażaleniu na postanowienie podatnik wystąpił o "oddalenie" powyższego postanowienia i jego ponowną weryfikację.
Wydanemu postanowieniu zarzucono:
- błędną interpretację pisma podatnika w kwestii dysponowania zgromadzonymi na koncie wspólnoty mieszkaniowej środkami funduszu remontowego i określenia, iż to Zarząd wspólnoty dokonywał wydatków niezgodnych z przeznaczeniem ww. środków a nie wspólnota mieszkaniowa,
- brak odniesienia się w postanowieniu do opinii Ministerstwa Infrastruktury Departamentu Mieszkalnictwa i sugestia, że urzędnicy nie dbają o zabezpieczenie interesu Skarbu Państwa.
Rozpatrując sprawę w trybie odwoławczym Dyrektor Izby Skarbowej we Wrocławiu nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonego postanowienia.
Zgodnie z regulacją prawną zawartą w obowiązującym w 2003 r. art. 27a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) "podatek dochodowy (...) zmniejsza się (...) jeżeli
w roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na remont i modernizację - zajmowanego na podstawie tytułu prawnego - budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego oraz wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej, utworzonych na podstawie odrębnych przepisów".
Wydatki na ww. cel ustala się w myśl art. 27a ust. 6 pkt 1, na podstawie faktury wystawionej wyłącznie przez podatnika podatku od towarów i usług, nie korzystającego ze zwolnienia od tego podatku, lub dowodu odprawy celnej, a w przypadku wpłat na wyodrębniony fundusz remontowy spółdzielni mieszkaniowej lub wspólnoty mieszkaniowej - na podstawie dowodu tej wpłaty. Dowodem wpłaty uprawniającym do odliczenia wydatku zgodnie z wolą ustawodawcy jest więc wyłącznie dowód dokonania wpłaty ze wskazaniem, iż wplata dotyczy wyodrębnionego funduszu remontowego wspólnoty mieszkaniowej, przy czym bez znaczenia jest, czy wpłata zostanie dokonana za pomocą przelewu bankowego, przekazu pocztowego lub bezpośrednio w kasie wspólnoty mieszkaniowej.
Mając na uwadze powyższe uznać należy, że wystawiony przez wspólnotę mieszkaniową dowód wpłaty z tytułu czynszu, czy innych należności na rzecz wspólnoty mieszkaniowej, wyszczególniający konkretną kwotę wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy, uprawnia podatnika do dokonania stosownego odliczenia od podatku.
Zatem w powołanym przepisie ustawodawca jednoznacznie określił sposób dokumentowania wpłat na wyodrębniony fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej, podlegający odliczeniu od podatku.
Art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 12.11.2003 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 202, poz. 1956) stanowi podstawę do kontynuacji wyżej cytowanego odliczenia w latach 2004-2005. Uprawnia on nadal podatników posiadających dowody wpłaty na wyodrębniony fundusz remontowy do odliczenia 19 % z wpłat od podatku w ramach ulgi podatkowej. Przepis nie zobowiązuje podatników korzystających
z odliczenia do przedłożenia wraz z dowodami wpłat, potwierdzenia, że wspólnota przeznaczyła zgromadzone środki na remont i modernizację budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego. Wydatkowania tych środków, zgodnie z nazwą winny być przeznaczone jedynie na cele remontowe wspólnoty. Cele te musza być określone uchwałą wspólnoty, którą podejmują jej członkowie. Każda zmiana sposobu dysponowania środkami powinna być określona uchwałą,
w obecności wszystkich członków mających decydujący wpływ na postanowienia w niej zawarte.
W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu zarzuty strony nie znajdują uzasadnienia, bowiem reprezentantem wspólnoty mieszkaniowej jest Zarząd powoływany przez członków wspólnoty, którzy posiadają prawo decydowania o wydatkowaniu środków zgromadzonych na koncie wspólnoty. Działania Zarządu winny być określone w uchwale podjętej za aprobatą członków wspólnoty na jego zebraniach, a niezgodne z uchwałą działanie Zarządu wspólnoty jest podstawą do zaskarżenia na drodze postępowania sądowego.
Do członków wspólnoty należy zatem nadzór nad prawidłowym dysponowaniem zgromadzonych środków i ewentualne zgłaszanie swoich uwag w ramach działań wspólnoty. Dołączone pismo Ministerstwa Infrastruktury Departamentu i Mieszkalnictwa z dnia 30.09.2004 r. nr BM1p-053-K-493/04 nie może być podstawą do zmiany wykładni przytoczonego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W związku z powyższym słuszne jest stanowisko Naczelnika Urzędu Skarbowego Wrocław-Psie Pole dotyczące możliwości odliczania poniesionych wydatków związanych
z wpłatami na wyodrębniony fundusz remontowy wspólnoty mieszkaniowej w przypadku wydatkowania ich przez wspólnotę na inne cele niż remontowo-modernizacyjne nieruchomości wspólnej.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
Decyzja niniejsza jest ostateczna.
Na decyzję służy prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79 w terminie 30 dni od dnia doręczenia decyzji za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu (ul. Pretficza 9/11, Wrocław). Skargę należy złożyć wraz z jej odpisem.