Podatnik zwrócił się z pytaniem czy nierozliczona kwota kompensaty stanowi przedpłatę, zaliczkę lub zadatek w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług i rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług?

sygnatura: PUS.II/443/174/2005/MM

autor: Podkarpacki Urząd Skarbowy

data: 2000-11-04

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 19 ust. 11, art. 29 ust 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17.08.2005 r., bez znaku, z datą wpływu 26.08.2005 r., uzupełnionego pismem z dnia 19.10.2005 r., znak FU/05/11 (data wpływu 24.10.2005 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie postanawia uznać, że w przedstawionym w wyżej wymienionym piśmie stanie faktycznym stanowisko Podatnika jest prawidłowe w zakresie, w jakim powstała w wyniku kompensaty nadpłata nie zostanie zaliczona na poczet przyszłych zobowiązań wobec Podatnika.

W dniu 17.08.2005 r. Podatnik złożył do tut. organu podatkowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji zastosowania przepisów ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług i określenie czy nierozliczona kwota kompensaty stanowi przedpłatę, zaliczkę lub zadatek w rozumieniu art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług i rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług. Podatnik w swoim wniosku przedstawił następujące stanowisko: "Kwota kompensaty nie stanowi przedpłaty, zaliczki czy zadatku, o których mowa w przepisie art. 19 ust. 11 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług, a tym samym nie rodzi obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług".

W myśl przepisu art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 - 22, art. 30 - 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Ponadto w myśl przepisu art. 29 ust. 2 w przypadku, gdy pobrano zaliczki, zadatki, przedpłaty lub raty, obrotem jest również kwota otrzymanych zaliczek, zadatków, przedpłat lub rat, pomniejszona o przypadającą od nich kwotę podatku.

Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje, co do zasady, z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi. Natomiast stosownie do art. 19 ust. 11 cytowanej ustawy, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Zatem każdego rodzaju płatność (a więc świadczenie powodujące wygaśnięcie roszczenia o zapłatę) bez względu na jej formę, przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi rodzi obowiązek podatkowy, w części, której dotyczy. Kompensata wzajemnych należności mimo, iż fizycznie nie ma przepływu środków pieniężnych, jest równoznaczna z uznaniem rachunku bankowego i w konsekwencji obowiązek podatkowy powstanie w momencie o którym mowa w art. 19 ust. 11.

Biorąc pod uwagę powyższe, stwierdzić należy, iż jeżeli powstała w wyniku przeprowadzonej kompensaty nadpłata zostanie zaliczona na poczet przyszłych zobowiązań wobec Podatnika, obowiązek podatkowy powstanie wówczas zgodnie z przepisem art. 19 ust 11 ustawy, w myśl którego jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności (w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę) obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. W przypadku gdy powstała nadpłata nie będzie traktowana jako zaliczka na poczet przyszłych zobowiązań wobec Podatnika, obowiązek podatkowy z tego tytułu nie powstanie, a sposób rozliczenia wyżej wymienionej nadwyżki zależeć będzie od ustaleń stron przeprowadzających kompensatę.

Jednocześnie tut. organ podatkowy informuje, iż wydając powyższą interpretację nie dokonał analizy treści załącznika w postaci przedstawionego przez Podatnika "Porozumienia kompensacyjnego". Interpretacja dotyczy stanu prawnego na dzień 26.08.2005 r. i traci swą ważność z dniem zmiany przepisów.

Ponadto organ podatkowy informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika. Natomiast zgodnie z art. 14b § 2 Ordynacji podatkowej jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie zgodnie z art. 236 § 1 Ordynacji podatkowej służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie, ul. Geodetów 1. Zażalenie należy zgodnie z art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej wnieść w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia za pośrednictwem organu, który jej wydał. Zażalenie winno zawierać zgodnie z art. 222 w zw. z art. 239 Ordynacji podatkowej zarzuty, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie.