Opodatkowanie sprzedaży gruntu w sytuacji, gdy drogi na nim posadowione stanowią własność miasta.

sygnatura: ILPP1/415-953/08-7/KG

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2008-12-31

Wniosek ORD-IN: [ 284 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Uniwersytetu, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2008 r. (data wpływu 10 października 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu 14 listopada 2008 r.) oraz pismem z dnia 6 grudnia 2008 r. (data wpływu 9 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 12 listopada 2008 r. i 6 grudnia 2008 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości, w skład której wchodzą działki gruntu w X, na których urządzone zostały ulice. Ulice te zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego są drogami lokalnymi, spełniającymi przesłanki wymagane dla dróg gminnych. W ewidencji gruntów oznaczone są symbolem dr - drogi. Zarząd Dróg Miejskich w X działający w imieniu Prezydenta Miasta X, skierował do Wnioskodawcy ofertę nabycia ww. gruntów na własność Miasta X. Z uwagi na sposób zagospodarowania terenu - ulice z nawierzchnią asfaltową, oświetlone i w pełni uzbrojone - oraz publiczny charakter pełnionych funkcji, Wnioskodawca skłonny jest zbyć Gminie Miasto X przedmiotowe grunty.

W piśmie z dnia 12 listopada 2008 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że budowle (drogi) posadowione na gruncie należącym do Zainteresowanego zostały wybudowane przez dzierżawcę gruntu i na mocy porozumienia zawartego między dzierżawcą a Zarządem Dróg Miejskich w X przeszły na własność Miasta X.

Wnioskodawca nie ponosił nakładów na wzniesienie, czy też ulepszanie ww. budowli, w związku z czym nie korzystał też z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Uzupełniając opisane zdarzenie przyszłe, Wnioskodawca wskazał ponadto, że przedmiotem sprzedaży będzie nieruchomość gruntowa zabudowana drogami (budowlami i urządzeniami infrastruktury technicznej dróg).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa przedmiotowych gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 22%, czy jest zwolniona od podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, z uwagi na to, że grunty będące przedmiotem przyszłej sprzedaży są drogami lokalnymi, publicznymi utwardzonymi z nawierzchnią asfaltową oraz infrastrukturą (oświetlenie, uzbrojenie), transakcja będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w stawce 22%.

Wnioskodawca podkreślił, że przyszły nabywca utrzymuje, że ze względu na fakt, iż nabywcą gruntów ma być Miasto X będące jednostką samorządu terytorialnego i wykonujące zadania publiczne, jak i publiczny charakter dróg położonych na przedmiotowym gruncie, transakcja jest zwolniona od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Według art. 2 pkt 6 ww. ustawy przez towary rozumie się wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zawarte w przytoczonym przepisie wyrażenie ,,przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" stwarza wiele trudności interpretacyjnych. Nie ulega wątpliwości, że ,,prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" nie wolno utożsamiać z prawem własności. Europejski Trybunał Sprawiedliwości przy definiowaniu wyrażenia ,,dostawa towarów" kładzie akcent przede wszystkim na ,,własność ekonomiczną" funkcjonującą w oderwaniu od krajowych przepisów prawa cywilnego regulujących przeniesienie prawa własności. W orzeczeniu C-320/88 Shipping and Forwarding Safe B.V. v. Staatsecretaris van Financiën Europejski Trybunał wyraził pogląd, że ,,wyrażenie <> w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy oznacza także przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, nawet jeżeli nie dochodzi do przeniesienia własności rzeczy w sensie prawnym" (pkt 1), jednak jednocześnie zastrzegł, że ,,zadaniem sądu krajowego jest określenie w każdym przypadku, na podstawie stanu rzeczy, czy przeniesienie prawa do dysponowania rzeczą jak właściciel, w rozumieniu artykułu 5(1) VI Dyrektywy, miało miejsce" (pkt 2).

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Stosowanie do przepisu art. 29 ust. 4 ww. ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość gruntową, na której dzierżawca wybudował infrastrukturę drogową stanowiącą drogi lokalne spełniające przesłanki dróg gminnych. Na mocy porozumienia zawartego między dzierżawcą nieruchomości a Zarządem Dróg Miejskich w X, nakłady poczynione na gruncie należącym do Wnioskodawcy stanowiące infrastrukturę drogową, przeszły na własność Miasta X.

Z powyższego wynika, że z uwagi na fakt iż właścicielem infrastruktury drogowej wybudowanej na gruncie należącym do Wnioskodawcy jest Miasto X, w analizowanej sprawie nie dochodzi do przeniesienia - w sensie ekonomicznym - prawa do rozporządzania infrastrukturą drogową jak właściciel. Przedmiotem planowanej przez Wnioskodawcę transakcji nie będzie zatem nieruchomość gruntowa zabudowana drogą ale wyłącznie grunt.

Grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terenie kraju, która zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwości stosowania zwolnień podatkowych.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Zatem opodatkowaniu podlega dostawa terenów budowlanych bądź przeznaczonych pod zabudowę. Przez grunty przeznaczone pod zabudowę rozumieć należy zarówno te grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę, jak i te, które właściciel przeznaczy pod zabudowę, bądź potencjalnie będą traktowane jak tereny budowlane. Ustawodawca wskazując na możliwość objęcia zwolnieniem od podatku od towarów i usług dostawy terenów niezabudowanych, posłużył się kryterium przeznaczenia terenu. Skoro o przeznaczeniu terenu decydują władze lokalne, które w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczyły przedmiotowe grunty pod drogi, to dostawa tych nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. W konsekwencji dostawa ta podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług.

Reasumując, w sprawie będącej przedmiotem zapytania, dostawa nieruchomości gruntowej spełnia definicję dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, że tut. Organ uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zastosowania 22% stawki podatku VAT dla dostawy ww. nieruchomości, jednakże w oparciu o inne uzasadnienie opodatkowania przedmiotowej transakcji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.