Dostawa przedmiotowego gruntu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

sygnatura: ILPP1/443-819/08/09-S/MT

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2009-12-29

Wniosek ORD-IN: [ 436 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 maja 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 274/09 - stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2008 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu: 25 sierpnia 2008 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 28 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 1993 Wnioskodawca zakupił pięć przyległych do siebie działek rolnych o łącznej powierzchni 2,4394 ha. Pierwszą działkę o pow. 0,32 ha Zainteresowany nabył w drodze umowy sprzedaży w dniu 9 marca 1993 r. od osoby fizycznej. Pozostałe cztery działki o pow. 2,19 ha zostały zakupione od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa na mocy umowy sprzedaży w dniu 2 lipca 1993 r. Były to działki niezabudowane. W tym czasie Wnioskodawca uzyskał uprawnienia rolnicze, albowiem zakup ww. nieruchomości miał być podstawą utworzenia gospodarstwa rolnego.

Niestety na skutek niskiej klasy gleby, grunty te były V i VI klasy, produkcja stała się nieopłacalna. Z tych przyczyn Zainteresowany zaprzestał produkcji rolnej na tych gruntach. W roku 2000 powyższa nieruchomość, położona w Gminie objęta została ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy z przeznaczeniem na tereny budowlane, a w roku 2008 na mocy decyzji Burmistrza z dnia 21 kwietnia 2008 r. dokonano podziału ww. nieruchomości na 13 działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną lub bliźniaczą. Wnioskodawca zamierza dokonywać zbycia działek w miarę napływania ofert kupna.

Zainteresowany oświadczył, że nie prowadzi działalności gospodarczej (również rolniczej), a zakup przedmiotowych gruntów nie był podyktowany chęcią ich zbycia. Ponadto nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym w myśl ustawy o VAT. Zaprzestał działalności rolniczej w związku z nieopłacalnością produkcji oraz z ustaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zainteresowany nigdy nie sprzedawał produktów rolnych. Warzywa uprawiane na przedmiotowym gruncie służyły na potrzeby Wnioskodawcy i jego rodziny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w wyniku sprzedaży przedmiotowych 13 działek Wnioskodawca stanie się podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT i tym samym czy dokonanie tej czynności będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnikiem w rozumieniu przepisów art. 15 ust. 1 ustawy o VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 cyt. ustawy jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Z powyższej definicji wynika w pierwszej kolejności, że dotyczy ona podmiotów, które zajmują się działalnością w sposób profesjonalny. Świadczy o tym użycie m. in. takich sformułowań jak: producent, czyli ten kto produkuje dobra materialne; handlowiec, tj. osoba zajmująca się handlem, tzn. działalnością polegającą na nabywaniu jakichś dóbr, usług czy walorów w celu sprzedaży, zbycia za ustaloną cenę. Są to osoby, które mają zamiar stałego prowadzenia określonej działalności, działają w sposób powtarzalny, wielokrotny, czyli częstotliwy.

Z tych względów Zainteresowany uważa, że podatnikiem VAT jest ten, kto dokonuje czynności handlu także wtedy, gdy czynność taka dokonywana jest przez niego jednorazowo lecz w taki sposób, że wyraźnie wynika z niej zamiar handlu, tj. obiektywny zamiar prowadzenia takiej działalności.

W przekonaniu Wnioskodawcy nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu dalszej odsprzedaży. W tej sytuacji sprzedaż nawet kilku działek, które stanowią majątek prywatny i nie są związane z działalnością gospodarczą i nie były nabyte w celu odsprzedaży nie ma charakteru handlowego, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W dniu 20 listopada 2008 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-819/08-4/MT stwierdzając, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2008 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu: 25 sierpnia 2008 r., data wpływu do Biura KIP w Lesznie: 28 sierpnia 2008 r.) jest nieprawidłowe. Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 9 grudnia 2008 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 7 stycznia 2009 r. nr ILPP1/443/W-96/08-2/HMW (skutecznie doręczonym w dniu 12 stycznia 2008 r.).

W dniu 9 lutego 2009 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ podatkowy oraz zasądzenie od organu podatkowego na rzecz strony skarżącej kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

Wyrokiem z dnia 13 maja 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 274/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 maja 2009 r., sygn. akt I SA/Wr 274/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o VAT.

Ponadto należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w roku 1993 Wnioskodawca zakupił pięć przyległych do siebie działek rolnych o łącznej powierzchni 2,4394 ha. Pierwszą działkę o pow. 0,32 ha Zainteresowany nabył w drodze umowy sprzedaży w dniu 9 marca 1993 r. od osoby fizycznej. Pozostałe cztery działki o pow. 2,19 ha zostały zakupione od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa na mocy umowy sprzedaży w dniu 2 lipca 1993 r. Były to działki niezabudowane. W tym czasie Wnioskodawca uzyskał uprawnienia rolnicze, albowiem zakup ww. nieruchomości miał być podstawą utworzenia gospodarstwa rolnego.

Na skutek niskiej klasy gleby, grunty te były V i VI klasy, produkcja stała się nieopłacalna. Z tych przyczyn Zainteresowany zaprzestał produkcji rolnej na tych gruntach. W roku 2000 powyższa nieruchomość, położona w Gminie objęta została ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy z przeznaczeniem na tereny budowlane, a w roku 2008 na mocy decyzji Burmistrza dokonano podziału ww. nieruchomości na 13 działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną lub bliźniaczą. Wnioskodawca zamierza dokonywać zbycia działek w miarę napływania ofert kupna.

Ponadto, Zainteresowany oświadczył, że nigdy nie był rolnikiem ryczałtowym w myśl ustawy o VAT i nie prowadził działalności gospodarczej. Zaprzestał działalności rolniczej w związku z nieopłacalnością produkcji oraz z ustaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zainteresowany nigdy nie sprzedawał produktów rolnych. Warzywa uprawiane na przedmiotowym gruncie służyły na potrzeby Wnioskodawcy i jego rodziny.

W związku z powyższym sprzedaż działek dokonana przez Wnioskodawcę nie stanowi działalności gospodarczej, z uwagi na fakt, iż transakcja nie ma charakteru zarobkowego, lecz związana jest z przysługującym mu prawem do rozporządzania własnym majątkiem, albowiem brak jest przesłanek do uznania działań Zainteresowanego za działalność handlowca. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca nabył przedmiotowe działki do majątku osobistego kilkanaście lat temu, do celów prywatnych. Nie miał zamiaru dokonywać ich dalszej odsprzedaży. Grunt został nabyty w celu prowadzenia produkcji rolniczej (Zainteresowany od roku 2000 nie prowadził działalności rolniczej na ww. nieruchomości), a produkty rolne otrzymane z uprawy przedmiotowego gruntu wykorzystywał na własne potrzeby. Przedmiotowe działki nie były nigdy wykorzystywane przez Pana do prowadzenia działalności gospodarczej.

Reasumując, zbycie przedmiotowych działek nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.