INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29.09.2011 r. (data wpływu 03.10.2011 r.) oraz piśmie z dnia 07.12.2011 r. (data nadania 08.12.2011 r., data wpływu 12.12.2011 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPP1/443-1468/11-2/JL IPPB5/423-1044/11-2/RS z dnia 28.11.2011 r. (data nadania 28.11.2011 r., data doręczenia 01.12.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków, które poniesione zostaną przez Spółkę z tytułu wypłaconych premii pieniężnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 03.10.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków, które poniesione zostaną przez Spółkę z tytułu wypłaconych premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - T. S. A. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, między innymi, zajmuje się emisją filmów reklamowych. Większość generowanych przez T. obrotów z tytułu reklam odbywa się za pośrednictwem d., których zadaniem jest planowanie oraz zakup kampanii reklamowych w mediach masowych dla swoich klientów. Świadczenie przez T. tego typu usług, polegających na emisji reklam, wynika z zawartych umów z D. (dalej ,,D."), działającymi w imieniu własnym na rzecz poszczególnych reklamodawców.

Z uwagi na interes biznesowy Spółka jest zainteresowana, aby D. ponosiły jak najwyższy poziom wydatków na kampanie reklamowe realizowane w programach T. S. A. W związku z tym, aby zmotywować poszczególne D. do jak najwyższego poziomu zakupów w T., w lipcu 2011 r. Zarząd T. S. A. wprowadził nową procedurę stanowiącą system motywacyjny dla Domów Mediowych według standardów obowiązujących na rynku. Spółka będzie zawierała pisemne porozumienie z D. (wzór w załączeniu), które reguluje zasady wypłacania premii pieniężnych należnych D. za osiągnięcie przez nich jak największego poziomu wydatków na rzecz T. na kampanie reklamowe realizowane w programach T.

Płatności premii na rzecz D. będą określone jako procent (ustalony przez strony) wydatków zrealizowanych przez dany D. w programach T. w danym roku kalendarzowym. Wypłata premii będzie gratyfikacją za osiągnięcie określonego poziomu wydatków. Podstawą wypłaty premii pieniężnej przysługującej D. będzie zestawienie rozliczeniowe, podpisane przez strony, zawierające wykaz wszystkich faktur za dany rok i odpowiednio wystawiona przez D. nota księgowa.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 07.12.2011 r. Spółka wskazała, iż jest zainteresowana, aby obroty z konkretnym D. były jak największe. Premia pieniężna jest gratyfikacją za osiągnięcie jak największego poziomu wydatków przez D. z emisji reklam w T. S. A. Zasady wypłaty premii reguluje porozumienie o rozliczeniu umów z D., które Spółka dołączyła do złożonego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej. Natomiast T. S.A. nie ma prawa żądać, aby dany D. dokonywał wyłącznie w T. S. A. ,,zakupów reklam". Decyzja, jakiego nadawcę wybrać zależy od konkretnego reklamodawcy i D. poprzez który dokonuje on zamówienia reklamy.

Spółka podnosi, że treścią ekonomiczną ,,przyznania premii pieniężnej" danemu D. jest to, że premia zostanie ,,skonsumowana" wyłącznie przez konkretny D., a nie zostanie udzielona w formie dodatkowego rabatu dla reklamodawcy. Wskazano, że wypłacane premie pieniężne nie można powiązać z konkretnymi kampaniami reklamowymi, ponieważ z tym wiąże się pojęcie rabatu, który jest udzielany poszczególnym reklamodawcom, a nie D. Natomiast gratyfikacja (premia pieniężna) przyznawana jest D. działającym w imieniu własnym, ale na rzecz poszczególnych reklamodawców. Premia pieniężna, nie jest związana z żadną kampanią reklamową i nie jest rozliczana z poszczególnymi reklamodawcami w ramach ceny za usługę, jest ,,dedykowana" wyłącznie D. i zależy od rocznych wydatków danego D. z tytułu emisji filmów reklamowych dokonanych w kanałach telewizyjnych nadawcy - T. S.A.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że dokumentem służącym T. i D. do wzajemnym rozliczeń z tytułu wypłaconej premii pieniężnej przez T. dla D. jest nota księgowa...
2. Czy wypłacona kwota premii pieniężnej, zaewidencjonowana jako koszt w ciężar konta kosztów działalności operacyjnej zespołu ,,4", będzie stanowić koszt uzyskania przychodu dla T....

Odpowiedź na pytanie oznaczone w przedmiotowym wniosku nr 2 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych stanowi przedmiot niniejszej interpretacji. Przedmiotowy wniosek w zakresie pytania oznaczonego numerem 1 tj. w zakresie podatku od towarów i usług VAT zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad.2

Poniesione wydatki z tytułu wypłaty premii pieniężnych D. należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. W myśl tego przepisu kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy kosztami uzyskania przychodów mogą być zarówno koszty, które pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z przychodami podatkowymi, jak również koszty, których powiązanie z konkretnym przychodem nie jest możliwe, tj. koszty związane z zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów oraz koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem.

W ocenie T. wydatek związany z wypłatą premii pieniężnych jest kosztem pozostającym w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami. Jednocześnie ta kategoria wydatków nie znajduje się w katalogu wydatków zawartego w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, które nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Zatem zgodnie z przepisami ustawy o CIT wypłacona kwota premii pieniężnej jest uznawana przez Spółkę za koszt uzyskania przychodu w momencie faktycznej jej wypłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz
• potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Należy wyjaśnić, iż pomimo, że ustawodawca w katalogu wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodów dla celów podatkowych (art. 16 ust. 1 ustawy), nie wymienia wydatków dotyczących premii pieniężnych wypłacanych kontrahentom z tytułu wielkości zakupionych usług/towarów, należy mieć zawsze na względzie, że podstawowym warunkiem zakwalifikowania tego typu wydatków do kosztów podatkowych jest ich związek z prowadzoną przez pracodawcę działalnością gospodarczą oraz uzyskiwanym z tej działalności przychodem.

W tym miejscu należy podkreślić, iż koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Wyrażenie ,,w celu osiągnięcia przychodu" zawarte we wskazanym przepisie art. 15 ust. 1 ww. ustawy oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie ,,w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot ,,celowości". Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, iż wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Istotnym jest, że wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów, obciąża podatnika.

Dodatkowo zauważyć należy, że w celu wykazania związku pomiędzy kosztem, a przychodem podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami. W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Z tak udokumentowanych wydatków winno ponadto wynikać, że mają związek z prowadzoną działalnością gospodarczą i bezpośrednio lub pośrednio wpływają na wielkość osiąganych przez podatnika przychodów. W zakresie obowiązków podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się między innymi emisją filmów reklamowych. Większość generowanych przez Spółkę obrotów z tytułu reklam odbywa się za pośrednictwem D. działających w imieniu własnym na rzecz poszczególnych reklamodawców. Aby zmotywować poszczególne D. do jak najwyższego poziomu zakupów kampanii reklamowych u Wnioskodawcy wprowadzono nowy system motywacyjny według standardów obowiązujących na rynku. Na podstawie zawartych porozumień D. wypłacane będą premie pieniężne za osiągnięcie przez nich jak największego poziomu wydatków na rzecz Wnioskodawcy na kampanie reklamowe realizowane w programach T. Płatności premii na rzecz D. będą określone jako procent (ustalony przez strony) wydatków zrealizowanych przez dany D. w programach Wnioskodawcy w danym roku kalendarzowym. Podstawą wypłaty premii pieniężnej przysługującej D. będzie zestawienie rozliczeniowe, podpisane przez strony, zawierające wykaz wszystkich faktur za dany rok i odpowiednio wystawiona przez D. nota księgowa.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w związku z wypłatą premii pieniężnych na rzecz D., spełniające przedstawione powyżej kryteria, Spółka może zaliczać w ciężar kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Końcowo informuje się, iż tut. Organ nie odniósł się do momentu poniesienia przedmiotowego kosztu, gdyż nie było to przedmiotem zapytania.

Dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na , piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.