INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 24.09.2012 r. (data wpływu 01.10.2012 r.) oraz piśmie z dnia 12.12.2012 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Nr IPPB2/415-863/12-2/AK z dnia 30.11.2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01.10.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca współpracuję z T. na stanowisku kierownika produkcji od 2007 na podstawie umowy o dzieło. Wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę z tytułu w/w umowy zmierzają do powstania utworu audiowizualnego w rozumieniu prawa autorskiego. Praca Wnioskodawcy polega przede wszystkim na kreatywnym współtworzeniu tak zwanego dzieła filmowego lub telewizyjnego. Wnioskodawca zajmuje się produkcją programów studyjnych, koncertów, reportaży i filmów dokumentalnych itp. Pracując na stanowisku kierownika produkcji musi podejmować inicjatywę, a także ponosić odpowiedzialność za kreatywny, twórczy, organizacyjny i finansowy proces produkcji. Tworzy i bierze odpowiedzialność za cały zespól ludzi biorących udział w powstaniu utworu audiowizualnego tj. (realizatorzy wizji, dziennikarze, operatorzy kamer, dźwięku, scenografowie, montażyści itp) Wnioskodawca zajmuję się także sprawami organizacyjnymi, technicznymi oraz prawnymi dotyczącymi utworu audiowizualnego. Aby rzetelnie wykonywać swoją pracę ukończył Akademię Filmu i Telewizji oraz studia wyższe w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej.

Pismem z dnia 30.11.2012 r. Nr IPPB2/415-863/12-2/AK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia stanu faktycznego przedstawionego we wniosku poprzez:

• wskazanie czy wytwory pracy wykonywanej przez Wnioskodawcę stanowią przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze i są przedmiotem prawa autorskiego, o którym mowa w ustawie z dnia z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.),
• wskazanie czy wszelkie autorskie prawa majątkowe do stworzonych przez Wnioskodawcę dzieł, powstałych w związku z wykonywaniem przez Wnioskodawcę obowiązków wynikających z zawartej umowy o dzieło, przechodzą na zleceniodawcę (tj. T.),
• czy w ramach zawartej umowy o dzieło Wnioskodawca wykonuje tylko prace twórcze o indywidualnym charakterze, które są przedmiotem prawa autorskiego, czy również inne obowiązki nie związane z pracami twórczymi...

W wyznaczonym terminie pismem z dnia 12.12.2012 r. Wnioskodawca dokonał uzupełnienia wniosku wskazując, iż:

Odnosząc się do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. nr Dz. U z 2006 r. nr 9, poz. 631 ze zm.

Wnioskodawca chciałby wskazać, że przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),
2. plastyczne,
3. fotograficzne,
4. lutnicze,
5. wzornictwa przemysłowego,
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne,
7. muzyczne i słowno-muzyczne,
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe ).

W przypadku (Wnioskodawcy) pracując na stanowisku Kierownika produkcji wykonuje on swoją prace i zmierzam do stworzenia niepowtarzalnego utworu audiowizualnego. Praca którą wykonuje polega przede wszystkim na kreatywnym współtworzeniu utworu audiowizualnego. Na stanowisku kierownika produkcji musi podejmować inicjatywę, ponosić odpowiedzialność za kreatywny, twórczy, organizacyjny i finansowy proces produkcji. Tworzy i produkuje wraz z innymi twórcami między innymi reżyserami, scenarzystami, dziennikarzami, realizatorami wizji, dźwięku oraz światła (wszystkim im przysługują 50 % uzysk) utwory audiowizualne, które charakteryzują się indywidualnym niepowtarzalnym charakterem. W ramach swojej pracy kierownika produkcji Wnioskodawca stworzył wiele filmów dokumentalnych, reportaży, koncertów, programów studyjnych. Wnioskodawca bierze czynny udział w kształtowaniu wizerunku utworów audiowizualnych, począwszy od doboru ekipy realizacyjnej do wyboru aktorów i prowadzących program. Sugeruje się umiejętnościami i stylem pracy zatrudnionych przy projekcie osób co ma wpływ na ostateczny kształt i charakter utworu audiowizualnego.

Wykonawca przenosi na rzecz Telewizji, na zasadach wyłączności, wszelkie majątkowe prawa autorskie) i/lub prawa pokrewne) do korzystania i rozporządzania dziełem (w całości i we fragmentach), bez ograniczeń terytorialnych i czasowych na następujących polach eksploatacji:. (§ 3, p. 1 umowy o dzieło podpisywanej z osobą fizyczną a T. wraz z przeniesieniem praw autorskich ).

W ramach projektu (umowy o dzieło ) Wnioskodawca zajmuje się również sprawami organizacyjnymi, technicznymi oraz prawnymi, które to czynności są niezbędne do powstania kompletnego utworu audiowizualnego i stanowią jego integralną całość.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym przysługują Wnioskodawcy 50% koszy przychodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, w T. na podstawie wewnętrznego zarządzenia obowiązuje brak kosztów uzyskania przychodu dla kierowników produkcji, co Wnioskodawca uważa za krzywdzące. Uważa, że przysługują mu 50% koszty uzyskania przychodu z tytułu wykonywanej pracy. W branży telewizyjno - filmowej kierownik produkcji zatrudniony jest właśnie ze względu na wykonywane czynności w ramach umów, gdzie stosuje się 50% koszty uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzeń.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) oraz (tj. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy źródłami przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

W myśl art. 13 pkt 8 powyższej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością -z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Ponadto, w świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są prawa majątkowe, za które uważa się w szczególności: przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Koszty uzyskania przychodów regulują przepisy rozdziału 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułów określonych m.in. w art. 13 pkt 8 - określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenia chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W odniesieniu do niektórych przychodów ustawodawca dopuścił możliwość ustalania kosztów zryczałtowanych. W przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami, mają zastosowanie 50% koszty uzyskanego przychodu.

Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu; koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Jak z powyższego wynika, o zastosowaniu podwyższonych kosztów uzyskania przychodów decyduje wyłącznie fakt osiągnięcia przez podatnika przychodu za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w jej art. 22 ust. 9 pkt 3, takich jak np. ,,twórca", ,,korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. ,,utwór". Ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 04 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W szczególności - jak stanowi ust. 2 tego przepisu - przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

• wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, z
• audiowizualne (w tym filmowe).

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych (autorskich) w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, iż przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

W konsekwencji, zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% będzie możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zamawiającego dzieło (zleceniodawcę) lub gdy udzieli licencji na korzystanie z nich.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że tylko wówczas gdy:

• praca wykonywana przez podatnika jest twórcza, tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
• podatnik jest twórcą bądź artystą wykonawcą w rozumieniu tej ustawy

do przychodów osiągniętych z danego źródła mogą być zastosowane, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, 50% koszty uzyskania przychodu.

Z treści wniosku oraz uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca współpracuję z T. na stanowisku kierownika produkcji od 2007 na podstawie umowy o dzieło. Wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę z tytułu w/w umowy zmierzają do powstania utworu audiowizualnego w rozumieniu prawa autorskiego. Praca Wnioskodawcy polega przede wszystkim na kreatywnym współtworzeniu tak zwanego dzieła filmowego lub telewizyjnego. Wnioskodawca zajmuje się produkcją programów studyjnych, koncertów, reportaży i filmów dokumentalnych itp. Pracując na stanowisku kierownika produkcji musi podejmować inicjatywę, a także ponosić odpowiedzialność za kreatywny, twórczy, organizacyjny i finansowy proces produkcji. Tworzy i bierze odpowiedzialność za cały zespól ludzi biorących udział w powstaniu utworu audiowizualnego tj. (realizatorzy wizji, dziennikarze, operatorzy kamer, dźwięku, scenografowie, montażyści itp) Wnioskodawca zajmuję się także sprawami organizacyjnymi, technicznymi oraz prawnymi dotyczącymi utworu audiowizualnego. Tworzy i produkuje wraz z innymi twórcami między innymi reżyserami, scenarzystami, dziennikarzami, realizatorami wizji, dźwięku oraz światła (wszystkim im przysługują 50 %) utwory audiowizualne, które charakteryzują się indywidualnym niepowtarzalnym charakterem. W ramach swojej pracy kierownika produkcji Wnioskodawca stworzył wiele filmów dokumentalnych, reportaży, koncertów, programów studyjnych. Wnioskodawca bierze czynny udział w kształtowaniu wizerunku utworów audiowizualnych, począwszy od doboru ekipy realizacyjnej do wyboru aktorów i prowadzących program. Sugeruje się umiejętnościami i stylem pracy zatrudnionych przy projekcie osób co ma wpływ na ostateczny kształt i charakter utworu audiowizualnego.

Wykonawca przenosi na rzecz Telewizji, na zasadach wyłączności, wszelkie majątkowe prawa autorskie) i/lub prawa pokrewne) do korzystania i rozporządzania dziełem (w całości i we fragmentach), bez ograniczeń terytorialnych i czasowych na następujących polach eksploatacji:. (§ 3, p. 1 umowy o dzieło podpisywanej z osobą fizyczną a T. wraz z przeniesieniem praw autorskich ).

W ramach projektu (umowy o dzieło ) Wnioskodawca zajmuje się również sprawami organizacyjnymi, technicznymi oraz prawnymi, które to czynności są niezbędne do powstania kompletnego utworu audiowizualnego i stanowią jego integralną całość.

Uwzględniając powyższe, wskazać należy, iż 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy mogą zostać zastosowane do przychodów uzyskiwanych w ramach umów o dzieło. W przedstawionym stanie faktycznym koszty te znajdą zastosowanie do wynagrodzeń, które przysługują Wnioskodawcy za pracę twórczą (za stworzenie utworu audiowizualnego) wykonywaną przez niego w ramach umów o dzieło, o ile istotnie, praca wykonywana przez Wnioskodawcę miała i ma indywidualny i niepowtarzalny charakter i bezpośrednio wpływała na ostateczny kształt realizowanego utworu audiowizualnego. Jednocześnie praca ta musi faktycznie spełniać przesłanki utworu, określone w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Końcowo, podkreślić należy, że ocena stanowiska Wnioskodawcy została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stosownie do tej definicji przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego.

W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.