INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 września 2013 r. (data wpływu do Biura - 13 września 2013 r.), uzupełnionym 22 listopada 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2013 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statku.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 7 listopada 2013 r. znak: IBPB II/1/415-860/13/MCZ wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 22 listopada 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest marynarzem pracującym na statku pływającym w żegludze międzynarodowej pod banderą Luksemburga. Przebywa ponad 185 dni w roku poza Polską. Centrum interesów życiowych Wnioskodawcy znajduje się w Polsce. Przedsiębiorstwo zatrudniające Wnioskodawcę znajduje się w Singapurze i jest częścią przedsiębiorstwa głównego, którego główny zarząd znajduje się w Wielkiej Brytanii. Wnioskodawca posiada odpowiednie zaświadczenie o miejscu faktycznego zarządu przedsiębiorstwa w Wielkiej Brytanii oraz zaświadczenie o podatkach potrącanych mu przez pracodawcę w roku bieżącym. Wnioskodawca nie uzyskuje żadnych dochodów w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku z 20 listopada 2013 r. (data wpływu - 22 listopada 2013 r.) Wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny i wskazał, że:

• miejsce faktycznego (rzeczywistego) zarządu przedsiębiorstwa, które eksploatuje statek pływający pod banderą Luxemburga, na którym Wnioskodawca wykonuje pracę znajduje się w Londynie (Wielka Brytania);
• miejsce faktycznego zarządu (siedziba) pracodawcy Wnioskodawcy znajduje się Londynie (Wielka Brytania);
• przedsiębiorstwo znajdujące się w Singapurze, podlega zarządowi przedsiębiorstwa znajdującego się w Wielkiej Brytanii; wobec tego przedsiębiorstwo eksploatujące statek (jego zarząd) znajduje się w efekcie w Wielkiej Brytanii;
• wynagrodzenie Wnioskodawcy jest wypłacane przez oddział finansowy (księgowy) firmy pracodawcy Wnioskodawcy z Londynu, który znajduje się w Singapurze,
• pracodawca odprowadza podatek za pracę w krajach, w których powstaje obowiązek podatkowy wobec Wnioskodawcy, a zależy on od obszaru, na którym przebywa statek, na którym pracuje Wnioskodawca,
• jest obywatelem polskim,
• nie jest obywatelem innego kraju,
• oprócz dochodów z pracy wykonywanej na ww. statku Wnioskodawca nie uzyskuje innych dochodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałych okolicznościach (zmiana umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Singapurem) Wnioskodawca na obowiązek składania zeznania podatkowego za 2013 r. oraz obowiązek płacenia podatku w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on obowiązek składania rocznego zeznania podatkowego i płacenia podatku za rok 2013 r.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a tej ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Należy zwrócić również uwagę na tekst Modelowej Konwencji stanowiącej wzór umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawieranych przez Polskę, jak i brzmienie Komentarza do niej. Zostały one wypracowane w drodze konsensusu przez wszystkie państwa członkowskie OECD, które zobowiązały się tym samym do stosowania zawartych w nich postanowień.

Modelowa Konwencja, jak i Komentarz do niej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa, natomiast stanowią wskazówkę, jak należy interpretować zapisy umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie zatem z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD (pkt 9) w zakresie art. 15 ust. 3, do wynagrodzeń załóg statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym (...) stosuje się zasadę, która zgodna jest z zasadą odnoszącą się do dochodów z żeglugi morskiej, śródlądowej i transportu lotniczego; zgodnie z tą zasadą wynagrodzenia załóg statków morskich podlegają opodatkowaniu w państwie, w którym znajduje się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa.

Dla rozstrzygnięcia, jaką umowę międzynarodową należy zastosować do osoby wykonującej pracę na pokładzie statku morskiego pływającego pod obcą banderą, istotne jest więc, w jakim państwie znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa eksploatującego ten statek.

Jak wynika z treści wniosku i jego uzupełnienia, Wnioskodawca jest marynarzem pracującym na statku pływającym w żegludze międzynarodowej. przedsiębiorstwo zatrudniające wnioskodawcę znajduje się w Singapurze i jest częścią przedsiębiorstwa, którego miejsce faktycznego (rzeczywistego) zarządu przedsiębiorstwa, które eksploatuje statek pływający pod banderą Luxemburga, na którym wnioskodawca wykonuje pracę, znajduje się w Wielkiej Brytanii. wnioskodawca posiada odpowiednie zaświadczenie o miejscu faktycznego zarządu przedsiębiorstwa w Wielkiej Brytanii oraz zaświadczenie o podatkach potrącanych mu przez pracodawcę w roku bieżącym. przedsiębiorstwo eksploatujące statek (jego siedziba) znajduje się w efekcie w Wielkiej Brytanii. wynagrodzenie wnioskodawcy jest wypłacane przez oddział finansowy (księgowy) firmy pracodawcy wnioskodawcy z Londynu, który znajduje się w Singapurze. pracodawca odprowadza podatek za pracę w krajach, w których powstaje obowiązek podatkowy wobec wnioskodawcy, a zależy on od obszaru, na którym przebywa statek, na którym pracuje wnioskodawca. wnioskodawca jest obywatelem polskim i nie posiada obywatelstwa innego kraju. oprócz dochodów z pracy wykonywanej na ww. statku wnioskodawca nie uzyskuje innych dochodów. wnioskodawca przebywa ponad 185 dni w roku poza polską. centrum interesów życiowych wnioskodawcy znajduje się w Polsce. wnioskodawca nie uzyskuje żadnych dochodów w Polsce.

Analiza elementów zaprezentowanego stanu faktycznego i powołanych wyżej przepisów prawa wskazuje, że skoro - jak stwierdza Wnioskodawca - siedziba i faktyczny zarząd przedsiębiorstwa eksploatującego statek pływający pod bandera Luksemburga, na pokładzie którego Wnioskodawca wykonuje pracę, znajduje się na terytorium Wielkiej Brytanii, to w niniejszej sprawie zastosowanie mają wyłącznie postanowienia Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisana w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz.U. Nr 250, poz. 1840).

Bez znaczenia jest zatem fakt, iż statek, na którym Wnioskodawca świadczy pracę najemną pływa pod banderą Luksemburga oraz, że Wnioskodawca jest zatrudniony przez ww. oddział przedsiębiorstwa, znajdujący się w Singapurze.

Tym samym w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania, wskazana przez Wnioskodawcę we wniosku, umowa między Rządem Rzecząpospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Singapurze dnia 23 kwietnia 1993 r. (Dz.U. Nr 38, poz. 139), której nowe brzmienie oczekuje obecnie na ratyfikację.

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 Konwencji polsko-brytyjskiej, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17, 18 i 19 niniejszej Konwencji, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Przy czym, według postanowień art. 14 ust. 3 tej Konwencji bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenie otrzymywane za pracę najemną, wykonywaną na pokładzie statku morskiego bądź statku powietrznego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa może być opodatkowane w tym Państwie.

Użyty w art. 14 ust. 1 i 3 powyższej Konwencji zwrot ,,może być opodatkowane" oznacza brak wyłączności do opodatkowania tego dochodu przez państwo, w którym podatnik świadczy pracę. Zatem dochód osoby mającej miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu pracy wykonywanej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego przez przedsiębiorstwo mające miejsce faktycznego zarządu na terytorium Wielkiej Brytanii, jest opodatkowany zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w państwie rezydencji, tj. w Polsce, oczywiście przy uwzględnieniu metody zapobieżeniu podwójnemu opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ww. Konwencji, w przypadku Polski, podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji podlega opodatkowaniu w Zjednoczonym Królestwie, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.
2. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub zyski majątkowe, które zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11, 12 lub 13 niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Zjednoczonym Królestwie, Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub zysków majątkowych tej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w Zjednoczonym Królestwie. Jednakże, takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód lub zyski majątkowe uzyskane w Zjednoczonym Królestwie.
3. Jeżeli zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce jest zwolniony z opodatkowania w Polsce, Polska może, przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub zysków majątkowych takiej osoby, uwzględnić zwolniony dochód.

Zatem w Polsce - w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu - należy zastosować określoną w art. 22 ust. 2 lit. c) Konwencji metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu (tzw. metoda wyłączenia z progresją).

Ww. zasada znajduje odzwierciedlenie w treści art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl jego postanowień jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ww. ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem.

W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

Mając na uwadze ww. okoliczności faktyczne oraz powołany wyżej stan prawny stwierdzić zatem należy, iż dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z pracy wykonywanej na pokładzie statku są zwolnione z opodatkowania w Polsce na podstawie art. 22 ust. 2 pkt a) ww. Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma obowiązku zapłaty podatku od ww. dochodów w Polsce oraz w przypadku nie osiągania innych dochodów, w szczególności podlegających opodatkowaniu w Polsce, nie ma również obowiązku składania deklaracji i zeznań podatkowych.

W sytuacji natomiast osiągnięcia dochodów podlegających w Polsce opodatkowaniu na zasadach ogólnych, będą one opodatkowane w sposób określony w art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnione z opodatkowania dochody z pracy najemnej na pokładzie statku należy wówczas uwzględnić do ustalenia stopy procentowej, według której Wnioskodawca powinien obliczyć podatek należny od ww. dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce.

Z wniosku wynika, że w 2013 r. poza dochodami osiągniętymi z tytułu wykonywania pracy najemnej na pokładzie statku Wnioskodawca nie osiągnie żadnych dochodów w Polsce i poza Polską.

To oznacza, że nie ma on obowiązku złożenia rocznego zeznania podatkowego i zapłacenia podatku za rok 2013 r. w Polsce.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo wskazać należy, że ponieważ przedmiotem wniosku było ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie obowiązku złożenia przez niego w Polsce rocznego zeznania podatkowego i zapłacenia podatku za 2013 r., od dochodu osiąganego z tytułu wykonywania pracy najemnej na pokładzie statku, w przedmiotowej interpretacji organ interpretacyjny nie odniósł się do stwierdzenia Wnioskodawcy, że pracodawca odprowadza podatek za pracę w krajach, w których powstaje obowiązek podatkowy wobec wnioskodawcy, a zależy on od obszaru, na którym przebywa statek, na którym pracuje wnioskodawca, przyjmując, że stanowi ono wyłącznie element stanu faktycznego sprawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.