INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 17 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT odpłatnego udostępniania (dzierżawy) infrastruktury - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT odpłatnego udostępniania (dzierżawy) infrastruktury.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Miasto i Gmina (dalej: ,,Gmina", ,,Miasto"), będąca czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, ponosi (oraz ponosiła w poprzednich latach) liczne wydatki związane z budową, rozbudową i remontem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej (z wyłączeniem kanalizacji deszczowej, która jest przedmiotem zapytania Gminy w odrębnie składanym wniosku), które to obiekty stanowią nieruchomości będące środkami trwałymi podlegające amortyzacji (dalej: ,,Infrastruktura", ,,Inwestycja"). Środki na przedmiotowe Inwestycje pochodziły w całości ze środków własnych Gminy. Omawiane wydatki ponoszone w związku z Infrastrukturą były dokumentowane stosownymi fakturami VAT wystawianymi na Gminę. Wartość początkowa wybudowanych przez Gminę poszczególnych obiektów Infrastruktury każdorazowo przekraczała 15 tys. zł. Realizacja Inwestycji nastąpiła w ramach zadań własnych Gminy wynikających w szczególności z ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Przedmiotową infrastrukturę Gmina klasyfikuje pod numerem 2223 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, natomiast w Klasyfikacji Środków Trwałych - pod numerem 211 tej klasyfikacji.

Po zrealizowaniu poszczególnych Inwestycji, polegających na wybudowaniu danych odcinków Infrastruktury, powstałe w ich efekcie obiekty Gmina ujmuje w ewidencji rachunkowej Gminy jako środki trwałe podlegające amortyzacji. Obiekty Infrastruktury pozostają własnością Gminy. Pierwotnie, każdorazowo, po zakończeniu danych Inwestycji i oddaniu ich do użytkowania powstałe obiekty Gmina nieodpłatnie udostępniała do użytkowania osobie prawnej: z o.o. (dalej: ,,Spółka"), będącej Spółką ze 100% udziałem Gminy, świadczącej na terenie Gminy usługi w zakresie zbiorowego dostarczania wody i odprowadzania ścieków (Spółka pełniła i pełni funkcję dostawcy usług w zakresie odprowadzania ścieków i zaopatrzenia w wodę dla mieszkańców oraz przedsiębiorców na terenach Gminy. Tym samym ww. podmiot rozliczał/rozlicza ww. sprzedaż usług dla celów podatku VAT. Gmina nie zawiera/nie zawierała żadnych umów w tym zakresie). Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Innymi słowy zamiarem Gminy nie było wykorzystanie przedmiotowej Infrastruktury do wykonania jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT. W związku z brakiem zamiaru wykorzystania Infrastruktury do czynności podlegających opodatkowaniu VAT, Gmina nie dokonała odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych na jej wybudowanie.

Obecnie Gmina rozważa zmianę dotychczasowej praktyki i zamierza udostępnić Spółce, obiekty przedmiotowej Infrastruktury odpłatnie, na podstawie zawartej z nią umowy dzierżawy/najmu (dalej łącznie jako: ,,umowa dzierżawy", ,,dzierżawa"). Z tytułu wydzierżawienia Infrastruktury Gmina zamierza pobierać od Spółki określone w umowie wynagrodzenie (czynsz dzierżawny). Umowa dzierżawy pomiędzy Gminą a Spółką potwierdzi prawo Spółki do używania przedmiotowej Infrastruktury i ewentualnego pobierania w przyszłości pożytków z tego tytułu w szczególności w formie opłat.

Po zawarciu przez Miasto umowy dzierżawy ze Spółką Infrastruktury, Miasto zamierza wykorzystywać przedmiotową Infrastrukturę wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu (jako świadczenie usług) podatkiem od tworów i usług na podstawie zawartej ww. umowy cywilnoprawnej dzierżawy, co nie zmienia faktu, że omawiana Infrastruktura nadal będzie służyła realizacji zadań własnych Miasta wynikających w szczególności z ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (realizowanych już w tym momencie poprzez Spółkę).

Po zawarciu umowy z Gminą Spółka będzie wykorzystywała przedmiotową Infrastrukturę do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od tworów i usług, jednakże dokonywana zmiana w postaci zawarcia stosownej umowy nie będzie miała wpływu na dotychczasową działalność Spółki. Spółka nadal będzie świadczyła w swoim imieniu i na swoją rzecz usługi w zakresie dostarczania wody i oczyszczania ścieków przy pomocy udostępnionej mu przez Gminę Infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy odpłatne udostępnienie przez Gminę przedmiotowej Infrastruktury na podstawie umowy dzierżawy, zawartej ze Spółką, będzie czynnością opodatkowaną VAT w kontekście art. 8 ust. 1 ustawy o VAT...
2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, Zainteresowany prosi o odpowiedź: czy świadczenie wykonywane na podstawie umowy dzierżawy zawartej ze Spółką będzie czynnością opodatkowaną podstawową stawką VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Odpłatne udostępnienie przez Gminę Infrastruktury na podstawie umowy dzierżawy, zawartej ze Spółką, będzie czynnością opodatkowaną VAT w kontekście art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Ad. 2.

Świadczenie Gminy wykonywane na podstawie umowy dzierżawy zawartej ze Spółką będzie czynnością opodatkowaną podstawową stawką VAT.

Uzasadnienie stanowiska Gminy

Ad. 1)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje natomiast, że świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z brzmienia powołanych przepisów wynika, że pojęcia dostawy towarów i świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT uzupełniają się w tym sensie, że co do zasady, czynności podejmowane przez podatników należy uznać za świadczenie usług, o ile nie stanowią one dostawy towarów. Takie skonstruowanie zakresu czynności opodatkowanych prowadzi do zapewnienia zasady powszechności opodatkowania.

Mając na względzie przedstawiony stan prawny oraz fakt, że udostępniona Spółce Infrastruktura pozostanie własnością Gminy, zdaniem Gminy należy uznać, że świadczenie wykonywane na podstawie umowy dzierżawy będzie stanowiło na potrzeby VAT świadczenie usług przez Gminę na rzecz Spółki.

Mianowicie, w drodze dzierżawy Gmina będzie udostępniać Infrastrukturę Spółce, ponadto świadczenie to będzie czynnością odpłatną, ponieważ Spółka zobowiąże się płacić Gminie wynagrodzenie z tego tytułu. Przedmiotowy stosunek będzie zatem dwustronnie zobowiązujący i wzajemny. Odpowiednikiem świadczenia Gminy sprowadzającego się do oddania rzeczy w dzierżawę będzie świadczenie Spółki, polegające na uiszczaniu kwoty ustalonego wynagrodzenia (czynszu dzierżawnego). Skoro wynagrodzenie będzie stanowiło obligatoryjny element powyższego stosunku zobowiązaniowego, to świadczenie Gminy na rzecz Spółki będzie odpłatnym świadczeniem usług dla potrzeb VAT.

Jednocześnie Gmina wskazuje, że rozważana dzierżawa przedmiotowych obiektów Infrastruktury nie będzie czynnością zwolnioną z VAT bądź wyłączoną z opodatkowania VAT.

Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Ponadto, stosownie do § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 73, poz. 392, dalej: ,,rozporządzenie") zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle powyższych regulacji, zdaniem Gminy należy uznać, że w zakresie czynności wykonywanych przez nią na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, nawet, gdy dotyczą one jej zadań własnych, Gmina posiada status podatnika VAT. Wykonując takie czynności bowiem, niezależnie od swoich celów i zadań, Gmina postępuje w sposób tożsamy do innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Brak opodatkowania tego rodzaju czynności dokonywanych przez Gminę w tym przypadku mógłby prowadzić do zaburzenia zasad konkurencji.

Jako że rozważana przez Gminę umowa dzierżawy Infrastruktury będzie umową cywilnoprawną, uregulowaną w art. 693 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: ,,kodeks cywilny") w zakresie wykonywanych na jej podstawie czynności Gmina będzie występowała w charakterze podatnika VAT.

Pogląd taki w odniesieniu do czynności wykonywanych przez gminy na podstawie umów cywilnoprawnych był również wielokrotnie wyrażany przez Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: ,,NSA"), m.in. w wyroku z 26 sierpnia 2010 r. I FSK 1303/09, w którym wskazano, że: ,,w efekcie unormowania zawartego w art. 15 ust. 6 ustawy o VAT gmina jest podatnikiem podatku VAT w zakresie, w jakim dokonuje czynności na podstawie umów cywilnoprawnych". Podobnie także w orzeczeniu z 23 marca 2010 r. sygn. I FSK 273/09 NSA uznał, że: ,,podatnikiem VAT w zakresie czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ustawy) jest z racji posiadanych cech podatnika (art. 15 ust. 1 ustawy) - gmina".

W konsekwencji, jako że Gmina będzie wykonywać usługę dzierżawy za wynagrodzeniem i w tym zakresie występować w charakterze podatnika VAT, przedmiotowa transakcja powinna podlegać opodatkowaniu VAT.

W konsekwencji, zdaniem Gminy, wydzierżawienie przedmiotowych obiektów Infrastruktury Spółce będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Ad. 2)

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT.

Natomiast zgodnie z art. 146a ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z uwagi na fakt, że usługa dzierżawy Infrastruktury, w opinii Gminy nie korzysta z obniżonej stawki VAT, czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT w wysokości 23%. Gminie nie są znane inne regulacje ustawy o VAT lub aktów wykonawczych, które umożliwiałyby zastosowanie obniżenia stawki VAT lub zwolnienia z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei - stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, poz. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Ponadto, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.) - zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 594 ze zm.) - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (pkt 1); wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (pkt 3); utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (pkt 15).

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT, ponosi (oraz ponosił w poprzednich latach) liczne wydatki związane z budową, rozbudową i remontem infrastruktury wodno-kanalizacyjnej (z wyłączeniem kanalizacji deszczowej), które to obiekty stanowią nieruchomości będące środkami trwałymi podlegające amortyzacji (Infrastruktura). Środki na przedmiotowe Inwestycje pochodziły w całości ze środków własnych Gminy. Omawiane wydatki ponoszone w związku z Infrastrukturą były dokumentowane stosownymi fakturami VAT wystawianymi na Gminę. Wartość początkowa wybudowanych przez Gminę poszczególnych obiektów Infrastruktury każdorazowo przekraczała 15 tys. zł. Realizacja Inwestycji nastąpiła w ramach zadań własnych Gminy wynikających w szczególności z ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Przedmiotową infrastrukturę Gmina klasyfikuje pod numerem 2223 Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, natomiast w Klasyfikacji Środków Trwałych - pod numerem 211 tej klasyfikacji.

Po zrealizowaniu poszczególnych Inwestycji, polegających na wybudowaniu danych odcinków Infrastruktury, powstałe w ich efekcie obiekty Gmina ujmuje w ewidencji rachunkowej Gminy jako środki trwałe podlegające amortyzacji. Obiekty Infrastruktury pozostają własnością Gminy. Pierwotnie, każdorazowo, po zakończeniu danych Inwestycji i oddaniu ich do użytkowania powstałe obiekty Gmina nieodpłatnie udostępniała do użytkowania osobie prawnej - Spółce z o.o., będącej Spółką ze 100% udziałem Gminy, świadczącej na terenie Gminy usługi w zakresie zbiorowego dostarczania wody i odprowadzania ścieków (Spółka pełniła i pełni funkcję dostawcy usług w zakresie odprowadzania ścieków i zaopatrzenia w wodę dla mieszkańców oraz przedsiębiorców na terenach Gminy. Tym samym ww. podmiot rozliczał/rozlicza ww. sprzedaż usług dla celów podatku VAT. Gmina nie zawiera/nie zawierała żadnych umów w tym zakresie). Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Innymi słowy zamiarem Gminy nie było wykorzystanie przedmiotowej Infrastruktury do wykonania jakichkolwiek czynności opodatkowanych VAT. W związku z brakiem zamiaru wykorzystania Infrastruktury do czynności podlegających opodatkowaniu VAT, Gmina nie dokonała odliczenia VAT naliczonego od wydatków poniesionych na jej wybudowanie.

Obecnie Gmina rozważa zmianę dotychczasowej praktyki i zamierza udostępnić Spółce, obiekty przedmiotowej Infrastruktury odpłatnie, na podstawie zawartej z nią umowy dzierżawy/najmu. Z tytułu wydzierżawienia Infrastruktury Gmina zamierza pobierać od Spółki określone w umowie wynagrodzenie (czynsz dzierżawny). Umowa dzierżawy pomiędzy Gminą a Spółką potwierdzi prawo Spółki do używania przedmiotowej Infrastruktury i ewentualnego pobierania w przyszłości pożytków z tego tytułu w szczególności w formie opłat.

Po zawarciu przez Miasto umowy dzierżawy ze Spółką Infrastruktury, Miasto zamierza wykorzystywać przedmiotową Infrastrukturę wyłącznie do czynności podlegających opodatkowaniu (jako świadczenie usług) podatkiem od tworów i usług na podstawie zawartej ww. umowy cywilnoprawnej dzierżawy, co nie zmienia faktu, że omawiana Infrastruktura nadal będzie służyła realizacji zadań własnych Miasta wynikających w szczególności z ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (realizowanych już w tym momencie poprzez Spółkę).

Po zawarciu umowy z Gminą Spółka będzie wykorzystywała przedmiotową Infrastrukturę do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od tworów i usług, jednakże dokonywana zmiana w postaci zawarcia stosownej umowy nie będzie miała wpływu na dotychczasową działalność Spółki. Spółka nadal będzie świadczyła w swoim imieniu i na swoją rzecz usługi w zakresie dostarczania wody i oczyszczania ścieków przy pomocy udostępnionej mu przez Gminę Infrastruktury wodno-kanalizacyjnej.

Na tle powyższego Gmina powzięła wątpliwości, czy czynność odpłatnej dzierżawy Infrastruktury na rzecz dzierżawcy - Spółki z o.o., podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów wg stawki podstawowej 23%.

Na podstawie art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) - przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy dzierżawy związane jest z wzajemnym świadczeniem dzierżawcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu.

Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jego najemcę.

Wobec powyższego, odpłatna dzierżawa Infrastruktury na podstawie umowy dzierżawy, skutkujące uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, a uzyskiwane obroty z tego tytułu spowodują obowiązek odprowadzenia należnego podatku VAT.

Innymi słowy udostępnianie Infrastruktury będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Przedmiotowa czynność - jako realizowana w oparciu o umowę cywilnoprawną - nie będzie objęta zwolnieniem wskazanym w powołanym wyżej § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Wskazać przy tym należy, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym - na podstawie obowiązującego od 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział zwolnienie niektórych czynności od podatku. Niewymienienie danego towaru lub usługi w ustawie lub przepisach wykonawczych jako korzystających ze zwolnienia od podatku VAT lub stawki obniżonej jest jednoznaczne z obowiązkiem zastosowania stawki podstawowej.

Należy zauważyć, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla usług polegających na odpłatnym udostępnianiu Infrastruktury. Zatem ww. czynność jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że odpłatne udostępnienie (dzierżawa) Infrastruktury przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki podlega/będzie podlegać opodatkowaniu VAT - na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy w związku z art. 8 ust. 1 ustawy - stawką podatku w wysokości 23% - zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wniosek w pozostałym zakresie rozpatrzony został wydaną 23 grudnia 2013 r. interpretacją indywidualną nr ILPP2/443-919/13-3/JK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.