INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31.08.2013 r. (data wpływu 27.09.2013 r.) uzupełnionym w dniu 23.10.2013 r. (data wpływu 24.10.2013 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług udostępniania kierowców - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.09.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług udostępniania kierowców.

Wniosek uzupełniony został w dniu 23.10.2013 r. (data wpływu 24.10.2013 r.) na wezwanie Organu z dnia 21.10.2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka X. S.C. posiada podpisaną umowę na świadczenie usług udostępnienia kierowców z uprawnieniami do prowadzenia ambulansów wyjazdowej pomocy doraźnej w dużej sieci podmiotów leczniczych. Są to kierowcy z uprawnieniami do prowadzenia pojazdów specjalnych - ambulansów. Ze względu na podpisaną umowę z firmą świadczącą usługi lecznicze, które polegają także na ratowaniu życia ludziom i poprawie stanu zdrowia - pracownicy Spółki są udostępniani do pomocy przy świadczeniu tych usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w związku z opisanym stanem faktycznym Spółka ma prawo korzystać ze stawki zwolnienia z VAT przy wystawianiu faktur za powyższe usługi...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka X. S.C. zgodnie z art. 43 par. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług ma prawo wystawiać faktury VAT ze stawką zwolniona, gdyż świadczy swoje usługi zgodnie z umową zawartą z zakładem leczniczym na udostępnianie pracowników do wyjazdowej pomocy doraźnej w celu ratowania życia i poprawie stanu zdrowia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) - zwanej dalej ustawą, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku lub opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

Z przepisu tego wynika, że zwolnieniu od podatku podlegają usługi opieki medycznej, które spełniają określone warunki - służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Zwolnienie znajduje również zastosowanie do świadczenia usług ściśle związanych z opieką medyczną. Przy czym wymienione usługi (opieki medycznej i usługi ściśle związane z opieką medyczną) podlegają zwolnieniu wyłącznie wówczas, gdy świadczone są na rzecz podmiotów leczniczych. Od spełnienia powyższych przesłanek ustawodawca uzależnił zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy.

Rozpatrując kwestię ewentualnego zwolnienia usług świadczonych jako ściśle związane z opieką medyczną, należy dokonać oceny, czy usługi takie mogą być objęte zwolnieniem od podatku jako działalność ściśle związana z opieką medyczną w rozumieniu wskazanych powyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

W zakresie usługi ściśle związanej z opieką medyczną należy zauważyć, że usługi takie wykazują ścisły związek jedynie wówczas, gdy są rzeczywiście świadczone jako usługi pomocnicze względem stanowiącej świadczenie główne opieki szpitalnej nad odbiorcami lub opieki medycznej świadczonej na rzecz odbiorców.

Świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego usługodawcy. W odniesieniu do świadczeń medycznych Europejski Trybunał Sprawiedliwości stwierdził, że zważywszy na cel zwolnienia przewidzianego w art. 13 część A ust. 1 lit. b) Szóstej Dyrektywy, jedynie świadczenie usług, które logicznie wpisują się w ramy dostarczania usług opieki szpitalnej i medycznej i które w procesie świadczenia tych usług stanowią etap niezbędny, aby osiągnąć cele terapeutyczne, którym te ostatnie służą, mogą stanowić ,,działalność ściśle (...) związaną" w rozumieniu tego przepisu.

Z treści wniosku wynika, iż Spółka posiada podpisaną umowę na świadczenie usług udostępnienia kierowców z uprawnieniami do prowadzenia ambulansów wyjazdowej pomocy doraźnej w dużej sieci podmiotów leczniczych. Są to kierowcy z uprawnieniami do prowadzenia pojazdów specjalnych - ambulansów. Ze względu na podpisaną umowę z firmą świadczącą usługi lecznicze, które polegają także na ratowaniu życia ludziom i poprawie stanu zdrowia - pracownicy Spółki są udostępniani do pomocy przy świadczeniu tych usług.

Jak wskazuje przedstawiony stan faktyczny, usługa świadczona przez Stronę jest świadczona na rzecz podmiotów leczniczych. Poza tym usługa prowadzenia środka transportu nie jest usługą opieki medycznej. W takim razie wymaga rozważenia czy usługa świadczona przez Spółkę może zostać zakwalifikowana jako ściśle związana z usługą medyczną świadczoną przez podmiot leczniczy na terenie jego przedsiębiorstwa.

Należy podkreślić, iż treść art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy w sposób jednoznaczny wskazuje, że świadczenie usługi opieki medycznej (usługi podstawowej) objętej zwolnieniem łącznie z usługami związanymi i niezbędnymi do świadczenia usługi podstawowej, musi zostać dokonane przez jeden podmiot czyli podmiot świadczący usługę podstawową.

W rozpatrywanej sprawie usługa świadczona przez Stronę wykonywana jest na rzecz zlecającego, natomiast usługa podstawowa (opieka medyczna) na rzecz pacjenta świadczona jest przez podmiot leczniczy.

Odnosząc się z kolei do kwalifikacji świadczonej przez Stronę usługi jako usługi transportu sanitarnego należy stwierdzić, iż z treści wniosku nie wynika, żeby Strona na rzecz zleceniodawcy świadczyła usługę transportu sanitarnego, bowiem nie dysponuje własnym środkiem transportu, a jedynie wykorzystuje środek transportu należący do zleceniodawcy. W takiej sytuacji świadczona przez Stronę usługa pozostaje wyłącznie usługą prowadzenia środka transportu a nie usługą transportu sanitarnego.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy, w analizowanej sytuacji nie znajduje zastosowania do usługi prowadzenia środka transportu należącego do zleceniodawcy, gdyż nie jest to usługa ściśle związana z usługą podstawową, z uwagi na fakt, iż odbiorcami świadczonych przez Stronę usług nie są bezpośrednio pacjenci. W przedstawionych okolicznościach Strona świadczy usługę na rzecz podmiotu leczniczego, jednakże jednocześnie usługi te nie są niezbędne do wykonania usługi szpitalnej i medycznej. Zatem, usługa udostępniania kierowców świadczona na rzecz podmiotu leczniczego nie korzysta ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy.

W konsekwencji stanowisko w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.