INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 29 sierpnia 2014 r. (data otrzymania 2 września 2014 r.), uzupełnionym 5 listopada 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym oraz skutków złożenia po terminie formularza PIT-39 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2014 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym oraz skutków złożenia po terminie formularza PIT-39.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 27 października 2014 r. Znak: IBPBII/2/415-792/14/MZM wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 5 listopada 2014 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, w którym umownie został ustanowiony ustrój rozdzielności majątkowej.

W dniu 20 maja 2010 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego nr 1 i przeniesienia jej aktem notarialnym stali się współwłaścicielami w udziałach po #189; części lokalu mieszalnego stanowiącego odrębny przedmiot własności. W dniu 15 września 2012 r. Wnioskodawca sprzedał swój udział w tym lokalu mieszkalnym.

W rozliczeniu rocznym PIT-39 za 2012 r., który Wnioskodawca złożył nie zachowując ustawowego terminu do jego złożenia, zadeklarował chęć skorzystania z ulgi w podatku dochodowym w związku z planem wydatkowania przychodu uzyskanego ze zbycia na własne cele mieszkaniowe.

W dniu 13 grudnia 2012 r. Wnioskodawca nabył do swojego majątku osobistego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr 2. Mieszkając w tym lokalu Wnioskodawca dokonywał wydatków na jego remont (zakup towarów i usług). Po kilku miesiącach zamieszkiwania w nabytym przez siebie lokalu mieszkalnym Wnioskodawca wynajął go na rok innej osobie. Po rozwiązaniu umowy najmu okazjonalnego Wnioskodawca ponownie zaczął w nim mieszkać i ten stan trwa do dzisiaj.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że lokal nr 2 znajduje się pod adresem, który Wnioskodawca podaje w formularzu ORD-IN jako miejsce zamieszkania. Lokal mieszkalny nr 2 Wnioskodawca wynajął z powodu pozyskania środków na jego utrzymanie. Wnioskodawca poszukiwał najemcy przez znajomych i rodzinę zaledwie kilka dni tuż przed podpisaniem umowy najmu w czerwcu 2013. Podczas wynajmowania lokalu nr 2 Wnioskodawca mieszkał w domu, którego jest współwłaścicielem (wraz z małżonkiem). Dom ten położony jest w tym samym mieście co lokal nr 2. Wnioskodawca zaznaczył również, że w lokalu nr 2 nabytym 13 grudnia 2012 r. faktycznie zamieszkiwał (przeprowadził się do niego) od chwili nabycia do czerwca 2013 r. oraz po okresie wynajmu od czerwca 2014 r. do chwili obecnej. Wnioskodawca ma zamiar zamieszkiwać w tym lokalu w przyszłości oraz nie planuje kolejnych wynajmów tego lokalu - Wnioskodawca zakupił go na zaspokojenie swoich potrzeb mieszkaniowych zarówno w chwili nabycia jak i w przyszłości.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytania:

1. Czy wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży dokonanej 15 września 2012 r. na nabycie 13 grudnia 2012 r. lokalu mieszkalnego oraz nabycie towarów i usług związanych z remontem tego lokalu jest wydatkowaniem na własne cele mieszkaniowe, korzystającym ze zwolnienia w podatku dochodowym...
2. Czy okoliczność złożenia po terminie formularza PIT-39 za 2012 r. nie pozbawia Wnioskodawcy prawa do skorzystania ze zwolnienia w podatku dochodowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatkowanie to korzysta ze zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 i ust. 25 pkt 1 lit. b) i d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opinii Wnioskodawcy, w momencie wydatkowania środków ze sprzedaży udziałów w lokalu mieszkalnym jego celem było zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Fakt zawarcia umowy najmu okazjonalnego tego lokalu na określony czas nie dyskredytuje charakteru poczynionych wydatków. Obecnie lokal nadal służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawcy w związku z czym przesłanka do zwolnienia jest spełniona.

Ponadto Wnioskodawca uważa, że fakt złożenia formularza PIT-39 po terminie nie ma wpływu na skuteczność skorzystania ze zwolnienia i może on skorzystać z tego zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) - podlegającym opodatkowaniu źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Cytowany powyżej przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości lub wskazanych w nim praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Z wniosku wynika, że nabycie przez Wnioskodawcę udziału #189; w lokalu mieszkalnym nastąpiło w 2010 r. a w 2012 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży tego udziału w nieruchomości, tj. przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Ponieważ nabycie udziału w lokalu mieszkalnym nastąpiło w 2010 r., dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia tego udziału znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania - w myśl art. 14 ustawy zmieniającej - mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w ww. brzmieniu - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy - podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Koszty uzyskania przychodów ustala się natomiast w zależności od sposobu nabycia zbywanej nieruchomości lub prawa. W przypadku jeżeli nabycie miało charakter odpłatny zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli natomiast miało charakter nieodpłatny stosować należy art. 22 ust. 6d ww. ustawy.

I tak stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Natomiast w myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy - za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziału w nieruchomości) określonym zgodnie z art. 19 ustawy a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tak obliczony dochód będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy - po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że złożenie zeznania po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ww. ustawy nie powoduje braku prawa do skorzystania ze zwolnienia. Jeżeli podatnik wykazuje poniesienie wydatków na własne cele mieszkaniowe, to nie można uznać, by przez sam fakt opóźnienia w złożeniu zeznania podatkowego podatnik stracił prawo do skorzystania ze zwolnienia zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Z przepisu tego ani z żadnego innego zawartego w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który reguluje przesłanki zwolnień podatkowych nie wynika, aby warunkiem skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości było również (obok innych przesłanek) terminowe złożenie zeznania rocznego a wraz z nim deklaracji o wysokości dochodu ze sprzedaży, która korzystać będzie ze zwolnienia. Zatem należy przyznać rację Wnioskodawcy, który twierdzi, że fakt złożenia formularza PIT-39 po terminie nie ma wpływu na skuteczność skorzystania ze zwolnienia. Odrębną kwestią jest natomiast odpowiedzialność podatnika za nieterminowe złożenie zeznania podatkowego.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy - wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D - dochód ze sprzedaży,

W - wydatki na cele mieszkaniowe,

P - przychód ze sprzedaży.

W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia (sprzedaży) zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy - za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Podkreślić należy, że zwolnienia podatkowe oraz ulgi są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, dlatego do interpretacji przepisów ustanawiających zwolnienia podatkowe, jak również ulgi, należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też skorzystanie ze zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że uzyskany ze sprzedaży 15 września 2012 r. udziału #189; w lokalu mieszkalnym nr 1 przychód Wnioskodawca przeznaczył na nabycie do swojego majątku odrębnego 13 grudnia 2012 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nr 2. Mieszkając w tym lokalu Wnioskodawca dokonywał wydatków na remont (zakup towarów i usług). Po kilku miesiącach zamieszkiwania w nabytym lokalu nr 2 Wnioskodawca wynajął go na podstawie umowy najmu okazjonalnego na okres jednego roku innej osobie w celu pozyskania środków na jego utrzymanie. Podczas wynajmowania tego lokalu Wnioskodawca mieszkał w budynku, którego jest współwłaścicielem wspólnie z małżonkiem. Wnioskodawca zaznaczył, że w nabytym lokalu nr 2 faktycznie zamieszkiwał od momentu nabycia a więc od grudnia 2012 r. do czerwca 2013 r. oraz po okresie wynajmu od czerwca 2014 r. do chwili obecnej. Wnioskodawca dodał również, że ma zamiar w przyszłości dalej zamieszkiwać w tym lokalu oraz że nie planuje kolejnych wynajmów tego lokalu, gdyż zakupił go na zaspokojenie swoich potrzeb mieszkaniowych zarówno w chwili nabycia jak i w przyszłości.

Jak wynika z przepisów regulujących omawianą ulgę podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy jest fakt wydatkowania (począwszy od dnia odpłatnego zbycia nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) środków ze sprzedaży nieruchomości (udziału w nieruchomości) na własne cele mieszkaniowe wskazane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków na własne cele mieszkaniowe, których realizacja uprawnia do zastosowania ww. zwolnienia ma charakter wyczerpujący.

Istota odpowiedzi na postawione we wniosku pytania sprowadza się zatem do interpretacji ustawowego terminu ,,własne cele mieszkaniowe". W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że samo poniesienie wydatku na nabycie lokalu mieszkalnego (udziału w takim lokalu) nie świadczy jeszcze o tym, że została spełniona przesłanka skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania. Warunkiem zwolnienia podatkowego jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. ,,dachu nad głową". Ustawodawca nie odniósł skorzystania z prawa do zwolnienia z opodatkowania od wykazania zamiaru zamieszkania w nowym lokalu jedynie w chwili jego nabycia, lecz wyraźnie wskazał, że nabycie musi być dokonane na własne cele mieszkaniowe a te realizowane są w dłuższym okresie czasu. Sądy administracyjne podkreślają, że zwolnienie z opodatkowania dochodów opisanych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter mieszany podmiotowo-przedmiotowy. Wydatkowanie środków na określony przedmiot w połączeniu z funkcją jaką ten przedmiot realizuje na rzecz nabywcy - zaspokojenie jego niezaspokojonych celów mieszkaniowych. W świetle takiego wyjaśnienia nie zaspokaja swoich własnych celów mieszkaniowych osoba, która posiadając własne miejsce zamieszkania nabywa kolejne nieruchomości w celach lokaty kapitału, prowadzenia inwestycji w postaci najmu lub remontu celem późniejszej ich odsprzedaży z zyskiem. Same subiektywne deklaracje podatników o nabyciu lokalu w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych nie są wystarczające do uzyskania zwolnienia podatkowego. Organy podatkowe mają prawo do własnej oceny artykułowanych przez podatników subiektywnych motywów zakupu lokali mieszkalnych i późniejszych decyzji co do dalszych losów tych lokali. Weryfikacji takiej dokonuje się poprzez porównanie obiektywnych faktów związanych z zakupem i późniejszym losem lokali do deklarowanych motywów działania podatnika. Przy czym motywy te muszą być potwierdzone obiektywnymi faktami.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w katalogu wydatków, jakie zostały wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy mieszczą się wydatki poniesione przez Wnioskodawcę - począwszy od dnia odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie - na zakup spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz jego remont.

Należy jednak zaznaczyć, że ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wypływa daleko idąca konsekwencja zawarta w stwierdzeniu ,,własne cele mieszkaniowe". U podstaw omawianego zwolnienia legło bowiem założenie, że nie będą opodatkowane środki wydane na realizację własnego celu mieszkaniowego zbywającego. Powyższe stwierdzenie wynika wprost z brzmienia przepisu normującego zwolnienie. W takim przypadku ,,własne cele mieszkaniowe" należy rozumieć jednoznacznie zgodnie z wykładnią literalną. Realizacja własnych celów mieszkaniowych winna polegać na tym, że w przypadku nabycia nieruchomości, to w niej podatnik faktycznie winien takie cele realizować, a więc mieszkać.

W obliczu powyższych wyjaśnień to na Wnioskodawcy będzie spoczywać ciężar udowodnienia, że nabywając w 2012 r. prawo do lokalu nr 2 już od momentu nabycia Wnioskodawcy towarzyszył zamiar zamieszkania w tym lokalu i realizowania w nim własnych potrzeb mieszkaniowych w dłuższym okresie czasu, a nie tylko zamiar skonsumowania ulgi mieszkaniowej. Nie wystarczy zatem być właścicielem lokalu mieszkalnego - w lokalu tym trzeba jeszcze faktycznie mieszkać. Przy czym faktyczne zamieszkiwanie to sytuacja, w której w lokalu znajduje się ośrodek życia podatnika, a nie sytuacja, w której podatnik jedynie zameldowuje się w lokalu mieszkalnym (na pobyt stały lub czasowy) a potrzeby mieszkaniowe zaspokaja faktycznie gdzie indziej. Nie uszło uwadze Organu podatkowego wydającego niniejszą interpretację, że przez czas wynajmu lokalu nr 2 Wnioskodawca mieszkał w budynku, którego wraz z małżonkiem jest współwłaścicielem, położonym w tej samej miejscowości co lokal nr 2. Adres, pod którym znajduje się ten budynek Wnioskodawca podaje nadal we wniosku o interpretację jako swój adres do korespondencji. Naczelnik urzędu skarbowego właściwy dla Wnioskodawcy będzie zobowiązany przeanalizować wszystkie okoliczności sprawy i ocenić na podstawie obiektywnych faktów a nie jedynie deklaracji Wnioskodawcy czy nabycie lokalu nr 2 istotnie służyło i służy nadal Wnioskodawcy jako miejsce, które zaspokaja jego własne potrzeby mieszkaniowe zaś najem faktycznie miał charakter incydentalny i niepowtarzalny, czy też może lokal nr 2 jest wykorzystywany przez Wnioskodawcę jedynie pomiędzy okresami, kiedy nie jest wynajmowany, a faktyczne potrzeby mieszkaniowe Wnioskodawcy zaspokajane są gdzie indziej np. w budynku będącym współwłasnością z małżonkiem.

Sytuacja, w której okazałoby się, że Wnioskodawca kupił lokal mieszkalny nr 2, ale własne cele mieszkaniowe nie były przez niego faktycznie zrealizowane w tym lokalu - nie stanowi podstawy do skorzystania ze zwolnienia. Jeśli więc Wnioskodawca kupił lokal nr 2, faktycznie w nim mieszkał, a więc po zakupie przeprowadził się do tego lokalu i w chwili obecnej również w nim mieszka i mieszkać nadal zamierza, to pomimo faktu że lokal ten był przez rok wynajmowany innej osobie - istotnie można mówić o wypełnieniu przesłanek zwolnienia. Wnioskodawca będzie musiał jednak w toku ewentualnego postępowania udowodnić, że od momentu nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego towarzyszył mu faktyczny zamiar przeprowadzenia się do tego budynku i zamiar ten zrealizował i nadal realizuje a jego celem nie była wyłącznie chęć skorzystania ze zwolnienia i uniknięcia płacenia podatku z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości.

Podsumowując, jeżeli prawdziwym celem Wnioskodawcy faktycznie była realizacja własnych celów mieszkaniowych w lokalu mieszkalnym nr 2 nabytym w 2012 r. ze środków pochodzących ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym nr 1 a nie wyłącznie zakup i remont celem uniknięcia zapłaty podatku i Wnioskodawca tak jak podaje we wniosku mieszkał, mieszka i nadal będzie w tym lokalu mieszkał, to stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) - w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie - w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.