INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 sierpnia 2014 r. (data wpływu 2 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z 1 grudnia 2014 r. (data wpływu 9 grudnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na budowę hali - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2014 r. wpłynął ww. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na budowę hali. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 1 grudnia 2014 r. (data wpływu 9 grudnia 2014 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 19 listopada 2014 r. nr IBPP3/443-1080/14/JP.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 1 grudnia 2014 r., przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą zarówno w zakresie czynności zwolnionych jak i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności podatnik wykonał inwestycję - budowę hali użytkowej, która będzie przedmiotem wynajmu. W chwili obecnej podatnik planuje zawarcie umowy najmu tejże hali. Umowa ta będzie zawarta z podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą i podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 23 %.

Zgodnie z wynegocjowanymi postanowieniami tejże umowy, najemca wyraża zgodę aby wynajmujący zachował prawo do wykorzystywania przedmiotu najmu w sposób określony w umowie, tj. przez okres nieprzekraczający łącznie 20% ilości dni roboczych w danym roku kalendarzowym, nie więcej niż przez 5 dni roboczych w przeciągu jednego miesiąca. Wynajmujący musi przy tym poinformować najemcę o zamiarze i dokładnym terminie planowanego wykorzystania obiektu na co najmniej 14 dni przed tym terminem.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w przypadku gdyby Wnioskodawca, a zatem wynajmujący przedmiotową halę, zdecydował o skorzystaniu z ww. postanowień umowy, wtedy będzie w tym czasie wykonywał na terenie hali zarówno czynności opodatkowane jak i zwolnione z podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, że pomiędzy stronami zostanie zawarta odrębna umowa dotyczą zlecenia sprawowania bieżącego nadzoru nad kolejnym etapem rozbudowy obiektu. Usługi w zakresie tejże umowy podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pismem z 1 grudnia 2014 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy, wskazując że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność w zakresie bezpiecznej pracy na wysokości polegająca na sprzedaży sprzętu, prowadzeniu szkoleń, wynajmowaniu sprzętu, wykonywaniu przeglądów technicznych oraz wykonywaniu prac instalacyjnych systemów chroniących przed upadkiem. W zakresie prowadzonych szkoleń występują zarówno czynności zwolnione z opodatkowania VAT (szkolenia zawodowe oraz w zakresie bhp) jak i opodatkowane.

Inwestycja w zakresie budowy hali została zrealizowana w okresie od września 2013 r. do lutego 2014 r . Inwestycja została oddana do użytkowania w dniu 20 lutego 2014 r.

Przystępując do realizacji przedmiotowej inwestycji celem Wnioskodawcy było jej wynajmowanie, a zatem świadczenie usług opodatkowanych podatkiem VAT. Dopiero w okresie późniejszym, z uwagi na uwarunkowania rynkowe umowa najmu została ograniczona czasowo, a przeznaczenie hali objęło również prowadzenie w niej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę.

Przedmiotem umowy najmu jest cała powierzchnia hali (ok. 100 m²) oraz pomieszczenia biurowe (ok. 30m²) i parking.

Oprócz wynajmu hala będzie wykorzystywana do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (w zakresie opisanym w pkt 1), tj. prowadzenia szkoleń (zarówno opodatkowanych jak i zwolnionych), wykonywania przeglądów technicznych sprzętu, organizowania spotkań z klientami a także jako magazyn sprzętu do wypożyczania.

W zakresie czynności opodatkowanych hala będzie wykorzystywana do: wykonywania przeglądów technicznych sprzętu, magazynowania sprzętu do wypożyczania/wynajmowania, prowadzenie szkoleń podlegających opodatkowaniu VAT, czynności w zakresie wzorcowania sprzętu do sprzedaży. W zakresie czynności zwolnionych: prowadzenie szkoleń podlegających zwolnieniu z podatku VAT.

W początkowym okresie Wnioskodawca zakładał wykorzystanie hali do celów szkoleń zwolnionych z podatku VAT w wymiarze 20 dni roboczych w skali roku. Według stanu na dzień 30 listopada 2014 r. liczba dni wykorzystanych na ten cel wyniosła 35. Natomiast wykorzystanie hali do celów działalności opodatkowanej (w tym najmu) wynosi 230 dni roboczych. W hali nie będą pomieszczenia wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych i wyłącznie do zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu - zarówno z uwagi na specyfikę hali jak i prowadzonej działalności wszystkie pomieszczenia będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych z VAT, z zachowaniem ww. proporcji.

W zakresie wydatków związanych z przedmiotową inwestycją Wnioskodawca nie stosuje proporcji określonej w art. 90 ust. 2-8 ustawy VAT. Natomiast w zakresie prowadzonej przez siebie działalności proporcja ta wynosi w roku 2014 50%.

Z uwagi na powyższe Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić nakładów/zakupów inwestycyjnych związanych wyłącznie z wykonywaniem czynności zwolnionych z opodatkowania bądź opodatkowanych.

Wnioskodawca dokonał pełnego odliczenia VAT wynikającego z faktur zakupu związanych z realizacją inwestycji.

Wnioskodawca precyzuje, że przedmiotem wniosku jest nowo wybudowana hala wraz z ogrodzeniem. Przedmiotem umów najmu zawieranych przez Wnioskodawcę jest hala wraz z pomieszczeniami biurowymi (które mają postać osobnych kontenerów) wraz z wyposażeniem oraz parkingiem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji podatnik będzie mógł skorzystać z pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na budowę hali, będącej przedmiotem umowy najmu...

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w piśmie z 1 grudnia 2014 r.):

Stosownie do treści art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W opisanej sytuacji podatnik poniósł wydatki inwestycyjne związane z budową hali. Hala ma być przedmiotem umowy najmu, która to czynność podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. A zatem bezspornym jest, iż będzie ona wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych - w tym przypadku opodatkowanego wynajmu. Prawo podatnika do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z nabyciem towarów i usług wykorzystanych do wykonywania czynności opodatkowanych jest podstawowym prawem podatnika w zakresie całego systemu podatku od wartości dodanej. W związku z powyższym, zdaniem podatnika, będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT od poniesionych nakładów inwestycyjnych. Bez znaczenia przy tym jest fakt, iż przedmiotowa umowa najmu dopuszczać będzie w określony umownie sposób prawo do ograniczonego korzystania z przedmiotu najmu przez wynajmującego, w uzgodnieniu z najemcą. Takie postanowienia umowy są dopuszczalne na gruncie przepisów prawa cywilnego i nie zmieniają podstawowego przeznaczenia hali, jako przedmiotu wynajmu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, ze w celu zachowania równowagi finansowej i rentowności inwestycji oraz jej bieżącego utrzymania pełne odliczenie podatku VAT jest rozwiązaniem właściwym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca przyznał zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U. UE L 347.1 ze zm.). Stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podsumowując, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego w sytuacji, gdy towary i usług nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarówno w zakresie czynności zwolnionych jak i opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności podatnik wykonał inwestycję - budowę hali użytkowej, która będzie przedmiotem wynajmu. Inwestycja w zakresie budowy hali została zrealizowana w okresie od września 2013 r. do lutego 2014 r. Inwestycja została oddana do użytkowania w dniu 20 lutego 2014 r. Przystępując do realizacji przedmiotowej inwestycji celem Wnioskodawcy było jej wynajmowanie, a zatem świadczenie usług opodatkowanych podatkiem VAT. W okresie późniejszym, z uwagi na uwarunkowania rynkowe umowa najmu została ograniczona czasowo a przeznaczenie hali objęło również prowadzenie w niej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę. Przedmiotem umowy najmu jest cała powierzchnia hali oraz pomieszczenia biurowe i parking. Hala będzie wynajmowana w sposób określony w umowie, tj. 20% ilości dni roboczych w danym roku kalendarzowym, nie więcej niż przez 5 dni roboczych w przeciągu jednego miesiąca. Oprócz wynajmu hala będzie wykorzystywana do prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, tj. prowadzenia szkoleń (zarówno opodatkowanych jak i zwolnionych), wykonywania przeglądów technicznych sprzętu, organizowania spotkań z klientami a także jako magazyn sprzętu do wypożyczania. Wnioskodawca nie jest w stanie wyodrębnić nakładów/zakupów inwestycyjnych związanych wyłącznie z wykonywaniem czynności zwolnionych z opodatkowania bądź opodatkowanych. W zakresie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności proporcja wynosi w roku 2014 50%.

W przedmiotowej sprawie, wątpliwości Wnioskodawcy budzi prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków poniesionych na budowę hali, będącej przedmiotem umowy najmu.

Jak wskazano wyżej, prawo do odliczenia podatku VAT jest uwarunkowane związkiem dokonanych nabyć z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a odliczenie podatku naliczonego jest możliwe w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z wniosku wynika, że hala po wybudowaniu wykorzystywana jest przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych (najem i działalność gospodarcza Wnioskodawcy opodatkowana podatkiem VAT) oraz do czynności zwolnionych (działalność gospodarcza Wnioskodawcy zwolniona od podatku VAT).

W konsekwencji, z uwagi na wykorzystanie hali w części do czynności niedających prawa do odliczenia (czynności zwolnione od podatku VAT), Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku VAT związanego z budową hali.

Wskazać w tym miejscu należy, że w sytuacji gdy podatnik wykonuje czynności uprawniające do odliczenia VAT i nieuprawniające do tego odliczenia, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy, który ma na celu określenie wartości podatku naliczonego, służącego wyłącznie czynnościom opodatkowanym, z pominięciem tej części podatku naliczonego, w jakiej nabyte towary i usługi nie będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Zatem odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. (art. 90 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 90 ust. 4 ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalona proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Ponadto, w myśl art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.

Zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Stosownie do przepisu art. 90 ust. 9 ustawy, przepis art. 90 ust. 8, stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Według art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Z konstrukcji cyt. wyżej przepisów w zakresie odliczenia podatku naliczonego wynika, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane.

Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia z realizacją jakich czynności związany jest podatek wynikający z otrzymanej faktury, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie w sytuacji gdy dokonane zakupy nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli do zakupów kwalifikowanych jako ,,zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną".

Dopiero bowiem w przypadku, gdy w odniesieniu do poniesionych wydatków nie jest możliwe wyodrębnienie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, podatnik winien zastosować metodę proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy.

W przedmiotowej sprawie hala po wybudowaniu wykorzystywana jest przez Wnioskodawcę do wykonywanych przez niego czynności opodatkowanych (najem hali) oraz czynności zwolnionych (prowadzenie szkoleń). Wnioskodawca, wskazał, że nie jest w stanie wyodrębnić nakładów/zakupów inwestycyjnych związanych wyłącznie z wykonywaniem czynności zwolnionych z opodatkowania bądź opodatkowanych. Wnioskodawca ma więc prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową hali w części w jakiej zakupy te związane są z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Kwotę podatku naliczonego podlegającą odliczeniu Wnioskodawca powinien ustalić według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, wyliczonej na podstawie całej swojej sprzedaży. Wynika to wprost z zapisów ustawy o podatku od towarów i usług (art. 91 ust. 2 w zw. z art. 91 ust. 1 i art. 90), w której ustawodawca mówi o udziale rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym pełne odliczenie podatku VAT jest rozwiązaniem właściwym, jest nieprawidłowe.

Wskazać ponadto należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie

z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Interpretacja ta nie rozstrzyga zatem, czy prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia zawodowe oraz w zakresie bhp podlegają zwolnieniu z podatku VAT, gdyż nie było to przedmiotem wniosku, nie zadano pytania w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.