INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 czerwca 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w związku z zawartą umową o kredyt odnawialny opłaty za dostępność, opłaty agenta oraz opłaty za koordynację (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w związku z zawartą umową o kredyt odnawialny opłaty za dostępność, opłaty agenta oraz opłaty za koordynację.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka X oraz spółki od niej zależne zawarły Umowę o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej (dalej: ,,PGK") w rozumieniu przepisów UPDOP. Zgodnie z tę umową:

• PGK została utworzona na okres co najmniej trzech lat podatkowych,
• rokiem podatkowym PGK jest rok kalendarzowy,
• Spółka X została wyznaczona na spółkę reprezentującą PGK w zakresie obowiązków wynikających z UPDOP oraz Ordynacji podatkowej.

Podstawa opodatkowania PGK jest obliczana zgodnie z art. 7a UPDOP, w związku z art. 7 ust. 1-3 UPDOP.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki X jest działalność w zakresie wydobycia rud miedzi oraz produkcji z tych rud metali, będących przedmiotem sprzedaży (głównie miedzi). Jednostkowe koszty produkcji metali utrzymują się w Spółce X na stałym poziomie (dla miedzi ok. 5 tys. USD/tonę). Natomiast, ceny sprzedaży metali produkowanych przez Spółkę X są niezależne od Spółki X, bowiem metale te są notowane na giełdach światowych, co w konsekwencji powoduje, że możliwa do uzyskania przez Spółkę X cena sprzedaży (a więc wysokość przychodów) wyznaczana jest przez notowania giełdowe. Przykładowo średnioroczne notowania cen miedzi na Londyńskiej Giełdzie Metali stanowiły:

• za 2011 r. - 8 811 USD/tonę
• za 2012 r. - 7 950 USD/tonę
• za 2013 r. - 7 322 USD/tonę
• za 2014 r. - 6 862 USD/tonę
• za 2015 r. - 5 494 USD/tonę

Średniomiesięczna cena miedzi za XII 2015 r. stanowiła 4 629 USD/t, zaś za I 2016 r. - 4 462 USD/t.

Jednocześnie, od 17 kwietnia 2012 r. Spółka X stała się podatnikiem podatku od wydobycia niektórych kopalin. Podatek ten za lata 2012- 2015 wynosił łącznie 6,4 mld PLN i stanowi znaczne dodatkowe obciążenie Spółki X.

Z uwagi na występujące zmiany na rynku metali, wskazujące na stały trend spadkowy cen metali oraz w celu zabezpieczenia długoterminowej płynności finansowej, umożliwiającej prowadzenie działalności gospodarczej, Wnioskodawca w lipcu 2014 r. podpisał umowę o kredyt odnawialny w kwocie 2,5 mld USD, płatny max w 25 transzach (uruchamianych na wniosek Spółki X - według bieżącego zapotrzebowania). Odnawialność kredytu oznacza, że w przypadku gdy Spółka X w okresie obowiązywania umowy wykorzysta maksymalną kwotę przyznanego kredytu, po czym dokona jego częściowej spłaty, Spółka X jest uprawniona do ponownego zaciągania kolejnych transz kredytu - pod warunkiem, że ilość zaciągniętych transz nie przekracza 25, a łączna suma wykorzystanego kredytu nie przekracza kwoty 2,5 mld USD.

Zgodnie z przewidywaniami w/w kredyt Spółka X przeznacza/będzie przeznaczać na finansowanie następujących obszarów działalności Spółki X:

1. Działalność bieżącą Spółki X (tj. bieżące funkcjonowanie Spółki X).
2. Działalność innych spółek grupy kapitałowej - poprzez udzielenie odpłatnych (oprocentowanych) pożyczek.
3. Zadania inwestycyjne realizowane przez Wnioskodawcę dla potrzeb prowadzonej działalności Spółki X.
4. Wypłat dywidendy dla akcjonariuszy Spółki X.

Powyższa Umowa o kredyt, która została zawarta pomiędzy Spółką X a Konsorcjum banków (dalej: ,,Kredytodawca"), przewiduje, że kredyt został udzielony Spółce X na okres 5 lat, z opcją jego przedłużenia (na wniosek Spółki X) na kolejne lata. Zawarta umowa zobowiązuje Spółkę X do zapłaty odsetek od wykorzystanych transz kredytu, jak również do zapłaty szeregu opłat (bezzwrotnych), m.in.:

• opłaty przygotowawczej, której zapłata była dokonywana jednorazowo i była warunkiem wypłaty kredytu na rzecz Spółki X; do momentu wpłaty tej opłaty umowa kredytowa była zawieszona);
• opłaty (wg stopy %) za niewykorzystane i nieanulowane kwoty kredytu, tzw. opłata za gotowość (w związku z możliwością uruchamiania kredytu poprzez transze, których wysokość określa Spółka X według zapotrzebowania w danym okresie. Opłaty za gotowość płatne są w ostatnim dniu każdego kolejnego okresu trzech miesięcy, który kończy się w okresie dostępności kredytu, a w przypadku anulowania danej kwoty kredytu - w dacie anulowania. Opłaty te są ustalane według stopy %, która jest znacznie niższa od oprocentowania stosowanego dla wykorzystanych transz kredytu;
• opłata agenta kredytu płatna corocznie z góry do czasu aż wszystkie kwoty kredytu zostaną spłacone; opłata ta ponoszona jest na rzecz podmiotu wyznaczonego w ramach Konsorcjum-Kredytodawcy do wykonywania wszelkich transakcji związanych z umową kredytową, tj. wszelkich płatności związanych z udzielaniem oraz spłatą kredytu poprzez rachunek agenta. Pierwsza opłata agenta kredytu została zapłacona z lipcu 2014 r., zaś kolejne opłaty w każdą rocznicę umowy o kredyt;
• opłata za koordynację - płatna jednorazowo z góry za cały okres obowiązywania umowy kredytowej; opłata ta została zapłacona przez Spółkę X w lipcu 2014 r.

Wskazane powyżej opłaty, ujmowane (księgowane) są w księgach rachunkowych Spółki X, w okresie - miesiącu, w którym zostały zapłacone na rzecz Kredytodawcy.

Umowa kredytu nie określa w jakiej części kredyt będzie przeznaczony na finansowanie poszczególnych obszarów działalności Spółki X - wskazanych powyżej w pkt 1-4. W związku z tym również w/w opłaty odnoszą się do całości kredytu udzielonego przez Kredytodawcę.

W latach 2014-2015 zaciągniętymi transzami kredytu Spółka X sfinansowała: wypłaty dywidend, udzielone odpłatne pożyczki dla innych podmiotów PGK oraz bieżącą działalność Spółki X.

Wypłaty transz kredytu (w zależności od zgłoszonego zapotrzebowania Spółki X na środki kredytu, co jest/będzie uzależnione od płynności Spółki X w danym okresie) wpływają/wpływać będą na rachunek bieżący Spółki X, na którym gromadzone są (dokonywane są wpłaty oraz wypłaty) środków własnych Wnioskodawcy. Stąd też po wpływie środków kredytu (transzy) na rachunek Spółki X nie jest możliwe bezpośrednie określenie w jakiej części środki kredytu finansują poszczególne rodzaje działalności.

Wobec powyższego Spółka X zamierza dokonać alokacji odpowiednich części opłat od kredytu, celem przyporządkowania tych kosztów do poszczególnych w/w obszarów aktywności Spółki X, a w konsekwencji do poszczególnych rodzajów kosztów podatkowych (zaliczanych do kosztów podatkowych bądź nie), według następującego klucza:

Klucz alokacji kosztów opłat.

Spółka X według własnych danych i dokumentów (określonych przez właściwą komórkę Spółki X odpowiedzialną za płatności, finansowanie i przepływy pieniężne Wnioskodawcy) określi - na moment zawarcia umowy kredytu - podział środków kredytu (na którą zawarto umowę) na przewidywane obszary finansowanej działalności. W/w udział zostanie określony w oparciu o wyliczenia własne Spółki X, które były podstawą ustalenia zapotrzebowania Spółki X na kredyt w wysokości określonej zawartą umową z Bankiem. Udział danej działalności finansowanej kredytem w całej kwocie kredytu w wysokości 2,5 mld USD (dalej: ,,Klucz Podziału") będzie wyznaczać proporcje alokacji kosztów opłat do poszczególnych rodzajów działalności finansowanych kredytem (przez cały okres ponoszenia tych opłat). Dla zobrazowania Spółka X poniżej przedstawia przykład liczbowy:

Załącznik PDF

Opłaty od kredytu w części związanej z finansowaniem wypłat dywidendy dla akcjonariuszy, jako niespełniających warunków określonych w art. 15 ust. 1 UPDOP, będą w rachunku podatkowym eliminowane z kosztów podatkowych, przy czym ich wysokość będzie ustalana również przy zastosowaniu w/w Klucza Podziału.

Wnioskodawca ponadto informuje, że Spółka X - jako samodzielny podatnik podatku CIT - otrzymała interpretacje indywidualne znak: IBPB-1-2/4510-171/16/MS, IBPB-1-2/4510-275/16/MS oraz IBPB-1-2/4510-276/16/MS wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku, uznającą stanowisko Spółki j.n. za prawidłowe. Jednakże z uwagi na fakt, że od dnia 1 stycznia 2016 r. podatnikiem podatku CIT jest PGK, ponowne wystąpienie z niniejszym wnioskiem jest uzasadnione.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy opłata za dostępność, opłata agenta oraz opłata za koordynację - za wyjątkiem części dotyczącej sfinansowania z kredytu planowanej wypłaty dywidendy - stanowi koszty uzyskania przychodów... (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata za dostępność, opłata agenta oraz opłata za koordynację (za wyjątkiem części dotyczącej finansowania z kredytu wypłaty dywidendy) stanowi koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z postanowieniami art. 15 ust. 1 UPDOP, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Zatem w świetle w/w przepisu, aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt uzyskania przychodu powinien spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• być poniesiony w celu uzyskania przychodu, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu,
• zostać rzeczywiście poniesiony przez podatnika,
• nie znajdować się w katalogu kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodu zawartym w art. 16 ust. 1 UPDOP.

Spółka X zauważa przy tym, że redakcja art. 15 ust. 1 UPDOP pozwala zaliczać do kosztów podatkowych zarówno te wydatki, które wykazują bezpośredni związek z przychodem, jak również te wydatki które związku takiego nie wykazują, jednakże ponoszone są w celu zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu podatnika.

Wprawdzie ustawa podatkowa, tj. UPDOP nie definiuje pojęć ,,zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów", niemniej jednak definicje słownikowe w/w pojęć zawarte w słowniku języka polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl) wskazują, że należy je rozumieć j.n.:

• zachować - pozostać w posiadaniu czegoś; dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności;
• zabezpieczyć - zapewnić ochronę przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym; uczynić bezpiecznym; zapewnić utrzymanie czegoś w dotychczasowym stanie;

Na podstawie powyższych definicji uprawnione jest stwierdzenie, że wydatki poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów to takie, które zostały poniesione w celu zagwarantowania ciągłości funkcjonowania działalności gospodarczej, tak aby przynosiła przychody w przyszłości.

Interpretacja art. 15 ust. 1 UPDOP, została dokonała również w wyroku NSA sygn. akt II FSK 1365/10 z 17 stycznia 2012 r., w którym skład orzekający stwierdził, że: ,,Określenie "w celu" oznacza pozostawanie wydatku (kosztu) w takim związku z przychodami lub zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła, że poniesienie go ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródeł. Zatem przy kwalifikowaniu kosztów uzyskania przychodów określony wydatek wymaga nie tylko oceny pod kątem czy jego poniesienie miało związek z konkretnym przychodem, ale także z punktu widzenia racjonalności określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Sam fakt nieosiągnięcia oczekiwanego efektu gospodarczego (uzyskania przychodu) nie dyskwalifikuje poniesionego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu.

Należy podkreślić, że gospodarczo uzasadnione i racjonalne decyzje gospodarcze, podejmowane pierwotnie w określonych warunkach, mające oczywisty związek z przychodami, w związku z negatywną zmianą okoliczności mogą wywoływać lub wywołują konieczność podejmowania przez podatnika działań zmierzających już nie do osiągnięcia przychodów, ale do zachowania lub zabezpieczenia źródeł przychodów. Dodanie z dniem 1 stycznia 2007 r., do art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., zwrotu ,,lub zachowania albo zabezpieczenia źródeł przychodów" nakazuje odczytywać treść całego przepisu w znacznie szerszym kontekście niż przed nowelizacją, nie ograniczając określonych wydatków do ,,osiągnięcia przychodów".

W związku z powyższym Spółka X uważa, że opłaty ponoszone w związku z uzyskaniem kredytu - z wyłączeniem tej części opłat, która dotyczy kredytu przeznaczonego przez Spółkę X na finansowanie wypłat dywidendy - winny być rozpoznane w rachunku podatkowym jako koszty uzyskania przychodów, gdyż:

• umowa o kredyt została zawarta w związku z prowadzoną przez Spółkę X działalnością gospodarczą,
• przedmiotowe opłaty nie zostały wymienione w negatywnym katalogu wydatków uznanych przez ustawodawcę za wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, które to określone zostały w art. 16 ust. 1 UPDOP,
• wydatki finansowane środkami tegoż kredytu generować będą w Spółce X przychód/dochód podlegający opodatkowaniu (przez udzielanie odpłatnych pożyczek, finansowanie bieżącej działalności produkcyjnej warunkującej uzyskiwanie przychodów ze sprzedaży metali), jak również
• służyć będą zachowaniu/zabezpieczeniu źródła przychodów w związku z występującą niekorzystną sytuacją rynkową, która może naruszać płynność finansową Spółki w okresie długoterminowym, a w konsekwencji możliwość generowania przychodów w przyszłości,
• ich poniesienie (opłata za koordynację, za dyspozycyjność) daje Spółce X możliwość natychmiastowego dostępu do środków pieniężnych niezbędnych dla finansowania działalności Spółki X, co zapewnia ciągłość tej działalności, przy jednoczesnym minimalizowaniu kosztów pozyskiwania tego kapitału.

Stanowisko Spółki X w tym zakresie potwierdzają liczne interpretacje m.in.:

• w interpretacji indywidualnej znak: ILPB3/423-542/08-2/MC Organ uznał: (...) ww. wydatki związane z zaciągnięciem przez Spółkę kredytu bankowego, którego środki posłużyły sfinansowaniu podstawowej działalności Spółki stanowią, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów. Nie mają one jednak bezpośredniego wpływu na osiągane przez Spółkę przychody. Wydatki te mają natomiast związek pośredni z uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę przychodami, bowiem służą zabezpieczeniu i zachowaniu źródła jego przychodów,
• w interpretacji indywidualnej znak: PO2/423-21/06/593/08 Organ uznał: Warunkiem zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest przy tym spełnienie wymogu, o którym mowa w cyt. wyżej art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a zatem w przypadku kosztów kredytu przede wszystkim związek tych kosztów z działalnością gospodarczą kredytobiorcy, jeżeli z umowy kredytowej zawartej z bankiem wynika, że bank pobiera prowizję "za gotowość" od niewykorzystanego w danym momencie przyznanego limitu kredytowego wynikającego z zawartej umowy kredytowej, wydatki dotyczące tej prowizji winny być traktowane tak samo jak inne wydatki związane z tą umową,
• w interpretacji indywidualnej znak: ITPB3/423-301b/14/PS Organ uznał: (...) należy więc stwierdzić, iż wszystkie ww. wydatki związane z zaciągnięciem przez Spółkę kredytów/pożyczek , których środki posłużyły sfinansowaniu podstawowej działalności Spółki stanowią co do zasady, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów. Nie mają one jednak bezpośredniego wpływu na osiągane przez Spółkę przychody. Wydatki te mają natomiast związek pośredni z uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę przychodami, bowiem służą zabezpieczeniu i zachowaniu źródła jego przychodów,
• w interpretacji indywidualnej znak: ILPB4/423-120/11-2/MC Organ uznał: Prowizja za udzielenie kredytu w rachunku bieżącym na bieżącą działalność gospodarczą, prowizja za udzielone poręczenie oraz prowizja za udzielenie bankowej linii gwarancyjnej (ewentualnie inne koszty związane z udzieleniem kredytu np. prowizja przygotowawcza, prowizja od niewykorzystanego kredytu) konieczna z uwagi na zapewnienie prawidłowego funkcjonowania Spółki nie ma jednak bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach. Dlatego też wydatek z tego tytułu uznać należy za koszty pośrednie związane z przychodami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej ,,updop").

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy poniesiony przez podatnika wydatek powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Jak już wcześniej wskazano zgodnie z definicją zawartą w art. 15 ust. 1 updop, kosztem uzyskania przychodów są wydatki poniesione nie tylko w celu osiągnięcia przychodów, ale również w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Przepisy podatkowe nie definiują takich pojęć jak ,,zachowanie" lub ,,zabezpieczenie" co powoduje, że niezbędne jest odwołanie się do definicji słownikowych.

Zgodnie ze Słownikiem języka polskiego pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1996, przez pojęcie ,,zachować" (,,zachowywać") należy rozumieć ,,dochować coś w stanie nie zmienionym, nie naruszonym, utrzymać". Natomiast ,,zabezpieczyć" (,,zabezpieczać") oznacza ,,uczynić bezpiecznym - nie zagrożonym; dać ochronę, ochronić". Można zatem przyjąć, że koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nie naruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Należy przy tym podkreślić, że zgodnie z poglądem funkcjonującym w orzecznictwie, związek z przychodem należy oceniać na moment dokonania wydatku. Oznacza to, że dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu należy zweryfikować, czy w momencie jego ponoszenia podatnik miał prawo zakładać, że dany koszt mógł się obiektywnie przyczynić do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Oznacza to, że z perspektywy przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych decydującą przesłanką uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest działanie w celu uzyskania przychodu, natomiast samo osiągnięcie wspomnianego celu nie jest niezbędne. Kwalifikując wydatek jako koszt uzyskania przychodu należy ocenić zachowanie podatnika z perspektywy związku tego wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wiedzy o związkach przyczynowych, tj. w tym zakresie, że dany wydatek (koszt) może obiektywnie przyczynić się do realizacji pożądanego celu - osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła - co jednak oczywiście nie oznacza, że cel ten zostanie osiągnięty.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Art. 16 ust. 1 updop, zawiera enumeratywną listę wyłączeń z kosztów uzyskania przychodów, co oznacza, że każdy koszt dający się zakwalifikować do którejkolwiek z pozycji wymienionej na tej liście nie będzie mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli był poniesiony w celu osiągnięcia przychodów. Jednocześnie podkreślić należy, że nieujęcie danego wydatku w katalogu kosztów niepotrącalnych, wymienionych w art. 16 ust. 1 updop, nie oznacza automatycznie, że inne koszty w nim niewymienione, tymi kosztami mogą być. W takim przypadku należy bowiem badać, czy dany koszt poniesiony został w celu uzyskania przychodu (zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu).

Odnosząc powyższe przepisy do przedstawionego opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że poniesione wydatki w postaci opłaty za dostępność, opłaty agenta oraz opłaty za koordynację w związku z zawartą umową kredytu wykazują związek z uzyskiwanymi przez Spółkę X przychodami. Jednocześnie, wydatki te nie zostały zawarte w art. 16 ust. 1 updop, zatem stosownie do art. 15 ust. 1 updop, stanowią koszty uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w związku z zawartą umową o kredyt odnawialny, opłaty za dostępność, opłaty agenta oraz opłaty za koordynację jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, ze w zakresie zdarzenia przyszłego oraz pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.