Zapytanie Podatnika dotyczy obowiązków ciążących na płatniku w przypadku wypłaty dywidendy na rzecz udziałowca, który jest spółką komandytową z siedzibą w Austrii.

sygnatura: PD-1/42180-50/07

autor: Izba Skarbowa w Krakowie

data: 2007-01-28

DECYZJA

Na podstawie art. 14 b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z art. 4 ust. Z ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2006r. Nr 217, poz. 1590), po rozpatrzeniu zażalenia ... o. o. z siedzibą w .. przy ..., z dnia 15 listopada 2007 roku na postanowienie Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie z dnia 2 listopada 2007r. Nr P02/423-152/07/86693, uznające za nieprawidłowe stanowisko Podatnika przedstawione we wniosku z dnia 17 marca 2006 r., uzupełnionym pismem z dnia 15.10.2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, w sprawie obowiązków ciążących na płatniku w przypadku wypłaty dywidendy na rzecz udziałowca, który jest spółką komandytową z siedzibą w Austrii, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie odmawia zmiany postanowienia organu I instancji uznając, że zażalenie Spółki nie zasługuje na uwzględnienie.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 17 marca 2006r. ... Sp. z o.o. zwróciła się do Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie o udzielenie interpretacji w zakresie stosowania przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 roku nr 54 poz. 654 z późn. zm.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny : 100% udziałowcem Spółki jest spółka komandytowa prawa austriackiego. Wspólnikami tej spółki komandytowej są będące podatnikami podatku dochodowego dwie spółki kapitałowe mające siedzibę w Austrii, przy czym spółka będąca komandytariuszem partycypuje w zyskach spółki komandytowej w 100%, a udział spółki będącej komplementariuszem w zyskach spółki wynosi 0%. Wskazano, iż spółka komandytowa zgodnie z austriackim prawem podatkowym jest spółką osobową i nie jest traktowana w Austrii w zakresie opodatkowania od osób prawnych, jako osoba prawna.

Spółka zwróciła się z zapytaniami, czy wypłata dywidendy na rzecz udziałowca, którym jest spółka komandytowa z siedzibą w Austrii, podlega opodatkowaniu w Polsce, a jeśli tak, to jaką stawką oraz jakie obowiązki ciążą w tym zakresie na Spółce jako płatniku podatku. Zdaniem Podatnika, spółki osobowe nie są w Polsce podatnikami podatku dochodowego, a wypłacana przez Spółkę dywidenda na rzecz spółki osobowej nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Tym samym dochody udziałowca z tytułu wypłaty dywidendy przez Spółkę nie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie ustawy o podatku dochodowym. Ponadto stwierdziła, iż w Jej ocenie spółki osobowe nie są podatnikami w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spółka powołała się na dyrektywę w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek z różnych Państw członkowskich (90/435/EWG) oraz na stanowisko właściwych ministrów do spraw finansów publicznych w Austrii, Czechach i Holandii, którzy zaakceptowali pozytywnie zapytania Spółki w analogicznych sprawach.

Ww. wniosek za pismem z dnia 07.04.2006 roku został przekazany przez Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie do załatwienia przez Ministra Finansów jako organu według Jego opinii właściwego na podstawie art. 14 e cytowanej wyżej ustawy Ordynacja podatkowa. W dniu 29.09.2006 roku Minister Finansów wydał postanowienie sygn. DDS/7-033-19/121/AK/06/5206, podtrzymane następnie decyzją ww. Organu podatkowego z dnia 18.12. 2006 roku sygn. DDS/DD7-8211-38/326/06/MB7-7543, w którym stanowisko Wnioskodawcy uznał za nieprawidłowe. W rezultacie wniesionej skargi na ww. decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 19.06.2007 r. sygn. III SA/WA 589/07 uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzające ją postanowienie Ministra Finansów z dnia 29.09. 2006 r. i stwierdził, że uchylona decyzja i postanowienie nie mogą być wykonane w całości. Minister Finansów za pismem z dnia 25.09.2007 r., które wpłynęło do Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie w dniu 01.10.2007 r., przesłał ww. wniosek w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego z dnia 17.03.2006 roku do Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie jako właściwego w sprawie.

Z uzasadnienia powyższego wyroku wynika, że Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego jest właściwy (na podstawie art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2007 r. w związku z art. 4 ust.l ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw) do odpowiedzi na drugie zapytanie zawarte we wniosku (w zakresie pierwszego właściwy jest Minister Finansów), a także, że odpowiedź na drugie zadane przez Spółkę pytanie może być udzielona niezależnie od odpowiedzi na pytanie pierwsze.

Mając na uwadze orzeczenie Sądu pismem z dnia 05.10.2007 roku Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie wezwał Spółkę o usunięcie braków ww. wniosku poprzez przedstawienie własnego stanowiska w sprawie w odniesieniu do zapytania drugiego zawartego we wniosku tj. odnoszącego się do kwestii : jeżeli wypłata ww. dywidendy podlega opodatkowaniu w Polsce, jakie obowiązki ciążą na Spółce jako płatniku podatku. W piśmie z dnia 15.10.2007 roku (data wpływu w dniu 19.10.2007 roku) Spółka przedstawiła stanowisko zgodnie, z którym na Spółce nie ciążą żadne obowiązki płatnika, gdyż wypłata dywidendy podlega opodatkowaniu w Polsce, lecz jest zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie zdaniem Spółki, stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17.03.2006 r. należy uznać za kompletne i jednoznaczne.

Odnosząc się do przedłożonego wniosku Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie wydał postanowienie z dnia 02.11.2007 r. nr P02/423-152/07/86693, w którym przyjęto jako tezę wyjściową do dalszych rozważań, zgodnie z treścią pytania, że wypłata dywidendy, o której mowa we wniosku podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, tj. zastosowanie znajduje art. 22 ust.l cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Stanowisko organu podatkowego nie odnosi się do postanowień umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 13 stycznia 2004 r., jako kwestii zastrzeżonej do właściwości Ministra Finansów oraz mającej związek z zapytaniem pierwszym zawartym we wniosku.

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie ocenił, że w przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym, stanowisko prezentowane przez Spółkę nie jest prawidłowe i przedmiotowa dywidenda nie podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w konsekwencji na Spółce ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób prawnych określone w art 26 ww. ustawy.

Pismem z dnia 16 listopada 2007r. ... Spółka z o. o., wniosła zażalenie na postanowienie Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie z dnia 02.11.2007r. Nr P02/423-152/07/86693 stwierdzając, że powyższemu postanowieniu organu I instancji zarzuca naruszenie przepisów:
- art.14 b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym przed 01.07.2007r.,
- art.9, art. 87 ust. 1, art 90 ust. 1 i art.91. ust.l Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 02.04.1997 r.,
- art. 1, art. 5, art. 22 ust. 4 oraz art.26 ust 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych,
- art. 1 ust. 1, art.3 ust. 1, art.4 ust. 1 oraz art. 5 ust. 1 Dyrektywy Rady z dnia 23.07.1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych w różnych państwach członkowskich w związku z art. 53 i 54 Traktatu o przystąpieniu Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej,
- art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa.

Ponadto Spółka wnosi o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości . Zarzuty Strony zawarte w uzasadnieniu zażalenia można podzielić na trzy grupy
1.) Dotyczące naruszenia art 14 b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym przed 01.07.2007 r. Strona wskazuje, że organ I instancji naruszając przepisy o właściwości przekazał sprawę Ministrowi Finansów, efektem czego było wydanie postanowienia w przedmiocie interpretacji prawa podatkowego po upływie ponad roku od złożenia wniosku. W opinii Strony za fikcyjne i godzące w podstawową zasadę prowadzenia postępowania tj. w sposób budzący zaufanie Podatnika do organów podatkowych należy uznać stanowisko organu I instancji, że stanowisko podatnika wymagało uzupełnienia.
2.) Dotyczące naruszenia przepisów art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz Dyrektywy i wskazanych przepisów Konstytucji RP.
Strona wskazuje na odpowiednie przepisy Dyrektywy Rady 90/435/EWG i podnosi, że z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych interpretowanego zgodnie z dyrektywą 90/435/EWG wynika, że w opisanym stanie faktycznym dywidendy wypłacane przez polską spółkę kapitałową poprzez transparentną podatkowy austriacką spółkę osobową na rzecz austriackiego komandytariusza, będącego austriacką spółką kapitałową, będą na mocy art. 5 ust. 1 dyrektywy, zwolnione w całości z opodatkowania u źródła polskim podatkiem dochodowym. Strona wywodzi swe prawo do powoływania się na przepisy dyrektywy z ich, w Jej opinii, bezwarunkowego charakteru i wystarczającej precyzji. W ocenie Strony organ podatkowy bezpodstawnie uchyla się od stosowania prawa wspólnotowego naruszając zasadę pierwszeństwa prawa wspólnotowego o bezpośrednim skutku w stosunku do prawa krajowego, przez co naruszone zostały wskazane wyżej przepisy Konstytucji RP. Według Strony na wspomniane wyżej przepisy Dyrektywy może się ona powołać także w postępowaniu przed organem administracji.
3.) Dotyczące naruszenia art.8 ustawy Ordynacja podatkowa oraz przepisów art.l, 5 i 26 ust.l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Strony przepis art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie ustanawia obowiązku pobrania podatku od osób nie będących podatnikami. Płatnik może pobrać podatek jedynie wówczas gdy wypłaca należność na rzecz podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, a konkretny przepis nakazuje mu pobranie podatku dochodowego od osób prawnych od wypłat dokonywanych na rzecz podatnika takiego podatku. Tymczasem według Strony udziałowiec Spółki nie jest objęty zakresem podmiotowym ani ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (co wynika z art. 1 tej ustawy), ani ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym jego dochody z tytułu wypłaty dywidendy przez Stronę nie mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym na podstawie tych ustaw, a zatem wypłata dywidendy na rzecz udziałowca Strony nie podlega opodatkowaniu podatkami dochodowymi w Polsce.

Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie po przeanalizowaniu stanu faktycznego i prawnego sprawy, potwierdza stanowisko organu I instancji wyrażone w zaskarżonym postanowieniu z dnia 2 listopada 2007r. Nr P02/423-152/07/86693 i stwierdza co następuje.

Odnosząc się do zarzutów zaliczonych przez organ odwoławczy do grupy 1.) należy zwrócić uwagę, że dla właściwego rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy konieczne jest ustalenie zakresu właściwości organów podatkowych, uprawnionych do dokonania interpretacji przepisów podatkowych objętych wnioskiem Strony. Tę kwestię w sposób jednoznaczny rozstrzygnął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 19.06.2007 r. sygn. III SA/WA 589/07. W uzasadnieniu ww. wyroku WSA w Warszawie czytamy : ?(...) Odpowiedź na pierwsze z powyższych pytań wymagała udzielenia interpretacji w zakresie postanowień umowy z dnia 13 stycznia 2004 roku między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, w szczególności art. 10 ww. umowy. Natomiast na kolejne pytania Skarżącego należało odpowiedzieć na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bez powoływania się na umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. Reasumując należy stwierdzić, iż Minister Finansów udzielając interpretacji na ściśle ze sobą związane pytania Skarżącego odnośnie pytania , na które należało udzielić odpowiedzi na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przekroczył swe uprawnienia, czym naruszył art. 14 e O.p. (...)".

Wydana przez organ podatkowy interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest więc następstwem powołanego wyżej wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19.06.2007 r., w którym Sąd stwierdził naruszenie kompetencji przez Ministra Finansów, poprzez wydanie interpretacji odnoszącej się także do zapytania drugiego przedłożonego przez Spółkę. Sąd jednocześnie nie orzekł w tym wyroku o związaniu organu podatkowego stanowiskiem przedstawionym w zapytaniu, co zdecydowanie przeczy zarzutom, zaliczonym przez organ odwoławczy do grupy 1.), odnośnie naruszenia art.l4b § 3 Ordynacji podatkowej. Organ odwoławczy zgadza się również z oceną organu I instancji, zawartą w przedmiotowym postanowieniu, iż w tej sprawie do wniosku Spółki nie ma zastosowania dyspozycja art. 14 b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2007 r., gdyż nie wystąpiła zwłoka organu podatkowego w wydaniu interpretacji. Minister Finansów w terminie 6 miesięcy udzielił odpowiedzi na wszystkie pytania zawarte we wniosku Spółki z dnia 17.03.2006 roku, dotrzymując tym samym termin określony w art. 14 e Ordynacji podatkowej. Natomiast z tej racji, że jak orzekł Sąd, Minister Finansów naruszył swe kompetencje udzielając odpowiedzi na drugie pytanie, wniosek został przekazany Naczelnikowi Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie jako właściwemu w sprawie. Dopiero taki stan faktyczny nałożył bowiem na organ I instancji obowiązek załatwienia wniosku Spółki w części, w jakiej jest on właściwy w sprawie. Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego wydał przedmiotową interpretację przepisów prawa podatkowego nie tylko w terminie trzech miesięcy od dnia otrzymania ww. wniosku przesłanego mu przez Ministra Finansów, tj. od dnia 01.10.2007 r., ale również w terminie 3 miesięcy od doręczenia Ministrowi Finansów odpisu prawomocnego wyroku WSA w Warszawie tj. od dnia 13.09.2007 roku. W tej sytuacji zarzutom Strony, dotyczącym bezczynności organu w przedmiotowej sprawie nie można dać wiary. Nie można również zgodzić się z opinią Strony, że uzasadniona jak wykazano wyżej, prośba organu o uzupełnienie stanowiska w sprawie w związku ze zmianą zakresu właściwości organu, jest fikcyjna i godzi w zasadę prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie podatnika do organów podatkowych, gdyż właśnie w myśl tej zasady organ rozpatrując sprawę powinien dążyć do wyjaśnienia kwestii budzących wątpliwości, a takie pojawiły się po wyznaczeniu przez WSA w Warszawie zakresu właściwości organu w tej sprawie.

Ustosunkowując się do zarzutów zaliczonych przez organ odwoławczy do grupy 2.) należy uznać, że zgodnie z wyżej przytoczonym orzeczeniem Sądu Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego jest więc właściwy do dokonania przedmiotowej interpretacji przepisów prawa podatkowego wyłącznie w zakresie zapytania drugiego tj. odnoszącego się do kwestii : jeżeli wypłata ww. dywidendy podlega opodatkowaniu w Polsce, jakie obowiązki ciążą na Spółce jako płatniku podatku. W piśmie z dnia 15.10.2007 roku (data wpływu w dniu 19.10.2007 roku) Spółka przedstawiła stanowisko zgodnie, z którym na Spółce nie ciążą żadne obowiązki płatnika, gdyż wypłata dywidendy podlega opodatkowaniu w Polsce, lecz jest zwolniona z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie zdaniem Spółki, stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17.03.2006 r. należy uznać za kompletne i jednoznaczne.

Ustosunkowując się do odpowiedzi na wyżej przytoczone pytanie, organ odwoławczy stwierdza, że:

Przyjmując jako tezę wyjściową do dalszych rozważań, zgodnie z treścią pytania, że wypłata dywidendy, o której mowa we wniosku podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, tj. zastosowanie znajduje art. 22 ust.l cytowanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowisko organu I instancji nie może odnosić się do postanowień umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 13 stycznia 2004 r., jako kwestii zastrzeżonej do właściwości Ministra Finansów oraz mającej związek z zapytaniem pierwszym zawartym we wniosku.

Zgodnie z art 22 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. nr 54 poz. 654 ze zm.) zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udział w zyskach osób prawnych, jeżeli spełnione są łącznie warunki określone w pumach 1-4 ; dodatkowy warunek określono w ust. 4a ustawy. Do warunków tych należy między innymi by uzyskującym dochody (przychody z dywidend oraz inne przychody) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych wypłacanych przez spółkę mającą siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej była spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (pkt 2), a także by spółka, o której mowa w pkt 2, posiadała bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki mającej siedzibę lub zarząd na terytorium RP (pkt 3 ; na podstawie art. 8 ustawy z dnia 18.11.2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw - Dz.U. Nr 254, poz. 2533 - udział ten do dnia 31.12.2006 r. wynosił nie mniej niż 20%, a od 01.01.2007 r. wynosi nie mniej niż 15%). Na podstawie art. 22 ust. 6 ww. ustawy przepisy ust. 4 stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 4 do tej ustawy. W poz. 7 tego załącznika wymieniono spółki utworzone według prawa austriackiego podlegające opodatkowaniu austriackim podatkiem dochodowym od osób prawnych. Począwszy od 01.01.2007 r. przedmiotowe zwolnienie zostało rozszerzone na spółki podlegające w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym (a także na spółki podlegające opodatkowaniu w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego i w Konfederacji Szwajcarskiej - zmiana treści art. 22 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy, art.22 ust. 4c, w konsekwencji skreślenie art. 22 ust. 2-3 i odpowiednia zmiana brzmienia art. 22 ust.6 ww. ustawy). Zmiany wprowadzone od dnia 01.01.2007 roku do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie mają wpływu na ocenę stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę, gdyż nie odnoszą się do wspólnika Spółki, o którym mowa we wniosku.

Biorąc powyższe pod uwagę, organ odwoławczy potwierdza ocenę Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, że w przedstawionym przez wnioskodawcę stanie faktycznym, stanowisko prezentowane przez Spółkę nie jest prawidłowe i przedmiotowa dywidenda nie podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w konsekwencji na Spółce ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób prawnych określone w art 26 ww. ustawy. Spółka komandytowa z siedzibą w Austrii jako spółka osobowa nie jest wymieniona w poz.7 załącznika nr 4 do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (sama Spółka stwierdziła we wniosku, że spółki komandytowe nie są traktowane w Austrii w zakresie opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych jak osoby prawne), nie jest spółką podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, o której mowa w art. 22 ust.4 pkt 2 ww. ustawy. W poz. 7 załącznika nr 4 do ustawy wymienione są spółki kapitałowe, jednakże w myśl art. 22 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy, spółki, o których mowa w art. 22 ust. 4 pkt 2 ww. ustawy powinny posiadać bezpośrednio nie mniej niż określony procent udziałów w spółce wypłacającej dywidendę. Warunek ten nie jest spełniony w odniesieniu do spółek kapitałowych, będących udziałowcami opisanej we wniosku spółki komandytowej, które posiadają jedynie pośredni udział w kapitale Spółki. Należy przy tym zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych rozróżnia bezpośredni i pośredni udział w kapitale innego podmiotu (w art.l l ww. ustawy mowa jest o udziale bezpośrednim i pośrednim).

Ustosunkowując się natomiast do kolejnych zarzutów Strony, zaliczonych przez organ odwoławczy do grupy 2.), związanych z argumentacją Spółki odnoszącą się do dyrektywy Rady nr 90/435/EWG z dnia 23.07.1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek z różnych Państw Członkowskich (Dz. U. UE L nr 225, poz.6 ze zm.), w ocenie organu odwoławczego słusznie, organ I instancji zauważył, że do jego obowiązków w myśl art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2007 r.) należy, stosownie do właściwości, interpretacja przepisów prawa podatkowego. Organ odwoławczy podziela opinię organu I instancji, że zgodnie z treścią art. 3 pkt 2 ww. ustawy przez przepisy prawa podatkowego należy rozumieć przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Treść art. 14 a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2007 r.) nie daje więc organowi podatkowemu legitymacji do dokonywania interpretacji wszelkich aktów stanowiących w Polsce źródło powszechnie obowiązującego prawa lecz tylko tych, które można uznać za ?przepisy prawa podatkowego", a do takich wspomniana dyrektywa nie należy. Czym innym jest bowiem ?przestrzeganie prawa międzynarodowego", a czym innym zakres delegacji organu podatkowego do interpretowania przepisów podatkowych. Żaden przepis prawa wspólnotowego ani ratyfikowana przez Polskę umowa międzynarodowa nie nakłada na organ podatkowy obowiązku interpretacji tych przepisów. Brak podstaw prawnych do interpretacji ww. dyrektywy przez organ I instancji, wobec treści przepisów art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przesądza zatem w ocenie organu odwoławczego o sposobie rozstrzygnięcia wniosku Spółki. W świetle powyższego zarzuty Strony zaliczone przez organ odwoławczy do grupy 2.) nie znajdują żadnego, logicznego uzasadnienia .

Odnosząc się do zarzutów zaliczonych przez organ odwoławczy do grupy 3.) należy zwrócić uwagę, że zarzuty z tej grupy odnoszą się do przepisów art. 1 i 5, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które nie mogły być przedmiotem analizy Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, jako zastrzeżone przez WSA w Warszawie dla Ministra Finansów, gdyż ustosunkował się on wyłącznie do zapytania zawartego we wniosku z dnia 17.03.2006 roku, oznaczonego przez ten Sąd jako drugie. Jako tezę wiodącą, przyjęto zatem słusznie i zgodnie ze stanowiskiem Strony, że wypłacana dywidenda podlega opodatkowaniu w Polsce. Art.26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje statusu odbiorcy należności, o których mowa w tym przepisie, a przedmiotem interpretacji Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie nie było rozstrzyganie kwestii odnoszących się do podatnika podatku dochodowego od osób prawnych w związku z wypłatą przedmiotowej dywidendy, objętych zakresem art.l w związku z art. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Organ I instancji przyjął więc słusznie i zgodnie z treścią pytania, że skoro wypłata dywidendy, o której mowa we wniosku, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, zastosowanie znajduje przepis art. 22 ust.l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i dlatego udzielono odpowiedzi w oparciu o przepisy art. 22 tej ustawy. Ponadto odnosząc się do tej części zarzutów Spółki należy zwrócić uwagę na fakt, że Strona nie nawiązała wcale do swego stanowiska zaprezentowanego w piśmie z dnia 15.10.2007 roku, tj. nie nawiązała do treści art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lecz ponownie odniosła się do kwestii mającej w istocie związek z zapytaniem pierwszym zawartym w przedmiotowym wniosku, do udzielenia odpowiedzi na to pytanie, w myśl obszernie przytoczonego wyżej wyroku WSA w Warszawie, właściwy jest Minister Finansów nie zaś Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie. Dlatego w ocenie organu odwoławczego również argumentów Spółki w tym zakresie nie można uznać za uzasadnione.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdza się, że zarzuty Spółki z o.o. ..., przedstawione w zażaleniu z dnia 9 listopada 2007r. na postanowienie Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie z dnia 2 listopada 2007 roku Nr P02/423-152/07/86693, nie zasługują na uwzględnienie.

Mając na uwadze przedstawione powyżej okoliczności faktyczne i prawne, Dyrektor Izby Skarbowej w Krakowie odmawia zmiany postanowienia, o którym mowa na wstępie oraz orzeka jak w sentencji decyzji.

Decyzja niniejsza jest ostateczna w administracyjnym toku instancji.

Od decyzji tej służy prawo wniesienia skargi, w dwóch egzemplarzach, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, w terminie 30 dni od daty jej doręczenia.