Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego

Czy złożenie w urzędzie skarbowym aktu notarialnego z umową Spółki, w której określono jedynie czas trwania roku obrotowego (od 1 marca danego roku do ostatniego dnia lutego roku następnego), przy braku zapisów o roku podatkowym, jest równoznaczne z zawiadomieniem organu podatkowego o wyborze roku podatkowego innego niż kalendarzowy?

sygnatura: BD-P/423-13/06/Z

autor: Izba Skarbowa w Poznaniu

data: 2006-09-25

słowa kluczowe:rok kalendarzowy, rok podatkowy, rozpoczęcie działalności gospodarczej, umowa spółki, zawiadomienie

W złożonym wniosku z dnia 16 maja 2006r. Spółka, powołując się na art. 14a Ordynacji podatkowej, zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji, dotyczącej sposobu zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych roku podatkowego innego niż kalendarzowy, w świetle przepisów art. 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.).

Z przedstawionego przez Wnioskującą w piśmie stanu faktycznego wynika, że dnia 6 maja 2006r. przesłała do Urzędu Skarbowego Poznań ? Nowe Miasto ?dokumenty zgłoszeniowe? wraz z umową Spółki, w której określono Jej rok obrotowy jako okres od 1 marca danego roku do ostatniego dnia lutego roku następnego (§ 21 przedmiotowej umowy). W ocenie Spółki, złożenie przedmiotowej umowy ze wskazanym w niej rokiem obrotowym jest równoznaczne z zawiadomieniem organu podatkowego o wyborze roku podatkowego innego niż kalendarzowy. Uzasadniając Swój pogląd Podatnik podnosi, iż bez znaczenia jest tu fakt, że w umowie Spółki użyto określenia ?rok obrotowy?, a przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych posługują się pojęciem ?roku podatkowego?. Zdaniem Wnioskującej Jej rok podatkowy trwać będzie zatem wg zasad określonych w umowie Spółki.

Po rozpatrzeniu wniosku Spółki, Naczelnik Urzędu Skarbowego Poznań - Nowe Miasto wydał w dniu 28 czerwca 2006r. postanowienie nr EDA/423-12/06, w którym uznał pogląd Podatnika za nieprawidłowy.

W ocenie organu pierwszej instancji, złożenie w urzędzie skarbowym aktu notarialnego z umową Spółki, w której określono jedynie czas trwania roku obrotowego (brak zapisów w umowie Spółki o roku podatkowym), skutkuje niedopełnieniem jednego z warunków, o którym mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 8 ust. 1 tej ustawy) ? pozwalających na przyjęcie roku podatkowego innego niż kalendarzowy.

Na powyższe postanowienie Spółka wniosła zażalenie z dnia 11 lipca 2006r., nie zgadzając się ze stanowiskiem organu pierwszej instancji.

Zdaniem Wnioskującej, umieszczenie w umowie Spółki zapisu o czasie trwania roku obrotowego i złożenie jej we właściwym urzędzie skarbowym jest jednoznaczne z powiadomieniem tegoż organu o wyborze roku podatkowego.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Strony, postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań ? Nowe Miasto stwierdzam, że zarówno stanowisko strony jaki i organu podatkowego w powyższym zakresie jest nieprawidłowe.

Mając powyższe na uwadze, zauważam co następuje:

Stosownie do brzmienia przepisu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), opodatkowaniem podatkiem dochodowym podlegają dochody osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, zwanych dalej ?podatnikami?. Zgodnie natomiast z regulacją zawartą w przepisie art. 161 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.) w dacie zawarcia umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powstaje spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji. Z tą chwilą staje się ona na mocy przepisu art. 11 § 1 w/w ustawy podmiotem praw i obowiązków. Może we własnym imieniu nabywać prawa, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywaną. Od tego też momentu podlega, przepisom wyżej wskazanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Osoby prawne, na podstawie przepisów art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (tekst jednolity Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych. W myśl przepisu art. 12 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, księgi rachunkowe otwiera się na dzień rozpoczęcia działalności, to jest na dzień pierwszego zdarzenia wywołującego skutki o charakterze majątkowym lub finansowym. Zgodnie zaś z definicją roku obrotowego zawartą w art. 3 ust.1 pkt 9 ustawy o rachunkowości, przez rok obrotowy rozumie się rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 kolejnych pełnych miesięcy kalendarzowych, stosowany również dla celów podatkowych. Rok obrotowy lub jego zmianę określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę. Jeśli jednostka rozpoczęła działalność w drugiej połowie przyjętego roku obrotowego, to może księgi rachunkowe i sprawozdanie finansowe za ten okres połączyć z księgami rachunkowymi i sprawozdaniem finansowym za rok następny.

Przepisy ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie regulują pojęcia ?rozpoczęcie działalności?, z uwagi jednakże na brzmienie przywołanego wyżej przepisu art. 12 ust. 1 ustawy o rachunkowości, rozpoczęcie działalności będzie miało miejsce już z chwilą wniesienia przez wspólników bądź to wkładów, bądź aportów na pokrycie kapitału zakładowego, otwarcia rachunku bankowego itp. zdarzeń. Działalnością podatnika jest bowiem nie tylko ?osiąganie przychodów?, ale również ?ponoszenie kosztów?, w określonych ramach czasowych, zwanych rokiem podatkowym (dla celów rachunkowości obrotowym), szczególnie w pierwszej fazie działalności, ściśle związanych z zaistnieniem i funkcjonowaniem jednostki.

W przepisie art. 8 ust. 1 ustawy podatkowej stanowi się, iż rokiem podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba, że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego. W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych (przepis art. 8 ust. 2 ustawy podatkowej). Stosownie do postanowień art. 8 ust. 5 omawianej ustawy osoby prawne (...), które nie były dotychczas podatnikami w rozumieniu ustawy, zawiadomienia o wyborze innego roku niż kalendarzowego powinny dokonać w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności.

Konkludując, pierwszy rok podatkowy Spółki trwa od momentu rozpoczęcia przez Nią działalności, tj. z chwilą zawarcia umowy spółki (informacja taka nie została wskazana w stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę we wniosku) do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych - pod tym jednak warunkiem, iż zawiadomiła o wyborze innego roku podatkowego niż kalendarzowy właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 30 dni od rozpoczęcia działalności. Jeżeli termin ten nie został zachowany Jej pierwszy rok podatkowy trwać będzie od momentu rozpoczęcia działalności do końca roku kalendarzowego.

Rozpatrując przedmiotowe zagadnienie organ podatkowy nie podzielił zatem stanowiska Strony w kwestii momentu rozpoczęcia Jej pierwszego roku podatkowego, tj. dnia 1 marca 2006r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu podziela natomiast pogląd Podatnika, iż złożenie w urzędzie skarbowym umowy Spółki ze wskazanym w niej rokiem obrotowym (innym niż kalendarzowy) jest jednoznaczne z zawiadomieniem tego organu o wyborze roku podatkowego innego niż kalendarzowego, co wynika wprost z wyżej przytoczonych przepisów art. 8 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w związku z przepisem art. 3 ust.1 pkt 9 ustawy o rachunkowości - podkreślając jednakże raz jeszcze, że zawiadomienie to musi nastąpić w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY