Dotyczy kwestii kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodu wydatków z tytułu zużycia energii elektrycznej w miesiącu kwietniu, którego wynikający z faktury VAT termin płatności przypadał na miesiąc następny, tj. miesiąc maj. Wnioskodawca wskazał, iż podobne wątpliwości w sprawie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu pojawiają się także w sytuacji faktur otrzymywanych analogicznie za wywóz nieczystości stałych i płynnych oraz za usługi telefoniczne.

sygnatura: PDI-42190/J/12/BA/05

autor: Izba Skarbowa w Opolu

data: 2005-12-06

Decyzja

Działając na podstawie art. 14 b § 5 pkt 2 i 207 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2005r. nr 8, poz. 60) Dyrektor Izby Skarbowej w Opolu zmienia z urzędu interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego udzieloną postanowieniem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie- Koźlu z dnia 5.09.2005 r. nr: PDII/4230/8/EB/OS w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych i potwierdza prawidłowość stanowiska Jednostki.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 15.06.2005 r. nr: ZUK 3119/4/2005 Zakład zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kędzierzynie - Koźlu o udzielenie pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, tj. w kwestii kwalifikacji do kosztów uzyskania przychodu wydatków z tytułu zużycia energii elektrycznej w miesiącu kwietniu, którego wynikający z faktury VAT termin płatności przypadał na miesiąc następny, tj. miesiąc maj. Wnioskodawca wskazał, iż podobne wątpliwości w sprawie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu pojawiają się także w sytuacji faktur otrzymywanych analogicznie za wywóz nieczystości stałych i płynnych oraz za usługi telefoniczne.
Przedstawiając we wniosku swoje stanowisko w sprawie, Jednostka wskazała, iż wydatki te w Jej ocenie stanowią koszt uzyskania przychodu w miesiącu, którego dotyczy zużycie bez względu na termin płatności.

Organ pierwszej instancji, po zapoznaniu się ze sprawą, postanowieniem z dnia 5.09.2005 r. nr: PDII/4230/8/EB/OS uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe i stwierdził, powołując się na art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 ze zm.), że wydatki te można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie faktycznego ich poniesienia, a więc w momencie uregulowania należności wynikających z faktury.

Kwestię kwalifikacji wydatków do kosztów uzyskania przychodów danego okresu rozliczeniowego reguluje art. 15 ust. 4, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów są potrącalne tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione.Zasada ta odnosi się do obliczania zobowiązania za rok podatkowy, ale ma również zastosowanie w poszczególnych miesiącach w związku z obowiązkiem odprowadzania zaliczek na ten podatek, którego termin przypada do dnia 20-każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, o czym mowa w art. 25 ust. 2 cyt. ustawy o podatku dochodwym od osób prawnych.

Powyższe oznacza, że jeżeli przychód został osiągnięty w danym miesiącu i byty już wtedy znane, co do rodzaju i kwoty, koszty jego uzyskania, to będą one podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu właśnie w tym miesiącu. Jeśli zaś koszty te nie byty znane i zarachowanie ich w związku z tym do miesiąca (roku), którego przychodów dotyczyły, nie było możliwe, to będą one zaliczone w koszty podatkowe dopiero w momencie, gdy ich wysokość będzie rzeczywiście znana i zostaną faktycznie poniesione.

Będące przedmiotem zapytania wydatki dotyczące zużycia energii, wywozu nieczystości czy też korzystania z usług telefonicznych, cechuje powtarzalność, a służą one zapewnianiu bieżącego funkcjonowania osoby prawnej, a więc utrzymaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów.
Fakt poniesienia tego typu wydatków nie rodzi konkretnego przychodu, ale stwarza techniczne, organizacyjne warunki i możliwości pozyskiwania przychodów przede wszystkim w okresie bieżącym, chociaż oczywiście może pośrednio wpływać na przychody następnych okresów (np. usługi telefoniczne).

Bez tych wydatków związanych w funkcjonowaniem firmy nie byłoby zatem możliwe uzyskiwanie na bieżąco jakichkolwiek przychodów. Dlatego wydatki te powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów -jak słusznie wskazała Jednostka w miesiącu zużycia energii, korzystania z usług telefonicznych itp., gdy Jednostka dzięki nim uzyskiwała przychód, a więc w odniesieniu do przedstawionej we wniosku sytuacji w miesiącu kwietniu, chyba, że zarachowanie to, ze względu na zbyt późne otrzymanie faktury, (po 20 maja) nie było możliwe, wówczas wydatki te powinny być zakwalifikowane do kosztów podatkowych w miesiącu ich poniesienia.

Decyzję tę wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony w zapytaniu oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego.

W tym stanie faktycznym i prawnym orzeka się jak w sentencji.

Od decyzji niniejszej służy odwołanie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 14 dni licząc od daty doręczenia decyzji.