Podatnik świadczy usługi przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji podmiejskiej. Sprzedaż biletów prowadzi za pomocą kas rejestrujących. Na stanie posiada automaty biletowe do sprzedaży jednorazowych biletów, które przyjmują pieniądze, drukują i wydają bilety oraz wydają resztę. Możliwe jest też uzyskanie z nich wydruków raportów okresowych o dokonanych operacjach. Automaty te nie spełniają jednak niektórych formalnych wymogów określonych dla kas rejestrujących. Podatnik uważa, że w oparciu o art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, może stosować automaty ponieważ posiadają one funkcje drukowania raportów okresowych, co umożliwia ustalenie niezbędnych danych. Podatnik zwrócił się z pytaniem, czy w tym stanie faktycznym może stosować automaty do ewidencjonowania obrotu rejestrowanego dotąd tylko za pomocą kas.

sygnatura: 1401/HTI/4407/14-89/05/JKr

autor: Izba Skarbowa w Warszawie

data: 2005-12-21

Decyzja

Na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 239, art. 14a§ 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005, Nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez Podatnika na postanowienie Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 07.07.2005r., nr 1473/WV/443/143/98/2005/EŻ w sprawie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

postanawia

-odmówić zmiany zaskarżonego postanowienia.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 11.04.2005 r. Strona wystąpiła do Naczelnika Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu o udzielenie pisemnej informacji dotyczącej zgodności z przepisami o podatku od towarów i usług sposobu ewidencjonowania sprzedaży usług przewozów pasażerskich na liniach komunikacji podmiejskiej za pomocą automatów biletowych.

Strona świadczy usługi przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji podmiejskiej. Sprzedaż biletów prowadzi za pomocą kas rejestrujących. Na stanie posiada automaty biletowe do sprzedaży jednorazowych biletów, które przyjmują pieniądze, drukują i wydają bilety oraz wydają resztę. Możliwe jest też uzyskanie z nich wydruków raportów okresowych o dokonanych operacjach. Automaty te nie spełniają jednak niektórych formalnych wymogów określonych dla kas rejestrujących. Strona uważa, że w oparciu o art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług, może stosować automaty ponieważ posiadają one funkcje drukowania raportów okresowych, co umożliwia ustalenie niezbędnych danych.

Strona zwróciła się z pytaniem, czy w tym stanie faktycznym może stosować automaty do ewidencjonowania obrotu rejestrowanego dotąd tylko za pomocą kas.

Strona stwierdziła następnie, że według niej automaty w których jest posiadaniu spełniają wymogi określone w poz. 45 zał. do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23.12.2004 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. 273, poz. 2706).

Naczelnik Trzeciego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Radomiu zaskarżonym postanowieniem z dnia 07.07.2005 r., nr 1473/WV/443/143/98/2005/EŻ stwierdził, że stanowisko wnioskodawcy jest błędne. Uzasadniają swe stanowisko organ podatkowy pierwszej instancji powołał się na przepisy określające obowiązek prowadzenia ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, powołane przez Stronę przepisy określające możliwość zwolnienia niektórych kategorii podatników prowadzących sprzedaż za pomocą automatów biletowych, a także przepisy dotyczące podstawowych wymogów którym odpowiadać powinny kasy rejestrujące. Organ podatkowy stwierdził, że ewidencjonowanie obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu posiadanych przez Stronę automatów biletowych nie spełnia wymogów ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Strona wniosła w ustawowym terminie zażalenie od powyższego postanowienia. W zażaleniu Strona wniosła o zmianę interpretacji udzielonej zaskarżonym postanowieniem. Strona powołała się na publikację prasową, dotyczącą podobnego stanu faktycznego.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie po zapoznaniu się z całością zgromadzonego w sprawie materiału oraz po rozpatrzeniu argumentów podniesionych w zażaleniu zauważa, co następuje:

Stosownie do art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Na podstawie delegacji zawartej w art. 111 ust. 7 w/w ustawy Minister Finansów rozporządzeniem z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. Nr 273, poz. 2706 ze zm.) zwolnił niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z powyższego obowiązku, ze względu na rodzaj prowadzonej działalności lub wysokość obrotu (§ 2 i § 3 w/w rozporządzenia).

Przewidziane w tym rozporządzeniu zwolnienia od obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kas dotyczą jedynie podatników, którzy nie mieli obowiązku stosowania kas fiskalnych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia czyli przed 1 stycznia 2005 r.

Zgodnie z § 4 w/w rozporządzenia w sprawie kas fiskalnych zwolnień, o których mowa w § 2 i 3 rozporządzenia, nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów:

1. do podatników prowadzących działalność w zakresie sprzedaży gazu płynnego;
2. przy świadczeniu usług przewozów regularnych i nieregularnych pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyjątkiem przewozów, o których mowa w poz. 6 i 7 załącznika do rozporządzenia;
3. przy świadczeniu usług przewozu osób i ładunków taksówkami.

A zatem jeżeli nawet Strona ze względu na wysokość osiąganych obrotów podlegałaby zwolnieniu określonemu w § 2 lub 3 w/w rozporządzenia, to w sytuacji świadczenia wymienionych szczegółowo powyżej usług, zwolnienie z tego tytułu nie może mieć zastosowania. Wyjątkiem jest świadczenie usług przewozów, o których mowa w poz. 6 i 7 załącznika do rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących. Pozycja 6 załącznika wymienia przewozy miejskie rozkładowe pasażerskie, inne niż kolejowe, za które pobierane są ceny urzędowe ustalone przez gminę (Radę m.st. Warszawy) lub związek komunalny (ex 60.21.2 PKWiU). Pozycja 7 wymienia natomiast przewozy rozkładowe pasażerskie pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane, za które pobierane są ceny urzędowe w wysokości ustalonej przez gminę (Radę m.st. Warszawy) lub związek komunalny (ex 60.21.42 PKWiU).

Jeżeli zatem Strona świadczy usługi wymienione w § 4 rozporządzenia i nie ma do niej zastosowania wyjątek przewidziany w pkt 2 § 4 rozporządzenia, to nie może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w § 2 i 3 rozporządzenia, w tym również na podstawie § 2 pkt 3 rozporządzenia w związku z poz. 45 załącznika do tego aktu.

Skoro Strona nie jest objęta w/w zwolnieniami, musi ewidencjonować obrót i kwoty podatku za pomocą urządzeń, spełniających wymogi określone w stosownych przepisach. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz.U. Nr 102, poz. 948 ze zm.) określa owe wymogi. W szczególności § 4 pkt 6 w/w aktu stanowi, ze podatnicy ewidencjonujący obrót i kwoty podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących zobowiązani są po zakończonej transakcji sprzedaży do wydrukowania paragonu fiskalnego, który musi zawierać następujące informacje:

1. imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby podatnika,
2. numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP),
3. numer kolejny wydruku,
4. datę i czas (godzinę i minutę) sprzedaży,
5. nazwę towaru lub usługi,
6. cenę jednostkową towaru lub usługi,
7. ilość i wartość sprzedaży,
8. wartość sprzedaży i kwoty podatku według poszczególnych stawek,
9. wartość sprzedaży zwolnionej z podatku,
10. łączną kwotę podatku,
11. łączną kwotę należności,
12. kolejny numer paragonu fiskalnego,
13. kolejny numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym,
14. logo fiskalne, zgodnie z załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, oraz numer unikatowy pamięci fiskalnej kasy.

Na znajdującej się w aktach kopii przykładowego biletu wydrukowanego przez automaty (załącznik do pisma Strony z 26.11.2005 r.) brak jest wszystkich z wymienionych powyżej elementów, które musi zawierać paragon fiskalny, w szczególności brak jest wyszczególnienia kwoty podatku. A zatem posiadane przez Stronę automaty nie mogą służyć do realizacji obowiązku przewidzianego w art. 111 ustawy o podatku od towarów i usług z pominięciem kas fiskalnych.

W związku z powyższym należy uznać stanowisko przedstawione przez Stronę we wniosku za błędne.

Z uwagi na fakt, iż w rozpatrywanej sprawie nie zachodzą przesłanki, o których mowa w art. 14b § 5 Ordynacji podatkowej uznać należało zażalenie za nieuzasadnione.

Mając powyższe na względzie, orzeczono jak w sentencji niniejszej decyzji.