Podatnik zwrócił się z zapytaniem dotyczącym rozliczenia różnic kursowych w związku z przyjęciem przez Spółkę rachunkowej metody rozliczenia różnic kursowych.

sygnatura: PO2/423-158/07/85595

autor: Małopolski Urząd Skarbowy

data: 2007-10-25

POSTANOWIENIE

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie działając na podstawie art. 213 § 3 w związku z art. 219 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z wnioskiem Strony z dnia 03.10.2007 r. (data wpływu 09.10.2007 r.), złożonym w trybie art. 213 § 1 w związku z art. 219 w/w ustawy postanowił uzupełnić postanowienie w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego nr P02/423-134/07/77179 z dnia 24.09.2007 r. w części dotyczącej rozliczenia różnic kursowych naliczonych na koniec 2006 r.

UZASADNIENIE

Spółka ... Sp. z o.o. wnioskiem z dnia 29.06.2007 r. wystąpiła do Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. W przedmiotowym piśmie Wnioskodawca w następujący sposób przedstawił stan faktyczny: Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji, eksportu i dystrybucji materiałów ogniotrwałych w Polsce i poza granicami kraju. Spółka dokonuje licznych transakcji w walutach obcych, w związku z czym powstają różnice kursowe w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ustawy o rachunkowości. Do końca 2006 roku Spółka rozliczała odrębnie różnice, kursowe dla celów księgowych oraz dla celów podatkowych, zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami. W 2007 roku, na podstawie wprowadzonego do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dniem 1 stycznia 2007 r. art. 9b ust. 1 pkt 2, Spółka zdecydowała się ustalać różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości (dalej metoda rachunkowa). Spółka dochowała warunków koniecznych do wprowadzenia metody rachunkowej. Zgodnie z art. 9b ust. 5 w/w ustawy, w związku z przyjęciem metody rachunkowej, na pierwszy dzień roku podatkowego 2007, Spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów saldo bilansowych różnic kursowych ustalonych na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień roku podatkowego 2006, w kwocie 124.690,57 zł. (kwota ta stanowi saldo różnic dodatnich- 197.091,01 zł: i ujemnych - 321.781,58 zł.). Razem z odwróceniem tego salda dokonanym na, 1 stycznia 2007 r. na podstawie przepisów o rachunkowości; wynik tej operacji jest zerowy, tj: przychód i koszt znoszą się nawzajem.
Na gruncie opisanego stanu faktycznego Spółka wniosła o potwierdzenie, że dokonana operacja ujęcia w kosztach uzyskania przychodów salda różnić kursowych naliczonego na koniec roku 2006 (równocześnie z ujęciem tego samego salda z przeciwnym znakiem na 1 stycznia 2007 r., co wynika z przepisów rachunkowych) była rozwiązaniem prawidłowym i wynikającym z przepisów.

Zajmując stanowisko w przedmiotowej sprawie Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego stwierdził m.in., że w myśl art. 9b ust. 2 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które regulują zasady rozliczania różnic kursowych przy zmianie metody ich rozliczania. Podatnicy, którzy wybrali metodę ustalania różnic kursowych w oparciu o przepisy rachunkowe na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym ta metoda została wybrana, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Zatem Spółka przy przejściu na bilansową zasadę rozliczania różnic kursowych, do przychodów i kosztów podatkowych winna zaliczyć odpowiednio dodatnie i ujemne różnice kursowe wynikające z ksiąg rachunkowych; a nie poprzez zaliczenie salda dodatnich i ujemnych różnic kursowych do przychodów bądź kosztów uzyskania przychodów.
Reasumując Naczelnik tut. Urzędu stwierdził, iż ujęcie w kosztach uzyskania przychodów salda różnic kursowych naliczonych na koniec 2006 r., było rozwiązaniem nieprawidłowym w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w powiązaniu z przepisami ustawy o rachunkowości: Naliczone bowiem dodatnie i ujemne różnice kursowe (tu odpowiednio w kwotach: 197.091,01 zł. i 321.781,58 zł:) ustalone na dzień 31 grudnia 2006 roku na podstawie przepisów o rachunkowości należało zaliczyć odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów na dzień 1 stycznia 2007 r. tj. pierwszy dzień; w którym została wybrana rachunkowa metoda ustalania różnic kursowych, dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Tym samym Spółka postąpiła nieprawidłowo ujmując kwotę 124.609,57 zł. jako saldo wynikające z wyceny bilansowej różnic kursowych naliczonych na dzień 31 grudnia 2006 r. do kosztów uzyskania przychodów 2007 roku, albowiem naruszono tym samym zasadę, o której mowa w w/w przepisie art. 9b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Jednocześnie tut. Organ odniósł się również w przedmiotowym postanowieniu do kwestii ?stornowania" skutków wyceny różnic kursowych, która była poruszona w stanowisku Podatnika. W ocenie Naczelnika tut. Urzędu zasada ?stornowania" skutków wyceny różnic kursowych jest prawidłowa pod warunkiem, że wynika z dokumentacji opisującej stosowane zasady (politykę) rachunkowości zgodnie z ustawą o rachunkowości.

Postanowienie Naczelnika Małopolskiego Urzędu Skarbowego w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego nr P02/423-134/07/77179 z dn. 24.09.2007 r. Podatnik odebrał w dn. 28.09.2007 r., a następnie pismem z dnia 03.10.2007 r. (data wpływu do tut. Organu 09.10.2007 r.) złożył wniosek o uzupełnienie w/w postanowienia. Przedmiotowym pismem Spółka wniosła o potwierdzenie, że stanowisko prezentowane w punkcie 2 wniosku o interpretację z dn. 29.06.2007 r. dotyczące ujęcia w rachunku podatkowym 2007 r. różnic kursowych naliczonych na koniec roku 2006 i równoczesnego ich ujęcia z przeciwnym znakiem na 1 stycznia 2007 r. (stornowanie wyceny bilansowej) było co do zasady prawidłowe, a zastrzeżenie tut. Organu dotyczy wyłącznie rozliczenia różnic kursowych per saldo zamiast osobnego ujęcia różnic dodatnich i ujemnych.

Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego przychylając się do wniosku Podatnika o uzupełnienie, wyjaśnia co następuje:

Przepisem, którego ponownej wykładni należy dokonać jest cytowany w postanowieniu z dnia 24.09.2007 r.- art. 9b ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.). W myśl tego przepisu w przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych na podstawie przepisów o rachunkowości, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym wybrali tę metodę stosują zasady, o których mowa w ust. 2.
Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Podatnik w 2007 r. spełniając konieczne warunki do zastosowania metody rachunkowej, wybrał tę metodę dla celów ustalania różnic kursowych. Mając zatem powyższe na uwadze oraz zacytowany wyżej, przepis, który wprost definiuje sposób ujęcia różnic kursowych w przypadku przejścia podatnika z metody podatkowej rozliczania różnie kursowych na rachunkową, Spółka ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości naliczone dodatnie i ujemne różnice kursowe na dzień 31 grudnia 2006 r.: winna zaliczyć odpowiednio do podatkowych przychodów lub kosztów uzyskania przychodów.
Zatem Spółka postąpiła nieprawidłowo, niezgodnie z w/w przepisem, gdyż zaliczyła kwotę 124.609,57 zł. jako saldo wynikające z wyceny bilansowej różnic kursowych naliczonych na dzień 31 grudnia 2006 r. do kosztów uzyskania przychodów 2007 r. Skutkiem czego została naruszona zasada, o której mowa w art. 9b ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Jednocześnie odnosząc się do kwestii ?stornowania" różnic kursowych, tut. Organ wyjaśnia, iż w obowiązujących przepisach ustawy o rachunkowości nie rozstrzygnięto, w jaki sposób należy dokonywać rozliczenia różnic kursowych ustalonych na dzień bilansowy. Dlatego za prawidłową należy uznać metodę, którą jednostka ustali we własnym zakresie i wprowadzi do stosowania, dając temu wyraz w dokumentacji (wymaganej art. 10 ust. 1 ustawy o rachunkowości) opisującej zasady (politykę) rachunkowości. W praktyce jednostki stosują różne metody rozliczania różnic z wyceny bilansowej, najbardziej im odpowiadające z uwagi np. na częstotliwość regulacji zobowiązań, pracochłonność wyliczeń itd. Jedną z metod rozliczania bilansowych różnic kursowych może być stornowanie ich pod datą 1 stycznia następnego roku obrotowego z kont rozrachunków w korespondencji z kontami, na które zostały zarachowane na dzień bilansowy poprzedniego roku obrotowego oraz ustalenie rzeczywiście zrealizowanych różnic kursowych na dzień regulacji rozrachunków i ich zaliczenie do przychodów lub kosztów finansowych.
W związku z powyższym, jeżeli Spółka stosuje powyższą metodę (stornowania) do wyceny bilansowej aktywów i pasywów wyrażonych w walutach obcych w oparciu o dokumentację wymaganą przez przepisy o rachunkowości, opisującą zasady (politykę) rachunkowości w jednostce, to zastosowana technika wystornowania na l stycznia 2007 r. różnic kursowych dla celów księgowych co do zasady jest prawidłowa.

Reasumując niniejszym postanowieniem Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego potwierdza, iż w Jego ocenie w odniesieniu do opisanego we wniosku o interpretację stanu faktycznego jedyną nieprawidłowością przy przejściu na rachunkowy system rozliczania różnic kursowych jest rozliczenie tych różnic kursowych per saldem. Tym samym w przypadku jeżeli rozliczenie to będzie przeprowadzone w formie osobnego zaliczenia różnic dodatnich i ujemnych odpowiednio do przychodów i kosztów uzyskania przychodów oraz równoczesnego ich wystornowania na 1 stycznia 2007 r. zgodnie z przyjętymi przez Spółkę zasadami (polityką) rachunkowości, to taki sposób postępowania będzie prawidłowy.

W świetle powyższych ustaleń postanowiono uzupełnić postanowienie z dn. 24.09.2007 r. i orzec jak w sentencji.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie, ul. Wadowicka 10, 31-415 Kraków za pośrednictwem Naczelnika tut. Urzędu, w terminie 7 dni od dnia jego doręczenia, na podstawie art. 213, § 4, w związku z art. 219 ustawy Ordynacja podatkowa.