Czy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłączność na sprzedaż podczas imprez plenerowych?

sygnatura: PE-443/17/05

autor: Urząd Skarbowy w Łęcznej

data: 2002-12-02

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łęcznej, po rozpatrzeniu wniesionego w dniu 2 września 2005 roku przez Centrum Kultury wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyłączności na sprzedaż podczas imprez plenerowych, uznaje przedstawione przez Podatnika w przedmiotowym wniosku stanowisko za błędne.

UZASADNIENIE

Centrum Kultury złożyło w dniu 2 września 2005 roku (data wpływu) do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Łęcznej wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w przedmiocie opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyłączności na sprzedaż podczas imprez plenerowych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Centrum Kultury organizując imprezy plenerowe dokonuje sprzedaży wyłączności na ich obsługę w zakresie sprzedaży towarów lub świadczenia usług. Wyłączność ta polega na tym, że kontrahent podczas imprezy sprzedaje swoje towary lub świadczy usługi jako jedyny. Za wyłączność kontrahent ponosi odpłatność, która udokumentowana jest fakturą VAT.

Zgodnie z dołączonym do wniosku pismem Urzędu Statystycznego w Łodzi wyłączność na sprzedaż towarów i usług podczas imprezy plenerowej nie jest usługą. Według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), którą, w związku z § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 kwietnia 2004 r. (Dz.U. Nr 89, poz.844), nadal stosuje się do celów podatkowych, usługi są to czynności (będące końcowymi efektami działalności) o charakterze usługowym, świadczone przez podmioty gospodarcze (jednostki organizacyjne) na rzecz innych podmiotów gospodarczych (jednostek organizacyjnych) lub na rzecz ludności.

Zdaniem Centrum Kultury w oparciu o powyższe pismo, do opodatkowania sprzedaży wyłączności na sprzedaż podczas imprez plenerowych właściwym byłoby zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:
1) przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie, wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione,
2) wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej,wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta,
3) ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego,
4) ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego.

Towarami, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych (art. 8 ust. 3 ustawy).

Zakres usług, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, nie jest zatem ograniczony, jak w przypadku towarów, do usług wymienionych w klasyfikacjach statystycznych. Obejmuje on wszelkie świadczenia podatnika na rzecz innych podmiotów niebędące dostawą towarów określoną w art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie "świadczenie usług" obejmuje więc nie tylko transakcje polegające na wykonaniu czynności przez podatnika ale również niewymagające aktywnego działania. Świadczeniem usług jest także zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zobowiązaniowego, które niekoniecznie polega na fizycznym wykonaniu jakiejkolwiek czynności lub podjęciu działania. Zgodnie z zasadami prawa cywilnego świadczenie może polegać zarówno na czynieniu jak i na powstrzymywaniu się od działania, może to być też jakiekolwiek inne świadczenie będące treścią zobowiązania.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że pomiędzy Centrum Kultury a danym kontrahentem kształtowane są wzajemne relacje, w ten sposób, że określona wpłata pieniężna na rzecz Centrum skutkuje prawem wyłączności do obsługi imprezy plenerowej. Wpłata pieniężna jest więc związana z konkretnym zachowaniem Podatnika, a zatem świadczeniem podlegającym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych.

Stawką podatku właściwą dla opodatkowania tego rodzaju usługi jest, zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka 22 %. Stosownie do wskazanego powyżej przepisu towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22 %, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydanych na jej podstawie przepisów wykonawczych nie przewidują dla przedmiotowych usług obniżonej stawki podatku bądź zwolnienia od podatku.

Biorąc powyższe pod uwagę Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łęcznej postanowił jak w sentencji.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta. Jeżeli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji, organ podatkowy nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany lub uchylenia postanowienia w sprawie udzielenia interpretacji, jeżeli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Interpretacja jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może być zmieniona lub uchylona wyłącznie w drodze decyzji (art. 14b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Od niniejszego postanowienia służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od daty jego doręczenia.

Zażalenie powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu, określać istotę i zakres żądania będącego przedmiotem zażalenia oraz wskazywać dowody uzasadniające to żądanie (art. 222 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa).