Ustalony w umowie rabat, przyporządkowany do konkretnych dostaw stanowi podstawę do wystawienia faktury korygującej. Wystawiona faktura korygująca uprawnia do obniżenia podatku należnego, przy zachowaniu warunków określonych w art. 29 ust. 4a ustawy.

sygnatura: IPPP1-443-1938/08-2/JB

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

data: 2008-12-30

Wniosek ORD-IN: [ 413 kB]

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2008r. (data wpływu 17 października 2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wystawienia faktur korygujących z tytułu udzielonego rabatu określonego w zawartej umowie - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 października 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do wystawienia faktur korygujących z tytułu udzielonego rabatu określonego w zawartej umowie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w postaci sprzedaży m.in. gotowych kosmetyków i komponentów służących do ich wykonywania. Z jednym z kontrahentów zawarł długotrwałą umowę handlową na mocy której, w sytuacji gdy kontrahent dokona w każdym, poszczególnym roku obrotowym zakupu towarów na określoną przez strony wartość przysługiwać mu będzie rabat w określonej wysokości. Rozliczenie rabatu będzie się odbywać poprzez zmniejszenie (korektę) ostatnich faktur sprzedaży w roku obrachunkowym, aż do pełnego wyczerpania kwoty rabatu. Postanowienia powyższe strony zawarły w podpisanej umowie handlowej. Wnioskodawca dodaje, iż kontrahent jest zainteresowany zakupem różnorodnych towarów handlowych z asortymentu sprzedawcy, w związku z czym faktury dokumentujące sprzedaż będą opiewały na wiele różnorodnych pozycji. Dokonane korekty sprzedaży będą dokumentowane fakturami korygującymi VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z takim rozliczeniem wzajemnych transakcji podatnik będzie mógł zakwalifikować wystawione faktury korygujące jako zmniejszające obrót w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Czy prawidłowe będzie działanie podatnika polegające na wystawieniu faktur korygujących VAT na ostatnie faktury sprzedaży, aż do całkowitego wyczerpania kwoty udzielonego rabatu...

Zdaniem wnioskodawcy przedstawiony sposób rozliczenia rabatu, w związku z oparciem go o postanowienia umowne będzie uprawniał go do pomniejszenia obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca uważa, że z uwagi na precyzyjne zapisy umowy łączącej strony, będzie uprawniony do rozliczenia udzielonego rabatu poprzez wystawienie faktur korygujących VAT zmniejszających sprzedaż w stosunku do ostatnich faktur z roku obrotowego, aż do całkowitego wyczerpania kwoty udzielonego rabatu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm.) - zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Rozpatrując powołane wyżej przepisy należy uznać, iż każde odpłatne świadczenie na rzecz innego podmiotu polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę, a odbiorcą i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie przepisu art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast w myśl art. 29 ust. 4 ustawy obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Rabat rozumieć należy jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny) nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny) wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Z powyższego wynika, iż w przypadkach, gdy przyznawany bonus jest związany z konkretną dostawą, nawet jeżeli nastąpił po dokonaniu zapłaty, powinien być traktowany jako rabat, podlegający uregulowaniom wynikającym z art. 29 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z § 13 ust. 1 cyt. wyżej rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca: a) określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,b) nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Zgodnie natomiast z art. 29 ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług, dodanym z dniem 1 grudnia 2008r. ustawą z dnia z dnia 7 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. nr 209, poz. 1320), w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

W myśl art. 29 ust. 4b ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 grudnia 2008r. warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się:

1. w przypadku eksportu towarów, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy towarów, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
2. wobec nabywców, na których jest dokonywana sprzedaż: energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Podatnik zawarł z kontrahentem umowę handlową, na mocy której przyznany zostanie rabat w określonej wysokości, w sytuacji gdy kontrahent dokona w każdym, poszczególnym roku obrotowym zakupu towarów na określoną przez Strony wartość. Zasady rozliczenia rabatu Strony dokładnie określiły w zawartej umowie handlowej, zgodnie z którą rozliczenie to będzie się odbywać poprzez zmniejszenie (korektę) ostatnich faktur sprzedaży w roku obrachunkowym, aż do pełnego wyczerpania kwoty rabatu.

Z powyższych okoliczności wynika, że w przypadku gdy kontrahent dokona w każdym, poszczególnym roku obrotowym zakupu towarów na określoną wartość, Podatnik obniży wartość konkretnych dostaw towarów i usług, co znajdzie swój wyraz w ostatnich fakturach sprzedaży w roku obrachunkowym. Taki rodzaj ustaleń Strony poczyniły wyraźnie w zawartej umowie handlowej. Wynika z powyższego, iż przyznany przez Podatnika rabat można przyporządkować do konkretnych dostaw, ma on bezpośredni wpływ na wartość tych konkretnych dostaw towarów i prowadzi do obniżenia ceny. A tym samym posiada cechy prawnie dopuszczalnego rabatu, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

W konsekwencji, Wnioskodawca może wystawić fakturę korygującą stwierdzającą kwotę przyznanego rabatu, stosownie do cytowanych wyżej przepisów rozporządzenia Ministra Finansów. Wystawiona faktura korygująca uprawnia Wnioskodawcę do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu dokonanych dostaw, z zachowaniem warunków określonych w przepisie art. 29 ust. 4 a ustawy.

Tym samym za prawidłowy należy uznać przyjęty przez Strony w umowie handlowej sposób dokumentowania przyznawanego rabatu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy informuje, iż w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.