Czy właściwe będzie, w przypadku braku możliwości wyodrębnienia kosztów uzyskania przychodów na poszczególne działalności ustalić stawkę kosztów na 1 m2 powierzchni użytkowej, czyli koszty nie dające się wyodrębnić, podzielić przez ogółem powierzchnię (zarządzaną i w najmie). Tak ustalony koszt m2 powierzchni zarządzanej pomnożymy przez powierzchnię dotyczącą działalności opodatkowanej?
sygnatura: ILPB3/423-648/08-2/ŁM
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
data: 2008-12-30
słowa kluczowe: | działalność opodatkowana, działalność zwolniona od opodatkowania, koszty ogólnozakładowe, koszty uzyskania przychodów, proporcja, proporcjonalne ustalanie kosztów, rozliczanie (rozliczenia), towarzystwo budownictwa społecznego |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o. o., przedstawione we wniosku z dnia 02 października 2008 r. (data wpływu 06.10.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 06 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Przedmiotem działania Towarzystwa Budownictwa Społecznego jest budowanie domów mieszkalnych i ich eksploatacja na zasadach najmu oraz zarządzanie wspólnotami mieszkaniowymi. Dochód uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi jest zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych, natomiast dochód uzyskany z zarządzania wspólnotami mieszkaniowymi podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Spółka za czynności związane z zarządzaniem nieruchomością wspólną otrzymuje wynagrodzenie określone stawką za jeden metr kwadratowy powierzchni użytkowej zarządzanej nieruchomości w wysokości ustalonej uchwałą właścicieli lokali. Czynsz z tytułu najmu lokali także określony jest stawką za jeden metr kwadratowy powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego. Przychody uzyskane z działalności mieszkaniowej i z zarządzania wspólnotami mieszkaniowymi są łatwe do ustalenia, ponieważ ewidencjonowane są na odrębnych kontach w księgach rachunkowych. Natomiast koszty działalności Spółki wymagają podziału na koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi, koszty związane z zarządzaniem wspólnotami mieszkaniowymi oraz koszty wspólne tj. (ogólnego zarządu), dotyczące obu rodzajów działalności. Ponosząc koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód nie podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z zarządzania wspólnotami, z których dochód podlega opodatkowaniu, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te Spółka zamierza rozliczać takim wskaźnikiem, jakim uzyskuje przychody z zarządzania i najmu, tj. na 1 m2 powierzchni użytkowej najmu lokali i powierzchni zarządzanej. Obecnie Spółka ustala koszty na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. ustala koszty w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych działalności w ogólnej kwocie przychodów.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy właściwe będzie, w przypadku braku możliwości wyodrębnienia kosztów uzyskania przychodów na poszczególne działalności ustalić stawkę kosztów na 1 m2 powierzchni użytkowej, czyli koszty nie dające się wyodrębnić, podzielić przez ogółem powierzchnię (zarządzaną i w najmie). Tak ustalony koszt m2 powierzchni zarządzanej pomnożymy przez powierzchnię dotyczącą działalności opodatkowanej...
Zdaniem Wnioskodawcy, taki sposób ustalenia kosztów jest właściwy, ponieważ przychody określone są stawką za 1 m2 powierzchni, więc także koszty uzyskania przychodów nie dające się przypisać żadnej działalności winny być ustalone na m2 powierzchni. Tak wyliczony wskaźnik pozwoli Spółce na ustalenie kosztów uzyskania przychodów na działalność zwolnioną i opodatkowaną.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Przy ustalaniu podstawy opodatkowania towarzystwa budownictwa mieszkaniowego nie uwzględniają przychodów i kosztów ich uzyskania z gospodarki zasobami mieszkaniowymi w tej części, w jakiej dochód z tego tytułu będzie podlegał zwolnieniu od podatku. Zgodnie z powyższym, do ustalenia dochodów stanowiących podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym istotne jest ustalenie przychodów i kosztów uzyskania z gospodarki zasobami mieszkaniowymi oraz przychodów i kosztów ich uzyskania z innych źródeł a także przeznaczenia ewentualnego dochodu z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. W tym celu podatnicy zobowiązani są do prowadzenia stosownej ewidencji, pozwalającej na ustalenie prawidłowej wysokości podstawy opodatkowania. Obowiązek ten wynika z art. 9 ust.1 ustawy.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy, podatnicy podatku dochodowego, są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 16a-16m.
W myśl art. 15 ust.1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1
Istnieją jednak przypadki, w których przyporządkowanie poniesionych kosztów do osiągniętych przychodów nie jest możliwe. Wówczas, zgodnie z art. 15 ust. 2 i 2a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.
Zasadę tę, na podstawie art. 15 ust. 2a, stosuje się również w przypadkach, gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest zwolniona z opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3 pkt. 3 stosuje się odpowiednio.
Pamiętać należy, że ustalanie wielkości kosztów zgodnie z art. 15 ust. 2 i ust. 2a może mieć zastosowanie jedynie w sytuacjach wyjątkowych i w odniesieniu do określonych kosztów, wspólnych dla źródeł przychodu danego podatnika, których nie można jednoznacznie przypisać do jednej z kategorii przychodów.
W związku z treścią art. 9 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy mają obowiązek prowadzenia rachunkowości, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty) do celów podatkowych. Z przytoczonych przepisów jasno więc wynika, że podatnik musi tak prowadzić księgi rachunkowe, aby pozwalały na ustalenie m.in.:
Dopiero wówczas, gdy wyodrębnienie poszczególnych kosztów, odpowiadających przychodom osiągniętym z różnych źródeł przychodów, nie jest możliwe, zastosowanie znajdzie zasada wynikająca z art. 15 ust. 2 i 2a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Metoda i sposób rozliczania kosztów uzyskania przychodów wg miejsca ich powstawania zależy od wewnętrznych uregulowań jednostki. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie regulują bezpośrednio sposobu rozliczania kosztów wg miejsca ich powstawania.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż koszty działalności Spółki wymagają podziału na koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi, koszty związane z zarządzaniem wspólnotami mieszkaniowymi oraz koszty wspólne tj. (ogólnego zarządu), dotyczące obu rodzajów działalności. Ponosząc koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód nie podlega opodatkowaniu oraz koszty związane z przychodami z zarządzania wspólnotami, z których dochód podlega opodatkowaniu, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te Spółka planuje rozliczać takim wskaźnikiem, jakim uzyskuje przychody z zarządzania i najmu, tj. na 1 m2 powierzchni użytkowej najmu lokali i powierzchni zarządzanej.
Reasumując, kosztami wspólnymi dla obu źródeł przychodów jakie uzyskuje Towarzystwo są koszty ogólnego zarządu. Do tych właśnie kosztów uzasadnione jest zastosowanie proporcji, o której mowa w przepisach art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Koszty te rozliczone winny zostać w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek Spółki w zakresie pytania drugiego, został rozpatrzony odrębną interpretacją wydaną w dniu 30 grudnia 2008 r., nr ILPB3/423-648/08-3/ŁM.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.