Zawierając umowę leasingu Spółka powinna podzielić koszty poniesienia wstępnej (inicjalnej) opłaty leasingowej proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczy i w tej proporcji zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poszczególnych okresów. Opłata ta nie może więc zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w całości, w momencie jej poniesienia.
sygnatura: IPPB3/423-1530/08-2/KR
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie
data: 2008-12-30
słowa kluczowe: | czynsz inicjalny, koszty uzyskania przychodów, leasing operacyjny, opłata wstępna, umowa leasingu |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2008 r. (data wpływu 29 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu ujęcia w kosztach uzyskania przychodów opłaty wstępnej inicjującej zawarcie umowy leasingu operacyjnego - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu ujęcia w kosztach uzyskania przychodów opłaty wstępnej inicjującej zawarcie umowy leasingu operacyjnego.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie transportu towarowego. Spółka rozpoczęła działalność w bieżącym roku.
W dniu 11 lipca 2008 r. Jednostka nabyła samochód ciężarowy, w celu wykonywania działalności wskazanej w statucie. Ze względu na ograniczoną płynność finansową, zarząd Spółki postanowił sprzedać wymieniony samochód firmie leasingowej. Firma ta - w ramach zawartej w dniu 8 września 2008 r. umowy leasingu operacyjnego - umożliwiła przedsiębiorstwu odpłatne korzystanie z ww. samochodu (tzw. leasing zwrotny).
W taki sposób Spółka zyskała środki na dalszy rozwój, nie umniejszając tym samym jej aktywów.
Warunkiem koniecznym dla inicjacji wymienionej umowy leasingu operacyjnego samochodu ciężarowego było uregulowanie opłaty wstępnej w wysokości netto 57 000 zł.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy w wymienionym przypadku Spółka może opłatę wstępną inicjującą zawarcie umowy leasingu operacyjnego zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów...
Zdaniem Wnioskodawcy:
Opłata inicjalna (wstępna) dotyczy nie tyle samego trwania usługi leasingu, lecz prawa do korzystania z niego. Bez jej uregulowania umowa leasingu nie mogłaby być zawarta. Poza tym, w umowie nie określono, że opłata inicjalna jest opłatą na poczet usługi wykonywanej przez okres jej trwania.
Biorąc powyższe pod uwagę, Jednostka ujęła opłatę wstępna leasingową jednorazowo w kosztach uzyskania przychodów.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Zasady opodatkowania stron umowy leasingu podatkiem dochodowym od osób prawnych reguluje rozdział 4a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zmianami).
Zgodnie z art. 17a pkt 1 powołanej ustawy, ilekroć w rozdziale jest mowa o umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.
Na podstawie art. 17b ust. 1 ww. ustawy (tzw. leasing operacyjny), opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:
Jeżeli jednak zgodnie z art. 17b ust. 2 wskazanej ustawy, finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:
Aby więc dana umowa mogła zostać uznana za tzw. podatkową umowę leasingu muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:
Biorąc pod uwagę powyższe, jeżeli przedmiotowa umowa zawarta przez Spółkę spełnia warunki określone w art. 17b ust. 1 z uwzględnieniem brzmienia art. 17i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz finansujący nie korzysta z wymienionych w ust. 2 zwolnień, wówczas wszystkie opłaty ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania ww. środków trwałych mogą - co do zasady - stanowić koszt uzyskania przychodu.
Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 tej ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Gramatyczna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów.
Z dniem 1 stycznia 2007 r. ustawodawca wprowadził podział kosztów uzyskania przychodów na koszty bezpośrednie i pośrednie. Podział ten jest istotny z punktu widzenia momentu obciążenia kosztów uzyskania przychodów.
W omawianym przypadku Spółka zawarła umowę leasingu operacyjnego samochodu ciężarowego. Warunkiem koniecznym dla inicjacji niniejszej umowy było uregulowanie opłaty wstępnej (opłaty inicjalnej). Z niniejszego wynika, iż opłata ta ma charakter szczególny, gdyż jej zapłata warunkuje zawarcie kontraktu i rozpoczęcie jego realizacji.
Nie ulega więc wątpliwości, iż przedmiotowa opłata nie ma bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, lecz jej poniesienie warunkuje możliwość korzystania z danej rzeczy, a więc wpływa na uzyskanie przychodu. Jednocześnie opłata ta odnosi się do pełnego okresu obowiązywania umowy leasingu, który w omawianym przypadku przekracza rok podatkowy.
Tak więc w analizowanym przypadku, zastosowanie znajduje przepis art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, że koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Odnosząc powyższe do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż w świetle obowiązującego od 1 stycznia 2007 r. stanu prawnego, zawierając umowę leasingu Spółka powinna podzielić koszty poniesienia wstępnej (inicjalnej) opłaty leasingowej proporcjonalnie do długości okresu którego dotyczy i w tej proporcji zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poszczególnych okresów. Opłata ta nie może więc zostać zaliczona przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów w całości, w momencie jej poniesienia.
Na mocy art. 6 ustawy z dnia 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 141 poz. 888) zmienione zostało brzmienie art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 roku Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zmianami).
Zatem, w związku ze zmienionym art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej, wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej złożony od dnia 20 września 2008 r. podlega opłacie w wysokości 40 zł.
W niniejszej sprawie wniosek z dnia 27 października 2008 r. został złożony w dniu 29 października 2008 r., natomiast opłatę od wniosku uiszczono w wysokości 75 zł.
Analiza wniosku wskazuje, iż w treści zawarto jeden stan faktyczny, zatem w myśl cytowanych powyżej przepisów przedmiotowy wniosek podlega opłacie w wysokości 40 zł.
W związku z powyższym wpłacona przez Wnioskodawcę w dniu 27 października 2008 r. na konto Izby Skarbowej w Płocku, różnica opłaty w wysokości 35 zł zostanie zwrócona na rachunek nr xxx
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90 - 434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.