Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego

Dotyczy zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów, wydatków mających na celu zachęcenie potencjalnych klientów do korzystania z usług świadczonych przez Podatnika.

sygnatura: PDII/423/1/285/07

autor: Dolnośląski Urząd Skarbowy

data: 2007-09-14

słowa kluczowe:

UZASADNIENIE W dniu 29.06.2007 roku do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy- Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw, wnioski o wydanie pisemnych interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach wniesione przed dniem wejścia w życie ustawy zmieniającej tj. przed 01.07.2007 r. podlegają rozpatrzeniu na podstawie przepisów dotychczasowych. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności Podatnika jest m. in. sprzedaż usług gastronomicznych w prowadzonych przez Spółkę restauracjach oraz pozostałych placówkach gastronomicznych. W związku z prowadzoną działalnością Spółka przeprowadza liczne akcje promocyjne i reklamowe, w ramach których przekazuje klientom nieodpłatnie towary oraz świadczy na ich rzecz nieodpłatnie usługi (zaproszenia uprawniające do nieodpłatnego nabycia usług gastronomicznych w restauracjach do określonej kwoty, gratisy jako załącznik do zakupionych usług gastronomicznych). Spółka pyta, czy wydatki związane z przekazywaniem na rzecz klientów ww. gratisów i nieodpłatnym świadczeniem usług gastronomicznych można zaliczyć do kosztów reklamy a w konsekwencji do kosztów uzyskania przychodów? Zdaniem Spółki, działania w ww. zakresie mają na celu zachęcenie potencjalnych klientów do skorzystania z usług oferowanych przez Podatnika w związku z czym spełniają definicję reklamy i koszty z nimi związane można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu, udzielając interpretacji przepisów prawa podatkowego w sprawie przedstawionej we wniosku stwierdza co następuje: Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54 poz. 654 z poźn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wydatek podlega więc zaliczeniu do kosztów podatkowych, jeżeli spełnia określone ww. art. 15 ust. 1 warunki czyli jest uzasadniony racjonalnie i gospodarczo oraz jest związany z działalnością gospodarczą Podatnika, który przez ich poniesienie zmierza do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawierają definicji pojęcia ,,reklama". Pojęcie "reklamy" należy więc pojmować zgodnie z jego znaczeniem potocznym. Słownik języka polskiego definiuje pojęcie reklamy jako "rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, chwalenie kogoś, zalecanie czegoś" (Słownik języka polskiego", PWN Warszawa 1981, s. 78). Sprzedaż mająca na celu zachęcenie potencjalnych klientów do realizacji zakupów danych towarów lub usług u organizatora promocji należałoby uznać za sprzedaż premiową. Cechą charakterystyczną sprzedaży premiowej jest to, że warunkiem otrzymania nagrody jest zakup towaru (usługi) objętego promocją. Przy czym nagrodą (upominkiem) są towary inne niż te, które sprzedano nabywcy. Wydatki na nabycie lub wytworzenie dóbr wydanych jako upominki (gratisy) w sprzedaży premiowej można odnieść w ciężar kosztów uzyskania przychodów, bowiem celem tego rodzaju działań jest zwiększenie przychodów podatnika. Sprzedaż premiową należy odróżnić od reklamy, pomimo że jej cel jest ten sam - zachęcenie do zakupu. Nie można bowiem rozszerzać znaczenia słowa reklama na wszelkie działania podatnika zmierzające do zwiększenia przychodów poprzez uatrakcyjnienie towarów produkowanych czy sprzedawanych przez niego. Reklama jest czynnością poprzedzającą zawarcie transakcji sprzedaży. Dlatego, w ramach reklamy wydanie upominków, jest czynnością poprzedzająca sprzedaż. Natomiast wręczenie gratisów po dokonanej sprzedaży lub równocześnie ze sprzedażą jest klasyfikowane jako sprzedaż premiowa. Ponadto sprzedaż premiowa pozbawiona jest elementu losowego. Oznacza to, że w jej ramach nagrodę otrzymuje każdy, kto spełni warunki promocji, tj. dokonana zakupu określonego towaru (usługi) lub określonej ilości towaru (usługi). Tymczasem upominki w ramach działań reklamowych, zwłaszcza przybierających charakter publiczny, nie są adresowane do konkretnych osób, lecz skierowane w sposób powszechny do anonimowych klientów, bez względu, czy w efekcie dokonają oni zakupów, czy też nie. Natomiast w przypadku gdy firma premiuje zakup określonej ilości danego towaru czy usługi (usługi gastronomicznej) dodaniem takiego samego towaru (usług), mamy do czynienia z rabatem towarowym (naturalnym). W przypadku więc uprawnienia klienta (na podstawie zaproszenia) do nieodpłatnego otrzymania usług gastronomicznych na określonych warunkach możemy mieć do czynienia z rabatem. Stan faktyczny przedstawiony we wniosku uniemożliwia jednoznaczne określenie poszczególnych form działalności Podatnika jako reklamy, akcji promocyjnych czy też rabatu, jednakże niewątpliwie mamy do czynienia z działaniami mającymi na celu zwiększenie sprzedaży usług gastronomicznych. Wydatki związane z takim działaniem pozostają w bezpośrednim związku z przychodami ze sprzedaży, stanowią więc, ze względu na brak wyłączenia w art. 16 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w całości koszty uzyskania przychodów. Jak wynika z powyższego, stanowisko Podatnika w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków poniesionych na działania opisane we wniosku, należy uznać za prawidłowe.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY