Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego

Czy wydatki poniesione na wytworzenie przyłącza wodno-kanalizacyjnego do studzienki wodomierzowej mozna zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia?

sygnatura: PDI/423-16/07

autor: Urząd Skarbowy w Ząbkowicach Śląskich

data: 2007-08-03

słowa kluczowe:

Spółka Akcyjna w dniu 14.03.2007 r. przekazała nieodpłatnie na rzecz Zakładów Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o. o. przyłącze wodno-kanalizacyjne do studzienki wodomierzowej zlokalizowanej na terenie Spółki Akcyjnej. Spółka wykonała przyłącze z własnych środków a jego wybudowanie było niezbędne do prawidłowego funkcjonowania Firmy. Jednostka prosi o odpowiedź czy w prawidłowy sposób zaliczyła w koszty uzyskania przychodów wydatki na wytworzenie przyłącza.

Zdaniem Wnioskodawcy ponieważ przyłącza nie można zakwalifikować do środków trwałych, gdyż nie jest urządzeniem kompletnym a przewidywany okres użytkowania jest krótszy niż rok, wydatki związane z przyłączem powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia. Wydatki na wytworzenie przyłącza nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 lit. b i pkt 14 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ząbkowicach Śl. wyjaśnia, co następuje. Kwestię ponoszenia kosztów związanych z budową sieci i wykonaniem przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych regulują przepisy - obowiązującej od dnia 14.12.2001 r. - ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. Nr 72, poz. 747 ze zm.), zgodnie z którymi przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić budowę urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, w zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie rozwoju i modernizacji, o którym mowa w art. 21 ust. 1 wymienionej wyżej ustawy. Jednakże realizację budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej, pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia pomiarowego zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie nieruchomości do sieci (art. 15 ust. 1 i 2 cyt. ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków). Warunki przyłączania do sieci, zgodnie z art. 19 ww. ustawy, określa uchwalony przez radę gminy regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków. Osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie gminie lub przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w umowie (art. 31 ust. 1 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków). Natomiast kwestię kosztów uzyskania przychodów dla celów podatkowych reguluje art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.). Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy podatkowej oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatników musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. Związek ten może być bezpośredni lub pośredni, tzn. kosztem uzyskania przychodu będą wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu oraz wydatki związane z funkcjonowaniem podatnika i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa. Co do zasady wydatki poniesione na realizację infrastruktury kanalizacyjnej - która następnie jest przekazywana podmiotom świadczącym usługi w ww. zakresie - należy kwalifikować do kosztów pośrednich, gdyż nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Środki trwałe służą do osiągania przychodów przez wiele lat, w związku z czym ustawodawca zdecydował, że związane z nimi wydatki powinny być również rozliczane w dłuższym okresie czasu, tzn. poprzez dokonywanie odpisów amortyzacyjnych, nie zaś poprzez bezpośrednie odnoszenie do kosztów uzyskania przychodów. Wobec tego wskazuje się na treść przepisu art. 16a ust. 1 ustawy podatkowej, który reguluje, iż amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: 1.budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, 2.maszyny, urządzenia i środki transportu, 3.inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Analiza wskazanej regulacji prowadzi do wniosku, że jednymi z przesłanek zakwalifikowania wymienionych w przedmiotowym przepisie kategorii do środków trwałych jest: ich kompletność i zdatność do użytku, okres używania dłuższy niż rok, posiadanie przez podatnika prawa własności albo współwłasności do ww. kategorii rzeczy. Odnosząc powyższe do sprawy Jednostki wskazać należy, iż w świetle przepisów podatkowych nie jest możliwe zakwalifikowanie przyłącza wodociągowego w przedstawionym stanie faktycznym do środków trwałych Wnioskodawcy. Przyłącze wodociągowe nie jest urządzeniem kompletnym, ponadto - jak wskazał Wnioskodawca - przewidywany okres używania go przez Spółkę jest krótszy niż rok. W związku z powyższym nie ma w niniejszej sprawie zastosowania przepis art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Taki też pogląd znajduje uzasadnienie w orzecznictwie NSA. Zgodnie z nim przyłącza do sieci wodociągowej nie stanowią obiektów kompletnych, przeznaczonych do wykorzystania na własny użytek (wyrok NSA z 15 kwietnia 1998 r. sygn. akt SA/Sz 1205/97). W przypadku przekazania infrastruktury przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, niezależnie od charakteru tego przekazania, wydatki poniesione na jej budowę należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Mając na uwadze powyższe Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ząbkowicach Śl. stwierdza, że stanowisko Jednostki wyrażone w pismie z dnia 18.06.2007 r. w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na wytworzenie przyłącza wodno-kanalizacyjnego jest prawidłowe.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY