Czy przekazana Spółce, w następstwie podziału majątku, po rozwiązaniu spółki komandytowej, nadwyżka środków finansowych ponad wartość zwróconego wkładu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

sygnatura: PDII/423-171/07/1

autor: Dolnośląski Urząd Skarbowy

data: 2007-07-26

POSTANOWIENIE Na podstawie art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w zw. z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 maja 2007 roku, który wpłynął do tutejszego Urzędu w dniu 7 maja 2007 roku, o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych środków finansowych otrzymanych w wyniku podziału majątku rozwiązanej spółki komandytowej, stanowiących nadwyżkę ponad wniesiony do spółki komandytowej wkład, jest prawidłowe. UZASADNIENIE W dniu 7 maja 2007 roku do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie. Ze złożonego wniosku wynika, że w 2000 roku została zawarta umowa spółki komandytowej, w której komandytariuszem była Spółka. Spółka rozliczała się z przychodów i kosztów uzyskanych w spółce komandytowej według zasad określonych w art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tj. doliczała je do własnych przychodów i kosztów. W 2006 roku wspólnicy spółki komandytowej podjęli uchwałę o jej rozwiązaniu bez przeprowadzania likwidacji. Na mocy pisemnego porozumienia wspólnicy dokonali podziału pozostałego majątku spółki komandytowej (który powstał w następstwie wniesienia wkładów przez wspólników, jak również wypracowania na przestrzeni lat zysku) proporcjonalnie do wysokości wniesionych wkładów. W związku z tym Spółka otrzymała środki finansowe, z których część stanowił zwrot wniesionego przez nią wkładu do spółki komandytowej. Spółka zwróciła się z zapytaniem czy przekazana jej, w następstwie podziału majątku, po rozwiązaniu spółki komandytowej, nadwyżka środków finansowych ponad wartość zwróconego wkładu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Zdaniem Spółki, ww. nadwyżka środków finansowych ponad wartość zwróconego wkładu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Oceniając stanowisko Spółki, Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że jest ono prawidłowe. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w przychodach są równe. W myśl art. 5 ust. 2 ustawy zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. Stosując ww. przepisy Spółka doliczała do swoich przychodów i kosztów przypadające w stosunku do posiadanego udziału w spółce komandytowej przychody i koszty tej spółki i co za tym idzie, w przypadku wystąpienia nadwyżki przychodów spółki komandytowej nad kosztami ich uzyskania, opodatkowała tę nadwyżkę. W związku z powyższym Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu podziela stanowisko Spółki, że przekazana jej, w następstwie podziału majątku, po rozwiązaniu spółki komandytowej, nadwyżka środków finansowych ponad wartość zwróconego wkładu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, ponieważ została ona już opodatkowana w wyniku bieżącego stosowania przez Podatnika przepisów art. 5 ust. 1 i 2 ustawy. Ponadto Naczelnik Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we Wrocławiu stwierdza, że w przedstawionym stanie faktycznym nie znajdzie również zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych który stanowi, iż dochodem z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód faktycznie uzyskany z tego udziału, w tym także wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej, z uwagi na fakt, iż uzyskany w wyniku rozwiązania spółki komandytowej dochód nie jest dochodem otrzymanym od osoby prawnej, a od jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej. Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu sporządzenia wniosku. Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia. Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie.