INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 września 2010 r. (data wpływu do tut. BKIP w dniu 24 września 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy odsetki płatne w ramach transakcji przez podatnika w związku z potencjalnym saldem ujemnym są w świetle postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Republiką Federalną Niemiec zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych tzw. podatkiem u źródła -jest nieprawidłowe.

(pytanie oznaczone we wniosku jako Nr 2)

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2010r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy odsetki płatne w ramach transakcji przez podatnika w związku z potencjalnym saldem ujemnym są w świetle postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Republiką Federalną Niemiec zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych tzw. podatkiem u źródła.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest częścią grupy kapitałowej B., działającej w ramach koncernu Y, do której należy kilkadziesiąt spółek zlokalizowanych na całym świecie.

W związku z prowadzeniem bieżącej działalności gospodarczej, podmioty z Grupy uzyskują przychody (w tym przede wszystkim wynagrodzenia z tytułu realizacji kontraktów) jak i koszty (w tym głównie wynagrodzenia pracownicze) w wielu krajach i w wielu walutach stąd konieczne jest zapewnienie w Grupie efektywnych instrumentów zarządzania zasobami gotówkowymi. Instrumenty takie powinny zabezpieczać w sposób maksymalnie elastyczny dostęp do środków gotówkowych przy jednoczesnym zabezpieczeniu efektywności ekonomicznej (ceny pozyskania pieniądza) danego instrumentu. Innymi słowy korzystanie z rozważanego zaawansowanego instrumentu zarządzania środkami pieniężnymi typu cash pool (dalej: ,,Cash Pool") umożliwia Spółce oraz pozostałym stronom zwiększenie efektywności zarządzania środkami pieniężnymi i dostępnymi kredytami poprzez optymalizację zarządzania posiadanymi środkami pieniężnymi, maksymalizację przychodów i minimalizację kosztów odsetkowych.

Spółka zawarła z bankiem niemieckim umowę kompleksowego zarządzania płynnością finansową w ramach grupy kapitałowej - tzw. umowę Agreement on the Accession to Cash Sweep (dalej Umowa Cash Sweep). W ramach tej umowy Spółka otworzyła rachunek w Banku z siedzibą w Niemczech. Również pozostałe spółki z Grupy uczestniczące w systemie cash pooling, otworzyły rachunki bezpośrednio w Banku z siedzibą w Niemczech. Ponadto, w Banku znajduje się rachunek główny (dalej: Rachunek Główny) utworzony dla celów Umowy Cash Sweep obsługiwany przez tzw. cash pool leadera (dalej: Posiadacz Główny) - jeden z podmiotów uczestniczącym w systemie cash pool - spółka z siedzibą w Niemczech. Oprocentowanie sald dodatnich i ujemnych na rachunkach rozliczeniowych oraz na Rachunku Głównym zostało ustalone w Umowie Cash Sweep. Warunki finansowania w ramach systemu Cash pooling będą co najmniej tak korzystne jak poza nim tzn. wysokość oprocentowania rachunków, będzie uzależniona od przeprowadzonej przez Posiadacza Głównego oceny indywidualnej kondycji finansowej każdego posiadacza rachunku rozliczeniowego.

Transakcje w ramach systemu cash pooling wykonywane są w ten sposób, iż na koniec danego dnia z rachunku Spółki w Banku dokonywany jest transfer salda na rachunek Posiadacza Głównego tak, aby wykazywane było saldo zerowe. Oznacza to, że w przypadku, gdy na koniec danego dnia rachunek Spółki wykazuje saldo dodatnie kwota ta zostaje przelana z tego rachunku na rachunek Posiadacza Głównego w celu ,,wyzerowania" jej konta. Natomiast w przypadku, gdy na koniec dnia rachunek Spółki wykazuje saldo ujemne, w celu zlikwidowania salda ujemnego tego konta bank przelewa środki z rachunku głównego założonego przez Posiadacza Głównego. W analogiczny sposób przebiegają transfery dla wszystkich spółek z Grupy.

Oznacza to, że w przypadku gdy rachunek Spółki w Banku wykazuje saldo dodatnie, kwota ta zostaje przelana przez Bank (poprzez Rachunek Główny) na rachunek prowadzony dla innego uczestnika cash pooling, tak aby saldo zamknięcia na rachunku Spółki równe było zero.

Natomiast w przypadku, gdy rachunek Spółki w Banku wykazuje saldo ujemne, Bank przelewa środki (z wykorzystaniem Rachunku Głównego) z rachunku w tym banku prowadzonego dla innego uczestnika cash pooling, tak aby saldo zamknięcia rachunku Spółki było równe zeru.

Mechanizm przedmiotowej Umowy Cash Sweep powoduje, iż w wyniku transferów pieniężnych pomiędzy Rachunkiem Głównym i rachunkami uczestników systemu będą pojawiały się wierzytelności Posiadacza Głównego względem innych posiadaczy rachunków oraz wierzytelności posiadaczy rachunków względem Posiadacza Głównego. Ze względu na przyjęty mechanizm rozliczeń nie będą natomiast występowały wierzytelności jednych posiadaczy rachunków względem innych posiadaczy rachunków. Istota opisanej powyżej Umowy Cash Sweep polega na tym, iż wykazane nadwyżki (saldo dodatnie) przekazywane są na Rachunek Główny, a deficyt (salda ujemne) występujące na rachunkach poszczególnych podmiotów są pokrywane z Rachunku Głównego.

Za wdrożenie i świadczenie usługi organizacji i prowadzenia systemu cash pooling, Bank będzie pobierał od posiadaczy rachunków opłatę z tytułu prowadzenia rachunku oraz opłaty z tytułu wykonania poszczególnych czynności bankowych takich jak przelewy, czeki itp.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy odsetki płatne w ramach transakcji przez podatnika w związku z potencjalnym saldem ujemnym są w świetle postanowień art. 11 ust. 3 lit. c) umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Republiką Federalną Niemiec zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych tzw. podatkiem u źródła, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ...

Zdaniem Spółki, w związku z finansowaniem w drodze Cash Poola organizowanego przez Bank nie występuje obowiązek poboru podatku u źródła od odsetek, nawet jeśli wypłacane są na rzecz podmiotu z siedzibą w Niemczech, gdyż pozostają one w związku z pożyczką udzieloną przez Bank D. W związku z tym w odniesieniu do odsetek należy zastosować wynikające z art. 11 ust. 3 lit. c) umowy zawartej miedzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005r. Nr 12 poz. 90, dalej DTT) zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych.

Stronami przedmiotowej transakcji będą Bank oraz Posiadacze Rachunków - polscy rezydencji podatkowi oraz Posiadacz Główny, rezydent podatkowy Niemiec nieposiadający w Polsce zakładu w rozumieniu DTT.

Z uwagi na kształt Umowy istnieje możliwość, że odsetki od przejętego salda ujemnego będą płacone pomiędzy Spółką a Posiadaczem Głównym, rezydentem podatkowym Niemiec.

Zgodnie z art. 11 ust 1 DTT, odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają i zgodnie z ustawodawstwem tego państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek (ust. 2). Ust. 3 lit c) omawianego przepisu prowadzi do wniosku, że bez względu na postanowienia ust. 2, odsetki, o których mowa w ust. 1 będą zwolnione od opodatkowania w Państwie, w którym powstają jeżeli zostaną spełnione łączne trzy przesłanki:

• odbiorcą odsetek powstałych w Polsce jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą,
• odbiorca jest osobą uprawnioną do odsetek oraz
• odsetki takie są wypłacane w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank.

Należy stwierdzić, że w wypadku transakcji, której przedmiotem jest wniosek spełnione są wszystkie wymienione wyżej przesłanki.

Z racji Umowy Cash Sweep wierzytelności Banku wynikające z udzielenia Posiadaczom Rachunków kredytu przechodzą na Posiadacza Głównego. Podmiot który przejął wierzytelności na podstawie umowy uprawniony jest do pobierania odsetek, które dotychczas przysługiwały Bankow.

Zdaniem Spółki, w omawianej transakcji nadal za spełnioną będzie należało uznać przesłankę wypłaty odsetek ,,w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank". Użyte w art. 11 ust. 3 lit. c) DTT stwierdzenie, iż odsetki wypłacane są "w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank" jest pojęciem bardziej pojemnym od pojęcia "na podstawie umowy pożyczki udzielonej przez bank" i wykładnia gramatyczna tego przepisu uzasadnia konstatację, iż przepis ten obejmuje swym zakresem stany faktyczne, w których co prawda bezpośrednim tytułem prawnym do wypłaty odsetek na rzecz ich odbiorcy jest umowa Cash Sweep zawierająca w swych postanowieniach elementy cesji wierzytelności, ale wierzytelności te wynikają z udzielonego wcześniej przez Bank kredytu. W wypadku przedmiotowej transakcji, nie można byłoby więc w sposób uprawniony twierdzić, że wypłata odsetek Posiadaczowi Głównemu i udzielenie przez Bank kredytu Posiadaczom Rachunków są zdarzeniami niezależnymi od siebie. Potencjalne odsetki spłacane przez Posiadaczy Rachunków są niewątpliwie odsetkami wypłaconymi w związku z kredytami udzielonymi przez Bank. Wniosku tego nie zmienia okoliczność zbycia przez Bank wierzytelności wynikających z kredytów. W rezultacie przysługująca potencjalnie Posiadaczowi Głównemu wierzytelność, pozostaje nadal wierzytelnością w związku (z tytułu) z udzielonym przez Bank kredytem.

Spółka zwraca uwagę, że podobne stanowisko w analogicznej sprawie wyraził WSA w Warszawie w wyroku z dnia 29 września 2008 roku (sygn. (II SA/Wa 727/08).

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

Na wstępie należy zauważyć, iż Spółka powołała w pytaniu i we własnym stanowisku art. 11 ust. 3 lit. c umowy zawartej między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90, dalej ,,umowa polsko-niemiecka"). Jednakże treść własnego stanowiska wskazuje, iż intencją Spółki jest uzyskanie interpretacji przepisu art. 11 ust. 3 lit e umowy polsko-niemieckiej. Organ uznał to za oczywistą omyłkę nie mającą wpływu na rozstrzygnięcie w przedstawionej sprawie.

Cash pooling jest formą efektywnego zarządzania środkami finansowymi, stosowaną przez podmioty należące do jednej grupy kapitałowej, lub podmioty powiązane ekonomicznie w jakikolwiek inny sposób. Sprowadza się ona do koncentrowania środków pieniężnych z jednostkowych rachunków poszczególnych podmiotów na wspólnym rachunku grupy (rachunek główny) i zarządzaniu zgromadzoną w ten sposób kwotą, przy wykorzystaniu korzyści skali. Pozwala to na kompensowanie przejściowych nadwyżek, wykazywanych przez jedne z podmiotów z przejściowymi niedoborami zaistniałymi u innych podmiotów. Dzięki temu dochodzi do minimalizowania kosztów kredytowania działalności podmiotów z grupy poprzez kredytowanie się przy wykorzystaniu środków własnych grupy. W ramach porozumienia cash poolingu uczestnicy wskazują podmiot organizujący cash pooling i zarządzający systemem, tzw. pool lidera, którym może być wyspecjalizowany bank, jak również jednostka z grupy. Zarządzający systemem w ramach umowy zapewnia wszystkim uczestnikom systemu środki finansowe na pokrycie sald ujemnych, a w przypadku wystąpienia sald dodatnich na rachunkach uczestników to na jego rachunek trafiają środki finansowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm. określanej dalej ,,ustawy o pdop"), podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, (podatnicy podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu) przychodów z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how), ustala się w wysokości 20% przychodów.

Należy również zauważyć, iż zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 254, poz. 2533), podatek dochodowy od przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 tej ustawy, ustala się w wysokości:

1. 10 % przychodów - od dnia 1 lipca 2005 r. do dnia 30 czerwca 2009 r.,
2. 5 % przychodów - od dnia 1 lipca 2009 r. do dnia 30 czerwca 2013 r.

-jeżeli spełnione są łącznie warunki określone w art. 21 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przepisy art. 21 ust. 1 ustawy o pdop, stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ustawy o pdop).

Stosownie do art. 91 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ratyfikowana umowa międzynarodowa, po jej ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, stanowi część krajowego porządku prawnego i jest bezpośrednio stosowana, chyba że jej stosowanie jest uzależnione od wydania ustawy. W związku z tym, przy rozpatrzeniu niniejszego wniosku należy uwzględnić postanowienia umowy, która zgodnie z art. 91 ust. 2 Konstytucji będzie miała pierwszeństwo przed ustawą, jeżeli ustawy tej nie da się pogodzić z umową.

Natomiast art. 26 ust. 1 ustawy o pdop stanowi, iż osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Jak stanowi art. 11 ust. 1 i ust. 2 umowy polsko-niemieckiej, odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie. Jednakże, takie odsetki mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z ustawodawstwem tego Państwa, ale jeżeli osoba uprawniona do odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5 procent kwoty brutto tych odsetek. Właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną w drodze wzajemnego porozumienia, sposób stosowania tego ograniczenia.

W myśl art. 11 ust. 3 lit. e) umowy polsko-niemieckiej, bez względu na postanowienia ust. 2 niniejszego artykułu, odsetki, o których mowa w ust. 1, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca odsetek ma miejsce zamieszkania lub siedzibę, jeżeli odbiorca ten jest osobą uprawnioną do odsetek i jeżeli takie odsetki są wypłacane z związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank.

Jednocześnie art. 11 ust. 4 umowy polsko-niemieckiej definiuje, jakiego rodzaju dochody należy uznać za odsetki. Zgodnie z tym przepisem, określenie ,,odsetki" oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem do uczestniczenia w zyskach dłużnika, a w szczególności dochody z pożyczek rządowych oraz dochody z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi. Opłat karnych z tytułu opóźnionej zapłaty nie uważa się za odsetki w rozumieniu niniejszego artykułu.

Postanowienia ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu nie mają zastosowania, jeżeli osoba uprawniona do odsetek, mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie prowadzi w drugim Państwie, w którym powstają odsetki, działalność poprzez zakład tam położony, bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stała placówkę, która jest w nim położona i jeżeli wierzytelność, z tytułu której płacone są odsetki, jest faktycznie związana z takim zakładem lub stała placówką. W takim przypadku stosuje się postanowienia art. 7 lub art. 14.

Analiza postanowień art. 11 ust. 3 pkt e) umowy polsko-niemieckiej prowadzi do wniosku, że odsetki nie będą podlegały opodatkowaniu w państwie, w którym powstają, tj. w opisanym zdarzeniu przyszłym w Polsce, jeżeli zostaną spełnione łącznie trzy przesłanki:

• odbiorcą odsetek powstałych w Polsce jest osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą ,
• odbiorca jest osobą uprawnioną do odsetek oraz
• odsetki takie są wypłacane w związku z jakąkolwiek pożyczką udzieloną przez bank.

Powołany powyżej art. 11 ust. 3 umowy polsko-niemieckiej jest wyjątkiem od ogólnej zasady wyrażonej w art. 11 ust. 1 i 2 tej umowy i zgodnie z zasadami prawidłowej wykładni przepisów prawnych nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Ponadto, wykładnia przedmiotowej umowy nie pozwala na interpretowanie jej postanowień w sposób, który mógłby powodować między innymi uchylanie się od opodatkowania.

Należy zauważyć, że umowa polsko-niemiecka modyfikuje treść zwolnienia, zarówno w kierunku podmiotowym zawężając je do banków (jako podmiotów udzielających), jak i w kierunku przedmiotowym, poprzez wprowadzenie zasady, iż zwolnieniu nie podlegają wszystkie odsetki wypłacane na rzecz banku, lecz tylko te, które powstają w związku z jakąkolwiek udzieloną przez bank pożyczką.

Ponadto wskazania wymaga, iż ww. umowa polsko-niemiecka o unikaniu podwójnego opodatkowania mająca zastosowanie w przedmiotowej sprawie nie zawiera definicji pożyczki. Jednakże umowa ta nakazuje przy stosowaniu jej postanowień przez Polskę nadawać w umowie niezdefiniowanego takie znaczenie, jakie wynika z ustawodawstwa podatkowego umawiającego się państwa (art. 3 ust. 2 ww. umowy polsko - niemieckiej).

W związku z tym, wobec braku w ustawach podatkowych ogólnej definicji pożyczki, należy odnieść się do definicji zawartej w prawie cywilnym, tj. do art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), zgodnie z którym przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665), przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Przedstawiona we wniosku konstrukcja cash poolingu, stanowiącego sposób gospodarowania wolnymi środkami finansowymi uczestniczących w umowie podmiotów zawiera w sobie pewne elementy umowy pożyczki, lecz nie wyczerpuje istotnych jej znamion. Należy jednak zauważyć, że w wyniku zastosowania systemu cash poolingu podmiot niemiecki spłacający kredyt dzienny zaciągnięty przez Wnioskodawcę wstępuje w prawa zaspokojonego wierzyciela, tj. zgodnie z cywilistyczną konstrukcją subrogacji ustawowej, o której mowa w art. 518 ustawy Kodeks cywilny, nabędzie prawa Banku w stosunku do dłużnika. Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika również, że drugą spółką przystępującą do przedmiotowej umowy cash poolingu będzie inna spółka z grupy, czyli spółka niebędąca bankiem z siedzibą w Niemczech. W konsekwencji, odsetki płacone uprawnionemu do nich podmiotowi niemieckiemu, tracą charakter odsetek od kredytów / pożyczek bankowych.

Wraz z wierzytelnością, na podstawie art. 509 § 2 Kodeksu cywilnego, przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Zatem na podmiot niemiecki przechodzą wszelkie prawa związane z wierzytelnością, co potwierdza w uzasadnieniu swojego stanowiska Wnioskodawca. Ponadto, biorąc pod uwagę fakt, że podmiot niemiecki nie jest bankiem, nie może on nabyć szczególnych uprawnień np. wynikających z art. 74, 75 i 98 Prawa bankowego (a więc prawa do żądania informacji, szczególnych warunków wypowiedzenia umowy, prawa pożądania dodatkowego zabezpieczenia i prawa do wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego).

Podsumowując, w opisanym zdarzeniu przyszłym nie zostaną łącznie spełnione przesłanki uprawniające do zwolnienia odsetek od opodatkowania, wynikającego z postanowień art. 11 ust. 3 lit. e umowy polsko - niemieckiej.

Zatem Wnioskodawca jest zobowiązany pobrać jako płatnik, na podstawie art. 26 ust. 1 w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek dochodowy od wypłaconych na rzecz podmiotu niemieckiego odsetek.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy podatkowe i przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (pytanie nr 1) wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.