Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Opodatkowania dostawy nieruchomości.

sygnatura: ITPP2/443-1195/11/AF

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

data: 2011-12-08

słowa kluczowe:majątek prywatny, nieruchomości, opodatkowanie

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 sierpnia 2011 r. (data wpływu 26 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 15 listopada 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 15 listopada 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 23 października 1997 r. nabył Pan od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa nieruchomość zabudowaną, pochodzącą ze zlikwidowanego Kombinatu Państwowych Gospodarstw Rolnych, składającą się z działek gruntu nr: 360/15, 360/16, 360/17, 384 i 385/1 o łącznym obszarze 12,9245 ha, dla której to nieruchomości nie założono księgi wieczystej. Po dokonaniu zakupu, została dla niej założona księga wieczysta. Z uwagi na to, że nie było możliwości zakupu mniejszego areału tej nieruchomości, postanowił Pan zakupić całość, z zamiarem wybudowania na niej domu.

W 1999 r. wystąpił Pan do Urzędu Gminy o wydanie decyzji o podziale działki nr 385/1 na mniejsze. Decyzją z dnia 17 marca 1999 r. Wójt Gminy zatwierdził projekt podziału ww. nieruchomości. W okresie od grudnia 1998 r. do kwietnia 2003 r. dokonał Pan sprzedaży części nieruchomości, z uwagi na to, że powierzchnia 12,9245 ha okazała się zbyt duża, jak na osobiste potrzeby związane z budową domu. W grudniu 2003 r. dokonał Pan kolejnego podziału posiadanych działek, tj. nr 385/7, 385/8 i 385/9, a w 2007 r. sprzedał Pan jedną z nowo wydzielonych działek. Powodem kolejnego podziału działek i w konsekwencji sprzedaży kolejnej w 2007 r. był fakt, że w dalszym ciągu wielkość posiadanego przez gruntu była zbyt duża na Pana potrzeby. Do dnia złożenia wniosku sprzedał Pan łącznie 11 działek gruntu z przedmiotowej nieruchomości, tj. od dnia nabycia do dnia złożenia wniosku (w okresie 14 lat). Transakcji sprzedaży opisanych powyżej działek nie opodatkował Pan podatkiem od towarów i usług i nigdy nie był Pan zarejestrowanym czynnym podatnikiem tego podatku.

Aktualnie planuje Pan sprzedaż kolejnych kilku działek budowlanych, tak aby pozostawić sobie wyłącznie jedną działkę, na której wybuduje dom. Działki będące przedmiotem planowanej sprzedaży nie są zabudowane i nie były wykorzystywane do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również nie były wykorzystywane do działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ww. ustawy. Od momentu zakupu przedmiotowe działki nie są w ogóle wykorzystywane przez Pana do jakiejkolwiek działalności, nie są przedmiotem najmu lub dzierżawy. Poza dokonaniem podziału nieruchomości na działki, nie dokonywał Pan żadnych czynności zmierzających do przygotowania gruntu do sprzedaży, w tym uzbrojenia działek.

Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta do majątku prywatnego (w celach budowlanych), a nie w celu jej dalszej odsprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy planowana sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcje sprzedaży przedmiotowych działek nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stwierdził Pan, po zacytowaniu treści art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1 pkt 1 , art. 7 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, że dostawa towarów, w tym także gruntów, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonana będzie przez podmiot mający status podatnika, tj. prowadzącego samodzielną działalność gospodarczą w rozumieniu wcześniej podanej definicji. W Pana opinii, definicja działalności gospodarczej, zawarta w ww. ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ,,podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadza określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto podatnikiem staje się również ten, kto wykonał czynność, podlegającą opodatkowaniu, jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Zaznaczył Pan, że chociaż ustawa nie definiuje pojęcia ,,częstotliwość", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć (wolę) powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności, ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też - jak Pan zauważył - w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie. Zaznaczył Pan, w kontekście powyższego, że podatnikiem podatku od towarów i usług nie jest ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej dzielności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. W Pana opinii, z przedstawionych przepisów wynika, że jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej przeznaczonej pod zabudowę, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, iż działanie to nie jest wykonywane z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania jemu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznawana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wcześniej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Zauważył Pan, że przyjęcie, iż dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Stwierdził Pan ponadto, że nabycie sprzedawanych gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności, czyli handlowych, a nie w innych celach. Działalność handlowa oznacza dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży, wskazujący na zamiar kontynuacji tej działalności. Nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz nabyty w celach osobistych. Jeżeli sprzedane działki zostały wydzielone z gruntu stanowiącego majątek osobisty sprzedawcy, który nie został nabyty w celu prowadzenia działalności gospodarczej, sprzedawca nie może być uznany za handlowca w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Ponownie wskazał Pan, że nabywając przedmiotowe nieruchomości nosił się z zamiarem budowy domu, co jednoznacznie oznacza, że nie nabył tego gruntu w celu odsprzedaży. Grunt ten w żadnym przypadku nie miał charakteru towaru handlowego. Ponownie podniósł Pan, że wyprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną, nawet jeśli przybierze w określonym przedziale czasowym charakter częstotliwy, nie może być uznana za działalność handlową, czyniącą tenże podmiot podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stwierdził Pan, iż uważa, że planowana sprzedaż przedmiotowych nieruchomości gruntowych (działek przeznaczonych pod zabudowę) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na to, że nie zostały nabyte w celach handlowych, a sprzedaż nie będzie dokonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu stwierdzenie zawarte we wniosku, iż przedmiotowa nieruchomość została nabyta w celach prywatnych. Oznacza to, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY