INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura - 10 września 2012 r.), uzupełnionym w dniu 15 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie zwrotu poniesionych wydatków związanych z budową domu:

• w części dotyczącej wydatków poniesionych na zakup materiałów wykorzystanych do wykonania wjazdu do budynku - jest prawidłowe,
• w pozostałej części - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie zwrotu poniesionych wydatków związanych z budową domu.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 09 listopada 2012 r. znak: IBPB II/1/415-903/12/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 15 listopada 2012 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W kwietniu 2004 r. Wnioskodawca i jego żona dostali pozwolenie na budowę domu jednorodzinnego i rozpoczęli jego budowę.

W dniu 03 stycznia 2006 r. Wnioskodawca dostał rozległego udaru mózgu. W związku z tym ma orzeczony na stałe znaczny stopień niepełnosprawności.

Żona Wnioskodawcy ma orzeczony przez sąd status kuratora nad mężem.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z możliwości zwrotu podatku VAT z zakupu materiałów budowlanych z tytułu różnicy wysokości VAT przed i po 1 kwietnia 2004 r., tj. zakupu kostki brukowej oraz obrzeży i najazdów betonowych, które integralnie są wbudowane w podjazdy do domu Wnioskodawcy i jego żony oraz chodniki wokół domu.

Wnioskodawca poinformował, że ww. podjazdy i objazdy wokół domu będą niezbędne do jego normalnej egzystencji. Wnioskodawca porusza się wyłącznie na wózku inwalidzkim, ponieważ na skutek sparaliżowania prawej części ciała nie może samodzielnie chodzić. Ponadto pod dom Wnioskodawca musi być podwożony samochodem.

Dom jest jeszcze w trakcie budowy, którego zakończenie nastąpi prawdopodobnie z końcem 2012 r.

Zwrot ww. VAT- u wesprze Wnioskodawcę finansowo w leczeniu oraz w zakupie leków, środków pielęgnacyjnych oraz zabiegów rehabilitacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może odliczyć różnicę VAT-u na materiały budowlane w postaci zakupu kostki brukowej i akcesoriów z tym związanych, które integralnie wiążą się z budową domu, a w szczególności są użyte do podjazdów i chodników wokół domu...

Zdaniem Wnioskodawcy zwrot różnicy VAT-u na ww. kostkę brukową w jego przypadku jest uzasadniony.

Ww. kostka służy jako podjazd, dojazd i komunikacja do poruszania się na wózku inwalidzkim Wnioskodawcy, który ma na stałe orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności.

Ww. ciągi komunikacyjne wokół domu służą do podniesienia i polepszenia czynności życiowych Wnioskodawcy i są niezbędne, aby mógł on w miarę normalnie funkcjonować.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części zostały uregulowane w przepisach ustawy z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.).

Jak stanowi art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego;
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach;
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.

Zwrot, o którym mowa w ww. art. 3 ust. 1, dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od dnia 1 maja 2004 r. (art. 3 ust. 2), oraz związanych z zakupem materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki 22% (art. 3 ust. 3).

Dokumentem stanowiącym podstawę do odliczenia kwoty zwrotu części wydatków, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej (art. 3 ust. 4 ww. ustawy).

Jak wskazano w art. 4 ust. 1 ww. ustawy, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem, że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy, prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje również pod warunkiem że osoba fizyczna posiada:

1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016, ze zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3;
2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.

W myśl art. 4 ust. 3 powołanej ustawy w przypadku osoby fizycznej pozostającej w związku małżeńskim w dniu poniesienia wydatków, o których mowa w art. 3 ust. 1, kwota zwrotu, obliczona zgodnie z art. 3 ust. 5-7, dotyczy łącznie obojga małżonków. Jeżeli:

1. przed zawarciem związku małżeńskiego, osoba fizyczna otrzymała kwotę zwrotu, to kwotę zwrotu obliczoną zgodnie z art. 3 ust. 5-7 pomniejsza się o kwoty uprzednio otrzymane;
2. w czasie trwania związku małżeńskiego lub do momentu orzeczenia przez sąd separacji, osoba fizyczna otrzymała kwotę zwrotu, a następnie związek małżeński ustał lub sąd orzekł separację, przysługującą jej kwotę zwrotu pomniejsza się o 50% kwoty uprzednio otrzymanej, jeżeli składany był wspólny wniosek małżonków, lub o kwotę otrzymanego zwrotu, jeżeli składany był odrębny wniosek.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, zwrot, o którym mowa w art. 3 ust. 1, dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym.

Kopię pozwolenia na budowę, albo w przypadku remontu, który nie wymaga pozwolenia na budowę - kopię dokumentu potwierdzającego tytuł prawny osoby fizycznej do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, osoba fizyczna jest zobowiązana dołączyć do wniosku, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy.

Co istotne, wniosek ten może być złożony w dowolnym czasie, nie częściej jednak niż raz w roku (art. 5 ust. 3 ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w kwietniu 2004 r. Wnioskodawca i jego żona dostali pozwolenie na budowę domu jednorodzinnego i rozpoczęli jego budowę.

W dniu 03 stycznia 2006 r. Wnioskodawca dostał rozległego udaru mózgu. W związku z tym ma orzeczony na stałe znaczny stopień niepełnosprawności.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z możliwości zwrotu podatku VAT z zakupu materiałów budowlanych z tytułu różnicy wysokości VAT przed i po 1 kwietnia 2004 r., tj. zakupu kostki brukowej oraz obrzeży i najazdów betonowych, które integralnie są wbudowane w podjazdy do domu Wnioskodawcy i jego żony oraz chodniki wokół domu.

Wnioskodawca poinformował, że ww. podjazdy i objazdy wokół domu będą niezbędne do jego normalnej egzystencji. Wnioskodawca porusza się wyłącznie na wózku inwalidzkim, ponieważ na skutek sparaliżowania prawej części ciała nie może samodzielnie chodzić. Ponadto pod dom Wnioskodawca musi być podwożony samochodem.

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ww. ustawy ,,budynek mieszkalny" to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków.

W związku z tym, iż ustawa o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym nie definiuje pojęcia ,,budowa", to na potrzeby określenia wydatków na budowę budynku mieszkalnego stosuje się definicję tego pojęcia wynikającą z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.).

Z treści art. 3 pkt 6 ww. ustawy wynika, iż pod pojęciem ,,budowa" rozumie się wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Przepisy podatkowe nie precyzują, jakiego rodzaju wydatki są zaliczone do wydatków na budowę budynku mieszkalnego. Należy więc przyjąć, że wydatki te muszą być bezpośrednio związane z budową budynku mieszkalnego.

W zakresie tym, można również wykorzystać pomocniczo podany w załączniku do ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym wykaz robót zaliczonych do remontu budynku lub lokalu mieszkalnego. Zgodnie z pkt 7 ppkt 2 tego wykazu, do robót zaliczanych do remontu budynku mieszkalnego należy przebudowa układu funkcjonalnego budynku, obejmująca wjazdy, podjazdy, zabezpieczenia i wykonanie innych elementów związanych z udostępnieniem i przystosowaniem budynku dla osób niepełnosprawnych.

W świetle powołanych powyżej przepisów stwierdzić należy, że wykonanie wjazdu/najazdu do budynku mieszkalnego mieści się w zakresie robót remontowych wymienionych w pkt 7 ppkt 2 załącznika do ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, jeżeli stanowi on element integralny budynku i wjazd ten wykonany jest w celu udostępnienia i przystosowania budynku dla osoby niepełnosprawnej.

W związku z powyższym Wnioskodawcy przysługuje prawo do zwrotu części wydatków związanych z zakupem ww. materiałów budowlanych w związku z budową domu jednorodzinnego, pod warunkiem, że materiały te mieszczą się w wykazie materiałów budowlanych, które do dnia 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od dnia 01 maja 2004 r. są opodatkowane według stawki 22%.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej wydatków poniesionych na zakup materiałów wykorzystanych do wykonania wjazdu do budynku należało uznać za prawidłowe.

Natomiast położenie chodników wokół domu, wykonanie obrzeży i podjazdu nie mieści się w pojęciu budowy, nadbudowy (przebudowy) czy remontu budynku mieszkalnego w rozumieniu art. 3 ust. 1 w zw. z art. 2 pkt 1 cytowanej ustawy. Zgodnie bowiem z wyżej wskazaną definicją budynku mieszkalnego jest nim budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem. Niewątpliwie chodniki, obrzeża czy też podjazd nie są budynkiem ani jego częścią, nie można zaliczyć ich również do urządzeń technicznych określonych w art. 2 pkt 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. Analiza art. 2 pkt 1 cytowanej ustawy dokonana w związku z treścią załącznika do ustawy prowadzi do wniosku, że do powyższych urządzeń technicznych ustawodawca zaliczył bowiem te urządzenia, które przesądzają o mieszkaniowym charakterze budynku, a więc przyłącza (np. wodociągowe, kanalizacyjne, do sieci cieplnej, do linii elektrycznej, gazowej itp.) oraz urządzenia instalacyjne służące m. in. gromadzeniu i odprowadzaniu ścieków, związane z instalacjami sanitarnymi, elektrycznymi, odgromowymi i uziemienia, klimatyzacyjnymi i wentylacyjnymi, przyzywowymi (domofony) i alarmowymi, gazowymi, wykorzystującymi alternatywne źródła energii. Do tego typu urządzeń nie można natomiast zaliczyć chodników, obrzeży czy też podjazdów bez których budynek mieszkalny może istnieć, nie traci swojego mieszkalnego charakteru i może być użytkowany zgodnie ze swoim mieszkaniowym charakterem.

Należy nadto zaznaczyć, że zawarty w załączniku do ustawy zamknięty katalog robót zaliczanych do remontu budynku mieszkalnego w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 3 tejże ustawy nie wymienia robót związanych z położeniem chodników, obrzeży czy też podjazdów. Ww. wykaz w pkt 7 ppkt 2 do robót zaliczanych do remontu budynku mieszkalnego zalicza jedynie wykonanie wjazdów, podjazdów, zabezpieczeń oraz innych elementów związanych z udostępnieniem i przystosowaniem budynku dla osób niepełnosprawnych, ale tych które wiążą się z przebudową funkcjonalną budynku, czyli są zawarte w jego substancji (w jego bryle).

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej wydatków poniesionych na zakup materiałów wykorzystanych do wykonania chodników wokół domu, obrzeży czy też podjazdu należało uznać za nieprawidłowe.

Do wniosku Wnioskodawca dołączył dokumenty. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.