Czy wnioskodawca spełnił warunki ustawowe do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 01 stycznia 2007 r.?
sygnatura: IBPBII/2/415-1327/12/JG
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach
data: 2012-12-17
słowa kluczowe: | pozwolenie na budowę, spłata kredytu, ulga odsetkowa, zaświadczenia, zawiadomienie |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2012 r. (data wpływu do Organu 27 września 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi odsetkowej - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 27 września 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi odsetkowej.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca w dniu 28 kwietnia 2004 r. podpisał umowę o kredyt hipoteczny w kwocie 100.000,00 zł na budowę czy rozbudowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego zgodnie z pozwoleniem wydanym przez Urząd Gminy w dniu 16 grudnia 2003 r. Inwestycję zakończył w listopadzie 2006 r. o czym stanowi wpis z dnia 23 listopada 2006 r. do dziennika budowy nr 1/2003 wydanego 30 grudnia 2003 r. z określeniem rodzaju inwestycji (rozbudowa budynku mieszkalnego jednorodzinnego): zgłoszono obiekt do odbioru w całości - teren uporządkowano - zbiornik szczelny (szambo) bezodpływowy. Roboty wykonano zgodnie ze sztuką budowlaną i zgodnie z P.N.B. Budynek nadaje się do użytkowania w całości. W trakcie trwania inwestycji na różnych jej etapach konieczne były odbiory instalacji elektrycznej, grzewczo-kominowej i gazowej wszystkie protokoły i opinie zezwalające na użytkowanie ww. instalacji zostały wydane w okresie od 22 września do 09 listopada 2006 r. Wnioskodawca zgłoszenie do Inspektora Nadzoru Budowlanego o użytkowaniu obiektu budowlanego złożył 08 grudnia 2008 r. W przedmiotowym budynku wnioskodawca jest zameldowany na pobyt stały od dnia 28 czerwca 2006 r. Z uwagi na zakończoną inwestycje w terminie nie przekraczającym trzech lat od wydania pozwolenia na budowę i spłacany kredyt hipoteczny wnioskodawca skorzystał z prawa do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 01 stycznia 2007 r.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy wnioskodawca spełnił warunki ustawowe do zastosowania ulgi, o której mowa w art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 01 stycznia 2007 r....
Zdaniem wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. spełnił wszystkie warunki do zastosowania ulgi zgodnie z ust. 1.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.
Zasady dokonania odliczeń wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych regulują przepisy art. 26b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), obowiązujące w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.). Przepis art. 9 ust. 1 ustawy zmieniającej w brzmieniu obowiązującym od 2009 r. stanowi, iż podatnikowi, któremu w latach 2002-2006 został udzielony kredyt (pożyczka), o którym mowa w art. 26b ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r., zwany dalej ,,kredytem mieszkaniowym", przysługuje na zasadach określonych w tej ustawie oraz w ustawie wymienionej w art. 2, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 stycznia 2007 r., prawo do odliczania wydatków na spłatę odsetek:
-do upływu terminu spłaty określonego w umowie o kredyt mieszkaniowy zawartej przed dniem 01 stycznia 2007 r., nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2027 r.
Stosownie do treści art. 26b ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 odlicza się, z zastrzeżeniem ust. 2-4, faktycznie poniesione w roku podatkowym wydatki na spłatę odsetek od kredytu (pożyczki) udzielonego podatnikowi na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, związanej z:
Warunki zastosowania ulgi z tytułu spłaty odsetek od zaciągniętego kredytu określa wprost przepis art. 26b ust. 2 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Z treści ww. przepisu wynika, iż odliczenie wydatków na spłatę odsetek od kredytu na sfinansowanie inwestycji mającej na celu zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych podatnika stosuje się, jeżeli:
Na mocy przepisu art. 26b ust. 4 pkt 1-2 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie z tytułu spłaty odsetek od kredytu hipotecznego obejmuje wyłącznie odsetki:
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa także terminy dokonywania odliczenia z tytułu spłaty odsetek od kredytu (pożyczki). Tak, więc zgodnie z art. 26b ust. 5 ww. ustawy odliczenia odsetek dokonuje się najwcześniej za rok podatkowy, w którym inwestycja została zakończona. Jednakże odsetki zapłacone przed rokiem zakończenia inwestycji sfinansowanej kredytem, mogą być odliczone od podstawy obliczenia podatku również za rok podatkowy, w którym podatnik po raz pierwszy odlicza odsetki (art. 26b ust. 6 ww. ustawy) oraz w roku podatkowym bezpośrednio następującym po roku, w którym podatnik po raz pierwszy odliczył odsetki; w tym przypadku odliczeniu podlega wyłącznie różnica między sumą odsetek przypadających do odliczenia a kwotą odsetek faktycznie odliczonych w roku, w którym podatnik dokonał pierwszego odliczenia (art. 26b ust. 7 ww. ustawy).
W tym miejscu należy wyraźnie zaznaczyć, iż ulga odsetkowa nie stanowi standardu prawnego, lecz funkcjonuje w polskim systemie podatkowym - podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia - jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Stąd też korzystanie z każdej preferencji podatkowej wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących.
W związku z powyższym, uprawnienie wynikające z art. 26b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków poniesionych na spłatę odsetek od kredytu mieszkaniowego jest możliwe jedynie w przypadku spełnienia wszystkich wyżej wymienionych w tym przepisie warunków. Tak więc wnioskodawca aby mógł wywodzić prawo do skorzystania z przedmiotowej ulgi odsetkowej musi bezwzględnie spełnić warunki wynikające z cytowanego powyżej art. 26b ww. ustawy a nie tylko z przepisu art. 26b ust. 1 tej ustawy a niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w art. 26b ww. ustawy pozbawia możliwości skorzystania z prawa do dokonywania odliczeń odsetek od kredytu. Jednym z warunków dokonania odliczenia wydatków na spłatę odsetek od kredytu jest zakończenie budowy lub rozbudowy budynku mieszkalnego w terminie trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym uzyskano pozwolenie na budowę lub rozbudowę w rozumieniu prawa budowlanego, przy czym zakończenie inwestycji musi zostać potwierdzone określonym w przepisach prawa budowlanego pozwoleniem na użytkowanie budynku mieszkalnego, a w razie braku obowiązku jego uzyskania - zawiadomieniem o zakończeniu budowy tego budynku.
Kwestie związane z budową (rozbudową) obiektów budowlanych reguluje ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.).
Zgodnie z art. 54 tej ustawy, do użytkowania obiektu budowlanego, na którego wzniesienie jest wymagane pozwolenie na budowę, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i 57, po zawiadomieniu właściwego organu o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. Do ww. zawiadomienia o zakończeniu budowy - stosownie do art. 57 ww. ustawy - inwestor jest obowiązany dołączyć m. in. oryginał dziennika budowy, w którym kierownik budowy dokonuje wpisów potwierdzających prowadzenie robót.
Pojęcie zakończenia budowy (rozbudowy) jest więc w istocie terminem techniczno-budowlanym. Z zakończeniem budowy (rozbudowy) obiektu budowlanego mamy do czynienia wówczas, gdy obiekt ten odpowiada warunkom, jakie przewiduje prawo budowlane w odniesieniu do budowy legalnej, przy dopełnieniu formalności koniecznych do oddania obiektu do użytkowania. Obiekt powinien być zatem w takim stanie, by mógł zostać przeprowadzony jego odbiór i by można było przekazać go do normalnej eksploatacji i użytkowania.
Tak więc o zakończeniu budowy (rozbudowy) można mówić wtedy, gdy zostaną zrealizowane wszystkie roboty budowlane objęte daną decyzją o pozwoleniu na budowę (rozbudowę) oraz wybudowany (rozbudowany) obiekt może funkcjonować zgodnie z określonym w tej decyzji przeznaczeniem - a co za tym idzie spełnione są przesłanki do zawiadomienia o zakończeniu budowy. Zatem w świetle przepisów ustawy Prawo budowlane, za moment zakończenia budowy (rozbudowy) budynku mieszkalnego, należy uznać datę uprawomocnienia się pozwolenia na użytkowanie lub zawiadomienia właściwego organu o zakończeniu budowy (rozbudowy).
Podsumowując, w niniejszej sprawie wnioskodawca uzyskał w dniu 16 grudnia 2003 r. pozwolenie na rozbudowę budynku mieszkalnego, a zatem trzyletni okres trwania inwestycji, o którym mowa w cytowanym wyżej art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przedmiotowej sprawie należy liczyć od końca 2003 r. do końca 2006 r. Jednakże, wnioskodawca zgłoszenie o użytkowaniu budynku złożył do Inspektora Nadzoru Budowlanego dopiero w grudniu 2008 r. W świetle prawa budowlanego za moment zakończenia budowy (rozbudowy) budynku mieszkalnego, należy uznać datę uprawomocnienia się pozwolenia na użytkowanie lub zawiadomienie właściwego organu o zakończeniu budowy (rozbudowy). Tymczasem w przedmiotowej sprawie wnioskodawca dopiero w grudniu 2008 r. podjął kroki zmierzające do uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynku mieszkalnego. Powyższe wskazuje zatem jednoznacznie, że obligatoryjny warunek, określony w art. 26b ust. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie został spełniony bowiem potwierdzone zakończenie przedmiotowej rozbudowy budynku mieszkalnego nastąpiło po upływie trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym wnioskodawca zgodnie z prawem budowlanym uzyskał pozwolenie na tę inwestycję. Tymczasem przed tą datą wnioskodawca powinien był nie tylko posiadać ostatni wpis w dzienniku budowy, ale również prawomocne pozwolenie na użytkowanie budynku (zawiadomienie o zakończeniu budowy). Dlatego też w przedstawionym stanie faktycznym wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia odsetek od kredytu zaciągniętego na rzeczoną inwestycję.
Mając na uwadze powyższe, stanowisko wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.