Zwolnienie od podatku VAT świadczonych zajęć z rytmiki i innych zajęć dodatkowych.
sygnatura: ILPP5/443-28/12-4/PG
autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
data: 2012-12-27
| słowa kluczowe: | kształcenie, podatek od towarów i usług, system oświaty, szkolenie, usługi edukacyjne, usługi szkoleniowe, zwolnienia podatkowe, zwolnienie |
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko FUNDACJI, przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2012 r. (data wpływu 28 września 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2012 r. (data wpływu 28 listopada 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług #65533;jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 28 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 listopada 2012 r. (data wpływu 28 listopada 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca (zwany także Fundacją) zgodnie z zapisami statutu prowadzi między innymi działalność w zakresie wychowania i edukacji na poziomie przedszkolnym. W związku z zapisami zawartymi w statucie Fundacji, organem nadzorującym fundację jest minister właściwy do spraw oświaty i wychowania. Zainteresowany realizuje swoje zadania zgodnie z ustawą o systemie oświaty. Działalność Fundacji polega na prowadzeniu zajęć edukacyjnych w przedszkolach z zakresu języka angielskiego, rytmiki i innych zajęć dodatkowych. Rodzice dzieci z przedszkola podpisują indywidualne umowy z Wnioskodawcą na przeprowadzenie procesu kształcenia i zgodnie z zapisami umowy regulują co miesiąc opłaty na rzecz Fundacji za prowadzenie wybranych dla dziecka zajęć. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 28 nauczanie języka obcego korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Wątpliwości Zainteresowanego budzi jednak możliwość zwolnienia od podatku od towarów i usług prowadzonych przez niego zajęć z rytmiki i innych zajęć dodatkowych np. taniec, gimnastyka ogólna z elementami gimnastyki korekcyjnej. Zajęcia te niezbędne są w realizacji podstawy programowej wychowania przedszkolnego i zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. (Dz. U. z 2012 r., poz. 977) stanowią niezbędny element w procesie kształcenia w przedszkolach. W załączniku tym (Podstawa programowa wychowania przedszkolnego dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych form wychowania przedszkolnego), Minister Edukacji wskazuje, iż podmioty realizujące kształcenie dzieci na poziomie przedszkolnym odpowiedzialne są m.in. za:
W piśmie z dnia 27 listopada 2012 r. (data wpływu 28 listopada 2012 r.) będącym uzupełnieniem przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, że:
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy prowadzenie zajęć takich jak: rytmika, tańce, gimnastyka ogólna z elementami gimnastyki korekcyjnej i innych zajęć wymaganych do realizacji w podstawie programowej przedszkoli i innych formach wychowania przedszkolnego przez rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego i kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 lub pkt 26 lit. a...
Zdaniem Wnioskodawcy, będąc jednostką podlegającą ministrowi do spraw wychowania i oświaty na mocy zapisów statutu, która realizuje zadania zgodnie z ustawą o systemie oświaty i rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego i kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół, jest on uprawniony do stosowania zwolnienia od podatku VAT realizując wszystkie zadania objęte ww. przepisami prawa, które nakłada Minister Edukacji Narodowej. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 24 zwolnione od podatku VAT są usługi opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana, wykonywana w formach i na zasadach przewidzianych w przepisach o systemie oświaty. Zgodnie z art. 2a ustawy o systemie oświaty, system oświaty wspierają organizacje pozarządowe, a także osoby prawne prowadzące działalność statutową w zakresie oświaty i wychowania. Zgodnie z art. 2 ustawy o systemie oświaty obejmuje on przedszkola i inne formy wychowania przedszkolnego. Art. 43 ust. 1 pkt 26 zwalnia od podatku VAT jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie kształcenia i wychowania. Skoro więc Zainteresowany jest jednostką, której zakres działalności jest objęty zapisami ustawy o systemie oświaty, a jego statut wyraźnie wskazuje, że organem nadzorującym jego działalność jest minister odpowiedzialny za sprawy oświaty i wychowania, uważa on, iż spełnia warunki do uznania swojej działalności jako zwolnionej od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 i 26 ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:
Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).
Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
Jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.
Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.
Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.
Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.
Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.).
W myśl art. 132 ust. 1 lit. h cyt. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają świadczenie usług i dostawę towarów ściśle związanych z opieką nad dziećmi i młodzieżą przez podmioty prawa publicznego lub przez inne podmioty uznane za podmioty o charakterze społecznym przez dane państwo członkowskie.
Zgodnie natomiast z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.
W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem ,,pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika" (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).
Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:
Z uregulowań zawartych w powołanym wyżej przepisie ustawy wynika, iż zwolnienie to dotyczy jednostek organizacyjnych systemu oświaty, sprawujących opiekę nad dziećmi i młodzieżą oraz podmiotów sprawujących opiekę nad dziećmi i młodzieżą, działających na podstawie przepisów o pomocy społecznej. Powyższy przepis odsyła bezpośrednio do przepisów ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm. - dalej ustawa o pomocy społecznej) oraz przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256 poz. 2572 ze zm. - dalej ustawa o systemie oświaty).
Stosownie do dyspozycji art. 2 ust. 1 i 2 ww. ustawy o pomocy społecznej, pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.
Pomoc społeczną organizują organy administracji rządowej i samorządowej, współpracując w tym zakresie, na zasadzie partnerstwa, z organizacjami społecznymi i pozarządowymi, Kościołem Katolickim, innymi kościołami, związkami wyznaniowymi oraz osobami fizycznymi i prawnymi.
Jak wynika z art. 3 ust. 2 cyt. ustawy o pomocy społecznej, zadaniem pomocy społecznej jest zapobieganie sytuacjom, o których mowa w art. 2 ust. 1, przez podejmowanie działań zmierzających do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem.
Na podstawie art. 15 pkt 5 i 6 ww. ustawy o pomocy społecznej, pomoc społeczna polega w szczególności na realizacji zadań wynikających z rozeznanych potrzeb społecznych oraz rozwijaniu nowych form pomocy społecznej i samopomocy w ramach zidentyfikowanych potrzeb.
W myśl art. 6 pkt 5 powołanej wyżej ustawy o pomocy społecznej, jednostka organizacyjna pomocy społecznej oznacza regionalny ośrodek polityki społecznej, powiatowe centrum pomocy rodzinie, ośrodek pomocy społecznej, dom pomocy społecznej, placówkę specjalistycznego poradnictwa, w tym rodzinnego, ośrodek wsparcia i ośrodek interwencji kryzysowej.
Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o pomocy społecznej, do zadań własnych gminy o charakterze obowiązkowym należy opracowanie i realizacja gminnej strategii rozwiązywania problemów społecznych ze szczególnym uwzględnieniem programów pomocy społecznej, profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych i innych, których celem jest integracja osób i rodzin z grup szczególnego ryzyka.
W myśl art. 110 ust. 1 ww. ustawy o pomocy społecznej, zadania pomocy społecznej w gminach wykonują jednostki organizacyjne - ośrodki pomocy społecznej.
Zgodnie natomiast z art. 111 cyt. ustawy, w celu realizacji zadań pomocy społecznej gmina może tworzyć również inne jednostki organizacyjne.
Organizowanie pomocy społecznej należy do obowiązków organów administracji publicznej, rządowej i samorządowej. Zadania z zakresu pomocy społecznej zostały rozdzielone pomiędzy organy rządowe i samorządowe oraz między władze centralne i terenowe (regionalne i lokalne). Organizacją pomocy społecznej zajmują się z ramienia administracji rządowej: minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego oraz wojewoda, a także w niewielkim stopniu Rada Ministrów. Samorząd terytorialny reprezentują zaś w omawianej dziedzinie: wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta, marszałek województwa, a także rada gminy, rada powiatu i sejmik województwa. Warto dodać, że odpowiednie kompetencje z zakresu pomocy społecznej w imieniu tych organów realizują upoważnione podmioty (np. kierownik ośrodka pomocy społecznej). Nie można również pominąć roli aparatu wykonawczego i pomocniczego, w szczególności urzędu gminy, starostwa powiatowego, urzędu marszałkowskiego czy urzędu wojewódzkiego. Można zatem stwierdzić, że pomoc społeczna organizowana jest przez rozbudowaną siatkę organów i innych instytucji, które tworzą szeroko rozumianą administrację publiczną. Wykonując zadania z zakresu pomocy społecznej, organy administracji publicznej mogą współpracować z podmiotami niepublicznymi. O ile dla administracji rządowej i samorządowej podejmowanie działań w sferze pomocy społecznej jest obowiązkowe (na co wskazuje m.in. konstrukcja art. 2 ust. 2), o tyle odpowiednia działalność podmiotów niepublicznych ma charakter dobrowolny. Do kategorii tych podmiotów ustawodawca zaliczył: organizacje społeczne i pozarządowe, kościoły (w tym zwłaszcza Kościół katolicki), związki wyznaniowe, osoby fizyczne i osoby prawne.
Stosownie natomiast do postanowień art. 2 ustawy o systemie oświaty, system oświaty obejmuje:
Ustawodawca określił w art. 2 ww. ustawy system oświaty od strony podmiotowej, a zatem jako swoisty zbiór jednostek organizacyjnych. Powyższy artykuł zawiera zamknięty katalog (listę) podmiotów podlegających ustawie, ustala jakie jednostki organizacyjne działają według przepisów tej ustawy.
Ponadto, w myśl art. 2a. ust. 1 i ust. 2 przedmiotowej ustawy, system oświaty wspierają organizacje pozarządowe, w tym organizacje harcerskie, a także osoby prawne prowadzące statutową działalność w zakresie oświaty i wychowania. Organy administracji publicznej prowadzące szkoły i placówki współdziałają z podmiotami, o których mowa w ust. 1, w wykonywaniu zadań wymienionych w art. 1.
Na podstawie obowiązującego art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:
-- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.
Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, iż jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.
Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą natomiast korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.
W tym miejscu ponownie należy odwołać się do wskazanej wcześniej ustawy o systemie oświaty.
Z jej przepisów wynika, iż system oświaty obejmuje m.in. placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych (art. 2 pkt 3a cyt. ustawy).
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ww. ustawy, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.
Na podstawie art. 68a. ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, kształcenie ustawiczne jest organizowane i prowadzone w publicznych i niepublicznych placówkach kształcenia ustawicznego, placówkach kształcenia praktycznego, ośrodkach dokształcania i doskonalenia zawodowego.
Natomiast zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.
Zgodnie z powołanym wyżej art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Ograniczenie umożliwiające skorzystanie z niniejszego zwolnienia ma zatem charakter podmiotowo-przedmiotowy.
W świetle powyższego, aby możliwe było skorzystanie z niniejszego zwolnienia, przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki: dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a ponadto podmiot ten musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia i wychowania. Należy przy tym zauważyć, iż dla zastosowania powyższego zwolnienia od podatku, nie jest konieczne, aby usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte usługi zarówno w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (zwany także Fundacją) zgodnie z zapisami statutu prowadzi między innymi działalność w zakresie wychowania i edukacji na poziomie przedszkolnym. W związku z zapisami zawartymi w statucie Fundacji, organem nadzorującym fundację jest minister właściwy do spraw oświaty i wychowania. Zainteresowany realizuje swoje zadania zgodnie z ustawą o systemie oświaty. Działalność Fundacji polega na prowadzeniu zajęć edukacyjnych w przedszkolach z zakresu języka angielskiego, rytmiki i innych zajęć dodatkowych. Rodzice dzieci z przedszkola podpisują indywidualne umowy z Wnioskodawcą na przeprowadzenie procesu kształcenia i zgodnie z zapisami umowy regulują co miesiąc opłaty na rzecz Fundacji za prowadzenie wybranych dla dziecka zajęć. Zainteresowany ma wątpliwości odnośnie możliwości zwolnienia od podatku od towarów i usług prowadzonych przez niego zajęć z rytmiki i innych zajęć dodatkowych np. taniec, gimnastyka ogólna z elementami gimnastyki korekcyjnej. Zajęcia te niezbędne są w realizacji podstawy programowej wychowania przedszkolnego i zgodnie z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz. U. z 2012 r., poz. 977) stanowią niezbędny element w procesie kształcenia w przedszkolach. W załączniku tym zawierającym podstawę programową wychowania przedszkolnego dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych form wychowania przedszkolnego, Minister Edukacji wskazuje, iż podmioty realizujące kształcenie dzieci na poziomie przedszkolnym odpowiedzialne są m.in. za:
Ponadto, jak wyjaśnił Wnioskodawca:
Zatem, jak wynika z opisu sprawy, usługi świadczone przez Zainteresowanego nie mają charakteru usług w zakresie opieki nad dziećmi, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy. Wnioskodawca sam wskazuje, że opisane we wniosku usługi mają charakter edukacyjny. Potwierdzają to także zawarte z Fundację przez rodziców indywidualne umowy na przeprowadzenie procesu kształcenia.
Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że świadczone przez Zainteresowanego usługi, które są przedmiotem zapytania nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, bowiem nie jest spełniona podstawowa przesłanka wynikająca z tego przepisu, tj. usługi te nie są usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą.
Jednakże Wnioskodawca poinformował jednocześnie, że jest on jednostką objętą systemem oświaty, w rozumieniu ustawy o systemie oświaty (tj. jednostką kształcenia ustawicznego, o której mowa w art. 2 pkt 3a tej ustawy) oraz usługi szkoleniowe opisane we wniosku, są usługami w zakresie kształcenia i wychowania.
Tym samym świadczone przez Zainteresowanego usługi polegające na prowadzeniu zajęć z rytmiki i innych zajęć dodatkowych korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy, bowiem są spełnione przesłanki podmiotowo#65533;przedmiotowe wynikające z tego przepisu.
Reasumując, prowadzenie zajęć takich jak: rytmika, tańce, gimnastyka ogólna z elementami gimnastyki korekcyjnej i innych zajęć wymaganych do realizacji w podstawie programowej przedszkoli i innych form wychowania przedszkolnego korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.
W związku z powyższym, tut. Organ informuje, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o wskazanie, iż Zainteresowany jest jednostką objętą systemem oświaty, w rozumieniu ustawy o systemie oświaty oraz usługi szkoleniowe, o których mowa we wniosku są usługami w zakresie kształcenia i wychowania. Przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga natomiast, czy Zainteresowany spełnia przesłanki do uznania go za taką jednostkę w rozumieniu przepisów wskazanej ustawy o systemie oświaty. Należy zaznaczyć, iż w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.