INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 sierpnia 2014 r. (data wpływu 17 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z 28 listopada 2014 r. (data wpływu 3 grudnia 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zastosowania zwolnienia od podatku dla importu usług badań laboratoryjnych,
• obowiązku rejestracji jako podmiot VAT UE
• braku obowiązku rozliczenia importu usług w deklaracji VAT-9M,
• sposobu wypełnienia tej deklaracji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla importu usług przeprowadzania badań laboratoryjnych, obowiązku rejestracji jako podmiot VAT UE, braku obowiązku rozliczenia importu usług w deklaracji VAT-9M i sposobu wypełnienia tej deklaracji. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 28 listopada 2014 r. (data wpływu 3 grudnia 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 19 listopada 2014 r. znak: IBPP3/443-1143/14/EJ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako praktyka lekarska specjalistyczna. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia przedmiotowego (świadczy usługi ochrony zdrowia), natomiast dla pozostałej sprzedaży (dochody z tytułu najmu, sprzedaż suplementów diety w niewielkim zakresie) korzysta ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 (z uwzględnieniem art. 113 ust. 2) ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie składa żadnych deklaracji związanych z VAT. Jedną z usług medycznych wykonywanych przez Wnioskodawcę są tzw. Profilaktyczne Bilanse Biologiczne (PBB). Są to panele wysokospecjalistycznych badań laboratoryjnych pozwalające na ocenę aktualnego stanu zdrowia pacjentów, określenia ryzyka wystąpienia chorób. PBB są podstawą indywidualnie dobieranej terapii dostosowanej do potrzeb i sytuacji klinicznej pacjenta. Celem PBB jest z jednej strony wykrycie niedoborów i nadmiarów witamin, mikroelementów czy kwasów tłuszczowych, immunoglobulin, limfocytów itd., a z drugiej sprawdzenie jak funkcjonują, będące ze sobą w ścisłym powiązaniu, poszczególne układy w organizmie pacjenta. Na podstawie bardzo wielu parametrów biochemicznych tworzy się obraz zaburzeń na poziomie komórkowym, znajdując często wyjściowe źródło problemów zdrowotnych. Na tej podstawie pacjent ma przygotowaną terapię. PBB jako metoda diagnostyczna jest know-how będącą własnością Stowarzyszenia Francuskich Lekarzy na rzecz Medycyny Zapobiegawczej. Ze względu na dbałość o standaryzowanie wyników badań, M. wyznaczył i nadzoruje realizację PBB w laboratorium medycznym w Belgii (RP Lab), dokąd zostają wysyłane materiały biologiczne pacjentów z wszystkich krajów UE i Szwajcarii. Podmiot belgijski nie posiada na terenie Polski siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności, nie figuruje też w rejestrze podmiotów leczniczych. Jednak jedynie na podstawie wyników przesyłanych z laboratorium w Belgii lekarz (Wnioskodawca) może postawić diagnozę i przygotować terapię dla pacjenta (usługa zwolniona z podatku od towarów i usług).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy opisana usługa laboratoryjna służąca profilaktyce i ochronie zdrowia (będąca podstawą do wystawienia diagnozy pacjentowi i doboru terapii) podlegająca w Polsce zwolnieniu od podatku od towarów i usług, w przypadku jej nabycia (import usług) z Belgii, również korzysta ze zwolnienia z VAT...
2. Czy istnieje obowiązek rejestracji podatnika jako podmiotu VAT UE...
3. Czy podatnik wykonujący usługi przedmiotowo zwolnione z VAT (na podstawie art. 43 ustawy) powinien rozliczyć taką transakcję na gruncie podatku od towarów i usług poprzez złożenie deklaracji VAT-9M...
4. Czy w przypadku złożenia takiej deklaracji, świadczenie wykazane jako kwota podatku należnego winno być wykazane w wartości 0 zł (tj. ze stawką VAT - ,,zwolnione") czy stawką 23% i wówczas powstanie obowiązek podatkowy (podatek należny) bez prawa do odliczenia - skoro służy sprzedaży zwolnionej...

Stanowisko Wnioskodawcy (uzupełnione pismem z 28 listopada 2014 r.):

Ten rodzaj badań laboratoryjnych, w Polsce klasyfikowany jako służący profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia (PKWiU 86.22.1), w przypadku ich importu również podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług (zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa analizy laboratoryjne mające na celu ustalenie lub wykluczenie choroby korzystają ze zwolnienia z VAT).

W związku z importem tego rodzaju usług od kontrahenta z Belgii, nie istnieje obowiązek rejestracji podatnika na potrzeby nabywania usług wewnątrzwspólnotowych.

Według podatnika nie należy składać deklaracji VAT-9M.

W przypadku złożenia takiej deklaracji, świadczenie wykazane jako kwota podatku należnego winno być wykazane ze stawką VAT - ,,zwolnione", skoro służy sprzedaży zwolnionej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 9 ustawy o VAT, przez import usług rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
2. usługobiorcą jest:

• w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b - podatnik, o którym mowa w art. 15, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4,
• w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4.

W tym miejscu wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zawarte w rozdziale 3 działu V ustawy. W art. 28a ustawy o VAT wskazano, że na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

1.ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2.podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Zgodnie z regułą wyrażoną w przepisie art. 28b ust. 1 ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W przypadku, gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej (art. 28b ust. 2 ustawy).

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy). Natomiast dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5% (art. 41 ust. 2a ustawy).

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Z dniem 1 stycznia 2014 r. na mocy art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1608) w art. 146a wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie: ,,W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:". Tym samym stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, do 31 grudnia 2016 r. wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na jej podstawie, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla niektórych czynności.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Analizując zwolnienie od podatku usług w zakresie opieki medycznej należy odwołać się do przepisu art. 132 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L 347) (dalej zwana ,,Dyrektywą"), zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlegają opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne.

Interpretacji zwolnień od podatku powinno dokonywać się w oparciu o regulacje Dyrektywy w kontekście celu tych zwolnień oraz przy uwzględnieniu orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zgodnie zaś z ugruntowanym stanowiskiem TSUE, zwolnienia zawarte w art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie jest zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE.

Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE wskazuje również, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem od towarów i usług objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych (ww. wyrok C-307/01). Zgodnie ze stanowiskiem TSUE zawartym w tym wyroku: ,,jeżeli chodzi o pojęcie świadczenia opieki medycznej (...) pojęcia tego nie można poddać wykładni, która obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż diagnostyczny, leczniczy i, na tyle ile to możliwe, leczenie chorób i innych rozstrojów zdrowia."

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji pojęcia ,,podmiot leczniczy", zatem w celu ustalenia właściwego rozumienia tego określenia należy odwołać się do regulacji ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r., poz. 217 ze zm.).

Według art. 4 ust. 1 ww. ustawy, podmiotami leczniczymi są:

1.przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej,

2.samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,

3.jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza o którym mowa w art. 55 ust. 2a ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.),

4.instytuty badawcze, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz.U. Nr 96, poz. 618 oraz z 2011 r. Nr 112, poz. 654 i Nr 185, poz. 1092), 5.fundacje i stowarzyszenia, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności leczniczej,

5a.posiadające osobowość prawną jednostki organizacyjne stowarzyszeń, o których mowa w pkt 5,

6.osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania

-w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Jak stanowi art. 103 ustawy o działalności leczniczej, działalność leczniczą można rozpocząć po uzyskaniu wpisu do rejestru, z zastrzeżeniem art. 104.

Na podstawie art. 97 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, podlegający obowiązkowi zarejestrowania jako podatnicy VAT czynni, są obowiązani przed dniem dokonania pierwszej wewnątrzwspólnotowej dostawy lub pierwszego wewnątrzwspólnotowego nabycia zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w zgłoszeniu rejestracyjnym, o którym mowa w art. 96, o zamiarze rozpoczęcia wykonywania tych czynności.

W ust. 3 pkt 1 ww. artykułu wskazano, że przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio również do podatników, o których mowa w art. 15, innych niż wymienieni w ust. 1 i 2, którzy nabywają usługi, do których stosuje się art. 28b, jeżeli usługi te stanowiłyby u nich import usług.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Zgodnie z art. 99 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8 nie mają obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub 8, deklarację podatkową składa się w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Jak stanowi art. 99 ust. 14 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

Realizując powyższą delegację ustawową, Minister Finansów w rozporządzeniu z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz.U., poz. 394) określił wzory deklaracji wraz z objaśnieniami dotyczącymi sposobu ich wypełnienia.

Jak stanowi § 1 pkt 3 ww. rozporządzenia, określa się wzór deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług (VAT-9M), o której mowa w art. 99 ust. 9 ustawy, wraz z objaśnieniami, stanowiący załącznik nr 6 do rozporządzenia. Ww. wzór deklaracji obowiązuje dla składanych formularzy do rozliczeń od miesiąca kwietnia 2013 r.

Według powyższego wzoru, deklaracja VAT-9M jest przeznaczona dla tych podmiotów prowadzących działalność, którzy nie są podatnikami VAT czynnymi (i w związku z tym nie składają deklaracji VAT-7, VAT-7K, VAT-7D), u których w danym miesiącu nie wystąpiły nabycia wewnątrzwspólnotowe, jednakże w danym miesiącu ma u nich miejsce import usług, bądź dostawa, dla których podatnikiem jest nabywca.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako praktyka lekarska specjalistyczna. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia przedmiotowego (świadczy usługi ochrony zdrowia), natomiast dla pozostałej sprzedaży (dochody z tytułu najmu, sprzedaż suplementów diety w niewielkim zakresie) korzysta ze zwolnienia z art. 113 ust. 1 (z uwzględnieniem art. 113 ust. 2) ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie składa żadnych deklaracji związanych z VAT. Jedną z usług medycznych wykonywanych przez Wnioskodawcę są tzw. Profilaktyczne Bilanse Biologiczne (PBB). Są to panele wysokospecjalistycznych badań laboratoryjnych pozwalające na ocenę aktualnego stanu zdrowia pacjentów, określenia ryzyka wystąpienia chorób. PBB są podstawą indywidualnie dobieranej terapii dostosowanej do potrzeb i sytuacji klinicznej pacjenta. PBB jako metoda diagnostyczna jest know-how będącą własnością M. - Stowarzyszenia Francuskich Lekarzy na rzecz Medycyny Zapobiegawczej. Ze względu na dbałość o standaryzowanie wyników badań, MediPrevent wyznaczył i nadzoruje realizację PBB w laboratorium medycznym w Belgii (RP Lab), dokąd zostają wysyłane materiały biologiczne pacjentów z wszystkich krajów UE i Szwajcarii. Podmiot belgijski nie posiada na terenie Polski siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności, nie figuruje też w rejestrze podmiotów leczniczych. Jednak jedynie na podstawie wyników przesyłanych z laboratorium w Belgii lekarz (Wnioskodawca) może postawić diagnozę i przygotować terapię dla pacjenta.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa wskazać należy, że nabycie usług przeprowadzenia badań laboratoryjnych, świadczonych przez podmiot mający siedzibę w Belgii, będzie stanowiło dla Wnioskodawcy import usług, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy w związku z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT.

Jednakże z tytułu importu ww. usług Wnioskodawca nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT. Pomimo, że w przedmiotowej sprawie nabywane przez Wnioskodawcę usługi laboratoryjne mają służyć profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, to nie zostanie spełnione kryterium podmiotowe, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 48 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT. Świadczącym przedmiotowe usługi będzie bowiem kontrahent mający siedzibę w Belgii, który nie spełnia wymogów podmiotowych określonych w ww. regulacji ustawy, tzn. nie jest podmiotem leczniczym w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej obowiązującej w Polsce.

Wobec powyższych ustaleń, stanowisko Wnioskodawcy odnośnie zastosowania zwolnienia od podatku dla usług przeprowadzenia badań laboratoryjnych, świadczonych przez podmiot mający siedzibę w Belgii, należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się do kwestii obowiązku rejestracji z tytułu nabycia przedmiotowych usług wskazać należy, że rozstrzygającą rolę w tym zakresie ma powołany art. 97 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. Skoro zatem w przedmiotowej sprawie do nabywanych usług ma zastosowanie art. 28b ustawy o VAT i w związku z ich nabyciem Wnioskodawca winien rozpoznać import usług, to w tej sytuacji Wnioskodawca jest obowiązany do rejestracji dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych przez złożenie stosownego zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ustawy o VAT.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku rejestracji jako podmiot VAT UE jest także nieprawidłowe.

Ponadto w świetle cytowanych przepisów prawa podatkowego, w związku z importem usług przeprowadzenia badań laboratoryjnych, świadczonych przez podmiot mający siedzibę w Belgii, dla których Wnioskodawca będzie podatnikiem i w sytuacji, gdy nie ma on obowiązku składania deklaracji VAT-7, VAT-7K, VAT-7D lub VAT-8, to ww. nabycie Wnioskodawca winien wykazać w deklaracji VAT-9M. Jednakże co do sposobu wypełnienia ww. deklaracji należy wskazać, że skoro dla importu przedmiotowych usług zostanie wygenerowany podatek należny, wówczas pozycja 11 deklaracji VAT-9M, której wzór obowiązuje dla rozliczeń od kwietnia 2013 r., nie może zawierać wartości ze stawką VAT ,,zwolnione", lecz kwotę podatku obliczoną z zastosowaniem podstawowej stawki podatku VAT.

Oceniając zatem całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie rozliczenia importu przedmiotowych usług w deklaracji VAT-9M i sposobu wypełnienia tej deklaracji, należało uznać je za nieprawidłowe. Wnioskodawca za miesiąc, w którym dokona importu usługi powinien złożyć deklarację VAT-9M, w której wykaże wartość podatku należnego obliczonego według stawki podstawowej VAT, tj. 23%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa St. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.