Money.plFirmaAkty prawneInterpretacje podatkowe

interpretacja indywidualna

Sprzedaż gruntu.

sygnatura: ILPP5/443-40/12-4/PG

autor: Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

data: 2012-12-20

słowa kluczowe:czynności niepodlegające opodatkowaniu, dostawa, działka pod budowę, działki, grunt niezabudowany, grunty, nieruchomości, podatek od towarów i usług, podatnik, sprzedaż

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2012 r. (data wpływu 24 października 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2012 r. (data wpływu 6 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 grudnia 2012 r. (data wpływu 6 grudnia 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy oraz własne stanowisko.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego, które nabył nieodpłatnie od rodziców w roku 1989 w ramach umowy przekazania gospodarstwa rolnego. Gospodarstwo stanowi jego majątek osobisty.

Zainteresowany jedną działkę podzielił, w wyniku czego powstało 7 działek. Jedna działka została wydzielona celem regulacji granic nieruchomości z UMiG w B.

Na wniosek Wnioskodawcy, przed podziałem działki burmistrz MiG w styczniu 2012 r. wydał ostateczną decyzję o warunkach zabudowy.

Następnie jedną z działek w sierpniu 2012 r. Zainteresowany sprzedał.

W piśmie z dnia 4 grudnia 2012 r. (data wpływu 6 grudnia 2012 r.), będącym uzupełnieniem wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, że:

  • nie posiada on statusu rolnika ryczałtowego w myśl art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Posiada tytuł ubezpieczenia pracownika w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, jest pracownikiem zatrudnionym na umowę o pracę, na pełen etat,
  • z działki będącej przedmiotem sprawy nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych, a ponadto zawarł z innym rolnikiem umowę bezpłatnego użyczenia na użytkowanie tego gruntu,
  • wcześniej nie dokonywał sprzedaży gruntów,
  • jedną z działek o powierzchni 0,0085 ha wydzielił celem regulacji granic z Urzędem Miasta. Ponieważ za poprzedniego właściciela na tej powierzchni został ułożony chodnik (dojście do cmentarza) dla pieszych i nie zostało to prawnie uregulowane. W chwili składania wniosku nie zamierza sprzedawać pozostałych działek. Co nie oznacza, że w bliżej nieokreślonej przyszłości nie podejmie decyzji o sprzedaży tych działek lub daruje je synom,
  • w celu przygotowania przedmiotowej działki do sprzedaży nie ponosił żadnych nakładów,
  • warunki zabudowy zostały wydane dla jednej nieruchomości przed podziałem na jego osobisty wniosek. Teren przeznaczono do zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami towarzyszącymi,
  • nie jest płatnikiem podatku VAT,
  • działka w momencie dostawy nie była zabudowana.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

  1. Czy od sprzedaży tej działki Zainteresowany musi odprowadzić podatek VAT...
  2. Czy sprzedaż tej działki powoduje powstanie obowiązku zapłaty podatku VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Gospodarstwo nabył w drodze darowizny w roku 1989 od rodziców. Sam wystąpił z wnioskiem o warunki zabudowy, nie prowadzi działalności związanej z obrotem nieruchomościami. Dla tej działki Gmina nie ma sporządzonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, że od sprzedaży tej działki nie musi odprowadzić podatku VAT, ponieważ nie jest płatnikiem tego podatku w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Na chwilę obecną sprzedał tylko przedmiotową działkę. Gospodarstwo rolne nabył od rodziców w roku 1989 w drodze nieodpłatnego przekazania. Nie wynajął żadnego pośrednika nieruchomości celem sprzedaży działki. Sam wystąpił do Gminy o wydanie warunków zabudowy, Gmina nie posiada dla przedmiotowej działki planu miejscowego zagospodarowania terenu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego Kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, ,,Mienie", ,,Komentarz do art. 44-553 Kodeksu cywilnego", Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Piasecki Kazimierz, ,,Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz", Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Natomiast, w myśl art. 46 § 1 ww. Kodeksu, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z powyższych unormowań wynika, iż grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zauważyć należy, iż samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem ,,podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność ,,handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. U. UE L 347.1 ze zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, iż podmiot dokonujący dostawy jest ,,rolnikiem ryczałtowym".

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Zainteresowany jest właścicielem gospodarstwa rolnego, które nabył nieodpłatnie od rodziców w roku 1989 w ramach umowy przekazania gospodarstwa rolnego. Gospodarstwo stanowi jego majątek osobisty.

Wnioskodawca jedną działkę podzielił, w wyniku czego powstało 7 działek. Jedna działka została wydzielona celem regulacji granic nieruchomości z UMiG. Ponadto, na jego wniosek, przed podziałem działki, burmistrz MiG w styczniu 2012 r. wydał ostateczną decyzję o warunkach zabudowy. Następnie jedną z działek w sierpniu 2012 r. Zainteresowany sprzedał.

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnił, że:

  • nie posiada on statusu rolnika ryczałtowego w myśl art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Posiada tytuł ubezpieczenia pracownika w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, jest pracownikiem zatrudnionym na umowę o pracę, na pełen etat,
  • z działki będącej przedmiotem sprawy nie dokonywał sprzedaży produktów rolnych, a ponadto zawarł z innym rolnikiem umowę bezpłatnego użyczenia na użytkowanie tego gruntu,
  • wcześniej nie dokonywał sprzedaży gruntów,
  • jedną z działek o powierzchni 0,0085 ha wydzielił celem regulacji granic z Urzędem Miasta,
  • nie zamierza sprzedawać pozostałych działek, co nie oznacza, że w bliżej nieokreślonej przyszłości nie podejmie decyzji o sprzedaży tych działek lub daruje je synom,
  • w celu przygotowania przedmiotowej działki do sprzedaży nie ponosił żadnych nakładów,
  • warunki zabudowy zostały wydane dla jednej nieruchomości przed podziałem na jego osobisty wniosek - teren przeznaczono do zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami towarzyszącymi,
  • nie jest płatnikiem podatku VAT,
  • działka w momencie dostawy nie była zabudowana.

Z powyższego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami (takich jak np. uzbrojenie terenu, ogrodzenie działek, ogłoszenie w prasie w poszukiwaniu nabywców itd.).

Zatem, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Czyli w przedmiotowej sprawie uznać należy, iż Wnioskodawca dokonując sprzedaży działki nie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż przez Zainteresowanego nieruchomości gruntowej wykorzystywanej na własne potrzeby, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca, zbywając nieruchomość stanowiącą jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego #65533; stosownie do zapisów orzecznictwa - transakcja zbycia nieruchomości gruntowej nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż przez Zainteresowanego w sierpniu 2012 r. działki nie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bowiem Wnioskodawca, w związku z dostawą przedmiotowej działki, korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełnił przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy i nie wystąpił w roli podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym Zainteresowany nie miał obowiązku odprowadzenia (zapłaty) podatku VAT z tytułu tej sprzedaży.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy zauważyć, iż stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

WYSZUKIWARKA

NAJPOPULARNIEJSZE PROBLEMY