INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2010r. (data wpływu do tut. BKIP 06 września 2010r.), uzupełnionym w dniu 08 grudnia 2010r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za nakłady na budowę środka trwałego kosztów ponoszonych na wytworzenie płyt żelbetonowych oraz ich ułożenie na terenie eksploatacji piasku oraz określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z ich wytworzeniem i ułożeniem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 września 2010r. do tut. BKIP wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnychw zakresie uznania za nakłady na budowę środka trwałego kosztów ponoszonych na wytworzenie płyt żelbetonowych oraz ich ułożenie na terenie eksploatacji piasku oraz określenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z ich wytworzeniem i ułożeniem.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 24 listopada 2010r. znak: IBPBI/2/423-1134/10/CzP wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienie wniosku wpłynęło do tut. BKIP 08 grudnia 2010r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka na podstawie zawartej w dniu 27 stycznia 2010r. umowy rozpoczęła z dniem 15 lipca 2010r. świadczenie usługi na rzecz Zleceniodawcy polegającej na:

• pozyskiwaniu ze złoża piasku posadzkowego oraz jego załadunek na środki transportu,
• kompleksowe prowadzenie zakładu górniczego w zakresie eksploatacji złoża.

Właścicielem terenu, na którym znajduje się złoże piasku jest Zleceniodawca, któremu Spółka świadczy usługę jego eksploatacji. Zleceniodawca, będący właścicielem złoża piasku, posiada koncesję na jego eksploatację, a piasek zużywa na własne potrzeby związane z podsadzaniem wyrobisk górniczych. Transport piasku jest prowadzony przez podmiot trzeci wskazany przez Zleceniodawcę. Tak więc w opisanych okolicznościach Spółka świadczy jedynie usługę w zakresie wydobycia i załadunku piasku na podstawione samochody. Zgodnie z zawartą ze Zleceniodawcą umową, oprócz niezbędnego sprzętu do eksploatacji piasku (koparki, spycharki, zaplecza dla pracowników), Spółka zobowiązana została do umożliwienia transportu piasku (wjazdu pod załadunek i wyjazdu samochodów) w postaci ułożenia drogi ,,technologicznej" z płyt żelbetowych. Droga ta w miarę postępu eksploatacji na terenie piaskowni będzie rozbudowywana, przebudowywana (przekładana) i ewentualnie uzupełniana o płyty, które ulegną uszkodzeniu. Po zakończeniu eksploatacji droga ta zostanie rozebrana, a odzyskane płyty wykorzystane w innej działalności prowadzonej przez Spółkę.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wskazała, iż koszt wytworzenia jednej płyty żelbetowej wynosi 381,64 zł, a koszt ułożenia jednej sztuki 14,50 zł. Okres użytkowania płyt żelbetowych nie przekracza jednego roku. Droga technologiczna z płyt żelbetowych jest rozbierana i przesuwana pod ścianę eksploatacyjną kilkanaście razy w roku (średnio jeden raz w miesiącu). W trakcie wykonywania tych prac zużyte płyty drogowe zostają likwidowane.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy koszty ponoszone na wytworzenie płyt żelbetonowych oraz ich ułożenie na terenie eksploatacji piasku stanowią nakłady na budowę środka trwałego, a później zwiększenia jego wartości, czy też można je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia, jako koszty pośrednie prowadzonej działalności...

Zdaniem Spółki, koszty związane z wytworzeniem i ułożeniem płyt żelbetowych można zaliczyć w dacie ich poniesienia do kosztów uzyskania przychodów w oparciu o przepis art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka w celu zwiększenia przychodów ponosi nakłady na budowę drogi technologicznej, która nie jest związana na trwałe z gruntem (zdaniem Spółki nie spełnia kryterium zaliczania jej do budowli) oraz przebiega po terenie, co do którego nie posiada żadnego tytułu prawnego w postaci umowy najmu, czy dzierżawy. Ponadto płyty żelbetowe będą w miarę postępu eksploatacji piasku przekładane, jak również droga ta będzie wydłużana, a po zakończeniu świadczenia usługi zostanie całkowicie rozebrana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., określana dalej ,,updop"), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania, można wyróżnić przy tym koszty podatkowe:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód) oraz
• pośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia.

Art. 15 ust. 6 updop stanowi iż, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. b updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...).

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w ww. przepisach updop wydatki na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nie są jednorazowo zaliczone do kosztów uzyskania przychodu. Składniki majątku trwałego wykorzystywane są przez podatników w dłuższym okresie czasu, służąc m.in. do produkcji towarów lub świadczenia usług niekiedy przez wiele lat, a nie tylko w roku ich nabycia, dlatego też na gruncie przepisów prawa podatkowego przyjęto zasadę, że wydatki na ich nabycie (wytworzenie), zalicza się sukcesywnie do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a - 16m updop.

Definicję środków trwałych zawiera art. 16a ust. 1 updop, zgodnie z którym amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku, w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty,

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane są przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Z powyższego wynika, że aby dany składnik majątkowy można było uznać za środek trwały w rozumieniu updop, muszą zostać łącznie spełnione ww. określone przez ustawodawcę warunki. Jednym z warunków, od spełnienia którego zależy zaliczenie danego składnika majątku do środków trwałych jest okres jego użytkowania. Przepisy updop jednoznacznie wskazują, że okres ten powinien być dłuższy niż rok, przy czym kryterium to opiera się na przewidywaniach podatnika. Jeżeli podatnik zakłada, że nabyta na potrzeby prowadzonej działalności rzecz będzie wykorzystywana dłużej niż rok, to powinien ją zaliczyć do środków trwałych i od ustalonej wartości początkowej naliczać w ciężar kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Spółka świadczy usługę w zakresie wydobycia i załadunku piasku na samochody. Zgodnie z zawartą ze Zleceniodawcą umową, oprócz niezbędnego sprzętu do eksploatacji piasku (koparki, spycharki, zaplecza dla pracowników), Spółka zobowiązana została do umożliwienia transportu piasku (wjazdu pod załadunek i wyjazdu samochodów) w postaci ułożenia drogi ,,technologicznej" z płyt żelbetowych. Po zakończeniu eksploatacji droga ta zostanie rozebrana, a odzyskane płyty wykorzystane w innej działalności prowadzonej przez Spółkę. Spółka ponadto wskazała, iż koszt wytworzenia jednej płyty żelbetowej wynosi 381,64 zł, a koszt ułożenia jednej sztuki 14,50 zł. Okres użytkowania płyt żelbetowych nie przekracza jednego roku.

Odnosząc powyższe przepisy do stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, że z uwagi na przewidywany okres używania płyt żelbetowych, z których wykonana jest droga dojazdowa, krótszy niż rok, nie stanowią one środków trwałych, a zatem nie podlegają amortyzacji. Wydatki poniesione na ich nabycie (ułożenie w terenie) podlegają zatem zaliczeniu bezpośrednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Stanowią one koszty pośrednie, a zatem mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia, stosownie do art. 15 ust. 4d updop.

Na podstawie art. 15 ust. 4 tej updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 15 ust. 4d updop).

W myśl art. 15 ust. 4e updop, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie, w związku z art. 12 ust. 1 lub art. 12 ust. 3 ww. updop.

Z kolei, jako koszty pośrednie przyjmowane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż wydatków związane z ułożeniem drogi ,,technologicznej" nie można powiązać z konkretnym przychodem, a zatem stanowią koszty pośrednie, które mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie poniesienia.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.