INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 3 lutego 2014 r. (data wpływu do Biura - 5 lutego 2014 r.), uzupełnionym 23 kwietnia 2014 r., o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania na cele prywatne wspólników spółki jawnej nieruchomości należącej do majątku spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lutego 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in.podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego przekazania na cele prywatne wspólników spółki jawnej nieruchomości należącej do majątku spółki.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 9 kwietnia 2014 r. znak: IBPB I/1/415-130/14/ESZ i znak: IBPB II/1/436-55/14/MCZ wezwano o jego uzupełnienie. Wniosek uzupełniono 23 kwietnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni wraz z synem i synową jest wspólnikiem spółki jawnej pod firmą ,,XX" spółka jawna (zwana dalej Spółką). W dniu 20 września 2005 r. Spółka nabyła aktem notarialnym lokal użytkowy nr 1 położony na parterze budynku. Lokal ten stanowi środek trwały Spółki i podlega amortyzacji.

Obecnie wspólnicy zamierzają na mocy uchwały powyższą nieruchomości wycofać z majątku spółki i przenieść jej własność na swoją rzecz, na cele prywatne wspólników. W efekcie staną się współwłaścicielami ww. nieruchomości, przy czym ich udziały we współwłasności odpowiadać będą udziałom w Spółce.

Oprócz ww. uchwały zostanie zawarta pomiędzy Spółką, Wnioskodawczynią i pozostałymi wspólnikami umowa nieodpłatnego przekazania środka trwałego na potrzeby własne wspólników spółki w formie aktu notarialnego.

Przedmiotowy lokal od chwili nabycia nie był użytkowany do prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej tzn. prowadzenia apteki, a jedynie jest wynajmowany. Spółka jako podatnik VAT, przez cały okres wykonywania najmu wystawiała najemcy fakturę VAT na czynsz ze stawką VAT 22% a następnie 23%. Uzyskane przychody stanowiły przychody Spółki.

W piśmie z 17 kwietnia 2014 r. (data wpływu - 23 kwietnia 2014 r.), stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawczyni doprecyzowała zdarzenie przyszłe m.in. w zakresie podatku od spadków i darowizn i wskazała, że podstawą przeniesienia własności nieruchomości będzie jednomyślna uchwala wspólników spółki jawnej o przekazaniu nieruchomości spółki na potrzeby własne wspólników, a w jej wykonaniu zostanie zawarta umowa nieodpłatnego przekazania na rzecz każdego ze wspólników własności ww. nieruchomości. Umowa powyższa będzie umową nienazwaną przenoszącą własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z jednomyślnej uchwały wspólników o przekazaniu nieruchomości. Jako, że uchwała sama w sobie nie przenosi własności nieruchomości, przedmiotowa umowa będzie czynnością mającą na celu wykonanie uprawnienia przysługującego wspólnikom spółki jawnej.

W związku z powyższym w zakresie podatku od spadków i darowizn zadano następujące pytanie:

Czy wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej w części odpowiadającej posiadanym udziałom w spółce, do udziału w majątku osobistym spowoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn...

Zdaniem Wnioskodawczyni, wycofania nieruchomości ze spółki i jej przekazanie na cele prywatne nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W związku z powyższym czynność ta nie powoduje obowiązku zapłaty tego podatku.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego; darowizny, polecenia darczyńcy; zasiedzenia; nieodpłatnego zniesienia współwłasności; zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu; nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis, Wnioskodawczyni stwierdziła, że ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty.

Zatem, w ocenie Wnioskodawczyni opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko nabycie i to takie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

W przypadku Wnioskodawczyni podstawą przeniesienia własności nieruchomości będzie jednomyślna uchwała wspólników spółki jawnej o przekazaniu przedmiotowej nieruchomości na potrzeby własne wspólników, a w jej wykonaniu dokonana zostanie umowa nieodpłatnego przekazania na rzecz każdego ze wspólników. Uchwała wspólników podejmowana jest na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, w szczególności przepisu art. 43. Nieodpłatne przeniesienie własności następuje w celu wykonania uchwały. Umowy o nieodpłatnym przeniesieniu własności w wykonaniu uchwały wspólników spółki jawnej nie można zakwalifikować jako umowy nazwanej określonej w art. 888 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 353 Kodeksu cywilnego, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. W ramach swobody kształtowania stosunku zobowiązaniowego strony mogą zawrzeć umowę nienazwaną. W szczególności umowa taka nie może być traktowana jako umowa darowizny.

W myśl art. 888 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest chęć nieodpłatnego przysporzenia majątkowego innej osobie. Nie można mówić o chęci przysporzenia w stosunkach między spółką osobową a jej wspólnikiem.

Wolą Wnioskodawczyni i pozostałych wspólników, jako jedynych wspólników spółki jawnej oraz jako osób prywatnych, nie jest zawarcie umowy darowizny i dokonana przez nich ww. czynność nie będzie wyczerpywała znamion umowy darowizny w rozumieniu Kodeksu cywilnego.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część stanowiska Wnioskodawczyni, która odnosi się do zagadnień dotyczących podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawczyni tylko w zakresie podatku od spadków i darowizn. W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej ,,podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

1. dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2. darowizny, polecenia darczyńcy;
3. zasiedzenia;
4. nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5. zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6. nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.

W myśl ust. 2 tegoż przepisu podatkowi od spadków i darowizn podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładcy na wypadek jego śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Jak z powyższego wynika, ustawa o podatku od spadków i darowizn ściśle określa granice przedmiotu opodatkowania, tj. nabycie według określonych tytułów, wyczerpująco wymieniając tytuły, na podstawie których nabycie podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Powyższy katalog czynności ujęty w art. 1 ww. ustawy ma charakter zamknięty. Zatem opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega tylko takie nabycie, które zostało w nim wymienione w sposób wyraźny.

Z powołanego powyżej przepisu art. 1 ust. 1 wynika, że podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy lub praw majątkowych, m.in. tytułem darowizny.

Jako, że przepisy tej ustawy nie definiują pojęcia ,,darowizna" należy odwołać się do odpowiednich przepisów Kodeksu cywilnego.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., Nr 121) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.

Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest wspólnikiem spółki jawnej, W 2005 r. Spółka nabyła aktem notarialnym lokal użytkowy na potrzeby prowadzonej działalności. Lokal ten od chwili nabycia nie był jednak użytkowany do prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, a jedynie jest wynajmowany Obecnie wspólnicy zamierzają powyższą nieruchomości wycofać z majątku spółki i przenieść jej własność na swoją rzecz, na cele prywatne wspólników. Podstawą przeniesienia własności nieruchomości będzie jednomyślna uchwala wspólników spółki jawnej o przekazaniu nieruchomości spółki na potrzeby własne wspólników, a w jej wykonaniu zostanie zawarta umowa nieodpłatnego przekazania na rzecz każdego ze wspólników własności ww. nieruchomości w formie aktu notarialnego.

Z treści wniosku nie wynika, aby w analizowanym przypadku miało nastąpić zawarcie umowy darowizny. Wnioskodawczyni wskazała bowiem, że podstawą przeniesienia własności nieruchomości będzie jednomyślna uchwala wspólników spółki jawnej o przekazaniu nieruchomości spółki na potrzeby własne wspólników, a w jej wykonaniu zostanie zawarta umowa nieodpłatnego przekazania na rzecz każdego ze wspólników własności ww. nieruchomości. Umowa powyższa będzie umową nienazwaną, przenoszącą własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z jednomyślnej uchwały wspólników o przekazaniu nieruchomości. Jako, że uchwała sama w sobie nie przenosi własności nieruchomości, przedmiotowa umowa będzie czynnością mającą na celu wykonanie uprawnienia przysługującego wspólnikom spółki jawnej.

Skoro więc istotnie - jak wskazała Wnioskodawczyni - czynność nieodpłatnego przekazania przez spółkę osobową nieruchomości wspólnikom na ich cele osobiste będzie umową nienazwaną, przenoszącą własność w następstwie wykonania zobowiązania wynikającego z jednomyślnej uchwały wspólników o przekazaniu nieruchomości i nie przyjmie formy umowy darowizny, to wskazana czynność nie będzie podlegała ustawie o podatku od spadków i darowizn, gdyż z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika, iż przedmiotowa czynność przyjęła którykolwiek tytuł z wymienionych w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Jak wskazano powyżej, podatkowi od spadków i darowizn podlegają jedynie czynności enumeratywnie wymienione w art. 1 tej ustawy; wśród nich ustawodawca nie wymienił czynności opisanej we wniosku.

Tym samym wycofanie nieruchomości z majątku spółki i nieodpłatne przekazanie przez spółkę udziału w nieruchomości na cele osobiste Wnioskodawczyni nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadku i darowizn. Zatem nie spowoduje dla Wnioskodawczyni powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiotowa interpretacja - zgodnie ze złożonym wnioskiem została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.