INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.), uzupełnionym pismem z 2 listopada 2015r. (data wpływu 5 listopada 2015r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży wymienionych we wniosku produktów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2015r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży wymienionych we wniosku produktów.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 2 listopada 2015r. (data wpływu 5 listopada 2015r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 23 października 2015r. znak: IBPP2/4512-836/15/WN.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność jako osoba prawna, jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Swoją działalność prowadzi na podstawie wpisu do KRS wg kodu PKD 56.10.A Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne, przygotowywanie i podawanie posiłków. Ma podpisaną umowę franchsingu z firmą S. pod której marką działa. W ramach swojej działalności podatnik prowadzi sprzedaż gotowych do spożycia posiłków takich jak: kanapki, świeże sałatki, ciastka typu herbatnik. Kanapki oraz sałatki sporządzane są z gotowych składników, które wcześniej podatnik zakupił. Sałatki, kanapki oraz ciastka przygotowywane są przez pracowników podatnika ze składników gotowych do bezpośredniego spożycia bez dodatkowej obróbki gastronomicznej. Przygotowywanie tego rodzaju posiłków nie wymaga żadnych dodatkowych umiejętności. Posiłki te sporządzane są w wynajmowanych przez podatnika lokalach. Przygotowywane kanapki mogą być podgrzewane w piecykach oraz spożywane na miejscu w lokalu przez klienta lub na wynos. Każdy klient ma możliwość wyboru sałatki z menu lub stworzyć sobie własną wybraną indywidualną kompozycję, ale z produktów dostępnych na miejscu. Sałatki umieszczane są w plastikowych pojemnikach. Podatnik nie posiada obsługi kelnerskiej, kupujący sam odbiera przygotowywany przez pracownika posiłek. Serwis pracowników ogranicza się wyłącznie do zapewnienia plastikowych sztućców, bądź naczyń szklanych lub papierowych chusteczek, które są dostępne w odpowiednich pojemnikach. Podatnik nie świadczy usług zamówienia lub podania posiłku do stolika. Czynności przygotowania wymienionych wyżej posiłków nie wymagają nadzoru szefa kuchni, układania na talerzu, bądź szczególnej formy podania.

Dodatkowo Wnioskodawca w piśmie, będącym uzupełnieniem wniosku informuje, że:

Ad 1) Symbol PKWiU: 10.85.1 (wg poz. 28 Załącznika nr 10 do ustawy);

Ad 2) Nie oferuje się dodatkowych usług charakterystycznych dla restauracji;

Ad 3) Dania prezentowane są wyłącznie na displayu nad ladą, nie ma karty dań;

Ad 4) Sprzedawcy doradzają Klientom przy wyborze produktu, odpowiadają na pytania itd.;

Ad 5) Klient ma możliwość skonsumowania produktu na miejscu;

Ad 6) Ceny produktów są takie same, niezależnie od konsumpcji na miejscu lub na wynos;

Ad 7) Produkty wydawane są cały czas, nie ma wpływu na wydawanie (sprzedaż) ewentualny brak miejsca w lokalu;

Ad 8) Nie istnieje możliwość rezerwacji stolika;

Ad 9) Nie świadczy się jakiś dodatkowych usług dla Klienta poza sprzedażą zamówionego dania;

Ad 10) Pozostałości powinien uprzątnąć Klient;

Ad 11) Osobom, które nie zamawiają produktów daje się do zrozumienia, aby nie przebywały w lokalu

Ad 12) Personel nie musi posiadać specjalnego wykształcenia gastronomicznego, wystarczy krótkie szkolenie w lokalu

Ad 13) Zaplecze sanitarne (toalety) są wspólne z innymi lokalami, sklepami itd.,

Ad 14) Produkty wydawane są wyłącznie na tackach, serwetkach jednorazowego użytku;

Ad 15) Wyposażenie kuchni pozwala obsłużyć wyłącznie wydawanie produktów w opakowaniach jednorazowego użytku;

Ad 16) Pytanie podatnika nie dotyczy innych produktów, poza PKWiU 10.85.1, niemniej podatnik nie sprzedaje w ogóle napojów z zawartością alkoholu, natomiast inne napoje sprzedaje w ten sposób, że zawsze osobno nalicza je na paragon i stosuje właściwe dla nich stawki podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przy sprzedaży kanapek, świeżych sałatek, oraz ciastek typu herbatnik zakwalifikowanych do grupowania PKWIU 10.85.1 jako gotowe posiłki i dania na zasadach opisanych w stanie faktycznym sporządzanych na miejscu w lokalu dla klientów z gotowych składników bez dodatkowej obróbki gastronomicznej, stanowi dostawę towarów dla których można zastosować stawkę 5% o jakiej mowa wyżej wg art. 41 ust. 2a ustawy o VAT (załącznik 10 ustawy o VAT)...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy o VAT poz. 28 załącznik nr 10 do ustawy o VAT - przy sprzedaży gotowych posiłków oraz dań znajdzie zastosowanie tutaj stawka podatku 5%, gdyż właśnie taka wskazana jest dla dostawy tych towarów i usług wskazana wprost w przepisie. Ważnym uzasadnieniem dla stanowiska podatnika jest to iż w przypadku sprzedaży wymienionych posiłków ich przygotowanie ogranicza się do prostych czynności takich jak: podgrzewanie np; kanapek, komponowanie posiłków z półproduktów. Są to standardowe czynności pozbawione konieczności nadzoru szefa kuchni, braku obsługi kelnerskiej. Odbiór zakupionego posiłku odbywa się bezpośrednio od pracownika sporządzającego dany posiłek, bez donoszenia do stołu. Lokal, w którym podawane są posiłki nie charakteryzuje się żadnym specyficznym wystrojem dla typowych lokali gastronomicznych, gdyż punkty te usytuowane są w galeriach handlowych, brak jest w nich szatni oraz miejsca, w którym można pozostawić odzież wierzchnią, składają się z samego baru i lady, do której podchodzą klienci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, ze zm.).

Stawka podatku, na postawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku - stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, w pozycji 42 zostały wymienione ,,Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%" - PKWiU ex 10.85.1.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce ,,nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)".

Ponadto zgodnie z pkt 1) objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

W myśl art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, w pozycji 28 zostały wymienione ,,Gotowe posiłki i dania, z wyłączeniem produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%" - PKWiU ex 10.85.1.

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, iż symbol ,,ex" dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Należy zauważyć, że w § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1719) przewidziano, że stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W pozycji 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowaniu napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania właściwej stawki podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży kanapek, świeżych sałatek, oraz ciastek typu herbatnik.

Zatem dla prawidłowego opodatkowania sprzedaży, kluczowe znaczenie ma rozstrzygnięcie czy w danym przypadku ma miejsce dostawa towarów czy też świadczenie usług oraz symbol statystyczny właściwy dla przedmiotu sprzedaży.

Mając powyższe na uwadze należy w pierwszej kolejności zauważyć, iż w przypadku, gdy transakcja składa się z szeregu świadczeń i czynności, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich jest ona dokonywana, celem określenia, po pierwsze, czy chodzi o dwa lub więcej świadczenia odrębne, czy też o świadczenie złożone (kompleksowe), a po drugie, czy w tym ostatnim przypadku świadczenie złożone należy zakwalifikować jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług. Wskazać przy tym należy, co podkreślał wielokrotnie Trybunał Sprawiedliwości UE, iż koniecznym jest dokonywanie analizy takiej transakcji z punktu widzenia przeciętnego konsumenta.

Aby stwierdzić, czy dane świadczenie jest świadczeniem złożonym (kompleksowym), winno ono składać się z różnych czynności, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na świadczenie takiego rodzaju składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast za pomocniczą należy uznać taką czynność, jeśli nie stanowi celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania świadczenia zasadniczego. Pojedyncza czynność lub świadczenie traktowana jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne, które zarazem nie może zostać wykonane lub wykorzystane bez świadczenia pomocniczego.

Co do zasady, każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych.

Wskazać również należy, iż stosownie do obowiązującego od dnia 1 lipca 2011 r. art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 2011. 77. 1), usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi, polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Zgodnie zaś z ust. 2 ww. artykułu, za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.

W oparciu o powyższe regulacje, a także uwzględniając dotychczasowy dorobek orzeczniczy Trybunału Sprawiedliwości UE (w szczególności wyrok z dnia 10 marca 2011 r. w sprawach połączonych C-497/09, C-499/09, 501/09 i C-502/09 oraz z dnia 2 maja 1996 r. w sprawie Faaborg-Gelting Linien C-231/94) wnioskować można, iż działalność restauracyjną zawsze charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie zdecydowanie przeważają usługi.

W ww. wyroku w sprawie C-231/94 Trybunał orzekł, że działalność restauracyjną charakteryzuje szereg elementów i czynności, wśród których dostawa żywności jest tylko jedną ze składowych i gdzie dalece przeważają usługi. Świadczenie takie należy zatem uznać za świadczenie usług, o którym mowa w art. 6 ust. 1 szóstej dyrektywy. Odwrotnie jest natomiast, gdy transakcja dotyczy artykułów żywnościowych na wynos i nie wiąże się ze świadczeniem usług służących organizacji konsumpcji na miejscu w odpowiednich warunkach.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że w odniesieniu do zagadnienia przedstawionego we wniosku - przy sprzedaży wskazanych produktów dominującym jest dostawa towarów - gotowych do spożycia posiłków, a nie świadczenie usług restauracyjnych czy cateringowych. W opisanej sytuacji - jak wynika ze złożonego wniosku - usługi towarzyszące sprzedaży gotowych dań (np. nałożenie posiłku do opakowania czy podgrzanie) nie przeważają w całości świadczenia i stanowią jedynie usługi pomocnicze służące wykonywaniu świadczenia głównego. Czynnościom tym nie można zatem przypisać charakteru dominującego, pozwalającego na uznaniu całości wykonywanej sprzedaży za świadczenie usług. W związku z powyższym należy uznać, że w opisanej sytuacji mamy do czynienia z kompleksową dostawą towarów.

A zatem, mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że dostawa będących przedmiotem zapytania gotowych produktów, sprzedawanych przez Wnioskodawcę w jednorazowych opakowaniach, jako towar w postaci gotowych produktów (kanapek, świeżych sałatek oraz ciastek typu herbatnik) - skoro mieszczą się one w grupowaniach wskazanych przez Wnioskodawcę (PKWiU 10.85.1) - podlega opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 5%, na mocy art. 41 ust. 2a ustawy, w związku z poz. 28 załącznika nr 10 do ustawy.

Okoliczności takie jak: brak menu, brak obsługi kelnerskiej, brak możliwości skorzystania z zaplecza sanitarnego stworzonego wyłącznie dla klientów Wnioskodawcy (toalety wspólne z innymi lokalami, sklepami) oraz fakt, że produkty podawane są tylko w naczyniach jednorazowych wskazuje, że dostawa posiłku nie jest usługą restauracyjną i dostawę tę należy opodatkować według stawek właściwych dla tych towarów.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy wyrażone we wniosku jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zmiana któregokolwiek z elementów opisu zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci swoją ważność.

Końcowo zauważa się, że Minister Finansów nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie bowiem z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 roku w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania towarów i usług. Zatem interpretację indywidualną wydano na podstawie wskazanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.